Düşünmekten delirecem lütfen yardım edin

sebnemkrcnr .!.:

26 yaşındayım ortada taviz durumu yok. Polise neden gitsinler ki. Birbirimize atılmış uygunsuz resimleri kaydettiğim biryerden ailem de ulaşmış oldu malesef

Genişletmek için tıkla...

semurcan .!.:

Ayrıca sevdiğiniz biriyle ilişkiye girmek affedilmesi gereken bir şey değildir.

Affedilemeyecek olan bunu fotoğraflayan yahut videolayandır.

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

Merhaba sevgili kk üyeleri. Herkese destek olduğunuz gibi lütfen bana da destek olun. Pisikolojim berbat durumda. 26 yaşındayım. Sevgilim vardı ve cinsel anlamda bazı şeyler yaşadık. İlk sevgilimdi ve böyle şeyleri hiç normal karşılayan biri değilim. Ailem de çok terstir bu konulara, beni de öyle yetiştirdiler. Evet çok ileri şeyler asla olmadı ama yaşananlar benim vicdan azabı çekmem için yeterli. Ben, ben olmaktan çıkmıştım resmen. Nasıl öyle biri haline geldim aklım almıyor. Neyse biz ayrıldık ve ben vicdan azabı çekmeye başladım. Daha sonrasında ise ailem (babam hariç) herşeyi öğrendi. İğrenç resimleri videoları gördüler. Yaşananlardan haberleri var. Detaya girip sıkmak istemiyorum sizi. Ve bana asla gördüklerini söylemiyorlar. Kimse o konuyu açmıyor. Arada laf sokma var sadece. Ama ben zaten vicdan azabı çektiğim konunun üzerine bir de bunu öğrenince iyice yıkıldım. Ailemin yüzüne bakamıyorum. Kendimden nefret ediyorum. Her yeni güne uyandığımda ölmek istiyorum. Tövbe ettim zaten. Ama sürekli içimde sıkıntı ve hiçbir şey yapmak istemiyorum. Her bana baktıklarında acaba ne düşünüyorlar diye deliriyorum. Çünkü ben onların gözünde çok masumdum. Sanki evdeki tüm otoritemi kaybettim. Küçük kardeşlerim beni örnek alırlardı, şimdi sanki onların gözünde yerlerdeyim gibi hissediyorum. Ablama karşı çok mahcubum. Hiç bir zaman gözlerinde eski ablaları, kardeşi olmayacam. Hep o iğrenç şeyleri hatırlayıp benden soğuyacaklar gibi geliyor. Çünkü dediğim gibi böyle şeylere çok önem veren bir aileyiz. Kendimi affedemiyorum. Nasıl unutmalıyım, böyle bir konuyu onlar unutabilir mi nolur bana destek olun

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

Fotoğraf ve videolar birlikte değil. Birbirimize atılan resimler. Birlikteyken de çok az şey yaşandı. Hayır şantaj durumu yok. Eski sevgilim öyle biri değil. 5 senelik bir ilişkiydi. Ailem benim yüzümden gördü bu resimleri ve videoları. Onlara karşı çok utanıyorum

Genişletmek için tıkla...

ayynill .!.:

resim video falan nedir?biraz fazla ileri gitmişsiniz sanırım.neyse yaşınız 26. gayet yetişkin birisiniz. 17-18 olsanız tamam dicem.yanlış olduğunu düşündüğünüz şeyleri yapmak için baya büyüksünüz. olan olmuş. önünüze bakıp bir daha daha dikkatli davranın.

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

26 yaşındayım ortada taviz durumu yok. Polise neden gitsinler ki. Birbirimize atılmış uygunsuz resimleri kaydettiğim biryerden ailem de ulaşmış oldu malesef

Genişletmek için tıkla...

Myprettyworld .!.:

Sevgilin sen ondan ayrılınca ailene mi attı onları?

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

Hayır tamamen benim düşüncesizliğim. Çok saçma biyere kaydedip unutmuşum o görüntüleri..

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

Merhaba sevgili kk üyeleri. Herkese destek olduğunuz gibi lütfen bana da destek olun. Pisikolojim berbat durumda. 26 yaşındayım. Sevgilim vardı ve cinsel anlamda bazı şeyler yaşadık. İlk sevgilimdi ve böyle şeyleri hiç normal karşılayan biri değilim. Ailem de çok terstir bu konulara, beni de öyle yetiştirdiler. Evet çok ileri şeyler asla olmadı ama yaşananlar benim vicdan azabı çekmem için yeterli. Ben, ben olmaktan çıkmıştım resmen. Nasıl öyle biri haline geldim aklım almıyor. Neyse biz ayrıldık ve ben vicdan azabı çekmeye başladım. Daha sonrasında ise ailem (babam hariç) herşeyi öğrendi. İğrenç resimleri videoları gördüler. Yaşananlardan haberleri var. Detaya girip sıkmak istemiyorum sizi. Ve bana asla gördüklerini söylemiyorlar. Kimse o konuyu açmıyor. Arada laf sokma var sadece. Ama ben zaten vicdan azabı çektiğim konunun üzerine bir de bunu öğrenince iyice yıkıldım. Ailemin yüzüne bakamıyorum. Kendimden nefret ediyorum. Her yeni güne uyandığımda ölmek istiyorum. Tövbe ettim zaten. Ama sürekli içimde sıkıntı ve hiçbir şey yapmak istemiyorum. Her bana baktıklarında acaba ne düşünüyorlar diye deliriyorum. Çünkü ben onların gözünde çok masumdum. Sanki evdeki tüm otoritemi kaybettim. Küçük kardeşlerim beni örnek alırlardı, şimdi sanki onların gözünde yerlerdeyim gibi hissediyorum. Ablama karşı çok mahcubum. Hiç bir zaman gözlerinde eski ablaları, kardeşi olmayacam. Hep o iğrenç şeyleri hatırlayıp benden soğuyacaklar gibi geliyor. Çünkü dediğim gibi böyle şeylere çok önem veren bir aileyiz. Kendimi affedemiyorum. Nasıl unutmalıyım, böyle bir konuyu onlar unutabilir mi nolur bana destek olun

Genişletmek için tıkla...

hamburgdanhabervar .!.:

Cinsellik yasamanin hicbir utanilacak yani yok. 26 yasinda her saglikli kadin, evli olmadan sevisebilir, bu beden sizin bedeniniz. Milyon yuzyil oncesine ait sacma sapan torelerle delirmeyi birakin.
Ama fotograflara takildim ben. Neden sevisme sahnelerini fotograflarsiniz ki? Porno fikm cekmiyorsunuz ki, iki seven insan sevisiyor sadece. Eger o resimleri o gonderdiyse, ona hayati zindan ederdim sanirim.
Ama resimleri ailen gormus olsan da, sen fahiselik yapmadin ki, sevdin sevistin. Kendini kucuk gorecek birsey yok bence.
Yapmayin Allah askina, millet uzaya gitmeye ugrasiyor, sizler hala ay yok sevistim, ailemin yuzune bakamiyorum diyorsunuz.
Lutfen aileniz de siz de caga ayak uydurun

Genişletmek için tıkla...

sebnemkrcnr .!.:

Merhaba sevgili kk üyeleri. Herkese destek olduğunuz gibi lütfen bana da destek olun. Pisikolojim berbat durumda. 26 yaşındayım. Sevgilim vardı ve cinsel anlamda bazı şeyler yaşadık. İlk sevgilimdi ve böyle şeyleri hiç normal karşılayan biri değilim. Ailem de çok terstir bu konulara, beni de öyle yetiştirdiler. Evet çok ileri şeyler asla olmadı ama yaşananlar benim vicdan azabı çekmem için yeterli. Ben, ben olmaktan çıkmıştım resmen. Nasıl öyle biri haline geldim aklım almıyor. Neyse biz ayrıldık ve ben vicdan azabı çekmeye başladım. Daha sonrasında ise ailem (babam hariç) herşeyi öğrendi. İğrenç resimleri videoları gördüler. Yaşananlardan haberleri var. Detaya girip sıkmak istemiyorum sizi. Ve bana asla gördüklerini söylemiyorlar. Kimse o konuyu açmıyor. Arada laf sokma var sadece. Ama ben zaten vicdan azabı çektiğim konunun üzerine bir de bunu öğrenince iyice yıkıldım. Ailemin yüzüne bakamıyorum. Kendimden nefret ediyorum. Her yeni güne uyandığımda ölmek istiyorum. Tövbe ettim zaten. Ama sürekli içimde sıkıntı ve hiçbir şey yapmak istemiyorum. Her bana baktıklarında acaba ne düşünüyorlar diye deliriyorum. Çünkü ben onların gözünde çok masumdum. Sanki evdeki tüm otoritemi kaybettim. Küçük kardeşlerim beni örnek alırlardı, şimdi sanki onların gözünde yerlerdeyim gibi hissediyorum. Ablama karşı çok mahcubum. Hiç bir zaman gözlerinde eski ablaları, kardeşi olmayacam. Hep o iğrenç şeyleri hatırlayıp benden soğuyacaklar gibi geliyor. Çünkü dediğim gibi böyle şeylere çok önem veren bir aileyiz. Kendimi affedemiyorum. Nasıl unutmalıyım, böyle bir konuyu onlar unutabilir mi nolur bana destek olun

Genişletmek için tıkla...