Anda kalarak yapabilirsin. Bizi mutlu ya da mutsuz eden şeyler gerçekler değil, onları algılama biçimimizdir. Bazı şeyler sadece durumdur ancak biz onları sorun diye tanımlarız.
Ya sürekli geçmişle hesaplaşır dururuz ya da gelecekteki planlarımızın olup olmayacağıyla ilgili kaygıya kapılırız. Halbuki geçmiş geride kaldı, geleceğe de peşin peşin üzülmeye gerek yok.
Geçmişi değiştiremeyiz ancak yorumlamamızı değiştirirsek etkisi de değişir. Yaşadığımız olayları ders olarak görüp yolumuza devam etmeliyiz.
Ben hayatımıza giren herkesin bir görevi olduğuna inanırım hep. Görevi bittikten sonra çıkar hayatımızdan. Onlar bizim için birer öğretmendir.
Bir de sabahtan akşama kadar sürekli mutlu mesut dolaşmak zor. İnsanız en nihayetinde, negatif insanlar, kötü hava, olaylar sinirimizi bozup mutsuz edebilir. Önemli olan mutsuz olduğumuz anları uzatmadan bilinçli olarak mutlu duygu durumuna geçmek için bize iyi gelen şeyleri yapmak. Mesela derin nefes almak, açık havada yürüyüşe çıkmak, belki bir kahve içmek iyi gelebilir. Bu arada bu mutsuzluk durumunun bir ilizyon olduğunu kendimize hatırlatıp, olumlama ve telkinlerle, şükürlerle modumuzu yükseltebiliriz.
Olaylardan bağımsız bir şekilde mutlu kalmaya çalışacağım 
Bir de şunu sormak istiyorum; imajine ederken o hayali yaşıyormuş gibi olmanın verdiği mutluluktan mı yoksa o hayalin güzelliğinden mi bilmiyorum duygusal bir moda bağlayıp gözyaşı akabiliyor benden 
O duygu modu ve göz yaşı akması imajinelere herhangi bir olumsuzluk katar mı acaba?
❤
