Emzirirken İlaç Kullanımı hk.

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

Merhabalar,
Hamilelik depresyonundan sonra bir de doğum sonrası depresyon mevzularımız var sanırım.
Artık vücudumun bebeğim tarafından istila edildiğini düşünmeye başladım

Fazlasıyla yorucu depresyonlardan geçip buralara kadar savaştık. Ama ister normal doğum ister sezeryan olsun, her türlü doğumdan sonra "ohhh beeee" dedirtecek bir duygu durumu yok bence. "Kucağına alınca geçer"ciler lütfen kızmasın. Can acıları, vücudun kendini toplaması..Peki ya psikolojinin kendini toplaması?
Doğumdan sonraki psikolojik savaşlar hakkında yardımcı olabilecek var mı? Öneriler nelerdir? Ne yapmalıyım? Çünkü doğumdan sonra daha rahat edeceğimi düşünmeye çok ihtiyacım var

Hayatım boyunca hiç bu kadar uzun süre evde durmadım.. Lohusalığa ve o dönemin depresyonuna hiç hazır değilim.. Bir yandan yeter artık doğsun derken bir yandan daha zor zamanlar yaşayacağımı düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Tabii esas sorumuz, emzirme dönemlerinde anksiyete için, depresyon için ilaç kullanan var mı?

Bu mümkün mü?

Canimsinsen · 5 Şubat 2017

Yeni doğum yapan bir arkadaşım dün mesaj attı ve tahammül sıfır birde eşinle artık eskisi gibi olamıyorsun deyince ben biraz hüzün doldum...............

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

ElifMeyra .!.:
Yeni doğum yapan bir arkadaşım dün mesaj attı ve tahammül sıfır birde eşinle artık eskisi gibi olamıyorsun deyince ben biraz hüzün doldum...............

Kendimi bunları düşündükçe çok bencil hissediyorum ben. İçimdeki duygular pörtlüyor

Ben zaten çok da mutlu değilim şuan eşimle. Geçeceğini ya da düzeleceğini de sanmıyorum.

Canimsinsen · 5 Şubat 2017

snglylmzcskn .!.:
Kendimi bunları düşündükçe çok bencil hissediyorum ben. İçimdeki duygular pörtlüyor Ben zaten çok da mutlu değilim şuan eşimle. Geçeceğini ya da düzeleceğini de sanmıyorum.

Ne sorununuz var ki canim

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

ElifMeyra .!.:
Ne sorununuz var ki canim

Özetle ben işi bıraktıktan sonra evin maddi sorumlulukları vs. yüzünden sorunlar yaşandı. Ama kendisine sorsan o hiçbir şey yapmadı. Bir kadının geçirebileceği en zor dönemler bence hamileliğin ilk dönemleri.. Mesleki olarak yanımda olması imkansızdı anlayışla karşıladım. Buna rağmen hamile olan oymuş gibi ben hep idare eden taraf oldum. Şimdi son zamanlardayız. Heyecanlı mutlu gözüküyor. Ama ben bunları unutamıyorum. Maddi gücümü geri kazandığımda hayatlarımız muhtemelen çok farklı olacak.
Neyse ya bu arada umarım emzirirken bu ilaçların kullanılabilir olanları vardır?

Çünkü tedavime devam etmek istiyorum

Canimsinsen · 5 Şubat 2017

Canım Allah yardımcın olsun gerçekten insan hamileyken daha çok ilgi bekliyor ve kadınlar asla unutamıyormus o günleri en hassas dönemler sonuçta şimdi eşin heyecanlıdır tabi zor zamanlar geçti zaman çocuk sevmeye geldi oh tabi :) ilaçlar hakkında hiçbir fikrim yok ama sen içini ferah tut canım çocuğun olunca belki rahatsızlığında bir nebze geçer inşallah

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

ElifMeyra .!.:
Canım Allah yardımcın olsun gerçekten insan hamileyken daha çok ilgi bekliyor ve kadınlar asla unutamıyormus o günleri en hassas dönemler sonuçta şimdi eşin heyecanlıdır tabi zor zamanlar geçti zaman çocuk sevmeye geldi oh tabi :) ilaçlar hakkında hiçbir fikrim yok ama sen içini ferah tut canım çocuğun olunca belki rahatsızlığında bir nebze geçer inşallah

sağol canım benim.. dahiliye doktorum doğumdan sonra tüm hormonların değişeceğini yani eski haline değil de normal bir hale geleceğini söylüyor, ben de inanmak istiyorum :) anksiyete bozukluğu, insülin direnci gibi durumlar geçebiliyormuş :) umarım hepsinden kurtulurum :) eş durumunu artık takmıyorum.. çünkü aşık olsam da unutamıyorum yapılanları

evlenmeden önceki hayatımı çok özlüyorum, bu yüzden bir de bunun üzerine lohusalıkta depresyonu nasıl kaldıracağımı hiç bilemiyorum :)

kaftankef · 5 Şubat 2017

Bebek sahibi olmak iyi bir şey. Bu kadar stresi kazanacak bir şey değil. Güzel, hoş. Hele uslu bir bebeğiniz olursa daha da güzel. İlk 3 ay en zorlandığım zamanlar. Şimdi 6 aylığız. Hala çok zorladığı zamanlar oluyor. Ama onun sevgisi bunu örtüyor. Bu süreçte eşin yardımcı olması da önemli tabi. Sadece desteklese bile insan iyi hissediyor zaten kendisini.
İlaç konusunda tek bildiğim parol. Tek içebildiğim. İlaç emzikliyken de çok sınırlı.

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

kaftankef .!.:
Bebek sahibi olmak iyi bir şey. Bu kadar stresi kazanacak bir şey değil. Güzel, hoş. Hele uslu bir bebeğiniz olursa daha da güzel. İlk 3 ay en zorlandığım zamanlar. Şimdi 6 aylığız. Hala çok zorladığı zamanlar oluyor. Ama onun sevgisi bunu örtüyor. Bu süreçte eşin yardımcı olması da önemli tabi. Sadece desteklese bile insan iyi hissediyor zaten kendisini.
İlaç konusunda tek bildiğim parol. Tek içebildiğim. İlaç emzikliyken de çok sınırlı.

evet bakıyorum şuan internetten.. maalesef tedavi için emzirmeyi bıraktırıyorlarmış.. umarım gerek kalmaz ama zaten sorunum bu.. yani anksiyete bozukluğu=endişe bozukluğu.. yani bebek sahibi olmak elbette harikadır ama hastalığım gereği ben bunun hep kötü ve olumsuz taraflarından endişe duyuyorum. daha doğuma varken, oturmuş depresyona girersem emzirebilir miyim diye düşünüyorum

kendimle bile dalga geçiyorum ama buna engel olamıyorum

Rogue · 5 Şubat 2017

snglylmzcskn .!.:
evet bakıyorum şuan internetten.. maalesef tedavi için emzirmeyi bıraktırıyorlarmış.. umarım gerek kalmaz ama zaten sorunum bu.. yani anksiyete bozukluğu=endişe bozukluğu.. yani bebek sahibi olmak elbette harikadır ama hastalığım gereği ben bunun hep kötü ve olumsuz taraflarından endişe duyuyorum. daha doğuma varken, oturmuş depresyona girersem emzirebilir miyim diye düşünüyorum kendimle bile dalga geçiyorum ama buna engel olamıyorum

Tabiiki psikolojinizin durumunu bilemem ama hamilelik döneminde demir ilaci kullanıldıgında, hamilelik sonrası depresyon olmama durumu oldugunu okumustum bir yerde. Cokta kendinizi sıkıntılı olur diye hazırlamayın bence. Hersey güzel olacak diye düsünün. Hayırlı dogumlar simdiden. :KK46:

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

Rogue .!.:
Tabiiki psikolojinizin durumunu bilemem ama hamilelik döneminde demir ilaci kullanıldıgında, hamilelik sonrası depresyon olmama durumu oldugunu okumustum bir yerde. Cokta kendinizi sıkıntılı olur diye hazırlamayın bence. Hersey güzel olacak diye düsünün. Hayırlı dogumlar simdiden.

aaa süpermiş canım çok sağol bilgi için, cuma günü sordum multivitamine, kalsiyuma ve demire devam edicez demişti doktor.. umutlandım valla inşallah işe yarar :KK200:

Narcoleptic insomniac · 5 Şubat 2017

Emzirirken de kullanabileceğin ilaçlar sınırlı. ben ufak bir araştırma yapmıştım ve emziren annelerin kullanabildiği bir ilaç bulamadım. 2.5 ay önce doğum yapmış biri olarak durumumu kısaca anlatayım.

Doğum yaptığın hafta dikişlerin yüzünden kendini çok aciz hissediyorsun. Bebeğime bile bakamıyorum diye çok ağlamıştım ben hele bir de sarılık oldu ve hastanede yattık benim sinirlerim iyice altüst olmuştu. 1 hafta boyunca ağlamaktan gözlerim öyle şişti ki gözlerimi açamaz oldum.
Sarılığı atlattıktan sonra öyle bir hale geldim ki sanki her şey, herkes kızıma zarar verecekmiş gibi hissediyordum. Gözümün önünden ayırmadım nefesini dinledim hiç uyumadan. Dikiş ağrılarım geçtikten sonra da etrafımdakiler gözüme batmaya başladı. Eşimle aşırı derecede tartışmaya başladık çünkü bebeğim sadece benimmiş gibi hissediyordum onu ekarte etmeye çalışmışım farkında olmadan. O da benimle bunun savaşını verdi. Kaynanayı görmek dahi istemiyordum hele görümcem kalkıp bana mükemmel anneyi oynuyorlardı ki yetiştirdikleri çocuklara baksan sokakta mı yetişti bunlar dersin. Kendi annem bana hiç karışmadı bu sefer de bana yardımcı olmadığını düşünüp ona kırıldım ve üzüldüm. Yani öyle bir psikolojide oluyorsun ki yapılanlar da yapılmayanlar da gözüne batıyor.
Evim farklı bir ilde ve doğumu eşimin ve benim ailelerimizin yaşadığı yerde yaptığım için 10 gün annemde 10 gün kaynanamda kaldım. Sonrasında artık evime geçmek istedim. Kaynanam ve kayınpederim bizimle geldi güya ilgili anneyi oynayıp eşimin gözüne girmeye çalıştığı için. Bebeğim sürekli emme ihtiyacı hissettiği için odaya tıkılı kaldım kaynanam mutfağımı savaş alanına çevirdi. Eşimle de konuşup gitmelerini sağladım. Herkes etrafımdan gidince çok çok rahatladım. Ev işi yapamadım sürekli kızımla olduğum için ama hiçte umrumda olmadı. 15e bir temizliğe abla geliyor ve şimdi tek kolla iş yapmaya alıştım çünkü kızım gündüz uyumuyor. Etrafımda kimse yok evde kızımla birlikteyiz tüm gün ama zaman öyle hızlı geçiyor ki sıkılmaya vaktim olmuyor.
Gezmeyi severm ben de. kızımın 40ı çıkmadan hafta sonları dışarı çıkmaya başladık. Kızımı battaniyelerle sarıp sarmalayıp uyutuyorum arabadayken. 3 saat kesintisiz izin veriyor. Eğer uyanırsa -hiçbir yer yoksa da- bir mağaza falan bulup kabine girip emziriyorum. Ayrıca kızımı arabaya atıp arkadaşlarıma gidiyorum yani istemiyorsan evde tıkılmak zorunda değilsin

aksamustugelen · 5 Şubat 2017

Burtonaddict .!.:
Emzirirken de kullanabileceğin ilaçlar sınırlı. ben ufak bir araştırma yapmıştım ve emziren annelerin kullanabildiği bir ilaç bulamadım. 2.5 ay önce doğum yapmış biri olarak durumumu kısaca anlatayım.

Doğum yaptığın hafta dikişlerin yüzünden kendini çok aciz hissediyorsun. Bebeğime bile bakamıyorum diye çok ağlamıştım ben hele bir de sarılık oldu ve hastanede yattık benim sinirlerim iyice altüst olmuştu. 1 hafta boyunca ağlamaktan gözlerim öyle şişti ki gözlerimi açamaz oldum.
Sarılığı atlattıktan sonra öyle bir hale geldim ki sanki her şey, herkes kızıma zarar verecekmiş gibi hissediyordum. Gözümün önünden ayırmadım nefesini dinledim hiç uyumadan. Dikiş ağrılarım geçtikten sonra da etrafımdakiler gözüme batmaya başladı. Eşimle aşırı derecede tartışmaya başladık çünkü bebeğim sadece benimmiş gibi hissediyordum onu ekarte etmeye çalışmışım farkında olmadan. O da benimle bunun savaşını verdi. Kaynanayı görmek dahi istemiyordum hele görümcem kalkıp bana mükemmel anneyi oynuyorlardı ki yetiştirdikleri çocuklara baksan sokakta mı yetişti bunlar dersin. Kendi annem bana hiç karışmadı bu sefer de bana yardımcı olmadığını düşünüp ona kırıldım ve üzüldüm. Yani öyle bir psikolojide oluyorsun ki yapılanlar da yapılmayanlar da gözüne batıyor.
Evim farklı bir ilde ve doğumu eşimin ve benim ailelerimizin yaşadığı yerde yaptığım için 10 gün annemde 10 gün kaynanamda kaldım. Sonrasında artık evime geçmek istedim. Kaynanam ve kayınpederim bizimle geldi güya ilgili anneyi oynayıp eşimin gözüne girmeye çalıştığı için. Bebeğim sürekli emme ihtiyacı hissettiği için odaya tıkılı kaldım kaynanam mutfağımı savaş alanına çevirdi. Eşimle de konuşup gitmelerini sağladım. Herkes etrafımdan gidince çok çok rahatladım. Ev işi yapamadım sürekli kızımla olduğum için ama hiçte umrumda olmadı. 15e bir temizliğe abla geliyor ve şimdi tek kolla iş yapmaya alıştım çünkü kızım gündüz uyumuyor. Etrafımda kimse yok evde kızımla birlikteyiz tüm gün ama zaman öyle hızlı geçiyor ki sıkılmaya vaktim olmuyor.
Gezmeyi severm ben de. kızımın 40ı çıkmadan hafta sonları dışarı çıkmaya başladık. Kızımı battaniyelerle sarıp sarmalayıp uyutuyorum arabadayken. 3 saat kesintisiz izin veriyor. Eğer uyanırsa -hiçbir yer yoksa da- bir mağaza falan bulup kabine girip emziriyorum. Ayrıca kızımı arabaya atıp arkadaşlarıma gidiyorum yani istemiyorsan evde tıkılmak zorunda değilsin

canım ne yaşamaktan korkuyorsam onu yaşamışsın vallahi :) umarım ben kayınvalidemi evden kovmam, dilimin kemiği hiç yok, bu psikolojideyken ne eş ne ana ne baba dinlerim

neyse ki atlatmış gözüküyorsun, çok şükür.. zevk aldığın şeyler buna uygun olmuş kızını da adapte etmişsin ne kadar güzel.. bir de ben de sanırım babayla ilgili sorun yaşayacağım.. Hayatımızın çoğunda hayatımızda olmayan biri olarak kızım üzerindeki hakkı yalnızca 1 adet sperm.. Ötesi maddi, fazla bir hakkı yok şuan, doğunca değişir mi bilmiyorum.. Benim zevk aldığım şeyler maalesef çocukla yapılabilecek şeyler değil.. konserler, sinema, tiyatro.. tüm hayatımı değiştirmiş olmak ve bebeğe uyumlu hale getirmek ve hatta bunları bir pozitif değeri gördükten sonra anında yapmak sanırım annelik içgüdüsünden oldu.. ben bu güçte bir kadın asla değilim

Narcoleptic insomniac · 5 Şubat 2017

snglylmzcskn .!.:
canım ne yaşamaktan korkuyorsam onu yaşamışsın vallahi :) umarım ben kayınvalidemi evden kovmam, dilimin kemiği hiç yok, bu psikolojideyken ne eş ne ana ne baba dinlerim neyse ki atlatmış gözüküyorsun, çok şükür.. zevk aldığın şeyler buna uygun olmuş kızını da adapte etmişsin ne kadar güzel.. bir de ben de sanırım babayla ilgili sorun yaşayacağım.. Hayatımızın çoğunda hayatımızda olmayan biri olarak kızım üzerindeki hakkı yalnızca 1 adet sperm.. Ötesi maddi, fazla bir hakkı yok şuan, doğunca değişir mi bilmiyorum.. Benim zevk aldığım şeyler maalesef çocukla yapılabilecek şeyler değil.. konserler, sinema, tiyatro.. tüm hayatımı değiştirmiş olmak ve bebeğe uyumlu hale getirmek ve hatta bunları bir pozitif değeri gördükten sonra anında yapmak sanırım annelik içgüdüsünden oldu.. ben bu güçte bir kadın asla değilim

İstemezsen gönder herkesi lohusa olacaksın sonuçta kırılan kırılmaya gitsin

ahh canım valla eşimle karşılıklı geçip 2 kadeh şarapla film izlemeyi özledim. Tiyatro tutkumdur ama zor bir hamilelik geçirdim doğuma girerken bile kusuyordum o 9ayın 8i kusarak ve yatarak geçti. Eş desteği önemli tabiki ama inan dünyada sadece bebeğin ve sen varmış gibi oluyorsun kimseyi umursamıyorsun. Ben eşimi evden kovdum kaç kere, umursamama boyutunu düşün yani

bebeğe uyumlu hale getirme hem sana hem bebeğine uyacak şekilde düzenle hayatını. Bebeğin ayak bağı değil hayatının anlamı olacak emin ol. Bana da derlerdi de hadi ordan abartıyor aklınca derdim ama kızımı gördüğüm an öyle bir aşık oldum ki ona ben hayatımda bu kadar aşırı bir sevgi hissetmedim kimseye, babama bile.
Bende de yaygın anksiyete var hatta öyle ki ilaç kullanamıyorum anksiyetem yüzünden ve ilaç aldığım çoğu zaman panik atak geçiriyorum. Hamileliğim boyunca sadece bulantı hapı kullandım ve hala demir ilacı ya da vitamin kullanamıyorum.
Eşine gelince 2 seçenek var: ya gece bebeğin ağlaması yüzünden uyuyamayacak ve uzaklaşacak ama oyun çağına geldiğinde senden çok sahiplenecek ya da o da gördüğü an aşık olacak ve sana destek olacak.
Boşver eşini zaten umrunda olmayacak, bebeğine odaklan inanılmaz bir heyecan ve aşk hissedeceksin

gunesmk · 5 Şubat 2017

Daha önce doğum yapmadım ama psikoloji lisans eğitimi aldım daha öncede konuşmuştuk biraz :) lohusalık nasıl bilemem dediğim gibi diyebileceğim tek şey doğumdan sonra ne yaşayacaksın bilemezsin iyi de kötü de olsa o gün gelince o gün yasa kaygını mutluluğunu öfkeni vs bugünden ihtimaller yüzünden kendini üzmemelisin lohusalık depresyonu kesinlikle yaşanacak değil bazı kişiler yaşamıyor

aksamustugelen · 6 Şubat 2017

Burtonaddict .!.:
İstemezsen gönder herkesi lohusa olacaksın sonuçta kırılan kırılmaya gitsin ahh canım valla eşimle karşılıklı geçip 2 kadeh şarapla film izlemeyi özledim. Tiyatro tutkumdur ama zor bir hamilelik geçirdim doğuma girerken bile kusuyordum o 9ayın 8i kusarak ve yatarak geçti. Eş desteği önemli tabiki ama inan dünyada sadece bebeğin ve sen varmış gibi oluyorsun kimseyi umursamıyorsun. Ben eşimi evden kovdum kaç kere, umursamama boyutunu düşün yani bebeğe uyumlu hale getirme hem sana hem bebeğine uyacak şekilde düzenle hayatını. Bebeğin ayak bağı değil hayatının anlamı olacak emin ol. Bana da derlerdi de hadi ordan abartıyor aklınca derdim ama kızımı gördüğüm an öyle bir aşık oldum ki ona ben hayatımda bu kadar aşırı bir sevgi hissetmedim kimseye, babama bile.
Bende de yaygın anksiyete var hatta öyle ki ilaç kullanamıyorum anksiyetem yüzünden ve ilaç aldığım çoğu zaman panik atak geçiriyorum. Hamileliğim boyunca sadece bulantı hapı kullandım ve hala demir ilacı ya da vitamin kullanamıyorum.
Eşine gelince 2 seçenek var: ya gece bebeğin ağlaması yüzünden uyuyamayacak ve uzaklaşacak ama oyun çağına geldiğinde senden çok sahiplenecek ya da o da gördüğü an aşık olacak ve sana destek olacak.
Boşver eşini zaten umrunda olmayacak, bebeğine odaklan inanılmaz bir heyecan ve aşk hissedeceksin

size ben de anne desem mi acaba.. çok teşekkür ederim gerçekten.. ben de başarmak istiyorum, sorunlu bir annesi olmasın, bebeğimin suçu ne ki diye kendimi yiyip bitiriyorum.. umarım gördüğüm an ona aşık olurum da bunların hepsi geçer

nottobe · 6 Şubat 2017

Merhaba,
Bence kendinizi depresif olacagim diye sartlamayin.. sonucta evde olacaksiniz, bebeginizle ilgilenmeye vaktiniz olacak... dogum sonrasi kayinvalidenizmi kalacak yanlis mi anladim? Bu sizin tercihiniz mi, mecburmusunuz?

gunesmk · 6 Şubat 2017

Demek istediğim şunun gibi bişey çok yoğun trafiği olan kontrolsüz bir yol var günde 1-2 kaza mutlaka oluyor sende o yoldan geçmek zorundasın ama şimdiden kendini kaza yapmış gibi hissedip hastane, kan vs arayışına girmiş gibisin oysa hiç kaza yapmadan ilerleyenler var
Zaten yola çıkarken bu düşüncelerle çıkarsan kaza yapma olasılığını arttırırsın

aksamustugelen · 6 Şubat 2017

gunesmk .!.:
Daha önce doğum yapmadım ama psikoloji lisans eğitimi aldım daha öncede konuşmuştuk biraz :) lohusalık nasıl bilemem dediğim gibi diyebileceğim tek şey doğumdan sonra ne yaşayacaksın bilemezsin iyi de kötü de olsa o gün gelince o gün yasa kaygını mutluluğunu öfkeni vs bugünden ihtimaller yüzünden kendini üzmemelisin lohusalık depresyonu kesinlikle yaşanacak değil bazı kişiler yaşamıyor

evet belki de her şey düzelecek çok haklısınız. keşke ben de bu ihtimali düşünüp mutlu olabilsem. umarım öyle olur diyorum ama sonra yine sabaha kadar uyuyamıyorum. tüm hayatımı işte böyle geçirdim. dışardan bakınca harika bir hayatım oldu. mutsuz olmak için hiç sebebim yokken ben hep mutsuzdum. hala mutsuzum. umarım kızım doğunca mutlu olurum.

Narcoleptic insomniac · 6 Şubat 2017

snglylmzcskn .!.:
size ben de anne desem mi acaba.. çok teşekkür ederim gerçekten.. ben de başarmak istiyorum, sorunlu bir annesi olmasın, bebeğimin suçu ne ki diye kendimi yiyip bitiriyorum.. umarım gördüğüm an ona aşık olurum da bunların hepsi geçer

Emin ol bebeğinin harika bir annesi olacak ve bu kaygıları at kafandan o senin canından gelecek sevmeme ihtimalin yok zaten

rahat bir doğum olur ve sağlıkla kavuşursunuz inşallah.

Emzirirken İlaç Kullanımı hk.

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

✿❤️ BENİMLE KAL BEBEĞİMMMM ✿❤️

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

✿❤️ BENİMLE KAL BEBEĞİMMMM ✿❤️

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

✿❤️ BENİMLE KAL BEBEĞİMMMM ✿❤️

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

hayırlısı..

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

Gözümün biri söndü kör oldum..

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

Gözümün biri söndü kör oldum..

Aktif Üye

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

Guru

Aktif Üye

Çünkü sen geldin, aşk sana benzedi..

Gözümün biri söndü kör oldum..

Benzer Konular