Düzelen toksik ilişkiler/evlilikler var mı? Geçmiş travmaları atlatan var mı?

dr_yad .!.:

Biraz yorucu musunuz acaba?
Burda bile bana kötü yazanlar oldu onlar yazmasın demişsiniz.Burdakiler de kadın hani sizin dediğiniz gibi alttan alması gereken kişiler değiller ve çat çat söylemişler demek ki zamanında ama siz ona da bozulmuşsunuz.
İki taraf da hatalı işte siz de kendi hatalarınızı görürseniz olumlu bir iletişim belki olabilir.
Ama çift terapisinde uzmanın dediğini bile kabul etmezseniz zor.
İkiniz de hatalarınızı görmelisiniz

Genişletmek için tıkla...

nochance .!.:

Merhabalar
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor

Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim

Genişletmek için tıkla...

nochance .!.:

Merhabalar
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor

Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim

Genişletmek için tıkla...

wanderingstar .!.:

İşe yarar mı, doğru mu bilmiyorum ama ben şöyle düşünüyorum bir kavga esnasında falan BEN dilinin işe yaradığını düşünüyorum. Sen şöylesin bana o gün şunu dedin zaten 2 ay önce bilmem ne yaptın hep böylesin demek yerine tartışma esnasında derin soluk çekiyorum BEN bu durumda bana hakaret ettiğin üstüme geldiğin zaman kendimi savunmak durumunda hissediyorum çünkğ yeterince iyi anlaşılmadığımı hissediyorum. Bana değersizmişim gibi davranman beni üzüyor ve kendimi istemeden haksız olsam da haklı çıkarmaya çalışıyorum. Birbirimizi hırpalamadan içimizdeki esas duyguyu o an konuşabilirsek sorunu daha çabuk çözeceğimize inanıyorum. Gibi gibi daha yapıcı kendimin nasıl hissettiğimi belirterek. O şekil olunca tartışma hafifliyor karşıdaki öküz değilse empati yapmaya çalışıyor. Bu her zmaan elbette mümkün değil ama basit mevzuların daha da büyümemesi için işe yarayabiliyor.

Bir de ne kadar doğru bilmiyorum ama eğer eşimle çok büyük aşamadığım bir sorun yoksa kendime gün sonunda bak ölümlü dünya, yarınmız belli değil. Evden küs çıkmayalım, keşke şunu demeseydim yapmasaydım diye kendimizi vicdan muhasebesinde bırakacak hareketler yapmayalım diyorum. Belki sizde de işe yarayabilir

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

SiZ de torpuleneceksiniz. Tamam kadınız gönlümüz alınsın da sürekli de kavgaya meyilli olunmaz ki ! İlgi istiyorsanız oturup beklentilerinizi konuşun kavga cikatip küfürler ettikten sonra gelen gönül almayla ne kadar yol gideceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

nochance .!.:

Merhabalar
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor

Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Sürekli kavgaya meyilli değil konus sahibi.1 gram eşlik istemiş sadece.dış kapının dış mandalı gibi sokaktaki adamdan farkı yok anladığım kadarıyla konu sahibinin.düşünsene eşin sana erkek bir ev arkadaşı gibi davranıyor.en ufak bir şeyde de ters ters davranıyor.delirirsin valla.

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Şimdi ben sana 3 ay önce şu hareketinden dolayı sinirlenmistim sen de gönlümü almamistin diye konu açsam ve yüksek perdeden kufure kadar gitse sürekli gönlümü alsın gönlümü alsın demiş ve kendisi hep geçmişi acıyorum tartışma çıkıyor demiş. Terapist bile sadece eşin değil ikiniz suclusunuz demiş. Konu sahibi de diyor ki sadece kocam kusurlu kabul edilsin ve benden ozurler dilensin.

Genişletmek için tıkla...

nochance .!.:

Merhabalar
Daha önce de evliliğimdeki sorunlarla ilgili 1-2 konu açmıştım. Benim sorunum şu ki incir çekirdeğini doldurmayan konularda çok yoğun tartışmalar yaşıyoruz. Karşılıklı küfürleşmeye, hakaretlere kadar varabiliyor. Fiziksel şiddet yok yani birkaç kere karşılıklı bir şeyler fırlatma, kapıları çarpıp etmeler oldu.
Ama normal zamanlarda gayet iyiyiz. Eşim sessiz sakin ama sinirlenince çirkinleşebilen bi insan. Yani sizi hassas noktanızdan vurabilir. Ben de üzerine gidiyorum hemen özür dilesin, o an yaptığı hatayı anlasın diye.
Benim de en büyük problemim geçmişi geride bırakamamak, yani sen bana bunu demiştin, şu gün şunu da yapmıştın deyip kinleniyorum. Ve birçok kavgamız da aslında böyle başlıyor.
Eşime kendini affettirsene dediğimde sen de bana bunu yaptın bunu dedin deyip affedersiniz benle sidik yarıştırabiliyor. Ben de kadınım biraz gönlüm alınsın istiyorum, ama yapmıyor, yapamıyor.
Bunun dışında yurtdışında yaşıyoruz, aşırı yoğun çalışıyoruz, çok yoruluyoruz, kimseden maddi manevi desteğimiz yok, aileler yok. 1 çocuğumuz var o da sağolsun zor bir çocuk. Buraya taşınmadan önce daha kolay atlatabildiğimiz şeyler sanki büyüdükçe büyüyor. Eşime sen gönül al, sen benimle düzgünce konuş dediğimde ben de yıprandım sen benimle öyle konuşuyor musun diyor. Ama ben gurur meselesi yapıyorum. Ben kadınım o erkek önce o düzgün konuşsun, ilk o adım atsın istiyorum tabii beklentilerim karşılanmıyor, karşılanmadığı gibi gerginlik daha da artıyor

Dediğim gibi benim asıl sorunum geçmişte yaşanan (evet üzücü de olsa) olayları, o kötü sözleri bir türlü affedemeyip konuyu açıp bir özür beklerken, yine aynı şeyleri açtın amacın kavga etmek diyen bir eş kafa yapısı ile başa çıkamamak.
Daha önce de burda çok linçlemeye meyilli insanlar oldu onlardan rica ediyorum onlar yazmasınlar çünkü şu anda psikolojim bunu kaldıracak durumda değil. Benim sorum benim gibi bu sorundan muzdarip olanlar varsa neler yaptınız, bu sorunları aşabildiniz mi? Yoksa yıllarca bu kavgalar sürer mi?
Sen geçmişi açma diyeceksiniz ama elimde değil aklıma gelince bir şeyler çağrıştırınca otomatik olarak bu tepkileri veriyorum. Umarım bunu aşmanın bir yolu vardır. Bu depresif ve takıntılı durumlar için ilaç tedavisine de başlamayı düşünüyorum.
Benzer şeyleri yaşamış kişilerin tavsiyelerini duymak isterim

Genişletmek için tıkla...

nochance .!.:

Aslında hep o suçlu demiyorum. Diyorum ki bi ilk adımı atıp insan gibi konuşsun, yalandan özür dilemeden hislerini anlatsın ama adam ketum kızsa da içine atıp sonra patlıyor. Bilmiyorum huylu huyundan vazgeçer mi?

Genişletmek için tıkla...

civciv89 .!.:

bu kavga gürültü arasında çoçuk ne zaman yaptınız? Özür dilemiyorsa diretiyorsa niye özür dilesin diye zorluyorsunuz? İnat için yoksa egomu altında yatan bu kırgınlık deği bana göre güç savaşına çevirmişsiniz evlılıgı

Genişletmek için tıkla...

sternoklavikular .!.:

Düzelmeyecek hicbirsey yok siz yeterli istekli olun birseyleri düzeltmek isteyin yoksa çift terapisti falan hiç biseye yaramaz bizde böyleydik kavga şiddet olmasada hakaret tartışmalar sorun ne desen çok basit saçma sapan şeyler üzerine bende sizin gibi eskileri unutmaz onları öne sürerdim birde bizim evliliğimiz yeniydi alışma sürecimiz falan oldu şimdi çok şükür düzeldik şuan bir derdimiz yok geçinip gidiyoruz benden size tavsiye buradakileri çok kafanıza takmayın çoğu boş yorum yaziyor çoğu kötü niyetli bende ilk başlarda çok konu açtım Bi kaç tane sivrisinek var boku sevdikleri için surekli konularımı bok etmeye çalıştılar Allah böylelerine fırsat vermesin yani kısaca kendi kafanızda verin kararınızı

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Oldu canım senin hakaret dolu evliliğine sevilmiyorsum diyemeyecek millet.kardeşim seni içten seven adam sana küfür hakaret edemez. Bu kadar küfür, hakaret işittiğin seni sevmeyen bir terbiyesizle yaşamaya devam etmek senin sorunun.kendini kandırmaktan vazgeç.bana sokaktaki adam küfür etmedi bu yaşıma kadar kendi evimde, aynı yatakta yattığım adam bana böyle birşey yaşatamaz.çok büyük bir olay.hayatımda duymadıgım küfürü hayat arkadaşımdan duyacağım bir de koynuna girmeye devam edeceğim öyle mi? Kendinize saygınız üst seviyede gerçekten.bir de üyelere laf çakmışsiniz.iyi olursa allahtan kötü olursa kuldan derler ya aynı o hesapsınız.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Oldu canım senin hakaret dolu evliliğine sevilmiyorsum diyemeyecek millet.kardeşim seni içten seven adam sana küfür hakaret edemez. Bu kadar küfür, hakaret işittiğin seni sevmeyen bir terbiyesizle yaşamaya devam etmek senin sorunun.kendini kandırmaktan vazgeç.bana sokaktaki adam küfür etmedi bu yaşıma kadar kendi evimde, aynı yatakta yattığım adam bana böyle birşey yaşatamaz.çok büyük bir olay.hayatımda duymadıgım küfürü hayat arkadaşımdan duyacağım bir de koynuna girmeye devam edeceğim öyle mi? Kendinize saygınız üst seviyede gerçekten.bir de üyelere laf çakmışsiniz.iyi olursa allahtan kötü olursa kuldan derler ya aynı o hesapsınız.

Genişletmek için tıkla...