Canım benim yazdıklarının her kelimesini yüreğimde hissederek okudum. Bil ki yalnız değilsin. Ben de 5 yıllık evliyim ve 7 aydır korunmasız deniyoruz. İlk aylarda çok stresli değildim ama süreç uzamaya başlayınca gerilmeye, gerildikçe de üzülmeye başladım. Hormon testerimi yaptırdım eşime spermiogram yaptırdım herşey normal. Ama olmuyor işte. Kimse ile görüşmek istemiyorum artık eninde sonunda laf dönüp dolaşıp bizim bebek mevzusuna olmadı kendi çocuklarına geliyor. Allahım insanlar ne kadar hadsiz. Sanki zevk duyuyorlar bu konuları konuşunca. Çok yıprandım çok üzüldüm hala da yıpranmaya üzülmeye devam ediyorum. Dayanamam artık yeter derken yine Allah güç veriyor bir şekilde. Ama isyan ediyorum artık ne olur Allahım bizlere de nasip et. Bu foruma yalnız olmadığımı bilerek sizlerle paylaşmak için girdim. Ne yazıkki bizi bizden başka kimse anlamaz. Tanışmasak birbirimizi bilmesek de aynı duyguları hissediyoruz. En azından paylaşarak rahatlayalım.