Benim yakın çok yakın bir dostum var. Kendisi evli ve memleketten uzağa gelin gitti. Telefonda haftada 1-2 kere konuşurduk o zamanlar. Hamilelik döneminde iletişimimiz zayıflamaya başladı Bende üzerine gitmedim. Hormonların etkisidir dedim. Hemen hemen ayda bir kısa konuşur olduk. Doğumdan sonra da konuşmalarımız yavaş yavaş sıklaştı eskisi gibiydik. Evli olduğu için telefonlarımı açmadığında suçlamadım , elimden geldiğince alttan aldım. Artık bir de çocuğu vardı ve anneliğe adapte olmaya çalışıyordu o yüzden dostu olarak anlayışlı oldum ve bana her fırsatta anlayışımdan dolayı teşekkür etti. çocuğu şimdi 2 yaşında maşaALLAH... Halen telefonları açmama huyu devam ediyor bense kendi dakikam yoksa bile annemden babamdan haftada bir olsun aramaya devam ediyorum. Son zamanlarda artık bu durum canımı sıkmaya başladı. En ufak bir sevincimi zamanında paylaşamaz oldum. Mesela arıyorum telefon açılmıyor. Ben görmediğini düşünüyorum. Ama akşamına facebooktan bir mesaj , ''aradın ama açamadım sonra dönmeyi unuttum. Yarın konuşalım mı? ''Bu seferde ben sitem ediyorum .(önceden etmezdim inanın ki...) ya da susuyorum. Arıyor görüp açmadım mesela bu hafta. İlk defa telefonunu açmadım.o zaman konuştuk beni anladığını sanıyordum.
En son olay az önce oldu. Haftaya nasipse sevgilim ailesi beni istemeye gelecekler. Doğal olarak günü belli olunca sevincimi dostuma anlatmak istedim. Aradım açmadı , 5 dk sonra yine aradım son kez diye gene aradım. Yani 3 kere ve üçüncüsünde açtı. ''Şükür açtın'' dedim. Evlenince senide görürüz, Seninde çocuğun olsun konuşuruz , Her zaman açamıyorum'' dedi. Çok alındım bu lafına . Sanki ben hep anlayışsız dosttum. Hep yerli yersiz aradım. Bu beni çok üzdü. Ama çaktırmamaya çalıştım. sonra laf arasında ''açamadım komşum var oturuyoruz gördüm ama açamadım baktım daha çalıyor telefon açtım'' dedi. Bu da ayrı bir üzdü beni... Ben ona daha geçen dedim. ''Müsait değilsen meşgule at anlayayım'' dedim. ''Bana saygısızlık gibi geliyor o '' dedi. Görüpte açmamak saygısızlık değil mi?
Neyse ben anlatıyorum gerginliğimi belli etmemek için anlatıyorum , sevgilimde yaptığımız planları. Sözde stüdyoda fotoğraf çekinmek istiyoruz dedim. Çektirme ne gerek var masraf. Cep telefonunda çekinip çıkartırırsınız dedi. Ben diyorum yok biz istiyoruz. o diyor masraf yaptırma. Arkadan komşusu da lafa karışıyor yap ne istiyorsan gibisinden... Sanki ben müsrif biriyim gibi hissettirdi. Ayrıca komşusunun yanında bana karşı bu kadar rahat olmasına da sinir oldum. Ben kapatayım dedim. Bana mı sinirlendin , içim rahat etsin doğruyu söyle dedi. Yok işim var dedim kapattım.
Konuyu tam açıklayabildim mi bilmiyorum. Umarım kendimi ifade edebilmişimdir. Dostumu çok seviyorum , kötü bir niyeti yok biliyorum. Sizce ne yapayım da hatasını anlasın?