Efkargecesi

Arkadaşa katılmakla birlikte şuna takıldım yazınızda mügecim " beğenilecek büyük işler bulamıyormuşsunuz." Yani kime begendireceksiniz ki?bir sirkette yönetici mi olacaksınız hemen?komsumuzun mühendis oğlu bir kaç yıl fabrikadan üstü başı yağ icinde geldi.asgari ücretle calıştı.simdi cok rahat.maaşı da iyi.bence küçük büyük demeyin kendinize bir is bulun.hayatı bir yerinden yakalayın.durup başkalarının başarılarını izlemektense, kendi küçük başarılarınıza sahip olun.

Bana şöyle geliyorsunuz açık söyleyeyim: mutlu olmak için sanki birine ihtiyacıniz varmış gibi.birini bekler gibisiniz.bir ilişkiyi...o zaman sihirli değnek dokunacak size ve siz mutlu olacaksınız.hayatınız yoluna girecek.... böyle bir sey olamaz.cünkü biz zaten düzenini kurduğumuz yoluna koyduğumuz hayatımiza birilerini alıriz.onlar bizim hayatımıza arkadaşlık ederler.destek olurlar.ama hayatımızdan ayrıldıklarında da alt üst olmayız oblar yokken nasılsak öyle oluruz tekrar.evet biraz tökezleriz ama alışırız sonra.bu hayayı bir kez yapmışsiniz.hepimiz yapıyoruz bunu.kesinlikle eleştiri degil söylediklerim.kimimiz eş, kimimiz cocuk, kimimiz iş üzerine kuruyoruz hayatımızı.

Bence siz önce bir amaç bir hedef belirleyin.amacıniz mutlu olmak da olmasın simdilik.ne yapsanız da zaten içinizdeki o sıkıntıyı atmak zaman alır.amacıniz yeni bir hayat insa etmek olsun.is bulun.isiniz cok ufak işler de olabilir.olsun evin o kasvet verici havasından kurtulursunuz.belki degisik eglenceli tecrübeler edinirsiniz.

Size halinize sükredeceginiz ne hikayeler sıralarim.ama gerek yok.herkes kendi gücüne göre sinaniyor hayatta.dağına göre kar veriyor rabbim.umarım sıkıntılarıniz dagılir bir an once refaha erişirsiniz.

Ne kdar güzel yazmışsın. Evet kesinlikle benim bir şey dusunmeden bir şeylere baslamam lazım
 
Öz güven sorunu vardır yoktur bilemem
Ama bu adamdan hemen boşanmasıyla ilgili bir
kriter değil.
Süründürmek yada süründürmemek
Sebepler ve sonuçlarla ilgili aslında.
Kimi gözüm bir daha görmesin der
Kimi burnundan fitil fitil getiricem..

Daha çok bakış açısıyla alakalı.
pek buradki ona da benzemiyor sanki adam haklı beni aldatmakla deyip kendine acımak gibi
 
Şımarık büyütülüp de çok zengin her şeye sahip büyütülüp de hala bu hayatta bir amacı olan insanlar var Mügecim...
Senin büyümeni silkelenip kendine gelmeni sağlayacak kişi de eski eşin bence boşanman seni gerçek dünyaya döndürmeli...
5 yaşında anne babaya muhtaç prenses kız değilsin artık...
Hayatının amacı zengin yakışıklı koca bulup ondan çocuk yapmak olmamalıydı bugün boşanınca bu boşlukta olmazdın...
Ben sende hiçbir zaman çalışacak potansiyel görmüyorum mesela ama kınamıyorum da...
Bu tür olaylar gerçekten büyümemize yardımcı oluyor ister inan ister inanma..
Bir an önce toparlanıp kendine gelmen dileğiyle...

:)) keşke olmasaydı ama olmuş. Aşık oldum evlencem diye öldüm. Keşke öyle olmasaydı ama oldu işte..
bende hiçbir zaman çalışacak potansiyel görmüyorsun ama evliliğimin bir döneminde çalışmış gayette mutlu olmuştum mesela ben...
İnşallah toparlanacağım.
 
Müge hangi şehirdesin bilmiyorum da belediyelere ve kütüphanelere bir uğrasan.
Ben ilk boşandığımda iş bulamamıştım,çok bunalmıştım.
Sonra kütüphaneye üye olayım dedim,maksat yeşillik olsun diye.
Oradakilerle tanışıp kaynaşmıştık.
Görme engelli bebeler gelirdi,onlarla ders yapardık,onlara kitap okurdum,akşamki diziyi anlatırdım.
Belki sizin oralarda da vardır böyle etkinlikler.

Yok kız bu gudubet şehirde bi halt yok :) olsa yapcam öyle seylerde.. herballıfe a mı katılsam ole seyler var bol bol:))
 
:)) keşke olmasaydı ama olmuş. Aşık oldum evlencem diye öldüm. Keşke öyle olmasaydı ama oldu işte..
bende hiçbir zaman çalışacak potansiyel görmüyorsun ama evliliğimin bir döneminde çalışmış gayette mutlu olmuştum mesela ben...
İnşallah toparlanacağım.
İnşallah olursun canım ben senin kötülüğüne yazmıyorum da evliliğin bir döneminde başlayan depresyon halin hala devam ediyor ordan diyorum çalışmayacak gibisin diye belki de depresyonun o işten çıkınca başladı yapacak bir şey bulamaman eski kocanın kendi dünyasında takılması filan...
 
Yok kız bu gudubet şehirde bi halt yok :) olsa yapcam öyle seylerde.. herballıfe a mı katılsam ole seyler var bol bol:))
Yok ben öyle satış işini tavsiye etmem.
Yani kendi beceremeyeceğim iş hakkında yorum yapmam.
Allah Allah neresi ki orası?
Bu kadar kurak kalmış?
 
+1

İlave olarak sevgili Müge'ciğim
Kasiyer olarak çalışmam gerekir ona da ailem izin vermez diyorsun ya işte onun için de savaş vermelisin belki de. Ailene " beni siz böyle pamuklara sarıp büyüttünüz ama artık hayat geçiyor bir yerden başlamam lazım" diyebilmelisin karşılarına çıkıp. "Ailem hem çalış diyor hem de izin vermiyor" demek kestirip atmak çünkü.

Kasiyer olarak başlarsın başka bir teklif gelir ne bileyim bir yandan Açıköğretim okursun bir şeyler yaparsın zaman geçer, sen harçlığını kazanırsın, kendi evine çıkarsın hayatını bir şekilde kurarsın.

Belkide vivim.Ama biliyorum ki bu bana daha çok sorun olarak döner işte. Ben garson olarak çalışırım, her gün annemin suratını çekerim, küçük yer burası illa millet görüp aa müge ordamı çalışıyor der ve o buna katlanamaz. Kazandıgım para defolup gıtmeme yetmez. Babam devamlı o okulları garson olmak ıcın mı tarzında soylenır. İstiyorlarki masa başı keyifli işim olsun. Bende istiyorum ama nerde öyle hemen iş.Olur dediğim kaç iş döndü bir nasipsizlik var yani maalesef. Zaten boşandım boşanalı annem pskopatlaştı iyce.
Belki bir gun sadece ceker gıderım.Kimseye de bir şey demem
 
Muge sen de kendimi çok fazla buluyorum, konularını hep okuyorum.
Yorum yapmak bugüne nasipmiş.
İç dünyan benimkine çok benziyo.
Benim de hayatımda çok kayıplarım oldu.
Kötü şeyler yaşadım hele ki 2016 çok berbat geçti benim için.
Elimde benim olan tek gerçek şey; eşim...
Dilerim senin de hayatına yoldaş olacak biri dahil olur...
 
Belkide vivim.Ama biliyorum ki bu bana daha çok sorun olarak döner işte. Ben garson olarak çalışırım, her gün annemin suratını çekerim, küçük yer burası illa millet görüp aa müge ordamı çalışıyor der ve o buna katlanamaz. Kazandıgım para defolup gıtmeme yetmez. Babam devamlı o okulları garson olmak ıcın mı tarzında soylenır. İstiyorlarki masa başı keyifli işim olsun. Bende istiyorum ama nerde öyle hemen iş.Olur dediğim kaç iş döndü bir nasipsizlik var yani maalesef. Zaten boşandım boşanalı annem pskopatlaştı iyce.
Belki bir gun sadece ceker gıderım.Kimseye de bir şey demem

Canım 10+ senelik tecrübem var bir senedir evdeyim. Bir ilan açılıyor 5000 kişi başvuruyor kariyer.net' de. Ben de iş bulamıyorum ve depresyondayım. Senden çok da farklı değilim yani. Hangi şehirdesin bilmiyorum ama elbet küçük şehirlerdekiler de iş buluyordur. Kpss falan kassan mesela ? Ya da madem ailen nüfuzlu belediyeye falan başvursan ? Ama iki ay sonra sıkılmak yok.
 
Mugecim yazdıkların o kadar etkiledi ki beni. Sana kendi yasadıklarımdan bi kac sey söylemek istiyorum. İnsan önce öyle dibe batıyor ki o dibi görüyor sonra yukarıya cıkıyor ve tekrar nefes aldıgını hissediyor. Ama önce gelecege dair ufak planlar yaparak baslamak gerekiyor.
Mesela uzun vadeli düşünme yani 1 sene 2 sene sonrayı hedeflerin kısa ve yakın zamanda olsun mesela ilk olarak spora basla. Bir yerde okumustum yavaslayarak hatırlama hızlanarak unutma diye. Koşmayı yürüyüş yapmayı öberiyolardı. Cık dısarıya illa salona gitmek zoruda degilsin giy esofmanlarını koşmaya basla kulagında ac umut verici güzel muzikleri yalın mesela favorimdir yaz şarkıları icimi kıpır kıpır eder hep. Zamanla vucudun güzellestkce kendine baktıkca mutlu hissediceksin bende öyle oldu.
Sonra saclarına bir farklılık yap önceki seni hatırlatıcak seylerden kurtul. Mesela ben evimdeki halıları cicekleri mumları terlikleri bile attım baktıkca hatırlatıyodu cünkü onlayken giydigim kıyafetleri atıcam simdi de baktıkca anılarıma gidiyorum cünkü. Sonra kursa yazıldım bi arkadasımla dil ögrenmek icin, kendime kesef belirledin eve gelince kursa calısıyorum bi yandan okula tutulmus haldeyim.
Yaratıcı olmak bişeyler basarmıs hissi güzel hissettiriyor degerli hissettiriyor.
 
Belkide vivim.Ama biliyorum ki bu bana daha çok sorun olarak döner işte. Ben garson olarak çalışırım, her gün annemin suratını çekerim, küçük yer burası illa millet görüp aa müge ordamı çalışıyor der ve o buna katlanamaz. Kazandıgım para defolup gıtmeme yetmez. Babam devamlı o okulları garson olmak ıcın mı tarzında soylenır. İstiyorlarki masa başı keyifli işim olsun. Bende istiyorum ama nerde öyle hemen iş.Olur dediğim kaç iş döndü bir nasipsizlik var yani maalesef. Zaten boşandım boşanalı annem pskopatlaştı iyce.
Belki bir gun sadece ceker gıderım.Kimseye de bir şey demem
Nereye gidiyorsun Müge?
Eski Türk filmlerine çevirme bu işi bir de şimdi!
Otur oturduğun yerde!
Az sabırlı olmak zorundasın.
İş bulana kadar en azından.
Bu arada Açıköğretime yazıldın mı?
Ders çalışırken en azından vakit daha çabuk geçer.
 
medeni durumu bosanmis diye bir sey yok ki.. ya evlisindir ya bekar.. soranlara bekarim de.. kime ne..

suanda diyet yapmasan daha iyi olur..
diyet denen bela dunyadaki en mutlu insanin bile psikolojisini bozmaya yetiyor zaten..

saliver de demiyorum ama dikkat et kilo alma yeter..

her insanin yada cogunun en dibe batip daha cikamam dedigi.. ciksamda tekrar mutlu olamam dedigi donemler olmustur.. sende bu sureci yasiyorsun..

ama Allah sana ne kadar guzel gunler gosterecek bilmiyorsun..
dibine kadar bat.. icinde bisey kalmasin..
gececek hepsi istesende istemesende.. umudun olsun olmasin illaki gececek
 
Belkide vivim.Ama biliyorum ki bu bana daha çok sorun olarak döner işte. Ben garson olarak çalışırım, her gün annemin suratını çekerim, küçük yer burası illa millet görüp aa müge ordamı çalışıyor der ve o buna katlanamaz. Kazandıgım para defolup gıtmeme yetmez. Babam devamlı o okulları garson olmak ıcın mı tarzında soylenır. İstiyorlarki masa başı keyifli işim olsun. Bende istiyorum ama nerde öyle hemen iş.Olur dediğim kaç iş döndü bir nasipsizlik var yani maalesef. Zaten boşandım boşanalı annem pskopatlaştı iyce.
Belki bir gun sadece ceker gıderım.Kimseye de bir şey demem


Yazıyla ilgili bir iş olsa; gazetede , dergide , kitapçıda tam senlik

Okuduğun bölüm neydi?
 
O kursta yaptıklarımı okuldan ögrendiklerimi eve gelince calısarak kafamı doldurmaya basladım. İstemesem de farklı insanlarla oturmaya basladım cok sevmesem de onların hayatının da senden benden farklı olmadıgını gördüm. Herkes aldatılmıs herkes terk edilmiş herkes terk etmiş bi yerde. Ve bunların evrensel oldugunu sadece bende sende olan bişey olmadıgımı anladım. Bu kadar insan atlatıyosa ve bu kadar insan zaman diyosa ilacı yanılıyor olamazlar degil mi? Diyordum ki zaman bana islemiyo ben her gün kötülesiyorum diye, ama öyle olmadı biliyo musun artık kafama zorla getrmeye calıstıgım kötü düsünceler eskisi kadar uzun kalamıyolar.
Bide yazmak o kadar iyi geliyor ki. Fırsat bulduca yazdım ona söyleyemediklerimi söylediklerimi kinimi nefretimi bana yasattıgı şeyleri yazdım. Dedim bana bunları yasatan bu adam icin mi üzüntüm? Hergün okudum tekrar tekrar yazdım bi yerden sonra beynm yoruldu dedim sucakar yolunu bulur. Bikere geliyoruz dünyaya kesfedilcek binlerce yer tqnıncak binlerce insan ve görülcek yasanxak bi hayat var. O kadar sperm arasından dünyaya gelmiş secilmiş bi hayat verilmiş bunu bir insan icinde harab ederek beklenti icinde yasamayarak gecirirsek ne olcak peki? Yasımız daha o kadar güzel ki, hersey elinizde. Dünya kocaman farklı ülkeler kültürler yemekler hayatımızda nutlu edicek insanlar var. Belki karsına öyle biri cıkıcak ki ayrıldıgına bittigine sükrediceksin. Bu klise gibi gözüken şey o kadar insanın basına geliyor ki benim cevremde de gördügüm o kadar kişi yaşıyo ki bunu, yanılıyor olamazlar degil mi? Ama önce bi silkelen ve hayatının ilk günü olacagına inandıgın bi gübe bqsla hazır hissettiginde :)
 
Nasil olduda ben senin konularina denk gelmedim daha once :) hay Allah. Herneyse. Merhaba canim. Konun ilgimi cekti, kendimi eski konularini karistirirken buldum.

Bulundugun piskolojiyi anlayabiliyorum. Cok iyi hemde. Bosandiktan (ayrildiktan) sonra zombi gibi ise gidip geldigim, kimseyle konusmak istemedigim, gergin sinirli trip atan bir hatundum bende bi sure. Ama o sure bitti gitti. Yani evet ZAMAN. Arasira yine bi yokluyo, bir gunlugune izin veriyorum yoklamasini bazen. Ama yeter da. Olmaz. Toparlanmali insan. Tatil, muzik, arasira guzel klubler, iyi djler, eglence, bir iki flort, isler gucler, yemekler, bolca kilik kiyafet, saciydi, makyajiydi, cantasiydi, ayakkabisiydi, en onemlisi ailemle quality time, arkadaslarimla bolca sohbet muhabbet derken…kendime boyle boyle terapi yaptim:) canim ne istiyosa onu yaptim (gerci bana kalsa daha neler neler yapardim, kita bile degistirirdim yanima birtek valizimi alipta ama Allahtan frenliyo annem babam haha..)
Sanirim en buyuk sansim ailemin cok fazla mudahele etmemesi hayatima, onlarla yasiyor olmama ve bisuru ailevi mecburiyetlerede katilma zorunlulugum olsada. Dengeliyorum. Bir gun annemin emrine amadeysem butun gun pasta borek yapip aksaminda hanim hanimcik misafirlere ayagimda ev terlikleriyle cay getirip goturduysem diger gun sabaha kadar dans ederim bir klubte. Onada karismiyorlar pek sagolsunlar (sanirim karistirtmiyorum ama..haha).
Annene kizdim biraz acikcasi. Senin yasadigin seyleri en yakindan goren insanlardan biri. Empati kurmali analar, en cok analar. Bi yerden sonra evet ilerleme kaydettigini gormek ister elbette, kizar tabikide arasira, ama laf sokma olayi sana yardimci olmazki. Tam tersi etki yapar ustelik.

Bisuru seyi birden yapmak istiyosun. Olmaz. Beynin su anda 5 seritli bir otoban gibi. Hem is istiyosun, hem kilo vermek, hem sosyallesmek, hem toparlanmak, hem aslinda yeni bi flort (yazmamissin ama eminim gonulden oda geciyodur), hem ozgurluk…hepsi bir arada olmaz. Teker teker butun bu process’leri (bunlardan birini basarmak bile basli basina bir olay!) basarman gerekir bence.

Kilonu bi salla. Cokta onemli degil. En onemlisi hayatin bi ucundan tutunman, buda duzenle olur, en kolay duzen yoluda calismaktir, duzen katar hayata. Butun enerjini is bulmaya vermelisin bence ilk basta. Bulduktan sonra biraz alisir, diger konulara odaklanirsin..calisirken otomatik olarak sosyallesmen icinde zorlayacaklar, bir tasla iki kus. Derken yeni insanlar, yeni ortamlar..bir iki cilvelesme filan…oh mis, erkeklerden ilgide cepte. Sira geldi kiloya. Evet, madem istiyosun, basaracaksin onuda bi sekilde.

Yani demem o ki; sirayla olur. Hepsi birden olamaz, olmaz. Teker teker, bazi processleride ayni anda toparlar gidersin. Arasira yoklar yine huzun ve efkar, ama olsun, oda tadi tuzu oluyo.

Allah yardimcin olsun:) optum seni.
 
Kuzenim atandı, yaşça küçük, henüz hayatının baharında.
Atanması halamlar için devasa bir olay oldu haliyle ama bizimkiler için bile gurur kaynağına dönüştü. Babam yeğeni atandı diye insanlara mutlulukla ve gururla bahsediyor.
Bense etrafımda olup biteni sessizce izliyorum.
Küçük kuzenim için sevinirken kendim için bol bol yas tutuyorum. Babası kendisinde gururlanacak bir şey bulamadığı için yeğenleriyle gururlanmak zorunda kalan, annesi her fırsatta lafları itinayla sokan, iş bir türlü bulamayan, basit işlerde çalışmakta bir türlü yakıştırılamayan, boşanmış, hayatta bir şeyi de başardım diye kimsenin önüne koyamamış, bir zavallı olduğum için...
Kurslara yazıldım, keyif vermiyorlar ama gidiyorum. Yeni insanlarla tanışmaktan nefret ediyorum ama yine de gidiyorum. Onlara boşandığımı söylemekten tiksiniyorum ama gidiyorum.
Sırf bir şeyler yapmış olmak için.
Diyete başlayamıyorum. Bu gün başlıyorum ertesi gün yine bozuyorum. Spor yapmaktan nefret ediyorum tüm hücrelerimle hemde. Yine de yapmaya çalışıyorum.
Bana diyorsunuz ki kendi hayatına bak Müge. Neresine bakayım? Napayım bununla? Neresinden tutulur bu hayatın? Olmadı bu hayatım, bir daha istiyorum ben.
Geleceğe dair ufacık bir hayalim yok, umudum yok...
Her şey bomboş geliyor, yaşamak için sizde tonla olan sebepler bende yok. Hiç bir şey heyecanlandırmıyor beni, keyif vermiyor. Ne hayal edeyim?
Son dört senemi de ben zayıflama, iş bulma ve çocuk yapma gibi saçma sapan hayallerle geçirmiştim zaten.
Şimdi hepsi boş saçma ve gereksiz geliyor. Her şeye geç kalmış hissediyorum.
Bir işe girsem nolacak? Eminim üç günde ondanda sıkılırım ben.
"Uçurumun kenarındayım hızır, bir gamzelik rüzgar yetecek, ha itti beni ha itecek" diyor ya şair. Öyleyim. Sanki bir uçurumun kenarındayım...
Bana diyorsunuz ki bakma onlara. Nereye bakayım? B.mbok olan hayatıma mı? Yaşamak için kalmayan enerjime mi.. Kuzeninin atanmasına bile içten dolu dolu sevinemeyen bir Müge ye mi bakayım?
Sanki benim bütün mutluluklarım onlara yüklenmiş.
Yine bir efkar gecesindeyim. Benim yerime de sigaraları yakarsanız ne mutlu olurum. Zira bu evde rahat rahat sigara bile içemiyorum....

Ben içimi döküyorum, kendime yazıyorum, bir gün dönüp bu yazıları okuyup neler çekmişim be diyeceğim. Sizlerde sabredip okuduysanız, mıncırdım çok.

"Beni özleyince bir nehir yatağını bulsun, kor düşsün dağlarına, ceylanlar suya insin,sesime bakıpta ağlıyorum sanma, seni özleyince böyle olsun birazda, canım aldın can evimden vurdun ya sende, küstüm sana faydası yok geri dönsende...Sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın, sende vicdansız çıktın, adın batsın.."

Ah şu şiirler...!
cok duygulandım yazınıza ama bir laf var bilirmisin beterin beteri var işte ben senin beterindeydim cnm.3 cocuk ve ben anneleri.işim yok,evim yok,cebimde param yok,acız sokakta yagmur fena üzerimde ince bir mont ve kızlarıma sarıyorum.nereye gidecegim ne yaparım allahım demekten aglamaktan gözlerim sisti.annem istemez koca evine git,ablamlar 3 gün zor tuttu bakamıcaz sana,abım olacak mahlukat 1 gün tuttu karım istemıyor dedi.ev kıralıcam dulsun die yüzüme bakmadılar.anlatsam oturur aglarsın.6 sen sonra bız kızlarım en güzel okullarda ve işim üst düzey yönetici.basardım Müge ben bu hayata kızlarım için yenılmedim,kullandırmadım cevreme kendımı ama basardımmmm
 
Back
X