- 5 Ekim 2013
- 3.214
- 1.267
- 178
- Konu Sahibi Limonsarisi
-
- #1
Doktora gitmen şart güzelim..Arkadaslar kimine göre çok saçma gelebilecek bir derdim var. Aslında ben bile tam ne olduğunu çözemedim. Ben yalnız kalmaktan korkuyorum ama her zaman değil daha doğrusu söyle söyliyim gün içinde evde yalnız kalıyorum hiç bi sıkıntım yok. Akşamları da hiç cekinmem.
Evlenmeden önce markette alışveriş yaparken falan bi an annemleri goremezsem paniklerim. Ya da diyelim odamda oturuyorum anneme ya da babama bişey sormak için salona gideyim bulamazsam anneee babama diye bağırarak evin içini ararım sanki bırakıp gitmişler gibi geliyor (hıc öyle bişey olmadı ama )
2 aylık evliyim hala bu durum devam ediyor dün çok yorulmusum sabah eşim ise giderken duymadim o da kiyamamis kaldirmadan gitmiş uyaninca yanımda goremeyip korktum evin içinde aradım sonra telefona sarildim eşimin sesini duyarken daha ağlamaya başladım nerdesin sen diye.
Ben bu durumdan çık rahatsizim artık düzeltmek istiyorum ne yapabilirim
yanında goremedıgınde ne olduğunu düşünüp korkuyorsun?
Arkadaslar kimine göre çok saçma gelebilecek bir derdim var. Aslında ben bile tam ne olduğunu çözemedim. Ben yalnız kalmaktan korkuyorum ama her zaman değil daha doğrusu söyle söyliyim gün içinde evde yalnız kalıyorum hiç bi sıkıntım yok. Akşamları da hiç cekinmem.
Evlenmeden önce markette alışveriş yaparken falan bi an annemleri goremezsem paniklerim. Ya da diyelim odamda oturuyorum anneme ya da babama bişey sormak için salona gideyim bulamazsam anneee babama diye bağırarak evin içini ararım sanki bırakıp gitmişler gibi geliyor (hıc öyle bişey olmadı ama )
2 aylık evliyim hala bu durum devam ediyor dün çok yorulmusum sabah eşim ise giderken duymadim o da kiyamamis kaldirmadan gitmiş uyaninca yanımda goremeyip korktum evin içinde aradım sonra telefona sarildim eşimin sesini duyarken daha ağlamaya başladım nerdesin sen diye.
Ben bu durumdan çık rahatsizim artık düzeltmek istiyorum ne yapabilirim
Arkadaslar kimine göre çok saçma gelebilecek bir derdim var. Aslında ben bile tam ne olduğunu çözemedim. Ben yalnız kalmaktan korkuyorum ama her zaman değil daha doğrusu söyle söyliyim gün içinde evde yalnız kalıyorum hiç bi sıkıntım yok. Akşamları da hiç cekinmem.
Evlenmeden önce markette alışveriş yaparken falan bi an annemleri goremezsem paniklerim. Ya da diyelim odamda oturuyorum anneme ya da babama bişey sormak için salona gideyim bulamazsam anneee babama diye bağırarak evin içini ararım sanki bırakıp gitmişler gibi geliyor (hıc öyle bişey olmadı ama )
2 aylık evliyim hala bu durum devam ediyor dün çok yorulmusum sabah eşim ise giderken duymadim o da kiyamamis kaldirmadan gitmiş uyaninca yanımda goremeyip korktum evin içinde aradım sonra telefona sarildim eşimin sesini duyarken daha ağlamaya başladım nerdesin sen diye.
Ben bu durumdan çık rahatsizim artık düzeltmek istiyorum ne yapabilirim
Doktora gitmen şart güzelim..
bu yanlızlıktan korkmak değil
kaybetmekten korkmaktır
ilki bencillikten kaynaklıdır
insan yanlız kalmaktan korkuyorsa
yanlız bırakılacağı endişesi taşır
korkusu tamamen kendi çıkarlarına yönelmiştir
ikincisi ise
sevdiklerini kaybetmek
onlara birşey olduğunu düşünmektir
bu da genelde
fazla duygusal olan insanlarda görülür
bunun doktorla dahi bir çözümü olduğunu düşünmüyorum
ben merkeziyetçi olmayan
bir insanı sevmenin ne olduğunu yüreğinde hissedebien
her kişide rastlanır buna
aşırı olması PANİKATAK a varabileceği gibi
hiç olmamsı da insani değerleri köreltir
çok ilginç,bu yaşta..kesinlikle doktora gıtmelisin..Kim olursa olsun annem de babam da eşim de olsa beni terketti bırakıp gitti hissi uyanıyor
Küçüklükten beri mi var bu his,Ilan kullanmak istemiyorum ki daha önce başka bi sebepten dolayı ilaç kullandım şimdi doktora gitsem yine ilaç verir sanırım
canım panik atak olmasın mıArkadaslar kimine göre çok saçma gelebilecek bir derdim var. Aslında ben bile tam ne olduğunu çözemedim. Ben yalnız kalmaktan korkuyorum ama her zaman değil daha doğrusu söyle söyliyim gün içinde evde yalnız kalıyorum hiç bi sıkıntım yok. Akşamları da hiç cekinmem.
Evlenmeden önce markette alışveriş yaparken falan bi an annemleri goremezsem paniklerim. Ya da diyelim odamda oturuyorum anneme ya da babama bişey sormak için salona gideyim bulamazsam anneee babaaa diye bağırarak evin içini ararım sanki bırakıp gitmişler gibi geliyor (hıc öyle bişey olmadı ama )
2 aylık evliyim hala bu durum devam ediyor dün çok yorulmusum sabah eşim ise giderken duymadim o da kiyamamis kaldirmadan gitmiş uyaninca yanımda goremeyip korktum evin içinde aradım sonra telefona sarildim eşimin sesini duyarken daha ağlamaya başladım nerdesin sen diye.
Ben bu durumdan çok rahatsizim artık düzeltmek istiyorum ne yapabilirim
Ne yapacağınızı bilemedim, psikolojik bir durum sanırım. Ama çok üzüldüm... Umarım geçer bir şekilde. :/
Küçüklükten beri mi var bu his,
Bişi yaşaman gerekiyor böyle bişi yaşaman için.
Öyle bişi de yaşamadım diyosun.
Ben en azından psikiyatriye değil de,
Psikolağa gitmeni tavsiye ederim.
Psikiyatri ilaç veriyor ama psikolog kolay kolay ilaç vermez.
Bi anlat kendini bakalım ne diyecek, ona göre yönlendirir seni..
Ilac kullanmak istemiyorum ki daha önce başka bi sebepten dolayı ilaç kullandım şimdi doktora gitsem yine ilaç verir sanırım
Kucukken kaybolma vakasi yasadiniz mi? hani donersin bir de bakmissin annen baban yok, sokakta tek basinasin ? Belki boyle bir olaydan zihninizde kalintilar var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?