Kızlar selam, konuyu eşime "annen şöyle annen böyle" dememek için size açıyorum yoksa sinirden kendi kendimi dolduruyorum:)
Pandemi boyunca elimizden geldiği kadar dikkat ettik, gereksiz yere kalabalığa karışmadık hava almaya açık alanlara gittik. İstanbul'da yaşıyoruz.
Sadece yazın İstanbul boşken, vaka sayıları 1000'in altına düştüğünde açık alanlı kalabalıktan uzak kafelere gittik 4-5 kez, market olayını internetten hallettik, ben kuaföre eşime berbere gitmedi evde hallettik elimizden geldiğince. Evde bir kızım bir de 9 aylık bebek var.
Gelelim sinir olmaya başladığım konuya, 65+ sokağa çıkma yasağı kalkmasından sonra da kayınvalidemle her hafta görüşüyorduk.
Fakat son 2 haftadır eşime söyledim artık gelmesin lütfen dedim çünkü İstanbuldaki artış beni korkutuyor.
Çünkü hem çalışıyor çok sık müşteri gelip gidiyor hem de gezmesinden hiç geri kalmıyor aradığımızda ya gezmede ya restoranda ya kuaförde oluyor. Bazen sosyal medyaya fotoğraf yüklüyor maskeye dikkat etmediğini görüyorum.
Bir iki kere bize geldiğinde uyardık çünkü kronik bir rahatsızlığı var, ben iyiyim bir şey olmaz virüs yok bende diyor dayanamadım "nasıl anlaşılıyor söyle insanlar boşuna test diye beklemesin" dedim dayanamadım çünkü hayır cahil biri de değil. "Temizliğime dikkat ediyorum diyor" tamam dikkat ediyor ama o kadar çok sık insanlarla bir araya geliyor. Uyarınca da "Size bir şey olmaz, asıl tehlikede olan benim benim korkmam lazım bana bulaştırırsanız diye" diyor hayır sen kendi canını düşünmüyorsan beni ilgilendirmez diye bağırmak istiyorum.
Bu hafta sonu yine cumartesi sabah gözünü açar açmaz ne zaman geleyim modunda aradı, hayır dedim eşime.
Açık alanda görüşün diyecekler için söyleyeyim maske takıp mesafe koyalım desem o maske çeneye iner sonra 1m mesafe yavaş yavaş azalır. Ben gerilirim uyarırım 3 uyarıştan sonra bana laf sokar ben de dayanamam cevap veririrm olay iyice çirkinleşir:)
Sonra telefonu kapattılar eşime kvden bir mesaj geldi. Mesajın konusu "Covid 19 artık hayatımızın bir parçası " isimli bir yazı
Yani diyor ki gelebilirim nasılsa artık hep hayatımızda olacak kendince gelmesine bir dayanak olarak sunuyor. O kadar sinir oluyorum ki ve biliyorum ki artık her hafta böyle taciz edecek geleyim göreyim diye. Şimdiden düşününce geriliyorum. Böyle bir durumda insan kendisi önerir kalabalıktan çıktım gelmeyeyim diye ama işte düşüncesizlik
