selamlar kızlar. nerden başlasam bilmiyorum. ben eşimin ailesiyle olan ilişkimde arayı bulamadıgını düsünüyorum. kücük görümcemin işe girip yanımda kalma mevzusu vardı kibarca defalarca reddetmeme rağmen kaynanam arayıp aglayarak istemisti bunu .ama eşim de olmaz gelmesin demedi o yüzden bi açık kapı gördüler hep. ben konustum görümcemle evim 1+1 müsait yerim yok diye.ve daha yeni evliyim. baya kırıldı ben kardesimi kabul ederdim ama falan diyerek.ve annesine böyle şey söylettirmedgini haberi olmadgnı söyledi. ama konusmak zorundaydım eşime kalsaydı gelecekti cúnkü mahsuru onun icin de vardı ama ailesiydi kıramıyordu öyle diyordu agzını acmadı. neyse şuan görümcemle konusmuyoruz .ama abisiyle resmen bi sevg
i bagı olusturdular. benim en dogal hakkımdegil mi benımle daha önceden telefonda dahi konusmayan dügünümde el gbi duran görümcemle yaşamak istememek.ama şuan ben kötü gelin ilan edildim. dün aksam büyük görümcem iftar verdi bana bi saat uzakta oturuyo ama bizi çagırmadı kaynim falan da vardı. eşim cagırılmasak da hayırlı iftarlar falan yazdı.siz yabancımısınız cıkın gelin diyo . ama cok alındım. ele karışmak ne zor. hep bi huzursuzluk var icimde. ne bi aranırım ne sorulurum genel olarak .herkesi aramama ragmen. yok sayıyorlar beni sanki.