Maalesef ayni sorun bende de var. Hayatimi ya tika basa yiyerek ya da ac geciriyorum. Moralim bozuldugunda hatta hasta oldugumda (grip vs) insanlarin boğazından bisey gecmez ya ben tam tersi tatliya ve karbonhidrata abaniyorum. Caresini bulamadim. Kilo almamak icin normal donemelrimi surekli diyet halinde geciriyorum...
kilo durumunuz nedir? merak ettim de.
Ben böyle bir durumda kimseye denk gelmedim.Yada denk geldim belki anlatan olmadı bilemiyorum.
Bende üzüleyim, sevineyim yemeden kesilirim. içimin yagları eridi derler ya hah işte bende aynen o oluyor. müthiş kilo kaybediyorum. Umarım derdinize çare bulursunuz.
Ben de artık öyleyim. Bugün canım sıkıldı biraz yine aç bıraktım kendimi...
bilinclisin en azindan, ne yapman gerektigini biliyorsun
benim hep piskolojik rahatsizliklarda en faydali buldgum sey doktora gitmek. bedensel rahatsizliklarda hic degilse bir yere kadar kendi kendimizi iyilestirebiliyoruz öbür türlü bu mümkün olmuyor
en iyi sen bilirsin kendini, dikkat et Allah korusun yemekle ilgili sorunlar daha ileriye gidip tam anlaminda hastalik haline gelebiliyor
Vücut kitle endeksi hesabına göre fazla kiloluyum. Obez değilim çok şükür. Normal kilolu olduğum da oluyor ama sorun hala çözülmemiş oluyor. Kökünden çözmeye uğraşıyorum ki zayıflayınca öyle kalabileyim.
Yiyememek daha iyi ama o da zararlı olabilir tabii.
Teşekkür ediyorum.
Aynen böyle daha farklı da olabiliyor. Karnım tok olduğu halde yiyebiliyorum. Fiziksel bir açlık değil zaten. O yavaş yavaş artan bir şey. Duygusal açlık duygusal bir sebepten dolayı birden geliyor ve geldiğinde mutlaka hemen yemek gerekiyor. Hep de karbonhidratlı şeyler istiyor insan. Etrafta sağlıksız şey yoksa, bol bol sağlıklı yiyecekler varsa faydalı olduğu oluyor. Ama stres büyükse canım mutlaka sağlıksız bir şeyler istiyor. Porsiyonlar da büyük oluyor. Öyle canım çekti bir dilim tadına baktım olmuyor.
Ay bu bi problemmi yahuBendede var bu ama bi sorun olduğunu düşünmemiştim Yani aslında benimki kendime engel olamamak filan değil,direkt ''ulan bari bu meseleden yüzüm gülmedi,midem gülsün'' kafası.Ayıptır söylemesi en sevdiğim yemek İskender,en sevdiğim dizi Leyla ile Mecnun.Bende ne zaman bişeye çok üzülsem mutsuz olsam, hemen alo iskender hattımdan kendime patlatırım bir iskender,açarım nettende bir Leyla ile Mecnun bölümü oturur hem yer hem izlerim.Üüüüfffff ne keyifli bişey o... Ama istisnasiz her seferinde yani.Muhteşem ikilim gibi bişeydir.Ama ben bunu bi sorun olarak görmedim.Seninkininde benim durumumdan bi farkınıda pek görmedim.Şuan tedirginim
Evet maalesef öyle oluyor. Dün öyle oldu, sabah 10 da yemiştim. Sonra moralim bozuldu. Akşam dokuz oldu ben hala açtım, meyveli yoğurtla biraz salata yedim zorla...Sizin canınız sıkılınca iştahınız mı azalıyor?
Evet, birkaç kilo almam lazım.niye kii, kilo mu almak istiyosunn
farkettim de bende böyleyim sanırım. bende işin garibi mutlu olduğumda daha çok oluyor. keyfim yerine geldiyse bir dondurma patlatayım falan. her şey beyinde bitiyor kontrol etmek lazım. fazla kafaya takıyoruz sanırım dertleri
Bir psikologa basvur ıstersen , sorunlarinla basedemedigin için kendini yemege vuruyor olabilirsin. Psikolog ile sorunlarını hallettikce bu durumda ortadan kalkar. Yoksa bunun az ye sunu yap bunu yap gbi formülleri yok. Önemli olan sorunlarinin altında yatan nedenler, onlar ortadan kalkınca bu durumda ortadan kalkar :)
benim de ya iştahım kesilir ya da fazlaca çikolata yerim duruma göre.. sanırım psikolojik doktora gidebilirsiniz
Ay bu bi problemmi yahuBendede var bu ama bi sorun olduğunu düşünmemiştim Yani aslında benimki kendime engel olamamak filan değil,direkt ''ulan bari bu meseleden yüzüm gülmedi,midem gülsün'' kafası.Ayıptır söylemesi en sevdiğim yemek İskender,en sevdiğim dizi Leyla ile Mecnun.Bende ne zaman bişeye çok üzülsem mutsuz olsam, hemen alo iskender hattımdan kendime patlatırım bir iskender,açarım nettende bir Leyla ile Mecnun bölümü oturur hem yer hem izlerim.Üüüüfffff ne keyifli bişey o... Ama istisnasiz her seferinde yani.Muhteşem ikilim gibi bişeydir.Ama ben bunu bi sorun olarak görmedim.Seninkininde benim durumumdan bi farkınıda pek görmedim.Şuan tedirginim
evet aynı şekilde katılıyorum. kutlamalarda, düğünlerde, cenazelerde. hayatın her patlama noktasında mutlaka yemek yeme var. belli bir yaşa kadar yemek için zorlarlar sonrası için yememen için. temelden oturtmak gerekiyor bu durumu bunu anladımMutlu olunca yemek yemeği de küçüklüğümüzden beri öğretiyorlar. Doğum gününde pasta olur mesela.
Şu an çok derdim var ama istiyorum ki derdim olsa bile yeme düzenim değişmesin. Dediğiniz gibi beyinde bitiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?