Ebeveynlerimin ebeveniyim ..

Çocukluğumdan beri hep aralarında tartışmalarda sahit oldum . Hakem oldum . Araya girdim barıştırdım . Gunlerce kustuler ben gene dahil oldum arayı buldum . Boşandılar ben geri barıştırdım .evlendim artık başlarının çaresine bakarlar dedim olmadi. Annem babamla yaşadığı her sorunu anlatır oldu . Büyük,küçük farketmez . Onlar düzeldi ben günlerce uykusuz kaldım napabilirim nasıl düzeltebilirim diye . Defalarca rica ettim sen anlatıp unutuyorsun ben günlerce kendimi yiyip bitiritorum diye . Bu sefer anlatmasa da yüzünden anladım.

Bugün 2 saatliğine uğradım . Hem ders çalışıyorum haftasonu sınavım var onun stresi hem doğuma az kaldı onun stresi azıcık kafam dağılsın dedim . Neyse gittim ikisinin de surat asık. Ne oldu diye sordum . Yok bir şey falan dedi ama belli araları bozuk . Annemin morali yerlerde surat sapsarı tat tuz yok . Üstelik dudağının kenarında sivilce gibi bir şey çıkmış yüzünün sol tarafında şişlik var ( darp falan asla değil, Annem buna asla izin vermez babam da asla vurmaz zaten ) . Karaciğerle ilgili ödem olabileceğini tahmin ediyor . Bir de buna taktım kafayı . Eve geldim düşün düşün ağla ağla helak ettim kendimi . Tam yatcaz eşime dedim annemin yüzünün rengi yüzündeki şişlik moralimi bozdu falan diye . Bana verdiği cevap "bitanem 4 gün sonra sınavın var ona odaklan " kızdım . Bende biliyorum sınavım var odaklamam lazım ama elimde değil dedim . Cevap vermiyo . Kavga çıkmasın da tek iletişim kurmasak da olur. Bir de ona moralim bozuldu.

Anneme karşı hassasiyetimi nasıl azalabilirim . Inanın kendim evimde kocamla kavga ettigimde bj kadar takmiyorum kafama anneme uzuldugum kadar ..bu saat oldu hala annemi düşünmekten uyuyamadim
Bunu erkek yapsa çok kızardık. Ailesine odaklanmıyor diye. O yüzden lütfen kendi ailenize odaklanın.
Eşinize , bebeğinize, sınavınıza, evinize özen gösterin
 
Diyemiyorum . Uğraşıyorum. Bir şekilde çözerler diyorum ama yok . Onların benim sorunlarıma çözüm bulmaları gerekirken ben onlara ana babalık yapıyorum . Yapmadigimda da vicdan azabı çekiyorum

Bu misyonu siz yüklenmişsiniz. İsterseniz kurtulursunuz.

Onlar karı koca , küser , barışır bu kadar.

Sağlık kısmına herkes takılır ancak neden olduğunu biliyorsunuz en azından.

Bakarsınız ilerliyor bir uzmana gidersiniz.

Çözümü olabilecek durumlar için kendi hayatinizi çözümsüzleştiriyorsunuz.
 
Çocukluğumdan beri hep aralarında tartışmalarda sahit oldum . Hakem oldum . Araya girdim barıştırdım . Gunlerce kustuler ben gene dahil oldum arayı buldum . Boşandılar ben geri barıştırdım .evlendim artık başlarının çaresine bakarlar dedim olmadi. Annem babamla yaşadığı her sorunu anlatır oldu . Büyük,küçük farketmez . Onlar düzeldi ben günlerce uykusuz kaldım napabilirim nasıl düzeltebilirim diye . Defalarca rica ettim sen anlatıp unutuyorsun ben günlerce kendimi yiyip bitiritorum diye . Bu sefer anlatmasa da yüzünden anladım.

Bugün 2 saatliğine uğradım . Hem ders çalışıyorum haftasonu sınavım var onun stresi hem doğuma az kaldı onun stresi azıcık kafam dağılsın dedim . Neyse gittim ikisinin de surat asık. Ne oldu diye sordum . Yok bir şey falan dedi ama belli araları bozuk . Annemin morali yerlerde surat sapsarı tat tuz yok . Üstelik dudağının kenarında sivilce gibi bir şey çıkmış yüzünün sol tarafında şişlik var ( darp falan asla değil, Annem buna asla izin vermez babam da asla vurmaz zaten ) . Karaciğerle ilgili ödem olabileceğini tahmin ediyor . Bir de buna taktım kafayı . Eve geldim düşün düşün ağla ağla helak ettim kendimi . Tam yatcaz eşime dedim annemin yüzünün rengi yüzündeki şişlik moralimi bozdu falan diye . Bana verdiği cevap "bitanem 4 gün sonra sınavın var ona odaklan " kızdım . Bende biliyorum sınavım var odaklamam lazım ama elimde değil dedim . Cevap vermiyo . Kavga çıkmasın da tek iletişim kurmasak da olur. Bir de ona moralim bozuldu.

Anneme karşı hassasiyetimi nasıl azalabilirim . Inanın kendim evimde kocamla kavga ettigimde bj kadar takmiyorum kafama anneme uzuldugum kadar ..bu saat oldu hala annemi düşünmekten uyuyamadim

Bağlı değil bağımlı bir ilişki sanki sizin ki. Hasta olmasına falan üzülür her evlat kafasına da takar onu anlarım. Ama kavga etmişler, yüzleri düşmüş sonucunda ne olabilir ki yine barışırlar. Bırakın koca koca insanlar bir hakeme ihtiyaç duymadan kendileri konuşup çözmeyi öğrensinler. Hangimiz eşlerimizle tartışmıyoruz, suratımız düşmüyor ki. Bir şekilde çözüyoruz, kaldığımız yerden devam ediyoruz. Sizin eşinizle aranızda hiç sorun olmuyor mu?
Eşiniz ailesinin problemlerini bu kadar yansıtsa belki daha büyük tepkiler verirdiniz. Ağlaya ağlaya helak olmanız, üstüne eşinize "sınavına odaklan" dediği için tepki göstermeniz çok normal değil. Onlar barışacak, belki annenizde ciddi bir hastalık çıkmayacak ama sınav sonucunuz sizin hayatınızı etkileyecek.
 
Çocukluğumdan beri hep aralarında tartışmalarda sahit oldum . Hakem oldum . Araya girdim barıştırdım . Gunlerce kustuler ben gene dahil oldum arayı buldum . Boşandılar ben geri barıştırdım .evlendim artık başlarının çaresine bakarlar dedim olmadi. Annem babamla yaşadığı her sorunu anlatır oldu . Büyük,küçük farketmez . Onlar düzeldi ben günlerce uykusuz kaldım napabilirim nasıl düzeltebilirim diye . Defalarca rica ettim sen anlatıp unutuyorsun ben günlerce kendimi yiyip bitiritorum diye . Bu sefer anlatmasa da yüzünden anladım.

Bugün 2 saatliğine uğradım . Hem ders çalışıyorum haftasonu sınavım var onun stresi hem doğuma az kaldı onun stresi azıcık kafam dağılsın dedim . Neyse gittim ikisinin de surat asık. Ne oldu diye sordum . Yok bir şey falan dedi ama belli araları bozuk . Annemin morali yerlerde surat sapsarı tat tuz yok . Üstelik dudağının kenarında sivilce gibi bir şey çıkmış yüzünün sol tarafında şişlik var ( darp falan asla değil, Annem buna asla izin vermez babam da asla vurmaz zaten ) . Karaciğerle ilgili ödem olabileceğini tahmin ediyor . Bir de buna taktım kafayı . Eve geldim düşün düşün ağla ağla helak ettim kendimi . Tam yatcaz eşime dedim annemin yüzünün rengi yüzündeki şişlik moralimi bozdu falan diye . Bana verdiği cevap "bitanem 4 gün sonra sınavın var ona odaklan " kızdım . Bende biliyorum sınavım var odaklamam lazım ama elimde değil dedim . Cevap vermiyo . Kavga çıkmasın da tek iletişim kurmasak da olur. Bir de ona moralim bozuldu.

Anneme karşı hassasiyetimi nasıl azalabilirim . Inanın kendim evimde kocamla kavga ettigimde bj kadar takmiyorum kafama anneme uzuldugum kadar ..bu saat oldu hala annemi düşünmekten uyuyamadim
Annenizin ciddi bir sağlık sorunu olmaması dilerim ama niye bu kadar müdahale ediyorsunuz ki.. yani anneniz sinirden yüzü gözü şişiyorsa bırakın boşansınlar. belki öyle daha mutlular. bi kere evlendiler diye ömür boyu yanyana olmak zorunda değiller ki. onlar hep sizin anneniz babanız. ama karı koca kalmak zorunda değiller.barıştırmayın. zaten barışacakları varsa barışırlar. yani annen adına konuşuyorum da sinirden vücudumda egzama atsa niye ille o adama katlanmak zorunda olayım ki! baban da iyi bir insan olabilir. annen de olabilir. ama kimyaları uyuşmuyor olabilir. başta iyi anlaşmış olmaları da 10 sene sonra bal kaymak olacakları anlamı taşımıyor. siz de büyümüşsünüz. sizin için de evliliklerini sürdürme gibi zorunlulukları yok artık.
 
Bence siz ebeveynlik yapmıyor, ebeveyncilik oynuyorsunuz. Siz bu misyonu kendiniz yüklenmişsiniz. Sanki siz olmadan onlar yapamaz gibi düşünüyor hayatlarını kontrol etmeye çalışıyorsunuz. Bunun altında da egonuz yatıyor aslında ama derin konular bunlar.
Pskolojik destek almanızı tavsiye ederim. Çünkü eşinize haksızlık yapıyor kendi hayatınızı olumsuz etkiliyorsunuz. Kaş yapmıyor, göz çıkartıyorsunuz.
 
Bence siz ebeveynlik yapmıyor, ebeveyncilik oynuyorsunuz. Siz bu misyonu kendiniz yüklenmişsiniz. Sanki siz olmadan onlar yapamaz gibi düşünüyor hayatlarını kontrol etmeye çalışıyorsunuz. Bunun altında da egonuz yatıyor aslında ama derin konular bunlar.
Pskolojik destek almanızı tavsiye ederim. Çünkü eşinize haksızlık yapıyor kendi hayatınızı olumsuz etkiliyorsunuz. Kaş yapmıyor, göz çıkartıyorsunuz.
Evet . Ne orayı düzeltebiliyorum ne burayı düzgün tutabiliyorum . Bir de onun da kalbini kırıyorum sanki bunların sorumlusu eşimmis
Gibi. Bende kesin kararımı verdim. Bu konuda destek alacagim
 
Onların ilişkileri o kaostan besleniyor. Bunca yıl yaşamışlar, küsmüşler, barışmışlar. Ama yaşamışlar. Siz yeni bir hayat kurdunuz yaşıyorsunuz. Mutlu yaşamak elinizde. Hangisi daha önemli?
Çok haklısınız . Boşandıktan sonra tekrar bir araya gelmek bile bunun göstergesi . Onlar o kaosu seviyor yoksa niye katlansınlar birbirlerine . Ama ben kendi kendimi harap ediyorum işte. Gene konuştuk sabah keyifsiz tatsız zoraki
 
Annenizin ciddi bir sağlık sorunu olmaması dilerim ama niye bu kadar müdahale ediyorsunuz ki.. yani anneniz sinirden yüzü gözü şişiyorsa bırakın boşansınlar. belki öyle daha mutlular. bi kere evlendiler diye ömür boyu yanyana olmak zorunda değiller ki. onlar hep sizin anneniz babanız. ama karı koca kalmak zorunda değiller.barıştırmayın. zaten barışacakları varsa barışırlar. yani annen adına konuşuyorum da sinirden vücudumda egzama atsa niye ille o adama katlanmak zorunda olayım ki! baban da iyi bir insan olabilir. annen de olabilir. ama kimyaları uyuşmuyor olabilir. başta iyi anlaşmış olmaları da 10 sene sonra bal kaymak olacakları anlamı taşımıyor. siz de büyümüşsünüz. sizin için de evliliklerini sürdürme gibi zorunlulukları yok artık.
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor
 
Ben de yıllarca sizin gibiydim, küçüklüğümden beri evde arayı bulan ortamı neşelendiren hep ben oldum, babam bana “anaç tavuğum” derdi, uzakta bile olsak her gün arar her şeylerini takip ederdim çocuğummuş gibi...
iki yıl önce annemle babam arasında çok büyük olaylar çıktı, ben de yeni hamileydim ama kimse bu kızı üzmeyelim anlatmayalım demedi, babam ayrı aradı anlattı annem ayrı aradı anlattı, artık o kadar üzülüyordum ki elim kolum kalkmaz olmuştu üzüntüden, eşim de haklı olarak bana kızdı “biraz da karnındaki bebeği düşün yeter artık” dedi.
Hepsinin derdini ben dinledim, annem arar babana bunları söyle derdi, annemi kırmamak için babamı arardım bu kez de babam benle kavga ederdi...
Ama sonra ne oldu? Ben annemin yaptığı haksızlıkları söyledim diye suçlu oldum “ben o kadar üzüldüm ağladım hanginiz derdimi dinlediniz” dedi bana...
abimin karısını tuttu hep, o dinlemiş o ilgilenmiş...
ben de artık susmamaya karar verdim, yaptığı tüm haksızlıkları konuştum ama anlamadı tabi...
ağladı bana beddualar etti ve şu an benimle konuşmuyor, düşündükçe içim acıyor.
İkinci bebeğime hamileyim ama sevincimi hiç biriyle paylaşamadım, aramazlarsa doğuma kadar da söylemeyi düşünmüyorum
Ararlarsa da konuşma, film başa saracak çünkü,
 
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor
o zaman olabildiğince uzak kalacaksınız. kulaklarınızı tıkayacaksınız. yani şiddet olsa (fiziksel yada psikolojik) vs diyeceğim ki çekin alın annenizi. ama öyle birşey yok. geçinemiyorlar sadece. o zaman o kararı verecek olan yine kendileri. sizin bu durumda yapabileceğiniz çok da bişi yok.
 
Çok haklısınız . Boşandıktan sonra tekrar bir araya gelmek bile bunun göstergesi . Onlar o kaosu seviyor yoksa niye katlansınlar birbirlerine . Ama ben kendi kendimi harap ediyorum işte. Gene konuştuk sabah keyifsiz tatsız zoraki

Sizde de maalesef ki bu üzülme, melankoli hali alışkanlık olmuş. Bir an önce atmalısınız bu hissi. Güzellikler, neşe ile geleceğe bakmak durumundayız.
 
Ararlarsa da konuşma, film başa saracak çünkü,
Sadece babam arıyor, torunuyla konuşmak için ama annem onu bile yapmıyor.
Normalde haftaya buraya geleceklerdi ama babam tek gelecekmiş. Bugün aradı “annen gelmeyecekmiş” dedi, ben de “gelini onu her gittiğinde kovmaktan beter etti ama yine de ona küsmedi her seferinde evine gitti, şimdi bana böyle yapıyorsa kendi bilir” dedim.
Babam da anneme içten içe kızıyor ki bana tepki göstermedi.
Bu annemin ilk küsmesi değil, geçen yıl da bebeğim daha iki aylıkken ben hastanede yattım 8 gün tek başıma, o zaman bile doğru düzgün arayıp ilgilenmedi ben de kırıldığımı söyleyince bana küstü aylarca aramadı, yine ben aramıştım. Şimdi ev taşıdım hamileyim yine küs... en çok ihtiyacım olan zamanlarda hep küstü bana.
Ama gelinini hep aradı ilgilendi ona asla küsmedi ne yaparsa yapsın.
Bütün bunları söyleyince de ben suçlu oluyorum kıskanç oluyorum...
 
Aile konusunda ben de hassasım o şişkinlik benim de canımı sıkardı ama aralarındaki meseleye karışmanız ağır saçmalık olmuş. Barıştırmanız da öyle. Siz istediniz diye bir aradalar belki de onları mutsuz ediyorsunuz bu barıştırmaya çalışırken. Hiç böyle düşündünüz mü?

Ayrıca eşinize neden kızdınız anlamadım. Evet doğru söylüyor düşünmeniz gereken şey sınavınız. Sessiz kalıyor diye kızmışsınız ama bi yere kadar kalır herkesin bi sabrı var kimse kapris çekmez sonsuza dek. Sonra çok pişman olursunuz. Hayat böyle çünkü her istediğimiz bizim istediğimiz gibi olmuyor kabullenmek lazım bazı şeyleri.
 
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor

ama filler çimenin üstünde değil ki

çimen koşup ayaklarının altına giriyor

şöyle düşünün

siz de eşinizle tartıştınız kırıldınız vs

yarın barışır unutursunuz olur biter

ama siz anne babanıza bu imkanı bile vermiyorsunuz

tartışmışlar barışırlar siz gitmeseydiniz belki haberiniz bile olmayacaktı

annenize geçmiş olsun da çok büyük bir şey değil anladığım kadarı ile

kendi başının çaresine bakabilecek, doktora vs gidebilecek konumda

eşin de aslında kendini üzme demiş ama bence oradaki talihsiz kelime sınava odaklan olmuş

yani bebeğe odaklan onu üzme deseydi belki bu tepkiyi almazdı

ben annemin derdindeyim sen sınav derdindesin gibi olmuş

lakin bebeğe odaklan deyince de yine anneliğe bağlarsınız diye kafanız dağılsın şeklinde öyle de demiş olabilir

bence bebek olunca daha iç hayatınıza odaklanırsınız

aileniz siz eşiniz ve bebeğiniz

anne babanız da kendileri bir aile onlar bundan sonra bulurlar yollarını

bir de herkesin her günü şen şakrak geçmez ki
 
Back
X