Herkese merhabalar,
Ben kendi hikayemi yazmak için bu postu yazıyorum. Umudunuzu kaybetmeyin demek için. Çünkü çok umutsuz olduğum zamanlarda hep böyle postlar okudum, güzel umut verici yazılar aradım. 2019 sonuna doğru hiç beklemediğimiz bir şekilde hamile kaldım. 22. haftamda bir sabah uyandığımda çiş yapmış gibi renksiz kokusuz bir suyun içerisinde kalktım. Hemen doktoru aradık, inceleme yaptı ama birşey yok. Bazen böyle su akıntısı olabilir dedi, antibiyotik verdi, kan testi istedi gönderdi. Kan testinde CRP seviyem 11 seviyesinde, enfeksiyona işaret ediyordu, ben zaten antibiyotik kullanmaya başlamıştım. 1 hafta geçmesine rağmen hergün akıntı devam etti. Bir daha gittim, muayene etti, çocugun su seviyesi tam sinirda (8 seviyesinde) dedi. Takip edelim dedi ama ben 5 gün sonra yurtdışı uçuşum vardi, tehlikeli diye mi sordugumda kesinlikle yok gidebilirsin dedi. Hatta sagliklidir, ucaga binebilir yazısı verdi. Neyse uçtum, 3 gün sonra sancı geldi ve hemen hastaneye koştum. Hastanede su keseniz yırtılmış cocugun suyu kalmamıs dediler ve 24. haftadaydım. Gittiğim hastane başka bir hastaneye devretti çünkü dogum yaparsam bebişi yaşatacak ekipmanlari yoktu. Bebis daha 400 kusur gr. Doktorlar geliyor, dogarsa bir ton hastaligi olabilir, sakat olabilir isterseniz alalim bebisi dediler (Burasi kanada, ebeveynlerin boyle hakki varmis). Katiyen olmaz dedim, yaşaması için ne gerekiyorsa lutfen yapın dedim. Ve beni hastaneden kesinlikle eve gonderemeyeceklerini her an dogum baslayabilir dediler. 9 hafta hastanede yattim. Her gun gunde 3 defa hemsireler gelip beni ve bebisi dinlediler. Hic bir zaman suyu yerine gelmedi ve hergun deli gibi akıntım devam etti. 33 hafta +4 gunlukken bebisimi dunyaya getirdim. O gece neden hastanede yatmam gerektigini anladim. Aksam 6ya dogru kendimi halsiz hissettim,titremeler geldi, hemsireye haber verdim, bebisi dinlemek icin monitore bagladilar. Bebegin kalp atislari cok yukselmis ve düşmuyor, hemen doguma aldilar beni. Esim bile doguma zor yetisti. Sezeryan oldum. (ilk bebisimi sezaryanla doğurmustum) 2350 gr bir kiz bebegim oldu. Doğar doğmaz cok az bir çığlık atti, atamadi. Hemen entube ettiler makineye bağladılar. Yogun bakima aldilar. Cok zorlu bir surecti, 42 gun yogun bakimda kaldi ve dogmasi gereken zamanda hastaneden eve geldi. Simdi 6 aylik oldu (düzeltilmemis yaşı) çok ciddi bir sıkıntımız yok Allah'a şükür. Bunu sizlere umut olması icin yaziyorum. Allah'tan umut kesilmez, bebişlerinizden vazgeçmeyin.
Yanimda yatan bir kadın vardi, Guney Amerika'lı. 2 kere serklaj olmuş, o yuzden su kesesinde yeterli su yoktu. Bir gece aniden 27 haftalikken dogum yapti, oglu 825 gr olarak dogdu ve şu anda oğlu 7 aylik ve saglikli.
Allah herkesin gönlünden geçen dualarını kabul etsin ve sağlıklı bebisleriniz olsun.
Kanada'dan selamlar.