en yakın arkadaşım tarafından kıskanılıyorum:(

hanımlar merhaba başlıktan anlaşılacağı üzere problem en yakınım dedığım ınsanlardan bırı 8 senelık arkadaslıgımızın 3 4 senesınde ona "dost" dıyorum...1 senedır okulum bıttığı ıcın memleketteyım ve hep bırlıkteyız..her aksam msn de kesın konusuruz,telefon msjlarımız eksık olmaz bırbırımıze...bırımız erkek olsak ıdeal cıft gozuyle görebılır dısardan bakanlar o aılesının yanında okudu,ben dısarda okudum buraya donunce arkadas cevremızle tanıstık bırbırımızın ama ortak cevremız sadece lıse arkadaslarımız...kendısı bıraz dedıgım dedıktır ve kendıde kabul eder "aılem kucukken benı cok sımarttı her dedıgımı yaptı sımdıde yapmak zorundalar" dıye bu yuzden aılesıyle cok catısır ve arkadas cevresındede hep haklı sen mısın dıye elestırırlır...ıyı yanlarıda var tabı benım sıkıntılı zamanımda yanımda olmustur,derdımı dınlemıstır hakkını yıyemem..ama ben buraya dondugumden berı annemde dahıl olmak uzere onu yakınımda goren herkes barız kıskanclıgın oldugunu soyluyolar..bıraz dıkkat edınce bende farketmeye basladım ve bundan cok rahatsızlık duyuyorum...ondan kopmayı denedım bı sure uzaklastım ama kıyamadım..mesafe koyamıyorum huyum degıl arkadaslarımın yanında bana sureklı bı laf soyleme cabası ıcınde buluyorum bazen,benı kucuk dusurmeye calıstıgını dusunuyorum...

ılk defa ortak olmayan arkadaslarım bunu soyledı bana ıhtımal bıle vermedım ama annem ve cok guvendıgım teyzem bıle soyleyınce gozden gecırdım hareketlerını ve suphem kalmadı kızlar :26: çok üzgünüm ne yapmalıyım? ılerde bu kıskanclık daha kotu hal alabılır dıye korkuyorum ve bu arkadaslıktan zarar gormek ıstemıyorum...

Hem ileride ciddi bir hal almasından korkuyorsunuz, hem "mesafe koyamam huyum değil" diyorsunuz...

Biz ne yapabiliriz o halde?!

Anlattıklarınızdan ben "dostluk" sıfatını niteler bir ilişki göremiyorum aranızda.

Rahatsız olduğunuz durumları konuşmayı denediniz mi?

Halen devam ederse mecbur aranıza sınır koyacaksınız;aksi halde kendi kendinizi yıpratmaya devam edersiniz...

GnotiSeavton .!.:

Hem ileride ciddi bir hal almasından korkuyorsunuz, hem "mesafe koyamam huyum değil" diyorsunuz...

Biz ne yapabiliriz o halde?!

Anlattıklarınızdan ben "dostluk" sıfatını niteler bir ilişki göremiyorum aranızda.

Rahatsız olduğunuz durumları konuşmayı denediniz mi?

Halen devam ederse mecbur aranıza sınır koyacaksınız;aksi halde kendi kendinizi yıpratmaya devam edersiniz...

Genişletmek için tıkla...

Size katılıyorum

Benim de böyle çok samimi bir arkadaşım vardı. Ailem ve bazı arkadaşlarım kıskanıldığım konusunda uyarmıştı ve ben de senin gibi ihtimal bile vermedim. Sonraları fark etmeye başladığımda arama mesafe koydum, bu koyduğum mesafe o kadar işe yaradı ki. Arkadaşım kıskançlıktan arkamdan atıp tutmaya başladı bu da diğer arkadaşlarım tarafından kulağıma geldi. Ben de yavaş yavaş derken tamamen koptum. Demek ki dost gördüklerimiz bazen bizi yanıltabiliyormuş. Madem mesafe koyamıyorsunuz izleyin ve görün diyorum o zaman size.

çok tanıdık geldi bana da.. en yi arkadaşım dediğim kişi benimle aynı sene üniversiteyi kazanamadı ertesi sene hırs yaptı benim fakülteme geldi.. lisedeyken kendi kağıdımdan sonra onunkini de kontrol eder yapamadıklarını söylerdim.. ben başarılı bir öğrenciydim, kendimin 85 alıp onun ise sayemde 100 aldığı çok olmuştur. Ve nedense her sınav sonrası "benim grubum çok zordu bana hep zor grup geliyor" derdi:)) fakültede de ona hep yardımcı olmaya çalıştım, ders notlarımı verdim hocaların tarzları konusunda bilgilendirdim.. fakülte bittikten sonra benimle ilişkisini kesen o oldu, çünkü artık benim ona sağlayabileceğim bir menfaat kalmamıştı. 4 sene lise 4 sene üniversite hadi 1 sene de üni sonrası staj 9 senelik bir arkadaşlık... düğünümden haberdar bile olmadı...

keşke ben bilgimi onunla paylaşırken cimri olsaymışım enayi yerine konmasaymışım.. eşyalarımı bile düşünmeden verirdim ben.. şapkamı, montumu, hırkamı.. ben üni sonrası bir sınav için hazırlanıyordum benimle dalga geçmişti sen kamuda çalış, lpgli arabanın yanından bmw ile geçerim ben diye..

Ne demiş büyük ilim insanı Seda Sayan "herkes kalbinin ekmeğini yer!" :)))) Allah selamet versin...

çok tanıdık geldi bana da.. en yi arkadaşım dediğim kişi benimle aynı sene üniversiteyi kazanamadı ertesi sene hırs yaptı benim fakülteme geldi.. lisedeyken kendi kağıdımdan sonra onunkini de kontrol eder yapamadıklarını söylerdim.. ben başarılı bir öğrenciydim, kendimin 85 alıp onun ise sayemde 100 aldığı çok olmuştur. Ve nedense her sınav sonrası "benim grubum çok zordu bana hep zor grup geliyor" derdi:)) fakültede de ona hep yardımcı olmaya çalıştım, ders notlarımı verdim hocaların tarzları konusunda bilgilendirdim.. fakülte bittikten sonra benimle ilişkisini kesen o oldu, çünkü artık benim ona sağlayabileceğim bir menfaat kalmamıştı. 4 sene lise 4 sene üniversite hadi 1 sene de üni sonrası staj 9 senelik bir arkadaşlık... düğünümden haberdar bile olmadı...

keşke ben bilgimi onunla paylaşırken cimri olsaymışım enayi yerine konmasaymışım.. eşyalarımı bile düşünmeden verirdim ben.. şapkamı, montumu, hırkamı.. ben üni sonrası bir sınav için hazırlanıyordum benimle dalga geçmişti sen kamuda çalış, lpgli arabanın yanından bmw ile geçerim ben diye..

Ne demiş büyük ilim insanı Seda Sayan "herkes kalbinin ekmeğini yer!" :)))) Allah selamet versin...

saraykedisi .!.:

Ne demiş büyük ilim insanı Seda Sayan "herkes kalbinin ekmeğini yer!" :)))) Allah selamet versin...

Genişletmek için tıkla...

tesekur ederım paylastıklarınız ıcın :) bızde de benzer gelısıyor malesef olaylar...en ufak bıseyde bıle once begenmedıgını soyleyıp sonra aynılarını yapmalar, eğer hayatımın bır donemınde bı değısıklık olcaksa fıkırlerıyle taş koymalar, hevesımı kacırmalar konusmayı ıstedım daha dogrusu başkalarının başından geçıyomuş gıbı örnekler verdım ama malesef anlatamadım sanırım kendını hep haklı gördüğü ıçın de ne yapsam yanlış oldu önceden mesleğımı küçümserdı şımdı ıse bunun ıçın çabalıyor hem de hıç o lafları etmemış gıbı...

ayrıca "mesafe koyamıyorum huyum değıl" evet, çünkü bırıne kızamıyorum, kızsam bıle kım olursa olsun sınırım geçer hemen bu yüzden hep zarar gördüm şımdı zarar görmeden bu olayı çözmek ıstıyorum... fıkırlerınız ıçın teşekkür ederım :)

Aynı arkadaştan bende de vardı. 6 sene en yakın arkadaştık, her şeyimi paylaşırdım. O da seninki gibi şımartılmıştı çevremdeki herkes ama herkes bana onun beni kıskandığını söylerdi (ailem özellikle). İnanmazdım neyimi kıskanıcak ne üstünlüğüm varki derdim. Hiç kötü bir şey düşünmezdim hakkında.. Sonra şimdiye kadar yaşadığım en ağır haksızlıkları, satılmaları ondan gördüm. Aramız soğudukça çirkefleşti dedikodumu da yaptı sırrımı da sattı. Kıskanç insandan dost olmuyor, kendi aşağılık kompleksleri yüzünden düzgün bir dostluk kuramıyorlar. Kendim tecrübe ettim.