Benim de bı elti adayım vardı vakti zamanında aynı böyleydi, çağırırım gelmez, selam veririm almaz, kaynima demiş istemiyorum sevmiyorum.boyle ilişkileri diye iyi dedim sıkıntı yok, ses etmedim, sonra kv.me döndü iş onu da istmeiyormus, iyi dedik, sevmek zorunda değil, kv.min konuşma tarzı biraz sert geliyor ilk tanıyınca, o yüzden zorlamadı kadin "gecinsinler bana bulasmasinlar" dedi, sonra görümceye döndü mesele, ona da oraya geldiğimde yengesiyle muhabbet ediyorlar benimle oturup ilgilenmiyor kimse diye doldurmuş çocuğu, (hâlbuki görümceme siz oturun takılın çay kahve işine ben bakarım, benden haz etmiyor en azından birlikte oturun diyordum) nisanlilardi bu arada, kinaya bir gün nikaha iki gün kala kaynım bitirdi, kavga sebebi de annem "artık bizim kızımızsin, buralı oldun" demiş, böyle şakalar yapmak ne haddineymis kimsenin kızı falan değilmiş
Yani bazı insanların tabiatı bize uymak zorunda değil, uydurmaya çalışmanın anlamı yok, uymuyorsa yok sayıp önüne bak. İlle de hayatında eltin olmak zorunda mı, olmasa olmuyor mu yani?! İstemiyordur, bu kadar, ötesi yok bitti..