Durduk yere ağladım yine onun yuzunden

Yildizsezen

Atam izindeyiz ∞ <3
Kayıtlı Üye
7 Ağustos 2016
952
1.453
43
27
Kızlar cidden ne oldugunu bilmiyorum ama gercekten durduk yere cok kotu hissettim. Buraya konu acmak o kadar zor ki kötu de olsa iyi de olsa elestiriye acik ol polemik cikmasin falan. Sizden ricam sert yorum yapacak biri varsa lutfen bu konuma yapmasin cunku gercekten garip bir durumdayim. Konuma gelirsek dun gece sarhostum aklima ne geldi bilmiyorum ama hatirladigim sey aynaya bakip dagilmis yuzumu gorup hersey onlar yuzunden diye kustugumdu. En yakin arkadaslarim bizdeydi bu sabah eskiden cok cok asik oldugum ilk eski sevgilimi ilk gordugum yere gitmek zorunda kaldik. Evimin yan sokagi zaten 1 dakika mesafe yok yani uzak bir yer degil hep gectigim ama iceri girmedigim bir yer. Neyse oraya girdik calisan abi beni taniyamadi o kadar degistim ki bakisim gulusum dış gorunusum hepsi farkli bir insan gibi. Neyse hemen isimi halletmeye calisiyorum abiyle konustuk falan cok severdi beni ama ordayken sanki duvarlar ustume gelmeye gelmeye basladi. Anlatamiyorum ama biraz daha kalsam sanki bogulacak gibiydim. Kizlar beni cikardi ordan parka oturttular agliyorum ama neden agladigimi bilmiyorum. Burada eski sevgilisini unutamayan ya da takan kadinlara birak degmez diyorum ama benimki sevgi degil zaten eminim. Durdum aklima ilk gordugum anki ve son hali aklima geldi. Oturup zamaninda ona olan askima ne kadar saf olduguma yandim. Yerdeki kaldirima bakiyorum o sevgiyi kaldirima versem guller acardi diye agliyordum. Beni sevdi mi sevmedi mi umrumda degil ama canimi canimdan sokup oyle gitmisti zamaninda. Ondan sonra karsima adini versem cogunlugun taniyacagi insanlar ya da ciddi anlamda iyi insanlar pesimden kostu. Ama ben kimseyi istemedim. Oyle guvensiz oyle sert ve duygusuz bir insanim ki. Eskiden cok guzel gulerdim cok masumdum ama simdi sari sac beyaz ten mavi göz porselen bebek gibi dumduzum. Şizofren gibi hissediyorum bazen beni hic begenmezdi son zamanlarda. 49 kiloydum kilolusun sen diyip ciddi ciddi dalga gecerdi. Sanki ondan baskasiyla olamayip ona baglanayim diye isledigi bilinc alti gibi ne zaman suslenip guzellesip ciddi anlamda guzel olsambile aynaya baksam cirkinsin iste diye ses geliyor bilinc altima. Yemek yerken adi gecse ya da aklima gelse midem bulanip kusuyorum.

Ondan intikam bile almak istemiyordum aslinda. Tamam gitti o hayatina ben hayatima bakarim ben hayatima kimseyi almak istemiyorum der kariyerime okuluma odaklandim ki hedeflerim de gerceklesti zaten.
Facebook a hic girmezdim. Yani 1 ay arayla falan girerim o da bir sey soylerlerse. Arkadasim biseye etiketledim gir diyince bir girdim bu bana arkadas istegi yollamis. Ne kabul ettim ne reddettim o kadar degmez dedim. Arkadasim da dedi fotografin eski kalmis yeni fotografini koy girip kabul etmedigini gorup biraksin. Degistirdim cidden egosuna yediremeyip istegi geri cekti. Gecen seneki arkadaslarim taniyamiyor beni yolda gorse kendi bile tanir mi emin degilim ciddi anlamda baktim kendime ama ruhen iyi sayilmam. Reddedildigini anladiktan sonra kapimin onunde banklarda oturmaya basladi surekli disari bile cikmiyordum o derece tiksiniyordum cunku. Kendisi bende engelliydi instagramda orfan engelimi kaldirmis ama bende engelli oldugu icin ulasamiyor tabiki. Gecenlerde en yakin arkadasi takip atti bana sanki onun attirdigini anlamayacakmisim gibi tum fotograflarimi goruyorlar bilerek kabul ettim ona karsi sevgim olmadigini ve mutlu oldugumu gorsun diye. Aklimdan tamamen silinmisken simdi guzellesmis halimle ona bakmayacagimi ve beni gormesini istiyorum zavalli bir egoist gibi. En buyuk intikam takmamaktir aslinda ama bunu farkedip kendini farkettirmeye calismasi igrenc bir sey. Sizce hissettigim insani bir duygu mu yoksa yine yolumu degistirip onunla karsilasmamali miyim?
 
Gerçekten hayatınızda hiçbi işiniz gücünüz okulunuz yok mu nası bu kadar çok düşünebiliyosunuz bence bi psikoloğa görünün sizinkisi saplantı olmuş.

Yani görüşmek istiyosanız görüşün olursa olur olmazsa olmaz bu kadar düşünüp düşünüp kendinizi hasta edeceğinize her şey olacağına varmş olur en azından...
 
Yine ben
Fecebook
Sevgili redd edilmek
Kelimelerini hızlıca gözlerim seçti
Yorum yapayım
Ayrıntıları bile okumaya gerek yok
Ayrılın başka şeylere yoğunlaşın ve gene ben demenize gerek kalmasın
Şöyle ohhhhh diye rahatlayın:))))
 
Bence çok insani duygular bunlar. Sadece şu var onu affetmedikçe ve bu öfkenizi atmadıkça bu hikayenin gölgesi peşinizde olacak. Kalbinize çok dokunmuş ve özgüveninizi zedelemiş, tam olarak intikam alma isteğiniz de yok ama öfkeniz de dinmemiş.

Bence o mekana gitmeniz çok iyi olmuş, yüzleşin kaçmayın. Dağılmaktan korkmayın. Çünkü bu şekilde de en ufak şeyde patlak veriyor. Bir hikayeyi iyi ya da kötü anlatmaya devam ediyorsak bitmemiş demektir. Bir yerlerde bir tıkanıklık yaratmış demekki ve bu tıkanıklığı çözmenin tam zamanıdır bence. Hissettiklerinizden korkmayın, arının özgürleşin.

Ayrıca önceden şöyleydim şimdi böyleyim diye düşünüp üzülmeyin. Sadece şuan hayatınızın daha farklı bir döneminizdesiniz üstelik bir sürü tecrübeyle. Sadece hayat enerjinizi yükseltmeye biraz daha odaklanabilirsiniz.
 
Gerçekten hayatınızda hiçbi işiniz gücünüz okulunuz yok mu nası bu kadar çok düşünebiliyosunuz bence bi psikoloğa görünün sizinkisi saplantı olmuş.

Yani görüşmek istiyosanız görüşün olursa olur olmazsa olmaz bu kadar düşünüp düşünüp kendinizi hasta edeceğinize her şey olacağına varmş olur en azından...

Dusunmuyorum hayatima yeniden girmeye calismasi yaptigi igrenclikleri aklima getiriyor ondan oncesinde sorun yoktu sadece guvensizlik vardi herkese karsi
 
Bence çok insani duygular bunlar. Sadece şu var onu affetmedikçe ve bu öfkenizi atmadıkça bu hikayenin gölgesi peşinizde olacak. Kalbinize çok dokunmuş ve özgüveninizi zedelemiş, tam olarak intikam alma isteğiniz de yok ama öfkeniz de dinmemiş.

Bence o mekana gitmeniz çok iyi olmuş, yüzleşin kaçmayın. Dağılmaktan korkmayın. Çünkü bu şekilde de en ufak şeyde patlak veriyor. Bir hikayeyi iyi ya da kötü anlatmaya devam ediyorsak bitmemiş demektir. Bir yerlerde bir tıkanıklık yaratmış demekki ve bu tıkanıklığı çözmenin tam zamanıdır bence. Hissettiklerinizden korkmayın, arının özgürleşin.

Ayrıca önceden şöyleydim şimdi böyleyim diye düşünüp üzülmeyin. Sadece şuan hayatınızın daha farklı bir döneminizdesiniz üstelik bir sürü tecrübeyle. Sadece hayat enerjinizi yükseltmeye biraz daha odaklanabilirsiniz.

Cok tesekkur ederim gercekten hissedip dile getiremedigim seyler bu yoruma burunmus sanki
 
Hayat aşktan, sevgiliden ibaret değildir. Bu kadar yoğunlaşma. Görüşmek istiyorsan görüş , hayatından çıkaracaksan da tamamen çıkar. Senin ki ne öyle ne böyle. Bir karar ver. Arafta kaldıkca acı çekeceksin. O na acı vermeyi düşünmen, kıskandırma çabaların bile onu unutamadığının bir göstergesi. Kendine karşı net olmalısın. Dizi film gibi karmaşık bir şey yaşamaya çalışmak zorunda hissetme kendini. Seninle çıkmak istiyorsa sende istiyorsan geçmişe bir sünger çek ve görüş. Gittiği yere kadar. Hiç bir şey sonsuza dek sürmez. Bitiyorsa da olgun karşılayıp eyvallah diyeceksin. Net ol.
 
Sanki ondan baskasiyla olamayip ona baglanayim diye isledigi bilinc alti gibi ne zaman suslenip guzellesip ciddi anlamda guzel olsambile aynaya baksam cirkinsin iste diye ses geliyor bilinc altima. Yemek yerken adi gecse ya da aklima gelse midem bulanip kusuyorum.

bu durum sizde yeme bozukluğu yapabilir tam adını bilmiyorum böyle bir hastalık vardı
bence bunun için psikolojik destek alabilirsiniz
 
Hayat aşktan, sevgiliden ibaret değildir. Bu kadar yoğunlaşma. Görüşmek istiyorsan görüş , hayatından çıkaracaksan da tamamen çıkar. Senin ki ne öyle ne böyle. Bir karar ver. Arafta kaldıkca acı çekeceksin. O na acı vermeyi düşünmen, kıskandırma çabaların bile onu unutamadığının bir göstergesi. Kendine karşı net olmalısın. Dizi film gibi karmaşık bir şey yaşamaya çalışmak zorunda hissetme kendini. Seninle çıkmak istiyorsa sende istiyorsan geçmişe bir sünger çek ve görüş. Gittiği yere kadar. Hiç bir şey sonsuza dek sürmez. Bitiyorsa da olgun karşılayıp eyvallah diyeceksin. Net ol.

Hayatimdan cikarip bitti eyvallah yolumuz acik olsun diyip noktaladim. Bunca yaptigindan sonra kendini hatirlatmaya calisan o ve ben yollarimi degistiriyorum gorusmeyelim diye. Kiskandirma cabasi degil de ondan sonra cokmus gibi davranip yuzunu guldurmek istememem. Acik kapi ariyorsa o kapinin kapandigini gormesini istemem belki de
 
Bir insan birini nasıl bu kadar kafasına takabilir anlamıyorum. Eşim aldattı hamile halimle boşandım Bebeğimi kaybettim o dönemlerde de yine de bu kadar adamı takmadim. Hayatta hersey sevgili, eş, koca değil ki.. Üzülme nin de acınında bir seviyesi var. İşine gücüne okuluna yogunlas. Adamla ilk karşılaştığınız yere gidince o kriz o ağlamak nedir? Facebookta istek yollamis resim değiştirelim de kabuk etmediğimi anlasın nedir? Neyse susayim içim daraldi
 
Cok tesekkur ederim gercekten hissedip dile getiremedigim seyler bu yoruma burunmus sanki

Bunu tamamen tecrübelerime ve hislerime dayanarak diyebilirim ki o insana güvenip hayatınıza almayın. Fakat yarım kaldığına inandığınız bir durum varsa ve bunu tamamlama fırsatınız olursa tamamlayın. Çünkü yarım kalan şeylerin bu şekilde bir tür saplantı yarattığı çok görülüyor. Kendinize şunu sorun: "Ne olsaydı bu öfkem dinerdi?" Eğer spesifik ve somut bir cevabı yoksa bu olay artık o insandan çıkmıştır. Sadece yarattığı hayalkırıklığının acısını çekiyorsunuz. Çünkü o dönem hissettiklerinizi başka birinde birdaha yakalayamadınız tahminimce ve onun bunu mahvetmiş olmasına kızıyorsunuz içten içe. Bu hisler hiç geçmeyecek gibi gelebilir ve birdaha öyle hissedemeyecek olmak sizi korkutabilir ama gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki geçecek. Sadece korkularınızla yüzleşmeye ihtiyacınız var.
 
Back
X