Öncelikle buna kesinlikle katılmıyorum.Aksine bir iki gün birşeylere müsamaha gösterilir çünkü zaten ''gidecektir.''
Her ailenin yeme-içme,yatış kalkış saatleri hatta birşeyleri uygulayışı bile farklıdır.
Ya da,ben evimde rahat rahat istediğim vakit kestirebilirim ama dayımda halamda olsam bu kadar özgür olabilir miyim? Hayır.
Taviz verilse bile bu karşılıklı olmaz.Ev sahibi taviz vermez.
işte iki üç gün kalmalarda o kestirme yapılmaz, çünkü evde misafirsinizdir, veya evde misafir vardır; ayıp olur. ama üç yıl kalan birine de artık misafir denmez, dolayısıyla hem ev sahibi, hem de misafir istediği an gidip uyur. geride kalan da misafirse artık eve tamamen alışmış olduğu için çekinmeden, sıkılmadan kendi işine bakar.
yeme içme, yatış kalkış saatlerine gelen taraf alışacak. alışacak. "ben 12'de yatıyorum, siz saat 1de tencere tava gürültüsü yapıyorsunuz, ben 7de yemek yiyorum siz 5:30'da benim karnım tokken yiyorsunuz" tarzı bir olay dünyanın hiçbir yerinde üç sene boyunca yaşanamaz.
En son çare olarak istemeye istemeye de olsa ''yurda çık'' diyenlerdenim.
Tek kişilik oda için ise en azından tek başına ve rahat.
Arkadaşını seçme hakına sahip oluyor burada kişi.İstediğiyle görüşür istemediğiyle görüşmez.Çat kapı da olsa herkesin yeri ayrı yurdu ayrı.Üstelik yedi kat elin yaptığı da bu kadar üzmez.
Ama evde böyle bir durum söz konusu bile değil.
Hem bir insanın özellerini paylaşmak istememesi neden kötü bulunuyor bunu da anlamıyorum.
Özellerini paylaşmak istemiyor diye neden bir birey somurtup durmaya,mutsuzluğa mahkum görülüyor ?
özel dediği şeyin ne olduğu belli değil. elbise? kıyafet? ayakkabı? oje? bilgisayar? ben anlattıklarından bunları anladım, "elbiseni alıcam ayarla" diyormuş filan. lütfen ama, bunlar mı özel? hani "günlüğüm var, kesin açıp okuyacak" dese, "erkek arkadaşımın fotoğrafını saklıyorum odamda, onu bulursa?" dese tamam, sorun var. ama kıyafettir, ojedir bilmem nedir maddi maddi şeylerin "özel" kapsamına alınması gerçekten abes kaçıyor, en azından kendi adıma.
yurt meselesine gelince, hiç yurtta kalmadığınızı düşünüyorum, tüm söyleyebileceğim bu. yurtlar paylaşım yeridir, yurtta her şey ama her şey istemeyerek de olsa paylaşılır, paylaşmayan dışarda kalır, somurtur. benim mahkum gördüğüm filan yok yani, yurtlar öyle. yani yurt kimseye ayak uydurmuyor, yurtta kalan yurda ayak uyduruyor ki, konu sahibi sürekli "düzenim var, özelim var" diye ailesinden birileri için bile taviz vermek istemediğini belirtiyor. cesaret edemez öyle bir şeye konu sahibi. annesiyle babası da durum ciddileşirse izin vermez diye umuyorum.
ayrıca dediğim gibi, "ailen seni istemiyorsa sen de..." ile başlayan çözüm yolları sunmadan önce konuyu bir de aileden dinlemek isterim. şu an sadece ortaya konmuş şeyler için "kendi" yorumumu yapıyorum, o kadar.
