Evde doğum düşünüyorsanız lütfen bunu okuyun.6 ay önceydi,anadolu yakasında oturuyorum avrupa yakasında bi doktor ve ebe ile anlaştım,ebeyi instagramdan bulmuştum,tanınan biri.kendisi ile 16.haftada anlaştık ve doğum için beraber karar verdiğimiz bi doktora gitmeye başladım.asla ev doğumu aklımda yoktu,arada videolar izliyordum fakat panik biri olduğun için asla evde doğum planlamadım,doğumn olacağı gün sancılarım başlayınca ebeye haber verdim,geldiğinde 3 cm açıklığım vardı,beni evde takip edecekti ordan avrupa yakasındaki hastaneye gidecektik,eve geldiğinde sohbet ederken ev doğumlarından konu açıldı ve eşim bizimki evde olurmu acaba deyince ebenin resmen gözleri parladı,zaten hastane çok uzak 2.doğum kolay olur diye ev doğumuna yönlendirdi bizi,kendisine bebeğe bişi olursa kendimi affermem dediğim halde, ev doğumu tevekkül işi herkes yapamaz bişi olcak olsa hastanedede olur gibi,beni sanki kabul etmessem tevekkül etmeyecekmişim gibi bir duruma soktu.bu esnada eşimde ona güvendi ben on yıldır bu işi yapıyorum,bisürü doğum yaptırdım diye resmen ikna edip inandırdı.ev doğumuna birini ikna etmek ne kadar doğru ,ve bu ikna ediş tam doğumun olacagı gün oluyor ben o esnada acı içinde açılma yaşıyorum.açılmam okadar hızlı olduki bunlar konuşulurken ben hızlıca 9 cm olmuşum ve evde kalındı,güvendim teslim oldum ki zaten eşimde o da sürecin çok hızlı ilerlemesinden herşeyin biranda olacağını düşündüler,kendisi bize evde doğumun hiç riskli olmadığını,bişi olursa ben anlarım hastane yakın dedi,ama nehir hocada ev doğumunu tavsiye edemem ben doktorum dedi diyince de o doktor tabiki öle söyler ama ev doğumu olunca bana yönlendirir hastaları deyince ben zaten artık bişi diyemedim,beni ve eşimi resmen manupule etti,bi şekilde doğum evde başladı.suya girdim önce herşey iyiydi ama bi türlü bebek gelmedi,sürekli bana az ıkınıyorsun olmuyor dedi,sorun bende diye düşündüm ve daha çok ugraştım bebek gelsin diye başka bi sorun olduğu aklıma bile gelmedi.bebeğin kafası kesinlikle aşağı inmedi,her pozisyonda denedik,asla olmuyordu,çok çaresz ve yetersz hissettim,beceremeyen ben gibiydim,yanımda eşim vardı,destek oldu ama bi sorun olduğu kesindi,hasteneye gitsek bölemi olcaktı dedik evet bu aşamalarda yine beraber olacaktık dedi.olmuyor gidelim epidural alayım dedim bu aşamada epidural vermezler sadece suni sancı verirler dedi,suni sancı almak istemdiğimi biliyordu,çünkü 1.doğum da bu beni çok yormuş ve korktmştu.suni sancıyı duyunca daha çok ıkındım çabaladım ama asla olmadı ve hastaneye gidersek daha kötü olacagını düşündürdüüğü için kalmak istedim ve tekrara denedim ,okadr yoruldumki artık acıdan saçımı başımı yolmaya başladım tam böyle 5 saat geçmiş,10 cm açıklıkta tam 5 saat.korkunçtu,artık ben delirince eşim olaya müdahale etti burda olmayack dedi ve beni hastaneye götürdüler,yakında bi hasteneye şansıma daha önce tanıdığım bi doktordu ama doğum için düşünmemiştim hiç.hastenye giderkn yol inanılmz zordu,eşim çok hızlı kullandı ve bi setin üzerindn geçrkn çok canım yandı bebk orda arabanın hareketinden aşağıya indi,sonra arabada kafasını elimle dokunarak hissttm,korkunçtu o acı o his.hastenye girdik bebek bi kaç ıkınma ile doğdu.doğdu ama ölü gibi hareketsz ve kakalı.stresten kakasını yapmış ve okadar yorulmşki.ağlamıyordu.çok korktum.bebebğim bebeğim diye bağırdıgımı hatırlıyorum.apar topar kucagımdan alıp götürdüler burnuna hortum sokup müdahele ettiler,sonra tekarr getirdiler biraz iyiydi ama tekrar aldılar.aylardır planladığımız o ten teması kavuşma anı yalan oldu.yalvr yakar getirtip emzirdim.iyiydi ama bu tip hastanelerde malesef hep böyle.oyüzdn asla burda doğurmayı planlamadım.ve avrupa yakasına gittim geldim aylarca.sonra bebeği getirip emzirdim ve kavuştum.çok şükür crp si düşüktü ama o doğumdaki hali korkunçtu.meğer boynuna kordon ile doğmuş ve kafası kanala yan girmiş.ıkınmayan ben değilmişim yani.çok ciddi kötü şeyler olabilirdi.asla ev doğumu denemeyin.sonra ebeye nedn böle oldu dediğimde bana sitem etti evde doğumda bebeğe bişi olur diye korktun bırakmadın sanırım dedi, ne kordonu ne kafanıj yan girdiğini bana söylmedi.stersten kaka yaptıgını ben sormasam asla kabul etmiyordu.suyu evde temizdi diyor.madem evde rahat olmadığımı anladın neden hastane ye erken götrmedin dedim sen kalmak istedin diyor.bebek ölseydi de sen yaptın derdi.asla hiçbişiyi kabul etmedi.üstüne sen ıkınamadın diye beni suçladı.doğum da hastanede bile bacağıma dokunup evde şöle ıkınmadın diye sitem etti.bu psikolojk baskı ve yetersiz hissiyatı yaratmaktan başka ne işe yarar.birde bebeği götürdüklerinde gidip bebeğe bakarmsn dedim bana aynen şu cevabu verdi banane o benim işim değil babası yanında.sanki bebek onuj yüzünden o halde değildi.oğlu mu bana allah bağışladı.hayatımın en büyük hatasıydı.doğumumu bu hale getiren kesinlikle oydu.tek derdi yol gitmemekti ve ertesi gün bu yakada bi kongresi vardı amacı ona yetişebilmek ve hiç tekrar avrupa yakasından bu tarafa gelmekle uğraşmamaktı.ilk eve geldiğinde de bunu söyledi acaba kim doğuracak yetişebilckmym diye düşüyordum dedi.ben 3cm ken evine gitti 6cm ken geldi.o sürçte de yalnızdık.ben doğumd sürekli onu düşünüp seni yormuyorum dimi dedim iyi niyetle meger eziyet edilen benmişim.ayrıca bu kadın kazandığı para için vergi vermiyor yasal iş yapmıyor.kendisini bakanlığa şikyt ettim,ambulansı arayıp doğum spontane olmuş gibi doğum evrağı düzenletiyormş,ebe olduğumu söylemiyoruz dedi.kendisi ile ilgili suç duyursunda bulunacağım.bu işleri çok koly yapıyorlar sorun oluncada hasır altı ediyorlar malesef.adını açık açık yazdım çünkü zaten şikayetlerim de açık ve net bakanlıkta.doğum kafasında asla anlayamıyorsunuz size yapılanı.bebeğime bişi olsaydı nolurdu diye tim lohusalıpım çöp oldu