elimde büyüyen çocuklar hamile ama bana nasip olmuyor olmuyor

arkadaşlar canım çok sıkkın kendimi birazdaha yenik hissediyorum bugün dahada umutsuzum
yeğenim az önce hamile olduğunu haber verdi buruk bir sevinçle karşıladım gözlerim doldu, kendisi benden 14 yaş küçük,, içime karamsar bir hava esti iyice korkuya kapıldım olmayacak diyorum olmayacak ben hiç anne olamıycam kendimi hep avutacak birşeyler arıyorum düşünmekten hayatım zehir olmasın diye ama nereye kadar.. etrafın lafı bakışları çok ağır geliyor defalarca yumurtalık rahim operasyonu geçirdim hiç vazgeçmedim çok canım yandı umutlarım kırıldı ama vazgeçmedim eşimden başka bu çabamı bilen yok herkes için çocukları olmuyo deyip geçmek çok kolay, şimdi benden çok küçüklerin bile çocuğu olması bana iyice ağır geliyor

YILDIZ1980 .!.:

arkadaşlar canım çok sıkkın kendimi birazdaha yenik hissediyorum bugün dahada umutsuzum
yeğenim az önce hamile olduğunu haber verdi buruk bir sevinçle karşıladım gözlerim doldu, kendisi benden 14 yaş küçük,, içime karamsar bir hava esti iyice korkuya kapıldım olmayacak diyorum olmayacak ben hiç anne olamıycam kendimi hep avutacak birşeyler arıyorum düşünmekten hayatım zehir olmasın diye ama nereye kadar.. etrafın lafı bakışları çok ağır geliyor defalarca yumurtalık rahim operasyonu geçirdim hiç vazgeçmedim çok canım yandı umutlarım kırıldı ama vazgeçmedim eşimden başka bu çabamı bilen yok herkes için çocukları olmuyo deyip geçmek çok kolay, şimdi benden çok küçüklerin bile çocuğu olması bana iyice ağır geliyor

Genişletmek için tıkla...

Canım seninle aynı duyguları paylaşan o kadar çok kişi var ki Ben öğretmenim Kendimden 4-5 yaş küçük velilerim var Çoğu çocuğumun olmadığını bilmiyor Çocuklarıyla ilgili bir olaydan bahsederken "siz de annesiniz anlarsınız" diyorlar Hiç bir şey diyemiyorum sanki kalbime bir hançer saplanıyor Hele ki ilk yılımdaki öğrencilerimi düşünmek bile istemiyorum Eminim ki çoğu evlenip çoluk çocuğa karışmıştır Ben inanıyorum ki bebklerimiz geç gelecek ama herşey çok güzel olacak En azından kıymetlerini bilen anne babaları olacak Vazgeçmek yok Ümitsizliğe kapılmak yok İnşallah en kısa zamanda sağlıklı bebeklerimiz olacak

hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz canım üzme kendini. arkadaşlarımın çoğu 18-20 yaşalrında evlendiler çocukları boylarını geçmiş maşallah. ben hem geç evlendim hem de bebişimiz gelme istemedi bunun acısı yüreğimde. ama gelecek bebişlerimiz bizleri üzmeyecekler. sabret güzelim. allahım alnımıza yazmışsa mutlaka gelecek ama yazımızda yoksada yapacak bişey yok kader. birde hani hiç haketmeyen kişiler vardır ya hemen çocuk sahibi olurlar hele onları görünce dahada kötü oluyorum ama ne yapalım nasip işte.

Bugün işyeri çok sakin fırsattan istifade siteyi incaliyorum.Canım yazını okudum inan gözlerim doldu.rabbim kimseyi imtihan etmesin evlat hasretiyle.Kaç senelik evlisin ve kaç yaşındasın ?

fulya41 .!.:

Canım seninle aynı duyguları paylaşan o kadar çok kişi var ki Ben öğretmenim Kendimden 4-5 yaş küçük velilerim var Çoğu çocuğumun olmadığını bilmiyor Çocuklarıyla ilgili bir olaydan bahsederken "siz de annesiniz anlarsınız" diyorlar Hiç bir şey diyemiyorum sanki kalbime bir hançer saplanıyor Hele ki ilk yılımdaki öğrencilerimi düşünmek bile istemiyorum Eminim ki çoğu evlenip çoluk çocuğa karışmıştır Ben inanıyorum ki bebklerimiz geç gelecek ama herşey çok güzel olacak En azından kıymetlerini bilen anne babaları olacak Vazgeçmek yok Ümitsizliğe kapılmak yok İnşallah en kısa zamanda sağlıklı bebeklerimiz olacak

Genişletmek için tıkla...

sağol desteğin için arkadaşım inanki her zaman içimde bir his bana anne olacaksın diyor zor olacak ama birgün sende o duyguyu tadıcaksın sende evlat sevgisni yaşayacaksın diyor. inanıyorum ve vazgeçmiyorum ama zaman zaman böyle yıkılıyorum.
"sizde annesiniz anlarsınız" deyip bilmeden canını yakıyorlarmış ya birde bile bile sen anne olmadın anlamazsın diyecek kadar acımasız olanlarda var.
allah hepimize nasip etsin hayırlısıyla ama ne olur daha fazla bekletmeden üzmeden.

balımnur .!.:

hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz canım üzme kendini. arkadaşlarımın çoğu 18-20 yaşalrında evlendiler çocukları boylarını geçmiş maşallah. ben hem geç evlendim hem de bebişimiz gelme istemedi bunun acısı yüreğimde. ama gelecek bebişlerimiz bizleri üzmeyecekler. sabret güzelim. allahım alnımıza yazmışsa mutlaka gelecek ama yazımızda yoksada yapacak bişey yok kader. birde hani hiç haketmeyen kişiler vardır ya hemen çocuk sahibi olurlar hele onları görünce dahada kötü oluyorum ama ne yapalım nasip işte.

Genişletmek için tıkla...

evet canım birde onlar var doğurup sokağa çöpe atanlar öldürenler..... yada çocuk anne baba ilgisizliğinden sevgisizliğinden perperişan büyür... yada dünyada gelemedn kürtaj kurbanı olur.... peki bunlara allah niye nasip eder deyince günahamı giriyorum ?? isyanmı ediyorum?
dilerim allah bize hayırlı yazılar yazmıştır ve yüzümüzü güldürecek. hepimizin....

newjersey .!.:

Bugün işyeri çok sakin fırsattan istifade siteyi incaliyorum.Canım yazını okudum inan gözlerim doldu.rabbim kimseyi imtihan etmesin evlat hasretiyle.Kaç senelik evlisin ve kaç yaşındasın ?

Genişletmek için tıkla...

11 senelik evliyim zannederdimki evlenince hemen çocuk oluyor meğer öyle değilmiş ilk yıllar zaten anlamadan çok çabuk geçti sonraki yıllar tedaviyle daha hızlı giti. elimde mutsuz yaşanmış günlerden başka birşey yok. şimdide eşimi ve kendimi neden bu kadar mutsuz ettim yazık ettim o günlere deyip üzülüyorum.

YILDIZ1980 .!.:

evet canım birde onlar var doğurup sokağa çöpe atanlar öldürenler..... yada çocuk anne baba ilgisizliğinden sevgisizliğinden perperişan büyür... yada dünyada gelemedn kürtaj kurbanı olur.... peki bunlara allah niye nasip eder deyince günahamı giriyorum ?? isyanmı ediyorum?
dilerim allah bize hayırlı yazılar yazmıştır ve yüzümüzü güldürecek. hepimizin....

Genişletmek için tıkla...

yıldızcığım böyle yıpratma kendini, inşallah yazılmış olsunda sadece vakti saatini bekliyor olalım. Tabiki ağır bir süreç tabiki insanın hoşuna gitmeyen düşünceler aklından geçebilir ancak atlatmak için bir yol mutlaka bulunmalı.

bendede bir ümitsizlik var artık diyorum senin hiç çocuğun olmayacak her ay hüsran artık yoruldum o kadar ümitsizim ki benle evlenenlerin 2. çocukları yürüdü

babysmell .!.:

yıldızcığım böyle yıpratma kendini, inşallah yazılmış olsunda sadece vakti saatini bekliyor olalım. Tabiki ağır bir süreç tabiki insanın hoşuna gitmeyen düşünceler aklından geçebilir ancak atlatmak için bir yol mutlaka bulunmalı.

Genişletmek için tıkla...

sağol canım inşallah dediğin gibi bizimde bir vakti saatimiz vardır ve onu bekliyoruzdur. aynı başlıklara takıldığımız için biraz tanımışsındır beni. inan kendimi ruhen bedenen bu konuya hazırlamak için herşeyi yapıyorum. bir kelime duyuyorum onun peşine düş araştır araştır... inan mektepli değil ama alaylı doktor oldum . kaç defter dolusu notlar aldım kaç doktora gittim kaç operasyon geçirdim kaç tüp denedim artık muhasebesini unuttum.. ruhen dengelerim bozulmasın diye ne seminerlere katıldım yardımlar aldım ama hiç birşey beni sonuca götürmedi hiç birşey . diyorumki 11 yıldır boşuna çabalıyosun....

YILDIZ1980 .!.:

sağol canım inşallah dediğin gibi bizimde bir vakti saatimiz vardır ve onu bekliyoruzdur. aynı başlıklara takıldığımız için biraz tanımışsındır beni. inan kendimi ruhen bedenen bu konuya hazırlamak için herşeyi yapıyorum. bir kelime duyuyorum onun peşine düş araştır araştır... inan mektepli değil ama alaylı doktor oldum . kaç defter dolusu notlar aldım kaç doktora gittim kaç operasyon geçirdim kaç tüp denedim artık muhasebesini unuttum.. ruhen dengelerim bozulmasın diye ne seminerlere katıldım yardımlar aldım ama hiç birşey beni sonuca götürmedi hiç birşey . diyorumki 11 yıldır boşuna çabalıyosun....

Genişletmek için tıkla...

merhaba yıldız,
aynı şeyleri hissediyoruz seninle, hiçççç merak etme, yalnız değilsiin, bende yalnız değilmişim, bu sitede çok kişiyiz, ama kendi çevremizde tek kişi kalıyoruz, maalesef benimde yaştım arkadaşlarımın nerdeyse velilik çağına geldi çocukları yani lise son da olan var düşün, yeğenler evlense ki yakındır, onlarında olacak kesin,
bende 41 yaşındayım, geç evilik felan derken ancak oldu ama hep hayatım bozyunca bebek istedim anne olayım istedim, hemde genç yaşta anne olmak istedim ama bak nasip olmadı,
bende çok şey araştırdım, okudum, yedim içtim ama biryere kadar,
offfff çok sinir eden bir konu ve süreçler bunlar,
bende yumurta rezerv azlığı var maalesef, eşimde durum iyi, bu daha kötü ben kendimi hep kötü ve ezik hissediyorum içten içe yani,
ben de 2 defa tüp denedim, ikisnde den hamile kalıp kalbi durunca kürtaj oldum, yani çok feci hayal kırıklığı yaşadım, bana evlat edinin yada donasyon yapalım dedi bahceci deki dr lar, duvar gibi çarptı suratıma düşün,

şimdi bir umut deyip bir başka prof dr a gideceğim hafta sonuna doğru sanırım regl olucam, 2. günü gideceğim, acayıp de endişeliyim ama umut işte napalımm, bende çok bunaldım artık tarif edemiyorum duygularımı ve çok mutsuzum bu durumdan,

genede hadi son bir şans dedim, bakalım ne olacak göreceğiz, üüzlme sende lütfen, sorun ne sendeki ? aslında çok iyi proflar var belkide son damlaya kadar hep denemek gerekiyor bilemiyorumki

nazenin74 .!.:

merhaba yıldız,
aynı şeyleri hissediyoruz seninle, hiçççç merak etme, yalnız değilsiin, bende yalnız değilmişim, bu sitede çok kişiyiz, ama kendi çevremizde tek kişi kalıyoruz, maalesef benimde yaştım arkadaşlarımın nerdeyse velilik çağına geldi çocukları yani lise son da olan var düşün, yeğenler evlense ki yakındır, onlarında olacak kesin,
bende 41 yaşındayım, geç evilik felan derken ancak oldu ama hep hayatım bozyunca bebek istedim anne olayım istedim, hemde genç yaşta anne olmak istedim ama bak nasip olmadı,
bende çok şey araştırdım, okudum, yedim içtim ama biryere kadar,
offfff çok sinir eden bir konu ve süreçler bunlar,
bende yumurta rezerv azlığı var maalesef, eşimde durum iyi, bu daha kötü ben kendimi hep kötü ve ezik hissediyorum içten içe yani,
ben de 2 defa tüp denedim, ikisnde den hamile kalıp kalbi durunca kürtaj oldum, yani çok feci hayal kırıklığı yaşadım, bana evlat edinin yada donasyon yapalım dedi bahceci deki dr lar, duvar gibi çarptı suratıma düşün,

şimdi bir umut deyip bir başka prof dr a gideceğim hafta sonuna doğru sanırım regl olucam, 2. günü gideceğim, acayıp de endişeliyim ama umut işte napalımm, bende çok bunaldım artık tarif edemiyorum duygularımı ve çok mutsuzum bu durumdan,

genede hadi son bir şans dedim, bakalım ne olacak göreceğiz, üüzlme sende lütfen, sorun ne sendeki ? aslında çok iyi proflar var belkide son damlaya kadar hep denemek gerekiyor bilemiyorumki

Genişletmek için tıkla...

Canım bu gideceğin yeni profta inşaallah iyi haberlerle dönersin paylaş bizimlede. ayrıca hamile kalıp kalbi duran yavrularının acısını hissedebildim inan, burada acılar türlü türlü ama hep aynı aslında. zaman geçtikçe umutlarda azalıyor doğal olarak ama çaresizlik hissine kapılmamamız lazım yoksa mantıklı düşünemeyiz. etrafımda vakti zamanı gelince anne baba olmuş insanlar var .. hemde kolaycacık hiç uğraşmadan hiç üzülmeden, bizim gibi emekle umutla çırpınanlarda zaman sanki daha hızlı akıyor yada bana öyle geliyor. hangi doktor hangi merkez hangi ot hangi ilaç ???? hepsine koşuyoruz hormon ilaçlarını leblebi şeker gibi alıyoruz yeterki olsun olsun diye... bu çabayı yaşayan bilir yaşamayan anlatsanda anlamıyor. gözlerindeki o ifade hep aynı bakıyor çünkü çokmu alınganız bilmiyorumki artık çabalayan ve sonuca varamayan olmaktan çok yoruldum ben.
başlarda bendeki sorun her birine göre ayrıydı bazısına göre hiç sorun yoktu. doktordan doktora beni dahada çıkmaza soktular posamı çıkardılar. bir yumurtalığımı kaybettim doktorun önemsiz dediği kist patladı yumurtalığımı kurtaramadılar neredeyse bende ölüyordum. tek yumurtalığa kaldım oda yumurta vermez oldu git gel başlayamadım tüpe .. .sonra allahın yardımıyla yeteri kadar yumurta çıkmaya başladı bu sefer dedilerki rahim hasarlı kalınlaşmıyor. kaç kez deneme yaptım unuttum valla kiminde transfer oldu kiminde transfere bile gidemedim. bir kerede dış gebelik yaşadım ameliyat oldum eşimde problem yok ama neye yarar tek yönlü olmuyor. daha o kadar çok şey varki yaşadığım yazsam sayfalar alır. haberleşelim olurmu sevgiler

YILDIZ1980 .!.:

Canım bu gideceğin yeni profta inşaallah iyi haberlerle dönersin paylaş bizimlede. ayrıca hamile kalıp kalbi duran yavrularının acısını hissedebildim inan, burada acılar türlü türlü ama hep aynı aslında. zaman geçtikçe umutlarda azalıyor doğal olarak ama çaresizlik hissine kapılmamamız lazım yoksa mantıklı düşünemeyiz. etrafımda vakti zamanı gelince anne baba olmuş insanlar var .. hemde kolaycacık hiç uğraşmadan hiç üzülmeden, bizim gibi emekle umutla çırpınanlarda zaman sanki daha hızlı akıyor yada bana öyle geliyor. hangi doktor hangi merkez hangi ot hangi ilaç ???? hepsine koşuyoruz hormon ilaçlarını leblebi şeker gibi alıyoruz yeterki olsun olsun diye... bu çabayı yaşayan bilir yaşamayan anlatsanda anlamıyor. gözlerindeki o ifade hep aynı bakıyor çünkü çokmu alınganız bilmiyorumki artık çabalayan ve sonuca varamayan olmaktan çok yoruldum ben.
başlarda bendeki sorun her birine göre ayrıydı bazısına göre hiç sorun yoktu. doktordan doktora beni dahada çıkmaza soktular posamı çıkardılar. bir yumurtalığımı kaybettim doktorun önemsiz dediği kist patladı yumurtalığımı kurtaramadılar neredeyse bende ölüyordum. tek yumurtalığa kaldım oda yumurta vermez oldu git gel başlayamadım tüpe .. .sonra allahın yardımıyla yeteri kadar yumurta çıkmaya başladı bu sefer dedilerki rahim hasarlı kalınlaşmıyor. kaç kez deneme yaptım unuttum valla kiminde transfer oldu kiminde transfere bile gidemedim. bir kerede dış gebelik yaşadım ameliyat oldum eşimde problem yok ama neye yarar tek yönlü olmuyor. daha o kadar çok şey varki yaşadığım yazsam sayfalar alır. haberleşelim olurmu sevgiler

Genişletmek için tıkla...

ah canım yaaa, çok iyi anlıyorum seni inanki, birde biz kadın olarak sorun bizde ya daha beter hissediyorum kendimizi, istediğin kadar unv oku , çalış kariyer yap bu konu senin kontrolünün dışında maalesef , bunu da en iyi anlayan benim dr um oldu bu şu anki yani,

moral bozma diyorum ama kolay değil, ben buraya gireli beri birkaç yerde yazıyorum, okuyorum felan bir nebze kendimi daha rahat hissettim hani tek ben değilmişim diye, ama işte olmayınca olmuyor bu da bir realite,

ben bu ay göya regl olunca başlayacaktım, yani dr um umutluydu gel demişti 2. gün, ama gelgörki regl olamadım, 4 gundur agrıda çekiyorum ama tık yok, gene ya stresten ya başka birşeyden dolayı yumurta çatlmadı herhalde olamadık gibi geliyor, yoksa diyorum postmenapoz mu ondan mı olmıycak artık yani her türlüsü de berbat ama her ay sinir olursun regl olmaya şimdi de olım diye ölüyorsun ne garip bir dualite bu yaaa,

yıldızcım, ne taraftasın sen, acaba dr mu değiştirsen sana prof ümit özekiciyi önerebilirim, kendisi inan çok deneyimli ve rsikli vakalarla uğraşıyor hep, istnabulda çevre hastanesinde kendinin ufak bir yeri var,
bana biliyorsun donör dediler ama ümit hoca dur bakalım hemen daha denemeden iyice ne demekmiş o dedi, bilmiyorum belki fraklı birşeyler çıkar ortaya,

nolur üzme kendini ve çok da kaptırma , hayat akıp giidyor ve biz kaçırıyoruz , bak stresten kurdeşen olan var ,
moralini yüksek tutttttttt, canımmm çok sevgiler,

yıldız1980 .!.:

11 senelik evliyim zannederdimki evlenince hemen çocuk oluyor meğer öyle değilmiş ilk yıllar zaten anlamadan çok çabuk geçti sonraki yıllar tedaviyle daha hızlı giti. Elimde mutsuz yaşanmış günlerden başka birşey yok. şimdide eşimi ve kendimi neden bu kadar mutsuz ettim yazık ettim o günlere deyip üzülüyorum.

Genişletmek için tıkla...

canım bende senin gibi evlenince hemen çocuk oluyor diye düşünüp sanki gökten kucağıma isteyince düşüverecek sanıyordum bu yüzdende bir yıl erteledim.sonra çikolata kistimi öğrendiğimde inanılmaz bir çocuk isteği çöktü içime ve ardı kesilmez bir yılllık tedavi sürecim oldu.sonraki yıl kendiliğimdem 3 kere hamile kalıp kimyasal diyorlar buna nedense.düşük oldu.nedeni önce kromozonlarmış dendi sonra ymuurta kalitendendir denildi kesinlik sölemiyolar en sinir olduğum şey bu.sonra 2 tüp bebek denemesi negatifff.
Bende hem kendime kızıyorum bi gün allah nasip edecek bu kadar niye üzülüyorum diyorum.üstelik mutsuzluğum hormonlarıda etkiliyor tabikii.belki yıllar gececek daha bu çocuk hasretiyle ama olmadı olmuyor işte.aslında bi yandanda yaşamı kaçırıyorum toparlanıyorum. Ama gene bi hamilelik haberi dediğin gibi benden ne kadar sonra evlenenlerin oluyor.bide dahası istemiyoduk oldu diyorlar.biyere gidince herkes çocuklarından bahsediyor seninki kaç yaşında aman şöle böle..beni farkedince üzülme canım seninde olacak deyip senin yiğenin ne kadarlık diyolarrr yani bi sürü şey sonra yine üzülüyorum yatarken ağlıyorum yanlız kalınca ağlıyorum.bazende suçlanıyorum kendi kendime sonuçta eşimin de hiçbirşeyi yokken oda mahrum kalıyor benle.o kadar yakıyorki çocuklar onun eline arkadaşlarının çocuklarını kucağına alınca yada yiğenini içim acıyorrr.ama isyanda edemem sonuçta allah dan gelene...
Aslında bugun moralliyim bu yüzdende olacak diyorum içimden çok az kaldı belkide ve burda okyyunca sizlerin yazdıklarını yanlız değilsin işte diyorum kendime.allah hepimzin gönüllerinin muradını versin dualarımı hiç eksik etmemek en iysi verende allah alanda inşalah tez vakitte bizde anne olalımmmmm

deniz_deniz_35 .!.:

canım bende senin gibi evlenince hemen çocuk oluyor diye düşünüp sanki gökten kucağıma isteyince düşüverecek sanıyordum bu yüzdende bir yıl erteledim.sonra çikolata kistimi öğrendiğimde inanılmaz bir çocuk isteği çöktü içime ve ardı kesilmez bir yılllık tedavi sürecim oldu.sonraki yıl kendiliğimdem 3 kere hamile kalıp kimyasal diyorlar buna nedense.düşük oldu.nedeni önce kromozonlarmış dendi sonra ymuurta kalitendendir denildi kesinlik sölemiyolar en sinir olduğum şey bu.sonra 2 tüp bebek denemesi negatifff.
Bende hem kendime kızıyorum bi gün allah nasip edecek bu kadar niye üzülüyorum diyorum.üstelik mutsuzluğum hormonlarıda etkiliyor tabikii.belki yıllar gececek daha bu çocuk hasretiyle ama olmadı olmuyor işte.aslında bi yandanda yaşamı kaçırıyorum toparlanıyorum. Ama gene bi hamilelik haberi dediğin gibi benden ne kadar sonra evlenenlerin oluyor.bide dahası istemiyoduk oldu diyorlar.biyere gidince herkes çocuklarından bahsediyor seninki kaç yaşında aman şöle böle..beni farkedince üzülme canım seninde olacak deyip senin yiğenin ne kadarlık diyolarrr yani bi sürü şey sonra yine üzülüyorum yatarken ağlıyorum yanlız kalınca ağlıyorum.bazende suçlanıyorum kendi kendime sonuçta eşimin de hiçbirşeyi yokken oda mahrum kalıyor benle.o kadar yakıyorki çocuklar onun eline arkadaşlarının çocuklarını kucağına alınca yada yiğenini içim acıyorrr.ama isyanda edemem sonuçta allah dan gelene...
Aslında bugun moralliyim bu yüzdende olacak diyorum içimden çok az kaldı belkide ve burda okyyunca sizlerin yazdıklarını yanlız değilsin işte diyorum kendime.allah hepimzin gönüllerinin muradını versin dualarımı hiç eksik etmemek en iysi verende allah alanda inşalah tez vakitte bizde anne olalımmmmm

Genişletmek için tıkla...

inşallah deniz, anne olma güdüsü okadar güçlüki, inan herşeyi yaparım bu uğurda, yani her türlü tedavi, donör şu bu, inşallah dualarımız kabul olur :)

merhaba yıldız...seni o kadar iyi anlıyorum ki aslında hepimiz birbirimizi çok iyi anlıyoruz..başka kim anlayabilir ki zaten bizi bu kadar yaşamayanlar sadece üzülür o kadar...
benimde arkadaşlarımın çocuklarının kimi lisede kimi ortaokulda geç evlenenlerin bile ilkokula giden çocukları var..teyze değince çok garip oluyor insan teyzelik sıfatını alıyoruz ama anneliği yaşayamıyoruz..hayat her istediğimizi her zaman vermiyor ve bu kader ne diyebiliriz ki...
36 yaşındayım 5 yıllık eviyim ve yıllardır uğraşıyoruz bekleme süresi doktor kontrolleri derken zaman ilerledi eşimde varikosel varmış ameliyat oldu düzeldi ben hamile kaldım düşük oldu sonra tedaviler başladı yumurta takibi aşılama 3 tüp bebek bir yarım kalan tüp bebek derken bu günlere geldik..tedaviler sonrası ve faydası olur diğe yaptığım değişik bitkisel kürler sonrası hep kistlerim oldu her seferinde aylarca d. kontrol hapı kullandım geçsin diğe en son olan kistlerim 4 aya geçti..2.tüp denememde hamile kaldım ama kalp atımı olmadı kürtaj oldum..yıkıldım toparlanmam zaman aldı..genetik testler yaptırdık kanda pıhtılaşmama problemi çıktı 2 gebelik kaybımın en büyük nedeni buymuş meğer..hipotiroidi arada yükselen fsh ve prolactin yüksekliği var başka problemlerde var tabi..uzak küçük bir ilin ilçesinde yaşıyorum ve hep büyük yerlere gidiyoruz..izin ayarlama yollar yorgunluk başka yerlerde kalma insanlara laf anlatma hepsi problem işte..sağlıkçı olduğum için her gün hamileler bebeklerle uğraşıyorum onları görünce içim cız ediyor..
arkadaşlarımın muhabbeti hep çocuklar ve ben ancak yeğenlerimden bahsedebiliyorum o da bazen..tabi biz anne değiliz nerden anlayacağız...kazyla hamile kalma korkusu var hepsinde..bu kazayla hamile nasıl kalınıyor biz neden kalamıyoruz...
eşim en iyi dert ortağım biz birbirimizi tamamlıyoruz..yıllarımızı veriyoruz tedavilere ve kendimzdende birşeyler gidiyor tatilleri izinleri hep tedaviler için kullanıyoruz ve gerçek anlamda tatil bile yapamıyoruz eminim çoğu kişi aynıdır ..zor gerçekten herşeye katlanmak hem maddi hem manevi..
ama kaderimizde varsa yaşyacağız inşallah ama yoksa ne yapabiliriz ki elimizden geleni hatta fazlasını yapıyoruz...bazen umutsuzluğa kapılıyorum bazen daha umutlu oluyorum ..inşallah vardır kaderimizde anne baba olmak ve bizde bir gün hayırlısıyla kavuşuruz evlatlarımıza....

evet elimizden geleni yapıyoruz hepimiz, gerisi allaha ve doktorlara kalıyor. maddi manevi çok yıpranıyoruz, bu uğurda belki hayatımızı erteliyoruz yapmak istediğimiz herşeyde öncelik bu konuya .. diğer istekler beklentiler hep sonraya sonraya. aslında mutluluğuda buna bağlamış durumdayız . mutlu olmayıda erteliyoruz. biz birşeyleri ertelerken zaman hızla geçiyor aslında geri dönüşü telafisi olmayan bir zaman saati içindeyiz. her günü yaşarken bu yanımızın eksikliğini biraz alıngan biraz duygusal daha çok hissediyoruz daha doğrusu çevre bunu çok güzel hisssettiriyor . acıyan gözlerin sözlerin hedefi olmakta kaçınılmaz. buna rağmen umursamaz gözükmeye çalışmak bir o kadar kötü yapılan rol gibi. hayatımız boyunca bir ev sahibi olmak istedik ama devreye tüp doktorları girince bu uğurda tüm birikmişlerimiz hızla harcandı tükendi. evlenirken hayalimiz kalabalık bir aile olmaktı en iyi şekilde çocuklar yetiştirmekti herkesin takdirini alan anne babalar olmaktı. evin içinde sadece misafir çocukların sesleri oldu ancak. bakıyorumda ben hayallerimee doğru koştukça onlar benden uzaklaşmş. sanki bize yasaklanmış evlat sahibi olmak yada nasıl desem bu hak bize verilmemiş gibi. belki saçma gelecek ama düşündükçe diyorumki bazı insanlar var doğuştan kör olarak doğuyor. allah onları böyle yaratmış. kaç kez ameliyat olsada o gözler açılmayacak onlar dünyayı görmeyecek. kısırlıkta böyle birşeymi? ne yaparsan yap doğurmak evledını kucaklamak nasip olmayacak bazılarımıza. . saçmalıyorsam herekes affetsin.
bu sayfada yazı yazan arkadaşlarım yalnız olmadığımı biliyorum paylaşınca dertler azalıyor bir nebze. bir ben değilim demekte bir avuntu. ama koca evin içinde tek başıma kalınca ....... yada herkes evladıyla ilgili birşeyler anlatıpta ben sus pus olunca.......
hepimizin sorunları farklı farklı ama yarattığı sorun = aanne baba olamamak = aynı acı = aynı mutsuzluk
benim doktorlarada güvenim kalmadı zaten bizlerin çoğu onların elinde dahada sorunlu hale gelmedikmi??