Dogumdan sonra hayat

Siyahaura

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Mart 2019
643
1.109
113
İstanbul
Gunaydin
Dogumdan sonra herseye herkese ofkesi olusan var mi?
Yapilan haksizliklar gelmeyen yardimlar yenilen haklar.. Oyle bi ofkem varki herkese karsi aileme eşime. Depresyon belirtisi olabilir belki bilmiyorum bebegimle ilgili bir problemim yok ilk zamanlar kolikti cok zordu ve ben yalnizdim esim gece calisiyordu ozamanlar. Suan 1 bucuk yasinda oglum hersey duzene girdi esimde gunduz çalışıyor ama ben hala herkese karsi ofke duyuyorum. Cok sinirli bir insan oldum onerileriniz var mi bununla ilgili?
 
Benim ofkem yavas yavas dinmeye basladi. Ben zorluyorum kendimi buna. Cunku bunun hicbir seye faydasi yok, aksine kendime cok zarar veriyorum. Geceleri yataga girince bana yapilan haksizliklari dusunup kafamda niye oyle yapmadim, niye bunu soylemedim diye uykusuz kalirdim. Artik herkesi affedip huzura kavusmak icin cabaliyorum. Her seye iyi tarafindan bakmaya, insanlarin iyi yonlerini gormeye, beklentimi minimumda tutmaya ve herkese ozellikle en yakinlarima karsi mesafemi korumaya calisiyorum. Herkes yerinde mutluysa ve bana zararlari dokunmuyorsa fayda beklemiyorum. Olan her seyi gecmiste birakip bir daha yasanmamasi icin gereken onlemleri alip bugunumu zehir etmemeye ugrasiyorum. Daha yeni yeni basardigimi hissediyorum. Umarim yine sacma sapan bir sey yasamam ve bu cabam bosa gitmez. Ikinci dogumumda daha huzurlu bir lohusalik gecirmekten baska istedigim birsey yok.
 

Geçmişe sünger çekmeyi öğrenmeniz en önemli önerim olacak.
Çocuğunuza odaklanın sadece.
Onunla geçirdiğiniz güzel zamanlara, gelişimine, onun için yapabileceklerinize.
Bunlar sizi pozitif motive eder.

Eğer eşiniz ile bir probleminiz yoksa (iletişim anlamında) onunla daha etkin zaman geçirmeye çalışın.
Birlikte birşeyler yapın, zamanlarınızı etkin ve dolu dolu geçirin.
Özellikle bol sohbet edin ve bir birinizi anlayın.

Başkaları yerine, çocuğunuz ve eşiniz için düşüncelerinizi yoğunlaştırın.
Boşverin size gelmeyenleri, sizi üzenleri, size laf sokanları, aramayanları, ihtiyacınıza koşmayanları.
Siz bir aile olarak kenetlenip herşeyin üstesinden tek başınıza nasıl geldiğinizin keyfini çıkartın.
Kimseye ihtiyaç duymayışınızın, çocuğunuzu tek başınıza zorlukla ama başarılı bir şekilde yetiştirmenize odaklanın.

Hayatı başkalarının dediklerinde, yaptıkları veya yapmadıklarından üzülerek, kırılarak enerjinizi tüketerek yaşamayın.
Hayatı başardıklarınızla, evladınız ve eşiniz ile olan huzurunuzla yaşayın.
Boşverin başkaları ne halleri varsa görsünler....
 
Benim kendi ailemden yada eşimden bir şikayetim yok fakat eşimin annesi doğum sonrası o kadar çok haksızlık yaptı ki.. Anlatsam roman olur. Kırılmasın diye yüzüne hiç bir şey söylemedim ama içten içe çok kırgınım. Olanlardan dolayı çok mesafeliyim. Aramıyorum, sormuyorum. Ayda 1 2 kez anca görüşürüz. Eşimde biliyor ve bana hak veriyor. Bu kadarı yetiyor bana.
 


oğlun emiyor mu? uykusuzluk yorgunluk sinir ve öfkeye ilk neden. zamanla uyku düzeniniz oturunca sen de sakinlersin. bir uzmana başvurmanı tavsiye ederim. oğlun emiyorsa bile emerken kullanılabilecek hafif sakinleştiriciler var.
ve evet beklentilerini küçük tutmak zorundasın. içinde büyüt büyüt bir yere varılmıyor. herşey kafada bitiyor. düşünmemeye çalış kendini değişik aktivitelere ver. kitap, dizi, spor, yemek, temizlik, gezmek, sinema, tiyatro ne ile ilgiliysen. bu süreçte sosyalleşmek insana iyi geliyor.
ama mutlaka bir psikologtan randevu al. devlet hastanelerinde bile var. ya da oğlunu sürekli götürdüğünüz çocuk doktoru varsa veya sağlık ocağındaki aile hekimine sorabilirsin emzirirken rahatlamak için ilaç alabilir miyim diye. doktorlar daha doğru bilgiler verecektir.
 
Size karşı bir şey yapıldığında o an tepki vermeyip, içinize atarsanız bir süre sonra başka türlü ortaya çıkar.

Ben biri bana yanlış mı yaptı anında tepkimi veririm babamin oğlu da olsa farketmez. Hatta çevremdeki insanlar huyumu bilirler ve beni idare ederler.
Birini affetmek istemiyor muyum? Affetmem.
Biriyle konuşurken keyif almıyor muyum? Konuşmam

Herşeyden önce kendim gelirim.. bende kimsenin gönlü hatrı yoktur.

O yüzden içim genelde hep rahat.. ben içime atacağıma karşımdakinin içine atarım.. o düşünsün.
 

Aynen katiliyorum.
Cok guzel yaziyorsunuz ikinci defa ayni duyguyu yasadim baktim siz yazmissiniz. Terapi gibi geldi. Pozitif bir enerji yayiyorsunuz. Tesekkur ederim.
 
Bende oldu.
Verilen sözler tutulmadı diye bazı kişilere karşı doldum.
Yalnız bırakıldım ki ben herkese yardım etmiştim. Beklenti içindeydim ama mümkün mertebe bir şey aksettirmedim.

Söylediğim ilk anda da suçlu ve kinci oldum. "Sen müsaittin biz meşgulüz" e geldi olay.
Ki bunu diyen şehirler arası turlara katılır zaman yaratıp :)

İstediğim haftalarca yanımda kalmaları değildi sonuçta. Destekti ellerini tamamen çekmemeleriydi. Ama demek ki sandığımdan zormuş. O kadar yapabilmişler.

Ben de öğrendim ve artık hiç bir şey beklememeye başladım.
He onlar yalnız bıraktı diye ben evladıma bakamadım mı? Gayet de iyi baktım. Ama bazı şeyler bende bitti.

Onları da afettim. Anladım ki insaoğlu içinde bulunmadığı her durum için çok kolay kuru sıkı atıyor. Bundan sonra icraat görmeden kimsenin ilk soylediğine itimat etmiyorum.

Siz de böyle yıpratmayın kendinizi. Allah sağlık sıhhat versin. Gerisi önemsiz. Allah iyilik verdikçe herkes gemisini yürütür bir şekilde..
Gerekirse psikolojik destek alın ama inanın hiç o kadar önemli değil. Değmiyor.

Demek ki değerim bu kadarmış. Demek ki ağlak zırlak biri gibi değil de kendime yetebilen biri gibi görünüyormuşum deyin geçin..
 
Bende cok kez kendime sozler verdim ama tutamıyorum , bir anda aklima geliyor hersey sifirlaniyor sinir harbi yasiyorum ama denicem tabiki psikolojik destek alarak gerekirse.
 
Haksizlik en yakınından gelince cok acıtıyor gerçekten. Bazi insanlar daha dayanikli olabiliyor ama ben cok çöktüm özellikle annemin yaptigi ayrim ve benim ona verdigim degere karsilik beni yalniz birakmasi sebebiyle. Kotu oldugumu soyledigimde bile duzeltmek icin yardimima kosmadi.
 
Hayir emmiyor. O yuzden isim daha kolay aslinda bende düşünüyorum psikolojik yardim almayi mutlaka cunku tek basima altindan kalkamiyorum.. Bende sebebi uykusuzluk yorgunluk sanirdim ama oglumun deliksiz uyumaya basladigi son zamanlarda bile ayni durumdayim.
 
Esimle ufak tefek problemlerimiz var benim sinirli davranislarim onu da yipratti neden soyle yapmadin neden boyle davrandin diye surekli basinin etini yedim. Zamanla sogukluk olustu. Cunku atamadim kafamdan bazi seyleri gecmisi hep önümüze cikardim. Bazen tek basima buyuttum tek basima herseyin ustesinden geldim demek inanılmaz gurur verse de kendi kendime kaldigimda icim sizliyor hic mi sevilmemisim diye.
 

o zaman kesinlikle bir uzmanla görüşmek. altında yatan sebepler bulunmalı ve bu şekilde çözüme kavuşturulmalı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Lohusalik, bunalim, esim ve yalnizlik :’(
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
5K
cleo de nile
C
F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
3K
Niloyatospikk
S
affedemiyorum
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
4K
lightgiver
L
K
Anneme guvenmiyorum!!!
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
11K
Super Moms
Karantinada ruh sagligi
Yorumlar
10
Görüntüleme
970
En buyuk kk
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…