El titremesi ve evlilik durumu ilk başta alakasız gibi görünebilir kızlar ama hiç de öyle olduğunu düşünmüyorum.
Yenidoğan bebeklik döneminde havale-menenjit başlangıcı geçirmisim( başlangıcı hayatımı böyle b.. ederken kendi ne yapardı bilmem, Allah geçiren herkesin yardımcısı olsun.) Bu sağlık sorunumdan kaynaklı bazı marazalarim var. Öncelikle ellerim titriyor. Özellikle bir şey içerken çok zorlanıyorum. Bu nedenle ikramları geri çevirmek durumunda kalıyorum çoğu zaman. Bir nebze eger masada oturuyorsam sıkıntı yok mesela bana ikram edilen bir çayı uzanıp da alamam ama masaya koyulması benim için daha iyi. Çay, kahve, çorba, sulu yemek gibi servisleri kesinlikle yapamıyorum. Diğer işlerimde eğer çok el inceliği isteyen bir durum yoksa kendim hallediyorum. Bu arada bu titremelerim normal dururken değil de bir iş yapmaya çalıştığımda oluyor. Heyecanlı bir yapım vardır ama evde tek başına iken de aynı sorunları yaşıyorum yani sosyal fobiyle filan bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Hormonlarım normal hipertiroidi ya da guatr hastalığım yok. Tamamen beyinsel kaynaklı ve bir tedavisi de yok. Zamanında doktora gittim d.....l isimli ilacı kullandım ama pek faydası olmadı.
Velhasıl kelam ben bu durumda bir şekilde yaşamaya alıştım. Çalışıyorum arkadaşlarım bir sosyal çevrem var. Ama yaşımdan dolayı bir evlilik baskısı görmeye başladım çevremden. Aslında ben de evlenmek istiyorum ama bu titreme durumu bana engel oluyor. Bu yüzden çıkan taliplerle görüşmek bile istemiyorum. Kız istemede kahve ikramından başlayın her adım benim için eziyet gibi geliyor. Anca seven birisi beni bu şekilde ister ama o yaşı da geçtik artık bundan sonra olursa anca görücü usulü çevrenin bulması ile olur gibi geliyor. Aklım o kadar karışık ki düşünmekten yoruluyorum. Bir evliliği yürütebilir miyim bilmiyorum. Belki bazılarına bu sözüm yanlış gelecektir ama evlenince eş de ailesi de sizden ikram bekliyorlar. Her işe kosturun istiyorlar. Ben misafir ağırlamayı ikram yapmayı filan becerebilen birisi değilim. Evime gelen yakın arkadaşlarım durumumu bildikleri için yardımcı olurlar birlikte hallederiz. Ama evlenince o is öyle olmaz. Diyelim oldu anlayışlı birine denk geldim bunu da ben kendime yediremezmisim gibi hissediyorum.
Sanırım biraz uzun yazdım yazsam daha da neler yazardım ama sizi sıkmak istemiyorum. Geliyorum şimdi asıl soruma çevrenizde benim gibi olup evlilik yürüten birisi var mı? Eşi ve ailesi tarafından olduğu gibi kabul edilen ve destek gören, yuva kuran birileri belki bana umut olur. Yoksa bir ömür bekar kalmaya niyetli gibiyim.
