• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Elimdekinin kıymetini mi bilmiyorum ?

hayatta bazı şeyler hep eksik, yarımdır. her şeyi dört dörtlük olduramıyoruz. olduranlarda vardır ama hayat bu işte maalesef adil davranmayabiliyor. bu kadar yıl sonra inanın sudan çıkmış balığa dönersiniz. hele birde maddi olarak zorlanırsanız vay halinize. allah düşmanımı bile gördüğünden geri bırakmasın derler ya gerçekten o çok doğru bir laf. hani karamsar konuşmak istemiyorum ama hayatın gerçekleri bunlar ve değer mi değmez mi bunu yine bilecek kişi sizsiniz. ince eleyip teraziye koyup tartacaksınız ağır basanı tercih edeceksiniz ve bunu en az 6 ay gibi bir zamana yayarak yapmanızı öneriyorum. bugün aklınıza gelmeyen hesap edemediğiniz en ufak bir şey bile karşınıza çıkarsa canınız sıkılır. ailenizde olsa insan eti ağırdır hadi onlara ağır gelmez ama belli olmaz belki siz kendiniz ağırlık gibi hissedersiniz. çocuklarınızında konforu etkilenecek. ben sizin yerinizde olsam konforumu bozmazdım ve eksikliğini hissettiğim şeyleri kabullenip yaşamaya devam ederdim. bu arada eksikliğini hissettiğiniz şeyler gerçekten önemli şeyler. ama bunca zaman sonra ya umduğunuzu yine bulamazsanız? gerçekten büyük risk.
Çok teşekkür ederim , gerçekçi düşünmem lazım , çünkü yıllardır böyle yaşıyorum önce ben diyemeyen bi yapım var..

Bir hayale kapılıp tepetaklak olup pişmanlıklar için yüzmek istemiyorum , her adımım sağlam olup sonrasında pişman olmak yerine oh be zamanı şimdiymiş demek istiyorum
 
Hayat değişimi mümkün olsaydı isteyebileceğim bir hayat türü sizinki. Belli bir yıldan sonra koca ile paylaştığın hayat türü çekilmiyor zaten.
 
Çok teşekkür ederim , gerçekçi düşünmem lazım , çünkü yıllardır böyle yaşıyorum önce ben diyemeyen bi yapım var..

Bir hayale kapılıp tepetaklak olup pişmanlıklar için yüzmek istemiyorum , her adımım sağlam olup sonrasında pişman olmak yerine oh be zamanı şimdiymiş demek istiyorum

evet şimdi zamanıymış diyebilmek için, içine atılacağınız hayatı önceden garantilemeye çalışın. yani bir anda yaşanamamışlıkların verdiği bunalımla o hayatın içine atlamayın
 
Rahatlık var diye mi boşanmıyorsun, sevmediğin adamla evli kalıyorsun? Allah ıslah etsin sizi. Umarım kocanız iyileşir ve sizden boşanır gerçekten sevileceği bir evlilik yapar. Sizinki şımarıklık değil şuursuzluk. Ya kocanı sevmeyi öğren yada boşan.
 
Kocası avukat olan (adamın işleri oldukça iyi) bir arkadaşım var. Tıpkı sizin hayata benziyor yaşantısı. Adam işi gereği, inanılmaz yoğun, kadının konfor alanı oldukça iyi, sizin gibi. Adamın çalışmaktan sosyal hayatı bile yok. Adamı, Türkiye'nin her yerinde görebilirsiniz, siyasi bağlatılarıda güçlü. Cinsel hayatları nasıl? Bilemem ama, ev de yok zaten ve burdan belli.

Eşiminde işi iyi, çoğu kez ev de yok ama, o adam kadar değil. İyi bir eş, iyi bir baba olduğundan dolayı yüküm değil, onu özlemek zor geliyor. Heyecan, tutku halen devam ediyor.

Dertleşirken bahsetmiştim bu özlemden bana " Canım, seni aldatmıyor, kıymetini biliyor, kazancı ve konumu güzel, rahat yaşıyorsun. Ben de benzerim ve bu rahatlık beni mutlu ediyor. İstediğimi alıyorum arkasını düşünmeden" dedi. Peki ya gençlik? Yaşayamadıklarımız? Dedim. " Gençliğimi ferah içinde yaşıyorum bana yetiyor" dedi.

Açıkçası ben özlüyorum, ağır geliyor. Ama arkadaşıma öyle değil.

Şimdi biz de konfor ve temel evlilik iyi yönde. Aksi halde çekemezdim sanırım. Çünkü bu kadar yükü manevi yanlarından beslenip, kaldırıyorum. Tam tersi olsa yapamazdım sanırım veya bilemedim.

Bir yandan sizin hayatınızı ele alıyorum. İyi bir eş, güzel bir hayat ama heyecanı bitmiş. Ama normal evliliklerde bile heyecan azalıyor giderek yerini sevgi ve saygıya bırakıyor. Eşim sürekli ev de olsa, özlem olmasa belki biz de böyle evrilirdik. Cinsellik olmaması çok yorardı beni. Bir de şu an eşiniz hastaymış, sırası değil gibi.

Çok zor bir karar valla. Benim bile kafam karıştı. Ahkam kesmek kolay ama, iş başa gelince heleki Türkiye şartlarında attan inip, eşeğe binmek çok koyar. Küfür, hakaret, aldatma, yoğun ilgisizlik durumları çok ayrı tabii.
 
Merhabalar gecenin bir yarısı konu açacak kadar düşünüyorum yine çözemediğim gidip geldiğim yıllanmış konum..

15 yıldır evliyim , 2 çocuk var maddi durumunuz oldukça iyi , kadrolu bir işim olmasa da ,işssizckalmayacak bi sektördeyim .taşı sıksam suyu çıkar . Şu an çalışmıyorum

Evde harcamalarıma karışılmaz , kredi kartım sınırsız nereye ne harcadım sorulmaz
gitmeme gelmeme karışılmaz , cok savruk biri değilim eşim benden çok harcar .

Fakat mutsuzum .

İçimde koca bi boşluk . Ev arkadaşlığına dönmüş bir ilişki .
2 kere boşanmadan döndük . İşkolik idi yıllardır yalnızdım çocuklar küçüktü , onlarla uğraşırken tek derdim yardımcı ol yoruluyorum idi , çocuklar büyüdü farkına vardım . Varlığı yokluğu bir artık . Artık işkolik değil ama farketmiyor.

Cinsel hayatımız yıllardır yok , önceleri işten güçten çocuktan idi
şimdi ben istemiyorum .
Ki o imâsını yapıyor ama zorlamıyor .
yıllardır çok düşkün bi adam değilmişte zaten .

Tam herseyi sildim bitireceğim bu sefer bir hastalığa yakalandı milyonda bir olan , kortizon ve akıllı ilaç tedavileri oluyor . Şimdi hiç bırakıp gidilmiyor

Ama içimde bambaşka bi kadın var benim yıllardır görmezden gelmişim , bırakıp gitsem vicdansızlık gitmesem kendime haksızlık .

Dövmüyor , sövmüyor , elinden geldiğince ilgili aldatmıyor . Dışardan bakınca belki de başkalarının imrendiği hayatı yaşıyorum

Bırakıp gidip pişman olmaktan korkuyorum . Çocuklara haksızlık yapmaktan korkuyorum ne içinndese , bunun için mi ayırdın bizi ( şehir değişikliği mecburi maalesef )dese verecek cevabım yok gibi .

Boşanıp pişman olan var mı , yoksa bir kere geliyorum bu hayata bee diyip hadi bi cesaret mi .
Bence sizin için boşanmak doğru bir seçenek değil,cinsellik istemeyince siz adam uzaklaşmis olabilir mi çocuklar kaç yaşında,boşaninca hayat birden mükemmelleşmiyor tam aksine sorumluluk artıyor ve özgür olunuyor anladığım kadarı ile siz zaten özgürsünüz,bir aile terapisi alın,madem maddi kaygı yok eşinizle başbaşa bir tatil planlayın ikinizde boşvermişsiniz ama evliliğin toparlanması için bir yerden kalkıp adınlm atmanız lazım
 
Evet mutsuzsun ama şöyle düşün çevren ortamın değerlerin evlendikten sonra tekrar sevgili bulmama sevmene veya evlenmene izin verecek mi?Vermese bile bunlar göğüs gererek yasamini devam ettirebilecek misin?Ailen anlattığın gibiyse kaçak göçek ilişki yaşayacaksın.Evlenmek istesen bile 2 çocukla evlenebilicek misin?Ben bu durumu yaşamadım ama çocukla tekrar evlenen insanların hayatının zorluklarını okuyoruz burada.
Velhasılı ev arkadaşlığına dönmüş evliliğin ama anladığım verdiğin cevaplarıda okuduğum kadarıyla konforunu kaybedeceksin maddi manevi.Ailen herşeyine karışacak vs vs seni çok cesur göremedim.Bosanirsan sanki daha mutsuz olacakmışsin gibime geldi.
Terapi al, kurslara git spor yap yada işe başla odak noktani değiştir.Yada olmadı mı olmuyor herşeyi göze alıp boşanacaksin o da dünyanın sonu değil.
 
13 ve 10 yaşında.
Hayır son 5 senedir böyle giderek azaldı .
Yani evet giderek azalması, 10 seneden sonra böyle olması bana normal geldi. Ha gönül ister ki kalbim ilk günkü gibi çarpsın ama hayat gailesi insanın ruhunu yoruyor. Benzer şeyleri yaşayan (çocukları yalnız büyütmek, işkolik koca) bir kadın olarak kişisel heveslerim için çocuklarımı üzmek mantıklı gelmiyor. Terapi mi alırsınız, kendinizi dışarı mı verirsiniz bilmiyorum ama kendinizi oyalayacak şeyler bulun. Çalışmıyorsunuz, bunlara zaman ve nakit ayırabilirsiniz
 
Çok iyi düşünmeniz gereken bir durum. Ben şiddet (ekonomik, psikolojik, fiziksel) ve aldatma olmadığı sürece evliliklere 2. şans verilmesi taraftarıyım.
Boşanınca çocuklarınızın velayetini alabilecek misiniz? Kızlarınız varken bu devirde birine güvenip ilişki yaşayabilecek misiniz? Maddi imkanlar da cabası. Boşanma her zaman gerçekleşir. Ama boşanınca geri dönüş çok zor
 
Bir konu açmıştım. Oğlumun sorunları var ve baba kaynaklı. Eşim iş kolik. Çocuğu es geçti. Benimle ilgileniyor diye başta önemsemedim. oğlan eksik kalmış.

Ona rağmen ben eşime rest çektim. Ya çocukla ilgilen, yapmam dersen söyle ona göre yol alacağım dedim. Şimdi uğraşıyor. Çabalıyor, görüyorum...

Sizin gibi maddi sorunumuz yok. Karışması yok. Kendi kendine kızar eder ama bana yansıtmaz. Kavga gürültü yok evde. Konuşuruz sadece.

Çok düşündüm. Konuşmadan direk ipleri koparacaktım aslında. Konuyu da o nedenle açtım. Hem içimde sevgi var. Hem de ilerisi için endişe ediyorum. Şans verdim.


Sizde eskilerin hatrına şans verin derim. Uğraşıyor anladığım kadarıyla ve eskidi gibi iş kolik değil. Tekrar sevebilirsiniz.
 
Sevişmemek,konuşmamak ve önemsememek boşanmak için yeterli bence. Kalbinizin çarpmaması normal ,bunca yılda kalp çarpıntısı mı kalır?
 
Merhabalar gecenin bir yarısı konu açacak kadar düşünüyorum yine çözemediğim gidip geldiğim yıllanmış konum..

15 yıldır evliyim , 2 çocuk var maddi durumunuz oldukça iyi , kadrolu bir işim olmasa da ,işssizckalmayacak bi sektördeyim .taşı sıksam suyu çıkar . Şu an çalışmıyorum

Evde harcamalarıma karışılmaz , kredi kartım sınırsız nereye ne harcadım sorulmaz
gitmeme gelmeme karışılmaz , cok savruk biri değilim eşim benden çok harcar .

Fakat mutsuzum .

İçimde koca bi boşluk . Ev arkadaşlığına dönmüş bir ilişki .
2 kere boşanmadan döndük . İşkolik idi yıllardır yalnızdım çocuklar küçüktü , onlarla uğraşırken tek derdim yardımcı ol yoruluyorum idi , çocuklar büyüdü farkına vardım . Varlığı yokluğu bir artık . Artık işkolik değil ama farketmiyor.

Cinsel hayatımız yıllardır yok , önceleri işten güçten çocuktan idi
şimdi ben istemiyorum .
Ki o imâsını yapıyor ama zorlamıyor .
yıllardır çok düşkün bi adam değilmişte zaten .

Tam herseyi sildim bitireceğim bu sefer bir hastalığa yakalandı milyonda bir olan , kortizon ve akıllı ilaç tedavileri oluyor . Şimdi hiç bırakıp gidilmiyor

Ama içimde bambaşka bi kadın var benim yıllardır görmezden gelmişim , bırakıp gitsem vicdansızlık gitmesem kendime haksızlık .

Dövmüyor , sövmüyor , elinden geldiğince ilgili aldatmıyor . Dışardan bakınca belki de başkalarının imrendiği hayatı yaşıyorum

Bırakıp gidip pişman olmaktan korkuyorum . Çocuklara haksızlık yapmaktan korkuyorum ne içinndese , bunun için mi ayırdın bizi ( şehir değişikliği mecburi maalesef )dese verecek cevabım yok gibi .

Boşanıp pişman olan var mı , yoksa bir kere geliyorum bu hayata bee diyip hadi bi cesaret mi .
Duygusal tatmin yok. Zor valla. İki kelime sohbet etmedikten sonra aynı evde
 
Siz yeter demediğiniz sürece gider. Herkesin karakteri bir değil. Evlilikte bulamadıklarınızı dışarıda da bulamasanız ne olur? Buna da varsa bulamayım yine de daha mutlu yaşarım diyebilecekseniz boşanabilirsiniz bence. Ama 2 çocukla hayat kurmak zor yeni sevgili yeni evlilik gibi konular için diyorum. 10 13 yaş küçük sayılır gibi. Maddi olarak da zorlanabilirim falan diyorsunuz. Hani çocuklar +17 falan olurdu boşanın direkt derdim. Bilemedim. Valla siz düşünün taşının çok bunalsanız zaten kafayı yer şimdiden boşanırdınız.
 
Merhabalar gecenin bir yarısı konu açacak kadar düşünüyorum yine çözemediğim gidip geldiğim yıllanmış konum..

15 yıldır evliyim , 2 çocuk var maddi durumunuz oldukça iyi , kadrolu bir işim olmasa da ,işssizckalmayacak bi sektördeyim .taşı sıksam suyu çıkar . Şu an çalışmıyorum

Evde harcamalarıma karışılmaz , kredi kartım sınırsız nereye ne harcadım sorulmaz
gitmeme gelmeme karışılmaz , cok savruk biri değilim eşim benden çok harcar .

Fakat mutsuzum .

İçimde koca bi boşluk . Ev arkadaşlığına dönmüş bir ilişki .
2 kere boşanmadan döndük . İşkolik idi yıllardır yalnızdım çocuklar küçüktü , onlarla uğraşırken tek derdim yardımcı ol yoruluyorum idi , çocuklar büyüdü farkına vardım . Varlığı yokluğu bir artık . Artık işkolik değil ama farketmiyor.

Cinsel hayatımız yıllardır yok , önceleri işten güçten çocuktan idi
şimdi ben istemiyorum .
Ki o imâsını yapıyor ama zorlamıyor .
yıllardır çok düşkün bi adam değilmişte zaten .

Tam herseyi sildim bitireceğim bu sefer bir hastalığa yakalandı milyonda bir olan , kortizon ve akıllı ilaç tedavileri oluyor . Şimdi hiç bırakıp gidilmiyor

Ama içimde bambaşka bi kadın var benim yıllardır görmezden gelmişim , bırakıp gitsem vicdansızlık gitmesem kendime haksızlık .

Dövmüyor , sövmüyor , elinden geldiğince ilgili aldatmıyor . Dışardan bakınca belki de başkalarının imrendiği hayatı yaşıyorum

Bırakıp gidip pişman olmaktan korkuyorum . Çocuklara haksızlık yapmaktan korkuyorum ne içinndese , bunun için mi ayırdın bizi ( şehir değişikliği mecburi maalesef )dese verecek cevabım yok gibi .

Boşanıp pişman olan var mı , yoksa bir kere geliyorum bu hayata bee diyip hadi bi cesaret mi .

Bence boşanın yoksa aldatacaksınız gibi
 
sadece fikir olarak soruyorum:
şimdi kimse beni linçlemesin ama galiba açık ilişki denen şeyi bu kadar garipsemesek (ben de garipseyen ve karşı olan biriyim yanlış anlaşılmasın ) sanki sizin durumunuzda olan çiftler için ideal olacakmış gibime geliyor? yanlış düşünüyor da olabilirim.
böyle evliliklerde bu olsa sorunlar çözülür mü acaba? merak ediyorum. adam da kadın da gitsin birileriyle takılsın ama rahatları bozulmasın
sanırım sadece böyle durumlarda mantıklı olabilir bu
tekrar ediyorum, sadece objektif biçimde sesli düşünüyorum, açık ilişki savunan biri değilim
hiç yaşamadım da
ama şu konuyu okuyunca bi aklıma gelmedi değil yani
dövmeyin beni :KK53:
 
Evet var Görümcem mesela, dışarıdan bakınca herşey mükemmeldi. İyi bir eşi vardı ama heyecan yok diyordu. Boşandı. Sonra hayatına iki kişi girdi birine aşık oldu ama yürümedi ayrıldı onlardan da. Her ilişkide aşk bir yerden sonra bitiyor, yerini sevgi alıyor. Doğru insanı bulmak zor. Sizin durumunuza gelince, siz hani eve geldiğinde içim kıpraşmıyor diyorsunuz ya, bana bir kere bir arkadaş söyle demişti "eğer o kapıdan içeriye girdiğinde sevinmek ya da notr kalmak yerine "tüh keşke gelmeseydi" diye içinize bir kasvet çöküyorsa o zaman boşanmanın zamanı geldi demektir"
Yani anladığım kadarıyla siz nötr hissediyorsunuz. Şimdi niyetim cinsellik deseydiniz ya da hayatımda yeni birine yer açmak istiyorum deseydiniz yine de boşanın derdim, her ne kadar o doğru kişiyi bulmak zor olsa da yeni birini istemek eskiyi istememek anlamına geliyor. Ancak siz derdim bu değil diyorsunuz. Evet hayata bir kere geliyoruz, yapmak istediklerimizi de yapmalıyız. Önce ben diyemeyen bir insanım diyorsunuz bence sorununuz bu. Önce ben demeyi öğrenmelisiniz ve kendi isteklerinizi önemsemelisiniz sonra da kendinize sorun. Ne yapmak istiyorsunuz? Yani evli olmak sizin yapmak istediklerinize engel mi? Hayatınıza yeni birini almak dışında evliliğin size engel olacağını düşünmüyorum. Anladığım kadarıyla ekonomik sıkıntınız yok, eve giriş çıkışlarınıza karışan yok. Çocuklarınızın okulu ve bakımı var ama o her zaman olacak zaten büyüyene kadar. Yani evli olmak gerçekten yapmak istediklerinize engel mi? yoksa siz kendi kendinize engel misiniz?
 
Bu aralar öyle düşünüyorum ki bunu ruh halime de yansıyor , babam anneme sormuş bu kızın bize anlatamadığı biley mi var diye .

Fakat bi tek eşim anlamıyor ona herşey normal geliyor . O konuşuyor iletişim kurmaya çalışıyor ama bende hep geçiştirmeli .

O çok seviyor el üstüne tutuyor hediyeler , gezmelerrr
ama bende tık yok .

bi adım atabilsem .. sonrasından da korkuyorum sanki .

Yine böyle düşünüp düşünüp yıllarımı geçireceğim gibi . İçim içimi yiyecek sadece .

Boşanan arkadaşlarım boşanma diyor ama böyle de nereye kadar .
Eşinden çok sıkıntı ,bıkkınlık sen de sanki.Eşin istediğini belirtiyor, ilgileniyor ,sen uzak duruyorsun galiba.
Sen kendinle ilgili problemleri çözersen emin ol hayat daha güzel gelecek.
 
Back
X