Benim 4 senelik ilişkim bitti bi kaç ay önce. Toparlanamadım derken birisi çıktı karşıma 7 8 aydır tanışıyoruz. Sık sık hal hatır soruyodu ama olayı ilişki boyutuna geçirmedim. O düşüncede olduğunuda anlamamıştım. Nerdeyse 1 aydır beni ikna etmeye çalışıyodu. En sonunda baktım mantığıma yatıyo bi şans vereyim dedim. Ama nasıl çabalıyodu anlatamam. Bi kahve içelim dedik. Gayet güzel vakit geçirdik o gün.
Bana sürekli sevgili oldukmu şimdi vs diye soruyodu. Biraz zaman ver dedim ama flörtleşiyoduk resmen. İkinci görşmeyide yaptık. Resmen sevgili olduk gelecek planları yaptı hatta. Düğün salonlarından bahsetti. Haftaya arkadaşları ziyarete gelecekmiş birlikte gezdirir miyiz diye sordu. Bi kaç hafta sonra kahvaltıya gidelim ayarla kendini filan gibi bi sürü şey söyledi. Bende olumlu cvplar verdim hepsine. O gün buluşmanın akşamınada gayet üstüme düşer vaziyette konuştu. Şimdiden özledim vs vs
Aa ertesi sabah oldu ne günaydın yazıyo, ne arıyo. Bekledim ben yazdım soğuk soğuk konuşuyo. Bende dert ne dedim, ilişkide level atlama konusunda tereddüt yaşıyomuş. Evlilik korkusu varmış, benlik bi sorun yokmuş, her ilişkisinde böyle oluyomuş vs vs.
Üzüldüm açıkçası ona belli etmesemde baya kaptırmıştım kendimi, hayaller kurmuştum, mantığımada kalbimede yatar olmuştu. İçimden de aklımdanda çıkmıyo günlerdir.
Bi kez daha yazdım sorun sadece bunlarsa aşılabilir uzun zamandır ilk defa birindn etkilendim dedim olmaması daha doğru gerçekten dedi.
Sildim engelledim bende heryerden.
Kendimi kandırılmış hissediyorum, günlerce hatta aylarca peşimde koşup koşup tam ben ona alışınca böyle olması aşırı üzdü beni .
İşin kötü kısmı ise hala istiyorum onu, konuşması bakışı aşırı etkiledi beni. Ders çalışmam gerek(kpss sınavı) konsantre olamıyorum. Dua edin bana :) Bi teselli bekliyorum sizden. Neden böyle bu erkekler güvenim kalmadı kimseye karşı.
