- Konu Sahibi benkahvecanavari
-
- #1
Öncelikle herkese merhaba,
Bu bölüme açılan konuların/dertlerin yanında benimkisi nedir ki? Yine de düşüncelerinizi esirgemeyin lütfen.
Sorunum en yakın arkadaşımla ilgili, her ikimiz de 23 yaşındayız ve ilkokul 1. sınıftan bu yana tanışıyoruz. Ailelerimiz de birbirini tanıyor ve bu süre zarfında birbirimize gidip gelmişliğimiz, yemeğini yemişliğimiz çoktur. Arkadaşımın olumlu, olumsuz özelliklerini yazmak çok objektif olmayacak, en iyisi anlattıklarımdan yola çıkarak hem benim için hem onun için bir çıkarım yapmanız.
Arkadaşım geçen yıl bir eğitim projesi ile Avrupaya gitti, 1 yıl boyunca orada kaldı ve kaldığı süre içinde beni sık sık arayıp, deneyimlerini ve yaşadıklarını anlattı. Bunda bir sorun yok, seve seve dinledim ama tabii ki bende kendi eğitimime katkı sağlaması için bu tarz bir projeye başvuru yapmayı hedeflemiştim. Kendisi Avrupada olduğu yıl bende bu projeye katılmak için gireceğim sınava hazırlanıyordum, buraya kadar sorun yok.
Nitekim kendisi Türkiye'ye döndü, bu sefer benim gidişim kesinleşti, geçen yılın Eylül ayında Avrupaya okumaya gittim, en yakın arkadaşım beni bir kere bile aramadı. Avrupadayken Türkiye'ye her gün ulaşan birinin, benim oradayken sınırsız konuşma hakkım olmasını bildiği halde Türkiye'den aramaması çok çok üzdü. Üzüntümü tarif edecek bir kelime ve sıfat bilmiyorum Türkçede, başlarda kaç kere kendisine yazdım ve aradım, buna rağmen geçiştirdi ve bir daha bana geri dönmedi bile.
Ben Türkiye'ye geleli 2 hafta oldu, beni sosyal medyadan görüyor ve takip ediyor, buna rağmen herkesin "Hoşgeldin, buluşalım mı?" yazmasına rağmen, yıllardır tanıdığım arkadaşımın böyle yapmasındaki sebep acaba kıskançlık mı? Avrupa'da ikimizin de ortak arkadaşı olan insanlarla buluştuğum için kinlenmiş olabilir mi? Ya da orada yeni arkadaşlıklar kurduğum için kendisini kötü mü hissetmiştir? Bir de en önemli sorum şu; Arkadaşlığımı tamamen bitirme kararı aldım, fakat bana hala yazmadığı için ben de ilk adımı atmak istemiyorum, bu yüzden duygularımı ön planda tutarak konuşursam üzüntümün verdiği sinirle çok kaba konuşurum, kaba olmak istemiyorum aileler var arada, kaç kere yemeğini yedim, suyunu içtim, keza o da öyle... Nasıl bir tavır sergileyeceğimi bilmiyorum, aileme de danışıp fikir aldım, bir de sizin bakış açınızı merak ediyorum.
Okuyan herkese teşekkür ederim.
Bu bölüme açılan konuların/dertlerin yanında benimkisi nedir ki? Yine de düşüncelerinizi esirgemeyin lütfen.
Sorunum en yakın arkadaşımla ilgili, her ikimiz de 23 yaşındayız ve ilkokul 1. sınıftan bu yana tanışıyoruz. Ailelerimiz de birbirini tanıyor ve bu süre zarfında birbirimize gidip gelmişliğimiz, yemeğini yemişliğimiz çoktur. Arkadaşımın olumlu, olumsuz özelliklerini yazmak çok objektif olmayacak, en iyisi anlattıklarımdan yola çıkarak hem benim için hem onun için bir çıkarım yapmanız.
Arkadaşım geçen yıl bir eğitim projesi ile Avrupaya gitti, 1 yıl boyunca orada kaldı ve kaldığı süre içinde beni sık sık arayıp, deneyimlerini ve yaşadıklarını anlattı. Bunda bir sorun yok, seve seve dinledim ama tabii ki bende kendi eğitimime katkı sağlaması için bu tarz bir projeye başvuru yapmayı hedeflemiştim. Kendisi Avrupada olduğu yıl bende bu projeye katılmak için gireceğim sınava hazırlanıyordum, buraya kadar sorun yok.
Nitekim kendisi Türkiye'ye döndü, bu sefer benim gidişim kesinleşti, geçen yılın Eylül ayında Avrupaya okumaya gittim, en yakın arkadaşım beni bir kere bile aramadı. Avrupadayken Türkiye'ye her gün ulaşan birinin, benim oradayken sınırsız konuşma hakkım olmasını bildiği halde Türkiye'den aramaması çok çok üzdü. Üzüntümü tarif edecek bir kelime ve sıfat bilmiyorum Türkçede, başlarda kaç kere kendisine yazdım ve aradım, buna rağmen geçiştirdi ve bir daha bana geri dönmedi bile.
Ben Türkiye'ye geleli 2 hafta oldu, beni sosyal medyadan görüyor ve takip ediyor, buna rağmen herkesin "Hoşgeldin, buluşalım mı?" yazmasına rağmen, yıllardır tanıdığım arkadaşımın böyle yapmasındaki sebep acaba kıskançlık mı? Avrupa'da ikimizin de ortak arkadaşı olan insanlarla buluştuğum için kinlenmiş olabilir mi? Ya da orada yeni arkadaşlıklar kurduğum için kendisini kötü mü hissetmiştir? Bir de en önemli sorum şu; Arkadaşlığımı tamamen bitirme kararı aldım, fakat bana hala yazmadığı için ben de ilk adımı atmak istemiyorum, bu yüzden duygularımı ön planda tutarak konuşursam üzüntümün verdiği sinirle çok kaba konuşurum, kaba olmak istemiyorum aileler var arada, kaç kere yemeğini yedim, suyunu içtim, keza o da öyle... Nasıl bir tavır sergileyeceğimi bilmiyorum, aileme de danışıp fikir aldım, bir de sizin bakış açınızı merak ediyorum.
Okuyan herkese teşekkür ederim.