Merhabalar
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor
Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor
Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim
BEN bu durumda bana hakaret ettiğin üstüme geldiğin zaman kendimi savunmak durumunda hissediyorum çünkğ yeterince iyi anlaşılmadığımı hissediyorum. Bana değersizmişim gibi davranman beni üzüyor ve kendimi istemeden haksız olsam da haklı çıkarmaya çalışıyorum. Birbirimizi hırpalamadan içimizdeki esas duyguyu o an konuşabilirsek sorunu daha çabuk çözeceğimize inanıyorum. Gibi gibi daha yapıcı kendimin nasıl hissettiğimi belirterek. O şekil olunca tartışma hafifliyor karşıdaki öküz değilse empati yapmaya çalışıyor. Bu her zmaan elbette mümkün değil ama basit mevzuların daha da büyümemesi için işe yarayabiliyor. 
