En büyük derdim kızım.

Kızlar 18 aylık kızım var kızıma noldu anlayamıyorum biz artık mafolduk. Dert olduğu için buraya açıyorum cunku cok ciddi bi dert.

Yaklaşık 1 aydır böyle. Sanırım memeden kesmemde etkili oldu. Sürekli aglıyor huzursuz mutsuz. Sürekli yatak odasına götürüp oralarda kucakta gezdirmem için ağlıyor. Uyurken bile çığlık atarak uyanıp oraya gitmek istiyor. Boynuma yapışıp bırakmıyor

1 aydır uyumayı unuttum zaten düzen diye bişey yok. Dün akşam 8de uyudu 1 saat sonra çığlıklarla uyandı gece 4de uyudu. Genelde böyle.

Bi lokma bişey yemiyor. Yedirmiyor . Kucağımdan inmiyor. 2 dk oturmaya yemek yemeye kalkıp rahatca duş almaya hasret kaldım hayatımı yönlendirememek aşırı sinirlerimi bozuyor .
Millet hamileyken kilo alır ben 45 kiloya düştüm cünkü yeme imkanım yok. Enerjim tükendi.. kendimi zor tutuyorum kızlar bu çocukla nasıl başedicem? Köpek dişleri çıkıyodu ona bağlıyodum oda çıktı düzelme yok
Yoruldum bunaldım hiçbişey de hevesim kalmadı sürekli ağlayan bi cocuk derdini bilmiyorum arada akşam veya hafta sonları kv gile bırakıp eşimle dışarı çıkıyoruz geziyoruz yürüyüş felan rahatlıyorum. Zaten hastaneye gittiğimizde de geziyoruz kafam dağılıyor. Onuda sık sık dışarı çıkarıyoruz. ama sonrası gene aynı şuan midem açlıktan yanıyor başım dönüyor kızımı kucağımda gezdiriyorum.
Vitaminsizlikten ağzımda yaralar çıktı.

Ben napmalıyım....
Sütten neden ve nasıl kestiniz? Kızınız ciddi bir ayrılık kaygısı yaşıyor gibi geldi. Sütten kesme şeklinizden dolayı travma yaşamış olabilir.
 
Tandem emzirme diye bir şey duydunuz mu? Hamileyken emzirmenin kimseye zararı yok.
 
Ayrıca 18 ay büyük bir atak dönemidir ve memeye en düşkün oldukları dönemdir. Kızınız sizin tarafınızdan görülmek istiyor. Bu davranışların altında yatan nedeni bulmalısınız.
 
Sütten neden ve birden mi kestiniz? Bence taleplerini karşılamaya bakın. Meme ayrılması çok büyük tramva yaratabiliyor çocuklarda. Belliki hiç hazır olmadığı bir dönemde yapmışsınız bu geçişi.

Yanında yatmanızı istiyorsa yatın, kucak istiyorsa alın. Dinlenmek için biraz daha sosyalleştirin onu. Ama sizinle elbette. Birlikte oyun parkına, alışverişe, yemeğe gidin. Uyumadığı anlarda kimseye bırakıp bir yere gitmeyin bence. Zaten tüm gün kucakta olsa bile yeter demeyen bir çocukla karşı karşıyasınız. Gittiğinizde de sorun yaşayabilir.
 
Ben ılk oglumu hıc emzıremedım
Emme refleksı yoktu sagarak sut verdım , sonra sıkıntılardan sutum kesıldı 3 ay sadece.
Gece hıc uyanmazdı mesela, kucugu emıyor. Yemın edıyorum emse bır dert emmese bır dert.
Duygusal tatmın ve yararı bebege ılla kı tartısılamaz ama cok yıpratıyor anneyı emınım buna. Gece uykuları uyanmaları hep duzensız oluyor
 
2 yaş sendromu bizimde 18. Ayda başlamişti. Yemekte yemezler bu dönemde
 
çok enteresan peki oyun oynuyor mu yani beraber oyun oynasanız. ilgisini çekecek bir şeyler vardır. ben bazen oğluma hadi oyun oynayalım derim hiç bakmaz yaramazlığa devam ben oturur oynamaya başlarım pıtı pıtı gelir yanıma neler yapıyorum diye sonra kendi oyuna dalınca bana dit yapıyor (bu git başımdan oluyor). yaşıına uygun ışıklı müzikli bir şeyler yada müzik dinlemiyor mu bu yaşlarda oğlum hareketli müzik dinlerdi. yürüyor mu?
 
İnanın benim kızım okadar usluydu ki . Ama cokkk pişmanım keşke yapmasaydım.
Küçükken bile bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum çok güzeldi emerdi uyurdu kendi kendine oyalanırdı bi anda noldu bilmiyorum önce uyku düzeni bozuldu sabahlara kadar oturuyor ağlıyor şimdide böyle...
bu yaşlarda bir dönem böyle oluyor, geçer inşallah
 
Ben minik kuzunuzun durumuna üzüldüm. Belli ki bir derdi var ve size anlatamıyor. Benim de 21 aylık bir kızım var. Bir de 4.5 yaşında bir kızım var. İkisinin de huysuzlukları oldu ama sizin anlattığınız şekilde değil.
Sizin için de zor ama bebişiniz için daha zor. Yaşadığı sıkıntıyı siZe anlatamıyor. Bir üye yazmış fiziksel bir sıkıntısı olabilir diye. Bilmiyorum doktora götürdünüz mü eğer götürmediyseniz lütfen fizyolojik bir muayeneden geçsin prenses. Eğer bir sorun çıkmazsa bir pedagogdan yardım alın.
Burada yaptığımız tüm yorumlar farazi çünkü...
 
Bence detaylı bir check-up yaptırın. devamlı katıla katıla ağlayan bir akraba çocuğunun kulağında problem olduğunu farkettiler aylar sonra. Bebiş meğer kulağının ağrisiyla bağırıp çağırıyormus.
Eğer huyu bir anda değiştiyse fiziki bir sebepten olabilir. Baktınız fiziksel bir problem yok,o zaman da bir pedagogla görüşebilirsiniz.
Memeden kesme sanılandan daha önemli bir süreçtir.
Freud'a göre emme döneminde yaşadığı bir durum yüzünden çocuklar l oral donemde takılıp kalabilir. Boyle çocuklar ileride bağımlılıklara açık olurlar, tırnak yemek ,oburluk ,güven problemi gibi şeyler sık görülebilir.
Açıkçası bu teoriye çok katılmayan var ama ben freud'a katılıyorum. Çünkü benim annem de hep gururla anlatır: 9 aylıkken tuvaletini söyleyebilirdin,birinci yas gunune bezsiz girdin diye .
Ama sanırım bu dönemde yaşadığım şeylerle 'anal dönemde kalmisim çünkü Freud'un anal tutan karakteriyle kendimi yakın hissediyorum:)) cimriligim, eşyalara çok kıymet vermem, seyehat biletlerini tiyatro biletlerini vs asla atmamam falan hep anal dönemden bana hatıra bence:confused:
çok komiksiniz gerçekten güldürdünüz. ben ilk üniversitede bir derste okumuştum bu ney lan demiştim. kendi ayrıca bir tür uyuşturucu kullanımı teşvik etmiş bir şahsiyettir. adam akademik makale yazmış :olamaz:
 
Hamilelikten dolayı da yük olmuş sanırım size bu durum

Çocukların böyle.atak dönemleri oluyor malinsainsallah kolay sekilde atlatirsinizinsal
 
çok komiksiniz gerçekten güldürdünüz. ben ilk üniversitede bir derste okumuştum bu ney lan demiştim. kendi ayrıca bir tür uyuşturucu kullanımı teşvik etmiş bir şahsiyettir. adam akademik makale yazmış :olamaz:
Sevdiğim yerleri var küçük enistenin^^
Ama derinlemesine inceleyince herşeyden her fikirden soğur insan. En basitinden Mevlana'yı çok severdim. Ne zaman ki Konya'ya kültür gezisine gittim, Mesnevi'nin popüler olmayan sayfalarını da okudum (ozellikle eril cümleler yüzünden) soğdum Rumi'den.
O yüzden sevdigim hic kimseyi detaylı araştırmamaya calisiyorum:KK76: sevdiğim dostlarım dahil
Freud'u seven sever sevmeyen manyak der ama şu sözü de çok seviyorum, kadinlar kulübünün varlığına uygun olduğu için paylaşmak istedim: çocuğu için tavsiye isteyen bir anneye : "Ne isterseniz yapın, nasıl olsa kötü olacak" demiş :duduk: aslında bir yerde doğru. Aile ne kadar çocuğu için tüm fedakarlıkliklari yapsa da çocuğun içinde,psikolojisini derinden etkileyen şeylerin neredeyse hepsi ailesiyle-cocuklukta yaşadığı olaylardan kalmadır.
 
Kızlar 18 aylık kızım var kızıma noldu anlayamıyorum biz artık mafolduk. Dert olduğu için buraya açıyorum cunku cok ciddi bi dert.

Yaklaşık 1 aydır böyle. Sanırım memeden kesmemde etkili oldu. Sürekli aglıyor huzursuz mutsuz. Sürekli yatak odasına götürüp oralarda kucakta gezdirmem için ağlıyor. Uyurken bile çığlık atarak uyanıp oraya gitmek istiyor. Boynuma yapışıp bırakmıyor

1 aydır uyumayı unuttum zaten düzen diye bişey yok. Dün akşam 8de uyudu 1 saat sonra çığlıklarla uyandı gece 4de uyudu. Genelde böyle.

Bi lokma bişey yemiyor. Yedirmiyor . Kucağımdan inmiyor. 2 dk oturmaya yemek yemeye kalkıp rahatca duş almaya hasret kaldım hayatımı yönlendirememek aşırı sinirlerimi bozuyor .
Millet hamileyken kilo alır ben 45 kiloya düştüm cünkü yeme imkanım yok. Enerjim tükendi.. kendimi zor tutuyorum kızlar bu çocukla nasıl başedicem? Köpek dişleri çıkıyodu ona bağlıyodum oda çıktı düzelme yok
Yoruldum bunaldım hiçbişey de hevesim kalmadı sürekli ağlayan bi cocuk derdini bilmiyorum arada akşam veya hafta sonları kv gile bırakıp eşimle dışarı çıkıyoruz geziyoruz yürüyüş felan rahatlıyorum. Zaten hastaneye gittiğimizde de geziyoruz kafam dağılıyor. Onuda sık sık dışarı çıkarıyoruz. ama sonrası gene aynı şuan midem açlıktan yanıyor başım dönüyor kızımı kucağımda gezdiriyorum.
Vitaminsizlikten ağzımda yaralar çıktı.

Ben napmalıyım....

Çocuklarda genelde 3 ün katı olan aylarda değişimler olabiliyor. Yeni yetenekler geliştirdiği için bu süreçte huysuzluk olması normal. Diş problemleri de var. Bir de memeden kesmişsiniz 18 ay ve 22 ay arası çocuklarda memeye aşırı düşkünlük olabilir. Şu an o ihtiyacını da karşılayamıyor. Sizin de hamilelik süreci gücünüz azalmış muhtemelen. Yeme konusunda zorlamayın. Sevdiği şeyleri önüne koyun kendi isterse yesin. Bunun dışında birlikte mutlu olacağı aktiviyeler yapın bol bol kucaklayıp sarılın. Dışarı çıkarttn her gün mutlaka. Ve biraz da sabır. Eşinizden yardım isteyip stresinizi atmaya çalışın. Umarım her şey yoluna girer.
 
çocuk gece uykusundan ağlayarak çığlık çığlığa uyanıyorsa herhangi bir sağlık problemi de yoksa, yüksel ihtimalle gün içinde yaşadıklarından etkileniyordur.
hamileliğinizin de etkisiyle, kızınızı uyuturken, onunla ilgilenirken belki farkında olmadan oflayıp pofluyorsunuzdur.
ne olduğunu bilemeyiz ama gerginliğinizi algılıyor olabilir.
onu çok sevdiği bir şeyden mahrum ettiniz, yemek yemeyerek tepki gösteriyor belki..
ya da gün içinde "ikisi birden nasıl olacak bilmem" gibi cümleler kuruyorsunuz..
anlamaz diye düşünmeyin..

benim dünya uslusu kızım (ki o sebeple ikinci için can attım) kardeşinin doğumu sonrası o kadar değişmişti ki..
eşim, "yapma n'olur o da senin çocuğun" demişti bana lohusayken..
tabi bir şey yapmıyor sanıyordum kendimi ama, o yaramazlaştıkça geriliyordum sesimde gerginlik anlaşılıyordu.

biraz sabredin, yardım isteyin yakınlarınızdan. siz dinlenir ve sakinleşirsiniz zamanla yoluna girecektir.
 
Sevdiğim yerleri var küçük enistenin^^
Ama derinlemesine inceleyince herşeyden her fikirden soğur insan. En basitinden Mevlana'yı çok severdim. Ne zaman ki Konya'ya kültür gezisine gittim, Mesnevi'nin popüler olmayan sayfalarını da okudum (ozellikle eril cümleler yüzünden) soğdum Rumi'den.
O yüzden sevdigim hic kimseyi detaylı araştırmamaya calisiyorum:KK76: sevdiğim dostlarım dahil
Freud'u seven sever sevmeyen manyak der ama şu sözü de çok seviyorum, kadinlar kulübünün varlığına uygun olduğu için paylaşmak istedim: çocuğu için tavsiye isteyen bir anneye : "Ne isterseniz yapın, nasıl olsa kötü olacak" demiş :duduk: aslında bir yerde doğru. Aile ne kadar çocuğu için tüm fedakarlıkliklari yapsa da çocuğun içinde,psikolojisini derinden etkileyen şeylerin neredeyse hepsi ailesiyle-cocuklukta yaşadığı olaylardan kalmadır.
derinlemesine de değil mühendisim ben seçmeli psikoloji dersi verdiler ne alaka ise. genel kültür olsun amaç. benim gibi sayısal çalışan beyine herşeyi içimizdeki cinsel dürtülerle yaptığımızı söyleyince noluyoz lan demiştim.
 
Çok tşkler yorumunuz için doktor dedi ki 3 aydan sonra bırakman gerek :KK43:
Keşke bıraktırmasaydınız.
Ben çocuklarımı gebeyken de emzirdim. Hiç sıkıntı yaşamadık.
 
Hic dert etmeyin, bu aylarda huysuzluk cok cok normal. Kiziniz size her kizdiginda sarilip sakinlestirmeye calisin. 2 yas sendromu oncesi ara ara boyle huzursuzluk cikarabiliyorlar. Siz nekadar sakin kalirsaniz kiziniz da ayni sekilde sakinlesir. Biraz suyuna gitmeye calisin her sey gececek
 
İnanın benim kızım okadar usluydu ki . Ama cokkk pişmanım keşke yapmasaydım.
Küçükken bile bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum çok güzeldi emerdi uyurdu kendi kendine oyalanırdı bi anda noldu bilmiyorum önce uyku düzeni bozuldu sabahlara kadar oturuyor ağlıyor şimdide böyle...
Bu dıs cıkarma atak ve sendrom donemlerınde anne sutu almak rahatlatıyor ya bebekleri sımdı nasıl rahatlayacagını cozemıyordur.
Biz anne sutune devam ama aynı durumdayız son zamanlarda gece aglayarak kalkıp uyuyamıyor bı daha
 
o kadar uyumuyor ve ağlıyorsa bir derdi var belli ki..
bir ağrısı olabilir.. detaylı muayene ettirin bence..
ben hamileyken kızımı 34 haftaya kadar emzirmiştim..
erken kesmeniz de etken olmuştur tabii.
 
Back
X