- 9 Ocak 2016
- 395
- 218
- 33
- Konu Sahibi Fulya irem2311
- #1
Merhaba arkadaşlar.. Uzun yıllardır görüştüğüm dostum dediğim bi insan vardı. Unide 3 yıl aynı odada kaldık. İkimiz çok yakın dost olmuştuk. Ben onun şehrine gittim. O benim yaşadığım yere geldi gezmek amaçlı.sonra Evlendik. Eşlerimizle. Ben onun süğününe gittim, o benimkine gelemedi, hamileydi.Çocuklarımız oldu.mezuniyetten beri (son 10 yıldır) yüzyüze hiç görüşemedik . hep telefonla konuştuk. Bazen günde bir iki saat. Bazen haftada bir kez falan. Sorunlarımız mutluluklarımız düşüncelerimiz isteklerimiz vs. Her konuda birbirimize uzaktan destek olduk. Ama iki sene önce bi kopukluk oldu. Hep ben aradım ben mesaj yazdım. Bunun haricinde o hiç ilgilenmedi benimle. Üstelik hayatımın en en zor günlerini geçirdiğimi bildiği halde. (Hamilelik, doğum,yeni tayin yeri, doğum sonrası psikolojik sorunlarım, işim, kariyerim.. vs. Herşey sorun olmuştu bir süre hayatımda..)Sonra ben görüşmeme kararı aldım. Aylar sonra bana ulaştığında ben ona fikrimi söyledim. Ona çok kırıldıgımı, o ilk defa gittiğin şehirde çok yalnız kaldıgımı fln anllattım) Onu yanlış anladığımı, yoğun olduğunu, benim de tabi ki ondan birşeyler beklememde haklı olduğumu söyleyerek özür diledi ve biz yine eskisi gibi görüşmeye başladık. Öyle bik bik görüşme değil. Sıkıntılı zamanlarda daha sık görüşmelerimiz oluyordu. Diğer günler hal hatır sorma veya whatsapp tan mutluluk pozları falan paylaşma. Derken son bir kaç aydır arkadaşım yine beni arayıp sormaz oldu. Öyle ki hayatımdaki en önemli gelişmelerden habersiz bi şekilde. Mesela eşimin göreve gideceğini biliyordu. Açıklanacağı tarihi biliyordu. Arayıp sormadı nereye gidiyorsunuz diye. Üstelik ben esimle gidemeyeceğim, başka bir şehre mecburi tayin gördüm. Hayatımda bir çok şey değişti, çok yalnız kaldım.günlerdir iş hayatının stresi vs. Çok kötüyüm. Ama bu dostum dediğim arkadaşım yok yanımda. Hani bir söz vardır, zor zamanında sadece yanında olanlara değil, olmayanlara da bi bakmak gerek diye. Onun gibi sanki. Ama bu kez dönüşü olmadan vazgeciyorum dostluğumdan. Yıllar yollar engel olamazdı, oldu belki de. Suan zaten bulundugu sehirde çok çok yakın bir arkadası var. Haftada en az üç kez buluşurlar, tatilleri izinleri hep birliktedir. Belki de yerime başkası geçti.Hani her insanın bir tane sağlam dostu olurdu mutlaka. Benim için de oydu. Ama böyle oldu.vardır belki benim gibi dostunu yitiren. Tavsiyelerinize açığım mutlu günler dilerim