- Konu Sahibi abiyekuzu26
-
- #41
Robin Hood Sendromu:)Gecen sene bir terapistin bana söyledigi seydi bu.Anlattiklarinizdan sizde kendimi görüyorum.43 yasindayim ve bu zamana kadar cok canim yandi.Bundan sonra yanmasin diye ugrasiyorum.En kötüsü de en yakinlarinizin bunu yapiyor olmasi.Size tavsiyem degmez.En cok kendinize deger verin.Insanlarin sizi kullandigini, deger vermedigini düsündügünüz anda iliskilerinizi kesip atin.Bir süre caniniz yaniyor ama uzun vadede cok yararli.Elimde iki şey varsa birini bi yakınıma veririm. Paylaşırım ararım sorarım. Bi mesai arkadasım yeni eve tasındı muhabbet esnasında bir seye ihtiyacı oldugunu ama evinin yakınlarında bulamadığını söyledi. Bugun dısarıdayken denk geldi arkadaşı aradım bulup bulmadıgını sordum. Bulmadıgını söyleyince aldım. Şimdi düşündüm de bana al demedi. istemedi.
Kimi böyle düşünsem önemsesem çok çok canımı yaktılar kalbimi kırdılar kadın erkek fark etmez. Hep bir şeyleri anlatmaya kendimi ifade etmeye çalısırken buldum kendimi.
Vazgeçmiştim kimseyi düşünmeyecektim, yine tutamadım kendimi bugün. Niye böyleyim bilmiyorum. Anormal olan ben miyim orada geçip gitmeli miydim bilmiyorum.
Eşim dostum akrabam arkadaşım olmadığını yazmıştım güzel arkadaslıklar kurmaya çalısırken sonucu hep kalp kırıklığı oldu. Nasıl davranacağımı kestiremiyorum artık
İyilikler yapın ama kimseyi alıştırmayın somra yapmaya mecburmuşsunuz gibi davranıyorlarElimde iki şey varsa birini bi yakınıma veririm. Paylaşırım ararım sorarım. Bi mesai arkadasım yeni eve tasındı muhabbet esnasında bir seye ihtiyacı oldugunu ama evinin yakınlarında bulamadığını söyledi. Bugun dısarıdayken denk geldi arkadaşı aradım bulup bulmadıgını sordum. Bulmadıgını söyleyince aldım. Şimdi düşündüm de bana al demedi. istemedi.
Kimi böyle düşünsem önemsesem çok çok canımı yaktılar kalbimi kırdılar kadın erkek fark etmez. Hep bir şeyleri anlatmaya kendimi ifade etmeye çalısırken buldum kendimi.
Vazgeçmiştim kimseyi düşünmeyecektim, yine tutamadım kendimi bugün. Niye böyleyim bilmiyorum. Anormal olan ben miyim orada geçip gitmeli miydim bilmiyorum.
Eşim dostum akrabam arkadaşım olmadığını yazmıştım güzel arkadaslıklar kurmaya çalısırken sonucu hep kalp kırıklığı oldu. Nasıl davranacağımı kestiremiyorum artık
Çok iyisinizElimde iki şey varsa birini bi yakınıma veririm. Paylaşırım ararım sorarım. Bi mesai arkadasım yeni eve tasındı muhabbet esnasında bir seye ihtiyacı oldugunu ama evinin yakınlarında bulamadığını söyledi. Bugun dısarıdayken denk geldi arkadaşı aradım bulup bulmadıgını sordum. Bulmadıgını söyleyince aldım. Şimdi düşündüm de bana al demedi. istemedi.
Kimi böyle düşünsem önemsesem çok çok canımı yaktılar kalbimi kırdılar kadın erkek fark etmez. Hep bir şeyleri anlatmaya kendimi ifade etmeye çalısırken buldum kendimi.
Vazgeçmiştim kimseyi düşünmeyecektim, yine tutamadım kendimi bugün. Niye böyleyim bilmiyorum. Anormal olan ben miyim orada geçip gitmeli miydim bilmiyorum.
Eşim dostum akrabam arkadaşım olmadığını yazmıştım güzel arkadaslıklar kurmaya çalısırken sonucu hep kalp kırıklığı oldu. Nasıl davranacağımı kestiremiyorum artık
Ben de bunu alışkanlık haline getirebilirim umarım :))Çok iyisinizeskiden bende böyle yapardım ama dediğiniz gibi hep karşılığında nankörlük yaptılar. Şimdi ailem ve eşimin ailesi hariç kimseye iğne ucu kadar iyilik etmiyorum. Bana İyi davranana iyi davranıyorum kötü davranana kötü. Herkes ne ekerse onu biçiyor artık ve böyle daha mutluyum. En azından başım ağrımıyor
Bu olayda bir sorun yok. Ama sizden beklenmeden ve istenmeden iyilik yapmanız sizin açınızdan olumsuz sonuçlara yol açar, anlatmaya çalıştığım bu. Herkes değilse de özellikle iyilik özürlü kişiler enayi olduğunuzu düşünecekler ve sizden fedakârlık yapamayacağınız konularda bile taleplerde bulunacaklar. Iyilik yapmanız elbette güzel bir şey, ama herkese iyilikle yaklaşamazsınız. Onlar ne veriyorsa siz de onu verin, aradaki dengeyi koruyun ki insan ilişkileriniz sizin de istediğiniz şekilde ilerleyebilsin.
Anlatmak istediğim şey buydu işte. Bu farkındalığa vardığınıza göre, aslında çözüm de sizde. :)Dengeyi koruyamadığım sınırlarımı çizemediğim için bende olan onda da olsun aramız iyi olsun bak bunu o sever diye diye demekki onlarda bunu kendilerinde Hak görüyor
SOnradan enayi miyim?diye düsünecekseniz yapmayın böyle seyler.Elimde iki şey varsa birini bi yakınıma veririm. Paylaşırım ararım sorarım. Bi mesai arkadasım yeni eve tasındı muhabbet esnasında bir seye ihtiyacı oldugunu ama evinin yakınlarında bulamadığını söyledi. Bugun dısarıdayken denk geldi arkadaşı aradım bulup bulmadıgını sordum. Bulmadıgını söyleyince aldım. Şimdi düşündüm de bana al demedi. istemedi.
Kimi böyle düşünsem önemsesem çok çok canımı yaktılar kalbimi kırdılar kadın erkek fark etmez. Hep bir şeyleri anlatmaya kendimi ifade etmeye çalısırken buldum kendimi.
Vazgeçmiştim kimseyi düşünmeyecektim, yine tutamadım kendimi bugün. Niye böyleyim bilmiyorum. Anormal olan ben miyim orada geçip gitmeli miydim bilmiyorum.
Eşim dostum akrabam arkadaşım olmadığını yazmıştım güzel arkadaslıklar kurmaya çalısırken sonucu hep kalp kırıklığı oldu. Nasıl davranacağımı kestiremiyorum artık
SOnradan enayi miyim?diye düsünecekseniz yapmayın böyle seyler.
Cünkü ben bunda iyi niyet göremiyorm.
Biseyi yaparken karsılık beklememeye calısıyorım.
İnsanız illaki insan görülsün istiyor ama kimse bana al demediyse,enayilik olarak görmem.
Anlatmak istediğim şey buydu işte. Bu farkındalığa vardığınıza göre, aslında çözüm de sizde. :)
Ne kadar naifsiniz. Ben de yakın gördüğüm kişilerin ihtiyaçlarını karşılamaktan her zaman mutlu olmuşumdur bunu karşılık bekleyerek yapmadığınızı anlayabiliyorum ama her ilişkide bir alma verme dengesi olmalı sürekli veren taraf olunca sonunda üzülüyor insan. Bu arada alma verme dediğim şey maddi şeyler değil, değer ve sevgiden bahsediyorum. Mesela ben insanlara sevgimi kolayca belli edemem sarılıp öpemem kimseyi, soğuk biri olarak görülürüm genelde. Ama ben de değer verdiğimi göstermek için hediye alırım veya ihtiyaçlarını karşılarım sevdiğim insanların. Bunu karşılık bekleyerek yapmam tabiki ama yeri geldiğinde o kişi de kendi tarzında bana değer verdiğini göstermezse kendimi hemen geri çekerim. Onun da hediye alması asla beklemem ama mutlaka bir şekilde verdiğim gibi o değeri almalıyım yoksa ben seviyorum diye devam etmem. Arada kendinizi geri çekmelisiniz bence insanlara yoğun ilgi göstermek de iyi olmuyor
. Al dedim pahalı bişey hesabına havale yaptım , ramazan günü Allah razı olsun dedim. Bitti şimdi bu arkadaş enayi mi ? iyilik yapıp kakılacaksa ya da bu kadar dert edilecekse düşündüğünüz kadar naif birisi olmuyorsunuz. Enayilik seviyesinde iyi olan farketmez bile ne yaptığını.
abiyekuzu26 ben de sizin gibiydim yakin zamana kadar. insanlarin ihtiyaclarini tamamlardim, yurtdisindan memlekete giderken akrabalara cifter cifter hediye alirdim. didinin didisinin torunu oldu diye pahali bir takim alinca sirazenin kaydigini anladim.
anladim ki ben sevgimi bu sekilde gosteriyorum. karsidakine adim atma seklim bir sey alip verme seklinde.. seviyorsam deger veriyorsam bu sekilde gosteriyorum. mumkun degil bir yere eli bos gidemezdim. gittiysem mahcup hissederdim, buyuk ayip etmisim gibi hissederdim.
kendi kendimi telkin ettim. destek almadan atlattim bu sorunu. simdi elim bos gidebiliyorum ve suclu hissetmiyorum.
param da cebimde kaliyor.
bu ya sevginizi ifade etme biciminiz ya da degerli hissetmek arzusu yatiyor altinda..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?