Dünyanın en şanssız insanı olabilir miyim?

Evden utanmak nedendir bilemedim. Kenar mahallede de oturdum,hatta dogdum,simdi normal bir yerde oturuyorum,bunlar mesele olabilecek seyler degil. Sanssiz degilsiniz de alingansiniz galiba.
Ben de kenar mahallede doğdum büyüdüm ama. Ablalarımın hepsi çok güzel evlerden gelin oldular. Onlar evlenirken babam sağlıklı ikisi de gençti. Onlar evlenirken arkalarında bekar ben vardım yalnız kalmadılar. Beni neden herkes yargılıyor ki ben size sordum bunu normalleştirmek için. Anlattığım bu kadar sadece ayrıntı veremiyorum tanıdık çıkar diye.
 
Ben de kenar mahallede doğdum büyüdüm ama. Ablalarımın hepsi çok güzel evlerden gelin oldular. Onlar evlenirken babam sağlıklı ikisi de gençti. Onlar evlenirken arkalarında bekar ben vardım yalnız kalmadılar. Beni neden herkes yargılıyor ki ben size sordum bunu normalleştirmek için. Anlattığım bu kadar sadece ayrıntı veremiyorum tanıdık çıkar diye.

Belli ki yaşınız küçük. Babanız hasta, anneniz cahil ve kenar mahallede oturuyorsunuz diye kimse sizi küçük görmez. Bütün bunlardan utandığınız için küçük görebilir sadece. Yargılamak değil bu.
 
Belli ki yaşınız küçük. Babanız hasta, anneniz cahil ve kenar mahallede oturuyorsunuz diye kimse sizi küçük görmez. Bütün bunlardan utandığınız için küçük görebilir sadece. Yargılamak değil bu.
Tamam bana bu farkındalığı kazandırdığınız için teşekkür ederim. Bu durumu kabullenicem. Herkes hakkını helal etsin.
 
Yani utandığın için kendini kötü hissetme. Olabilir. İlk intiba önemli diye düşünüyorsun.
Seni ve aileni içten içe küçümserler diye endişe ediyorsun.
Annene bu endişeni anlatıp sen evlendikten sonra taşınmasını söylesen kabul etmez mi.
en nihayetinde nişanlının tavrı önemli tabi.
Onunla yaşayacaksın.
İlk intiba zaman içinde değişir zaten. Kendini değersiz ya da ezik hissetme sakın.
Onlara karşı bunu yansıtma. Sen karşılarında nasıl durursan onlar seni öyle görür. Buna İnan.
Yaşadığı evle ailesiyle utanan bir kız olarak görünürsen onlar da öyle bakarlar sana.
Utanılacak birşeyin yok emin ol.
 
Kim ne derse desin.
Benim gelin çıkışımda eşimin aile dostları da vardı. Kadın gelir gelmez gözleriyle hem beni, hem ailemi, hem evi yedi bitirdi 😃
Hatta ev güzel ama muhiti de pek beğenmedim niye burada oturuyorlar diye densiz densiz konuştu bir ara, benim yanımda hem de. Güldüm geçtim. Ama bir daha ne gittim evine, ne de kendime davet ettim.
Zaten evlilik başlı başına stresli bir süreç, böyle şeylere takılıp daha da stres yapmayın bence.
Siz evlendikten sonra annenizin ablaya yakın olmak istemesi çok normal. Üzmeyin kendinizi.
 
Ben de kenar mahallede doğdum büyüdüm ama. Ablalarımın hepsi çok güzel evlerden gelin oldular. Onlar evlenirken babam sağlıklı ikisi de gençti. Onlar evlenirken arkalarında bekar ben vardım yalnız kalmadılar. Beni neden herkes yargılıyor ki ben size sordum bunu normalleştirmek için. Anlattığım bu kadar sadece ayrıntı veremiyorum tanıdık çıkar diye.
Bu yargilamak degil ki,soru sormussunuz cevapliyoruz. En sanssiz insan olmak icin su anda nefes dahi alamiyor olmaniz lazimdi siz gelin olmak diyorsunuz. Tonla sey yasadim ben hic aklima gelmedi en sanssiz ben miyim acaba diye. Gercek anlamda hic derdiniz olmadigi icin boylesiniz belli ki. Allah buyuk belalar vermesin size de hic ogrenmeyin onlari ne diyelim
 
Merhaba arkadaşlar. O kadar doluyum ki hayata karşı ve paylaşabileceğim kimsem olmadığı için sizlere anlatmak istedim. Bi kardeşiniz gibi görüp ona göre konuşmanızı isterim benimle.
benim 3 tane ablam, hasta yaşlı bi babam ve ablamın ağzının içine bakan cahil bi annem var. Annemin şimdiye kadar hiç üstüme düştüğünü hatırlamam zaten aramızda çok yaş farkı olduğu için kuşak farkı da etkiliyor. Ablalarımın hepsi evli ve kendilerine göre hayatları var. Benim de evliliğe giden bi ilişkim var. İstemem nişanım olacak. Evimizden taşınıyoruz çünkü annem ev alacak ablamın olduğu muhitte oturmak için çok kötü bi eve geçiyoruz başka bi muhite gitsek gayet normal herkesin evi gibi bi yere girebilirdik ama annem için benim o evde misafir ağırlarken utanacağım sıkılacağım hiç önemli değil. Ben nasıl gelin çıkacam bu evden? Bundan utanmam normal mi?
kafam o kadar dolu ki ne yapacağımı bilemiyorum. Annemin düşüncesizlikleri için ona çok kızıyorum. Ablalarımın bana ablalık büyüklük yapmayıp hayatımı zorlaştırmalarına çok üzülüyorum. Her şey düzelecek mi sizce?

orası ailenizin evi ve karar ailenizin. ailenizin muhit, ev, eşya seçimlerinden utanmamalısınız. olgunluk bunu gerektirir. siz nasıl istiyorsanız öyle yaşayabilirsiniz.. herkesin doğrusu kendine çünkü.
kimse sırf siz el içine çıkacaksınız diye kendi isteklerinden vazgeçmek zorunda değil.
 
Ben de kenar mahallede doğdum büyüdüm ama. Ablalarımın hepsi çok güzel evlerden gelin oldular. Onlar evlenirken babam sağlıklı ikisi de gençti. Onlar evlenirken arkalarında bekar ben vardım yalnız kalmadılar. Beni neden herkes yargılıyor ki ben size sordum bunu normalleştirmek için. Anlattığım bu kadar sadece ayrıntı veremiyorum tanıdık çıkar diye.
Evin en kucuk cocugu olman ana babanin sucu mu? Onlar evlenirken bekar sen olsan ne olmasan ne? Dogmasan olmayacaktin bu neyin kistasi?
Ben sende sadece evi degil aileni de begenmeme gördüm cahil, yasli falan demissin. Git bakalim yeni aileye onlari mumla arama da
 
Ya gelecek insanlarin farklı olduğunu neden düşünüyorsunuz. Yani neyi etkiler. Eşimin ailesi tanışmaya geldiğinde kv normal basma etek, penye bluz ve terlikle geldi ben asiri şaşırdım. Biz hazırdık ev ayakkabılarımız vardi o an cok tuhaf oldum. Bende o gün tanıştım ailesiyle, sonra biz gittik onlara, kv bizi beklerken aşağıda bahce kapisinin önünde yere oturmuştu komşularıyla birlikte ama ilki kadar şok yasamadim. Ben başta ne oluyor ya dedim bişeyde değişmedi bu zamana kadar ,yalniz sorunumuz hic olmadi. Bence onlar bizim özenin farkına varmadı biz de ilk şoku atlatinca normal olduk . Aileler dahil mesafeli ama güzel iliskileri var. Iyi ınsanlar olmasini dileyin ,iyi kalpli kötülük düşünmeyen kişiler olsun. Evmis eşyaymış bunlar önemli değil
 
Kim ne derse desin.
Benim gelin çıkışımda eşimin aile dostları da vardı. Kadın gelir gelmez gözleriyle hem beni, hem ailemi, hem evi yedi bitirdi 😃
Hatta ev güzel ama muhiti de pek beğenmedim niye burada oturuyorlar diye densiz densiz konuştu bir ara, benim yanımda hem de. Güldüm geçtim. Ama bir daha ne gittim evine, ne de kendime davet ettim.
Zaten evlilik başlı başına stresli bir süreç, böyle şeylere takılıp daha da stres yapmayın bence.
Siz evlendikten sonra annenizin ablaya yakın olmak istemesi çok normal. Üzmeyin kendinizi.
Yaninizda konusmus neden gülüp ustunu kapattiniz ki sizi eziklerken kadin? Lafimi sokardm ben. Bu hadsizler gulup gectikce yuz buluyor zaten.
Evimin muhiti seni niye gerdi derdim ya da laf sokmak istemesem bile
 
Insan düşüncesi neyse karsi tarafi da öyle görürmüş bence. Sevgilinizin ailesi kotu bir evde otursa neler düşüneceğinizi tahmin etmek zor degil. Ama boyle dusunmeyin. Eski filmlerde kaldi öyle fakir kiz zengin oğlan aileydi evdi seyler.
 
Ama o evde yaşayacak olan anneniz ve babanız. İstedikleri yerde istedikleri evi almak hakları değil mi?

Ayrıca neden utanasınız ki? Dünyanın en büyük şanssızlığı da bu değil, emin olun.

Biraz çocuksu düşünüyorsunuz. Bu durumda evlilik için de acele etmemenizi tavsiye edebilirim.
 
Evin en kucuk cocugu olman ana babanin sucu mu? Onlar evlenirken bekar sen olsan ne olmasan ne? Dogmasan olmayacaktin bu neyin kistasi?
Ben sende sadece evi degil aileni de begenmeme gördüm cahil, yasli falan demissin. Git bakalim yeni aileye onlari mumla arama da

Yaşlı olmalarından neden utanıyim ya? İnsan annesi babası yaşlı olduğu için neden utanır ki 5 yaşında değilse? Ben ailemi çok seviyorum. Babamın hasta olmasına üzülüyorum. Kendimi bildim bileli aramızda çok yaş farkı olduğu için onların öleceğinden korktum ben. Hep bu korkuyla büyüdüm. Ablalarım evlenirlerken şöyle bi güven vardı içlerinde, iyi evde bi kardeşimiz var annemiz babamız yalnız kalmayacak ama ben sürekli onları düşünüyorum nasıl bırakacam diye buna da Allah şahit sizi inandırmak değil amacım ama allahtan korkun böyle bi algı yaratmanız hiç hoş değil. Ben bunun bilincindeyim gideceğim evdeki insanlar melek dahi olsa kimse benim annem babam kadar beni sevmez düşünmez yani karşı tarafa hayranlık duyup kendi aileme kızmıyorum. Ben sadece onlar kendi ailelerine sarılrken ailemle yaşanan her maddi manevi problemde yalnız kaldığım için üzülüyorum. Siz benim evimin içini bilmiyorsunuz ki.
 
Insan düşüncesi neyse karsi tarafi da öyle görürmüş bence. Sevgilinizin ailesi kotu bir evde otursa neler düşüneceğinizi tahmin etmek zor degil. Ama boyle dusunmeyin. Eski filmlerde kaldi öyle fakir kiz zengin oğlan aileydi evdi seyler.
Ne kadar günah alıyorsunuz böyle ya sanki ben dünyanın en kötü insanıyım benim dışımdaki herkes mükemmel insanlarmış gibi. Ben böyle bi durumda sevgilimin ailesini azımsamam ama ben azımsamam onları bilemem ama. Genç bi insanım böyle karamsarlığa düşebilirim. Bana bunu güzelce açıklamak yerine her yerden suçluyorsunuz. Benim nasıl bi evlat olduğumu burda kızgınlıkla yazdığım bi parça yazıdan nasıl çıkarabiliyorsunuz ya da insanlara tepeden baktığımı. Ya da evin şartlarını gerçekten biliyo musunuz?
 
Anneniz böyle uygun görmüş eminim kendince haklı sebepleri vardır, bunun cahillikle alakası yok diye düşünüyorum. Bu zamana kadar gittiğim hiçbir evde ne kadar kötü bir ev diye düşünmedim, evini gördükten sonra kimseyi hor görmedim. Bence bakış açınızı değiştirin. Ablamlar evlenirken annem ve babam sağlıklıydı diye yakınıyorsunuz, umarım babanızdan da utanmıyorsunuzdur. O ister miydi bu durumda olmayı? İnsanlar ne der, hakkımda ne düşünür diye yaşamayın. Herkesin yaşam standardı bir değil. Size tavsiyem ailenize karşı daha merhametli ve düşünceli olun, Allah korusun yarın bir gün kaybederseniz bu düşüncelerinizden dolayı çok pişman olursunuz.
 
Yaşlı olmalarından neden utanıyim ya? İnsan annesi babası yaşlı olduğu için neden utanır ki 5 yaşında değilse? Ben ailemi çok seviyorum. Babamın hasta olmasına üzülüyorum. Kendimi bildim bileli aramızda çok yaş farkı olduğu için onların öleceğinden korktum ben. Hep bu korkuyla büyüdüm. Ablalarım evlenirlerken şöyle bi güven vardı içlerinde, iyi evde bi kardeşimiz var annemiz babamız yalnız kalmayacak ama ben sürekli onları düşünüyorum nasıl bırakacam diye buna da Allah şahit sizi inandırmak değil amacım ama allahtan korkun böyle bi algı yaratmanız hiç hoş değil. Ben bunun bilincindeyim gideceğim evdeki insanlar melek dahi olsa kimse benim annem babam kadar beni sevmez düşünmez yani karşı tarafa hayranlık duyup kendi aileme kızmıyorum. Ben sadece onlar kendi ailelerine sarılrken ailemle yaşanan her maddi manevi problemde yalnız kaldığım için üzülüyorum. Siz benim evimin içini bilmiyorsunuz ki.
Ayyy nasil cark ettiniz öyle
Yazi dili olmasa millet beni lincleyecek.
ve ablamın ağzının içine bakan cahil bi annem var.

hasta yaşlı bi babam ve ablamın ağzının içine bakan cahil bi annem var

Ablalarımın bana ablalık büyüklük yapmayıp hayatımı zorlaştırmalarına çok

Ben nasıl gelin çıkacam bu evden?
Bunlari yazan ben miyim yahu😀
Annene cahil hakaretinden once babana yasli dedigin ayni cumlede oldugu icin harkaret gibi anlasiliyor ve kuşak farkini da soylemissin bastira bastira.

O annemi babami birakcam düşüncesini hiic yazmamissiniz mesajınızmesajınızda nerden bilelim icimize mi doğacak.
Ne yaparsaniz yapın bizene.
Kesin ayiplarlar zaten gelen kisiler evinizi bence oyle ınsanlar sen boyle tedirgin olduguna göre
Arkadan da yaparlar dedikonu
 
Back
X