• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Elimdekinin kıymetini mi bilmiyorum ?

15 yillik evlilikte kocasini hala ici ceken var mi yahu? Ya da ici ceken sadece, ne bileyim.

Neyse isin geyiği bir yana anne babasi 13 yasindayken bosanmis biri olarak yazmak istedim, dev hata olur.

Eger evinizde o cocuklarin huzurlu oldugu bir ortam varsa, kavga gurultu yoksa bunu cocuklariniza yapmaniz haksizlik olur. Bazen o cocuklari yapmadan once uzun uzun düşünmek gerekir, 15 yil sonra bu herifi icim ceker mi, cekmezse dert eder miyim, sadece cocuklar icin birarada kalmak isteyecek kadar bu adama tahammulum kalir mi ... gibi gibi, seyleri dusunmek de lazim.

Cocuklariniz mutlu ve huzurlu mu? Bence gerisi yalan.
15 yılın öncesi de var .. lisede tanıdım 17 yaşımda baktık anlaşıyoruz Üni bitti hemen evlendik öyle düüşünecek kafa da değildim maalesef o zaman hersey tozpembe idi :)
Sadece ailesi boşanmış , iyi baba olur diyecdüşünmüştüm ama görmediği birseyi veremiyor . Evet babalık yapıyor ama bencil de mesela önce kendi geliyor ..

cinsel uyum bambaşka bişey sanırım
içi çekmek . Arkadaşlarımdan biliyorum eve kadar dayanamayıp arabada yapan ,🤭
Evinde sekszarları olan ,
Akşam yapıp sabah bi daha yapan

Bizde yok bizde en ateslı dönemimizde bile haftada 10 günde 1 idi .
Birgünde ikinci olmazdı . Haftada 2 olmazdı .

Sonrada bitti . Ama artık şimdi gelse bile içim çekmiyor . Yazmadığım çok şey var aslında
Artık sadece ev arkadaşlığı , günlük konuşmalar .

Çocuklarım mutlu huzurlu evet , ama bazen soruyorum özlemedin mi diye çalışıyor gibi geliyor diyor o kdr yalnız bıraktı bizi .
Kedileri özledim diyor veya baba yerine ..
Ama hastalandıktan sonra biraz ilgileniyor artık
Sanırım farkına vardı o da . Zaman geçirmeye çalışıyor .

Ama mutlular ya huzurlular bakınca kavga yok ses yükseltme yok bi evde , her istedikleri oluyor , akşamları sarılarak film izliyorlar
Bein öyle görünce hiç adım atamıyorum .

Yorumunuz için çok teşekkür ederim bu kdr dayandım sanırım biraz daha dayanabilirim .
 
Çok teşekkür ederim , gerçekçi düşünmem lazım , çünkü yıllardır böyle yaşıyorum önce ben diyemeyen bi yapım var..

Bir hayale kapılıp tepetaklak olup pişmanlıklar için yüzmek istemiyorum , her adımım sağlam olup sonrasında pişman olmak yerine oh be zamanı şimdiymiş demek istiyorum

Yaşadıklarınıza benzer şeyler yaşayan bir yakınım var, sizinle aynı sebeplerle ayrıldı eşinden, bir evladı var. Ama sonra düşündüğü gibi olmadı. Şimdilerde çok pişman, maddi bir sıkıntısı yok durumu hayli iyi ama kızı evlendi ve kendisi artık 55 yaşında 40 yaşındaydı boşandığında , boşandıktan sonra karşıma çıkanlardan çok incindim ya paraya ya çevreme geldiler evlenemedim diyor. Eşimi özlüyorum en azından akşam eve bir gelen vardı, bir sofra kuruluyordu şimdi yalnızlık çok zor diye yakınıyor. Boşandıktan sonra düşündüğü gibi olmadı hiç bir şey böyle örneklerde var, çok iyi düşünün en azından ilişkinizi biraz hareketlendirmek için gayret edin, boşanmak en son çare olsun
 
Yaşadıklarınıza benzer şeyler yaşayan bir yakınım var, sizinle aynı sebeplerle ayrıldı eşinden, bir evladı var. Ama sonra düşündüğü gibi olmadı. Şimdilerde çok pişman, maddi bir sıkıntısı yok durumu hayli iyi ama kızı evlendi ve kendisi artık 55 yaşında 40 yaşındaydı boşandığında , boşandıktan sonra karşıma çıkanlardan çok incindim ya paraya ya çevreme geldiler evlenemedim diyor. Eşimi özlüyorum en azından akşam eve bir gelen vardı, bir sofra kuruluyordu şimdi yalnızlık çok zor diye yakınıyor. Boşandıktan sonra düşündüğü gibi olmadı hiç bir şey böyle örneklerde var, çok iyi düşünün en azından ilişkinizi biraz hareketlendirmek için gayret edin, boşanmak en son çare olsun
Çok teşekkür ederim gerçek yorumlara yaşanmış hayat yorumlarıma çok ihtiyacım var .
 
Bence hayata nerden baktığınızla ilgili bi şey. Örneğin eşinizle ayrılsanız neler olur bi düşünmeniz gerek. Örnek veriyorum normalde çalışmanız gerekmiyorsa , boşanınca çalışmanız hep gerekecek mi ? Siz hep çalışmaya ve çocuklarla ilgilenmeye hazır mısınız. yani ben bu adamı o kadar istemiyorum ki, konforumden ödün veriririm diyecek modda mısınız. Eğer değilseniz rahatınızı da seçiyor olabilirsiniz.
Boşanmadığınız da mutsuz bi kadınken çocuklara yansıyan şeyler var mı ?
Boşanırsanız çocuklar etkilenir mi ? Her şeyi düşünmeniz gerek.

Ama şu var , belki ilerde zaman geçer sevdiğiniz bir adamla evlenirsiniz. Belki iyi ki bu kararı aldım dersiniz. Çünkü evlilik zor tarafları olan bi şey bile olsa eşinizi sevmek , elini tutarken mutlu olmak, ona dokununca içinizin ısınması, değer vermek değer görmek bunlar o kadar güzel ve anlamlı şeyler ki. hani sevdiğin kişiyle tartışmak bile kıymetli. sanki sizin tartışmaya bile haliniz isteğiniz yok gibi. dilerim sizin için daha güzel olur her şey. ama dünyaya bir kere geliyoruz, eş sevgisi bambaşka bi şey.
 
eğer boşandıktan sonra tekrar evlenmeyi düşünmüyorsanız, eşiniz size kötü davranmıyorsa, siz cinsellik istemediğiniz halde sizi buna zorlamıyorsa ve siz de cinsel bir açlık hissedip sadakat yükümlülüğü sebebiyle bundan mahrum kalmıyorsanız ben boşanmayın derim.

yani evde geçim iyi, kavga dövüş yok, hem sizin hem çocukların maddi imkanları güzel, çocuklar anne babayı bir arada görüyor ama yine de herkes kendi halinde. boşansanız hayatınızda ne değişecek bir düşünün. evlenir misiniz tekrar?

insan tabi o kadar yıl birliktelikten sonra öyle tutkulu, coşkulu sevmiyor birbirini, heyecan kalmıyor, ee sona mı geldik diye düşünebiliyor ama farklı bir bağ ile bağlanmış oluyoruz. şartlarınızı, istek ve ihtiyaçlarınızı bilemiyorum o yüzden bir şey de diyemiyorum pek ama boşanmanın artı ve eksilerini; evliliğin sizden aldıklarını ve size kattıklarını yazarak bir düşünün. sonuçta boşanmayı daha mantıklı, huzurlu bulursanız da eşinizin hastalığı için onunla kalmayın.
 
Hasta bir eşi bırakmak doğru değil, ölümcül bir hastalık mı bu?başkasına mı ilgi duyuyorsunuz acaba?
 
İhanet olsa inan durmam bende , elle tutulur bi nedenim yok gibi duruyor şu an .

Arkadaşıma anlattım şımarıklık etme deli misin diyor . Yarın çocuklar neden babamla değilim dese , kendin için mi sadece dese ..


Keşke önce ben , diyebilen bi insan olabilseydim .

Sanırım hala hazır değilim
Size diyebileceğim tek cümle çocuklarınız için yaşamıyorsunuz bu hayatı. 10 aylık bir oğlum var. Yani anne olmayan anlamaz diyeceklere söylüyorum. Anneyim ama hayatım sadece çocuklar değil. Çocuklar ve ben.

Benimde benzer bir annem var. Ne kadar zor biliyorum. Ölçüp biçmeniz lazım ve bence terapiye gidin. Birşey kaybetmezsiniz.
 
Evet beni en iyi siz anladınız ..
Konforum şöyle iyi rahatım gerçekten rahatım . Eğer boşanırsam ailemin yanına gitmem gerekir ki bunu asla istemiyorum . Çünkü olmaz , uzaktan bile beni yönetmeye çalışan buna karşı durunca. Küsen bi annem var .
Eski ben değilim artık o anlamadı bi türlü ,
Bu da boşanmama nedenlerimden biri mesela . Çünkü bir ayrılık aşamasında al çocukları gel burası senin evin dendi , burada kalacağım dediğim de seni tutan ne var denildi.

Oldu ki boşandım bu şehirde kaldım , tüm rahatım bozulacak , harcamalar olsun kira ödeme olsun , çocukların tüm yükü olsun

Değer mi bilemiyorum

İki arada bir derede kaldım , bi hissettiğim bu boşluk uğruna tepetaklak olmaktan korkuyorum .

Böyle şeyler hissedip boşanan var mı arkadaşlar ?
Aşık mıydınız 15 yıl önce?
 
Bence hayata nerden baktığınızla ilgili bi şey. Örneğin eşinizle ayrılsanız neler olur bi düşünmeniz gerek. Örnek veriyorum normalde çalışmanız gerekmiyorsa , boşanınca çalışmanız hep gerekecek mi ? Siz hep çalışmaya ve çocuklarla ilgilenmeye hazır mısınız. yani ben bu adamı o kadar istemiyorum ki, konforumden ödün veriririm diyecek modda mısınız. Eğer değilseniz rahatınızı da seçiyor olabilirsiniz.
Boşanmadığınız da mutsuz bi kadınken çocuklara yansıyan şeyler var mı ?
Boşanırsanız çocuklar etkilenir mi ? Her şeyi düşünmeniz gerek.

Ama şu var , belki ilerde zaman geçer sevdiğiniz bir adamla evlenirsiniz. Belki iyi ki bu kararı aldım dersiniz. Çünkü evlilik zor tarafları olan bi şey bile olsa eşinizi sevmek , elini tutarken mutlu olmak, ona dokununca içinizin ısınması, değer vermek değer görmek bunlar o kadar güzel ve anlamlı şeyler ki. hani sevdiğin kişiyle tartışmak bile kıymetli. sanki sizin tartışmaya bile haliniz isteğiniz yok gibi. dilerim sizin için daha güzel olur her şey. ama dünyaya bir kere geliyoruz, eş sevgisi bambaşka bi şey.
Herşeyi düşünüyorum çocuklar etkilenir çünkü şehir değiştirecek , burada hiç değilse babasına bırakıp yürüyüş yapıyorum orada sürekli ailem didiekler gibi duruyor .

Eşim seviyor sevmiyor diyemem ama benden ona karşı bişey yok ,

Başkası olur mu bundan sonra bilemiyorum çünkü em iyisi diye evlendim bu hale geldik , onla da böyle şeyleri yaşayabilirim ..

Derdim bu saaaten sonra da evlilik değil zaten .
Derdim ne bende bilemiyorum bazen
 
eğer boşandıktan sonra tekrar evlenmeyi düşünmüyorsanız, eşiniz size kötü davranmıyorsa, siz cinsellik istemediğiniz halde sizi buna zorlamıyorsa ve siz de cinsel bir açlık hissedip sadakat yükümlülüğü sebebiyle bundan mahrum kalmıyorsanız ben boşanmayın derim.

yani evde geçim iyi, kavga dövüş yok, hem sizin hem çocukların maddi imkanları güzel, çocuklar anne babayı bir arada görüyor ama yine de herkes kendi halinde. boşansanız hayatınızda ne değişecek bir düşünün. evlenir misiniz tekrar?

insan tabi o kadar yıl birliktelikten sonra öyle tutkulu, coşkulu sevmiyor birbirini, heyecan kalmıyor, ee sona mı geldik diye düşünebiliyor ama farklı bir bağ ile bağlanmış oluyoruz. şartlarınızı, istek ve ihtiyaçlarınızı bilemiyorum o yüzden bir şey de diyemiyorum pek ama boşanmanın artı ve eksilerini; evliliğin sizden aldıklarını ve size kattıklarını yazarak bir düşünün. sonuçta boşanmayı daha mantıklı, huzurlu bulursanız da eşinizin hastalığı için onunla kalmayın.
Kadın olduğumu unuttum🥹
 
Size diyebileceğim tek cümle çocuklarınız için yaşamıyorsunuz bu hayatı. 10 aylık bir oğlum var. Yani anne olmayan anlamaz diyeceklere söylüyorum. Anneyim ama hayatım sadece çocuklar değil. Çocuklar ve ben.

Benimde benzer bir annem var. Ne kadar zor biliyorum. Ölçüp biçmeniz lazım ve bence terapiye gidin. Birşey kaybetmezsiniz.
Evet bu zamana kadar ben hep başkaları için yaşadık artık ben demek istiyorum ama onu bile diyemiyorum 🥹
 
Bence Türkiye şartlarında boşanıp hem çocuklarla hayatınızı idame ettirip hem yeni heyecanlara atılmanız çok zor. Gerçekçi olmak gerekirse aileniz ve ergen çocuklarınız engel olacak zaten. Siz herkese her şeye rest çekebilecek misiniz, ya da karşınıza buna değen biri çıkacak mı ? Tetapi alıp sorunları çözemez misiniz, arada çocukları bırakıp başbaşa tatile, gezmeye vs cıkamaz mısınız bir şeyler canlanabilir belki.
 
İhanet olsa inan durmam bende , elle tutulur bi nedenim yok gibi duruyor şu an .

Arkadaşıma anlattım şımarıklık etme deli misin diyor . Yarın çocuklar neden babamla değilim dese , kendin için mi sadece dese ..


Keşke önce ben , diyebilen bi insan olabilseydim .

Sanırım hala hazır değilim
Bence iletişim kurmalısınız eşinizle. Aklınızdan geçenleri hislerinizi ve beklentilerinizi ifade etmelisiniz. Bir de saçma gelebilir ama çok zorlanıyorsanız başta mış gibi yaparak beyninizi ve hislerinizi yönlendirebilirsiniz. Çünkü anladığım kadarıyla eşiniz tamamen ilgisini kaybetmiş ya da güvensizlik adına herhangi bir hareket yapmış değil. Sadece heyecanınızı kaybetmiş rutine binmişsiniz. Erkekler genelde içinde yaşar çoğu şeyi belki size ifade etmediği sıkıntılar yaşıyor o da. Çocuklarla ilgisiz olması bence sorun burda siz yalnız kalmışsınız o konuda. Ama maddi olarak elinden geleni yapmış diye düşünebilirsiniz. Bence ortada elle tutulur büyük (cinsellik hariç o da çözülebilir geldi bana) bir şey yokken çözüm odaklı ilerlemek size yardımcı olabilir.
 
Merhabalar gecenin bir yarısı konu açacak kadar düşünüyorum yine çözemediğim gidip geldiğim yıllanmış konum..

15 yıldır evliyim , 2 çocuk var maddi durumunuz oldukça iyi , kadrolu bir işim olmasa da ,işssizckalmayacak bi sektördeyim .taşı sıksam suyu çıkar . Şu an çalışmıyorum

Evde harcamalarıma karışılmaz , kredi kartım sınırsız nereye ne harcadım sorulmaz
gitmeme gelmeme karışılmaz , cok savruk biri değilim eşim benden çok harcar .

Fakat mutsuzum .

İçimde koca bi boşluk . Ev arkadaşlığına dönmüş bir ilişki .
2 kere boşanmadan döndük . İşkolik idi yıllardır yalnızdım çocuklar küçüktü , onlarla uğraşırken tek derdim yardımcı ol yoruluyorum idi , çocuklar büyüdü farkına vardım . Varlığı yokluğu bir artık . Artık işkolik değil ama farketmiyor.

Cinsel hayatımız yıllardır yok , önceleri işten güçten çocuktan idi
şimdi ben istemiyorum .
Ki o imâsını yapıyor ama zorlamıyor .
yıllardır çok düşkün bi adam değilmişte zaten .

Tam herseyi sildim bitireceğim bu sefer bir hastalığa yakalandı milyonda bir olan , kortizon ve akıllı ilaç tedavileri oluyor . Şimdi hiç bırakıp gidilmiyor

Ama içimde bambaşka bi kadın var benim yıllardır görmezden gelmişim , bırakıp gitsem vicdansızlık gitmesem kendime haksızlık .

Dövmüyor , sövmüyor , elinden geldiğince ilgili aldatmıyor . Dışardan bakınca belki de başkalarının imrendiği hayatı yaşıyorum

Bırakıp gidip pişman olmaktan korkuyorum . Çocuklara haksızlık yapmaktan korkuyorum ne içinndese , bunun için mi ayırdın bizi ( şehir değişikliği mecburi maalesef )dese verecek cevabım yok gibi .

Boşanıp pişman olan var mı , yoksa bir kere geliyorum bu hayata bee diyip hadi bi cesaret mi .
Ben boşanmaya cesaret edemem, boşandınız diyelim başka evlilik yapacak mısınız? Yaptınız diyelim sonsuza kadar mutluluk garantili evlilik var mı?
Haa evlenmem sorumluluk almadan bekar hayatı yaşarım deseniz bi yaştan sonra oda zor bence.
Hayatınıza kimseyi almadan çocuklara adarım kendimi diyorsanız da şimdi yaptığınız şey bu zaten adadığınız için bunca yıl evliliği sürdürmüş olmalısınız.
Benim düşüncem böyle yaa ben boşanmaya cesaret edemem hem üşenirim boşan evi ayır başka bi düzen kur çok zor gelir bana.
 
Hepinize çok teşekkür ederim her birinize yorum yazmamadım ruhum her daraldıgında gelip okuyup gittim .. sanırım depresyona girdim ben ama ışık oluyor ağlaya ağlaya okuyorum
 
Back
X