Adamın birine sinirlendim (kocam) temizliğe giriştim.
Kızların dolabını döktüm, yorganlarını kaldırdım, pikeye geçtim.
Dolap üstünü süpürdüm, sildim,epey tozdu.
Kahvaltı hazırladım, kaldırdım.
Çamaşır yıkadım 2 posta, kurudu, katlanacak.
Öyle sinirli nefret doluyumki...
Zaten aslında üzgün ve gerginim, geceden, dünya gündemi..
Biraz tesir altındaydım.
Adama da sinir oldum, geç kalktı, dün izlediği yetmemiş gibi bugun de maç izlemeye devam etti. Futbol sanmayın, badminton, araba-motor yarışı, her türlü.. Ne varsa izledi.
Saçma sapan bir sabahtı.
Iyyy öyle gıcığımki ona şuan, boğmak isterim........
Her söylediği, duruşu bile battı bu sabah.
Çocukları aldı parka götürdü.
Ben işlerime devam ediyorum.
Kahvaltı yapmadım, onlara hazırladım gittim mutfaktan.
Çocuklara da kızgınım, kırgınım. Bu kadar dağınık olmak zorundalar mı
kızmadım ama onlara. Evde her yerde bir iş var. Ne olur mesela, ayağına takılanı alsan, benim değil diye almamak neden... Ben de bana ait olmayan çamaşırları katlamasam mı mesela?
Böyle mi yapmak lazım..
Pff...
Ağlamak istiyorum.
Hiçbir şey yemedim, yemicem de. Az sonra tansiyonum düşer zaten açlıktan. Halsiz kalınca yatarım bırakırım.
Yemek de yapmıcam. Ne halleri varsa görsün biraz herkes.
Gerçekten....
Bugunu böyle planlamamıştım.
Ama kim planladığı gibi yaşıyor boşver, bugun de böyle olsun diyorum.
Vardır bir hayır.
Nazar olmuştur belki.
Bilemem.
Rahatladım biraz yazınca.
Hadi Bismillah işlere devam, en azından dağınıklık kalksın, bi süpürür kendime gelirim ev düzelince.
evden dolayı demeki daha iyimis yoksa baslardik kavgaya
tabiki sizde aynı şekilde
