engelli doğacak kızımı aldırdım :(((

MelekinAnnesi .!.:

6 aylık evliydim o ana kadar hep korunuyorduk ve eşimle birden bire evlat sahibi olmaya karar verdik. Sadece 1 ay korunmadık o ay adetim gecikti o kadar hızlı hamile kalabileceğimi tahmin etmiyordum ama yinede test yapmak istedim yaptım ve sonuç pozitif.. Havalara uçtuk. Gebeliğim çok güzel ilerliyordu çok hareketli bi bebeğim vardı. 15. haftada cinsiyetinin kız olduğunu öğrendik dahada sevindik. 21. haftalıkken doktorum ayrıntılı usg den bahsetti. ücretinin de 250 TL olduğunu söyledi bende ne gerek var o kadar para vermeye bebeğim sağlıklı çok şükür diyordum ama eşim ısrarla o usg ye girmemi istedi. Girdik her zaman konuşkan görmeye alıştığımız doktorum o an sus pus kesildi resmen. Ne oldu bi sorunmu var diyorum cevap yok. baktı baktı masaya geçelim dedi geçtik bebeğin sinir tüplerinde açıklık olduğunu omuriliklerinin birleşmediğini belden aşağısının felç olduğun ve bu durumun beyninde de hasar oluştuğunu söyledi. Tıptaki adı "Spina Bifida" şok olduk, inanamadık. hemen çıktık ordan Edirne Tıp Fakültesine gittik. Orada bi kaç doktorun muayenesinden geçtim ve aldığımız cevaplar hep aynı. Gebeliği sonlandırmamız lazım dediler hayır dedim olmaz aldıramam. "beyin çok hasar görmüş doğsa da çok yaşamaz zaten" dediği cevap aynen bu. Doktorlar hastanın psikilojisine hiç önem vermiyor gerçekten. o gece eve gittik ailem, eşim ve ben oturduk kararımızı vermeye koyduluk. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum o kadar bitkindim ki bebeğim sanki bana destek vermek istercesine kıpırdanıp duruyordu. Sonuç olarak gebeliği sonlandırmaya karar verdik tekrar hastaneye gittik. birsürü testler tahliller yapıldı. Tarifi imkansız bir acı.. Karnınızda bir can taşıyorsunuz ve karşınızda oturan beyaz önlüklü biri size bebeğinizi öldürmeyi kabul ettiğinize dair bi kaç sayfa uzatıp imza atmanızı bekliyor... Attım. 1 gecede herşey olup bitiverdi. Benimle gelen anneler babalar bebeklerini alıp çıktılar, bense gözüm morg tabelalarında hıçkırarak çıktım hastaneden. Herkesten nefret ettim annemden babamdan kayınvalidemden hatta eşimden bile.. Yakınlarım arayıp geçmiş olsun demek istiyorlardı telefonlarına bakmıyordum. Çünkü artık herkes herşey benim için anlamsızdı. 1 ay patolojide kaldı bebeğim benimse gözüme uyku girmiyor yatak odasından dışarı çıkmıyordum. 1 ay sonra aldık kızımı Zeynep Sude'mi hastane hocası yıkayıp kefenlemişti. ben onu pembe elbiselerle hayal ederken kefenle aldım kucağıma..İlk ve son kez kucaklaştık, kokladım. İnanır mısınız o bez parçası resmen gül kokuyordu. Ben yatırdım kızımı toprağına, melek oldu benim yavrum... Beni affedecekmisin bilmiyorum ama ben seni çok özlüyorum canım kızım...

Genişletmek için tıkla...

penpetekir .!.:

işte bu söz aslında herşeye son noktayı koymalı.

Konu sahibi arkadaşım Allah sana sabır ve selamet versin. Gelecekte yaşayacağın acıları yok etmek ve en önemlisi bakıma muhtaç bir çocuğu bu dünyaya getirmemek için onun uzman ellerde ve yasaların izin verdiği şekilde öldürülmesini istedin. Tıpçılar için senin bebeğinin sağlıklı doğması önemlidir, senin ne yaşayacağın değil. Sonrası değil. Bak hayatın zehir olmuş durumda. Belki o sabi sağlıklı doğacaktı belki de felçli ve bakıma muhtaç doğacaktı. Bunu biz bilemeyiz. İleride nasıl bakarız bize bişey olursa diye düşünmüşsündür kesin. Ama Allah'ın adaletine, sınavına inanıyorsan bunları pek de düşünmemek lazım gelir. Çevremizde ailesinden çok yaşayan engelli çocuk sayısı elle gösterilecek kadar azdır. İlk gebeliğimde yaptırdığım tetkiklerin hiç birini ikincide yaptırmadım. Çünkü şimdi 2 yaşına yaklaşmış olan kızım eğer ki ellerimden giderse yaşayamam zannımca. Doğurdum emzirdim uyuttum kokladım. Biliyor musunuz parka götüremiyorum çalınır diye. Kimseye emanet edemiyorum. Allahım kaybolup akıbetini bilmeyeceksem ölmesini tercih ederim ellerimde diyorum. En azından mezarını bilirim. Ya da öleceğine kolu kırılsın gözü kör olsun tövbe tövbe yatalak olsun diyorum. Yeter ki mezara koymayayım. Şimdi penceren düşse nasılsa felç diye öldüremem ki onu. Hani büyüklerimiz yaşlanınca bizim elimize düşüyor ya. Biz ölsek onlara kim bakar diye düşünmeden bakıyoruz. Çok zor çizgiler bunlar.

Kardeşim doğduğunda Engelliydi. Annem bırakın ultrasonu kontole bile gitmemişti. Ve netice 2 aylık olmadan Allah aldı yanına. Dahası 2 ablam 3-4 yaş aralığında ölmüş. Annem hepsine sabretmiş. 7 kardeşiz. Hiç birimize bakmadı. Hatta beni evlatlık verdi. Babam alkolikti ondan hiç bahsetmiyorum. Annem hep der ki ne yapabilirim Allah bana bunları yaşatıyor. Ve şimdi annemin, bize doğurmak ve emzirmek dışında hiç bir hakkı geçmemiş olan annemin etrafında deli divane olan 7 evladı var. Çünkü biz de biliyoruz ki ailemizin bize bakmaması onların isteği değil imkansızlıklarıydı. Neyse.

Yaşadıklarınızı umarım atlatır tez zamanda sağlıklı bir bebeğe kavuşursunuz.

Genişletmek için tıkla...

eLmayRa_ .!.:

Bence sizin acilen tedavi olmanız lazım. Bunun adı dikkat fln degil hastalık. Kızınızı bir kafese kapatın arada fındık atın bari.

Genişletmek için tıkla...

eLmayRa_ .!.:

Bence sizin acilen tedavi olmanız lazım. Bunun adı dikkat fln degil hastalık. Kızınızı bir kafese kapatın arada fındık atın bari.

Genişletmek için tıkla...

penpetekir .!.:

işte bu söz aslında herşeye son noktayı koymalı.

Konu sahibi arkadaşım Allah sana sabır ve selamet versin. Gelecekte yaşayacağın acıları yok etmek ve en önemlisi bakıma muhtaç bir çocuğu bu dünyaya getirmemek için onun uzman ellerde ve yasaların izin verdiği şekilde öldürülmesini istedin. Tıpçılar için senin bebeğinin sağlıklı doğması önemlidir, senin ne yaşayacağın değil. Sonrası değil. Bak hayatın zehir olmuş durumda. Belki o sabi sağlıklı doğacaktı belki de felçli ve bakıma muhtaç doğacaktı. Bunu biz bilemeyiz. İleride nasıl bakarız bize bişey olursa diye düşünmüşsündür kesin. Ama Allah'ın adaletine, sınavına inanıyorsan bunları pek de düşünmemek lazım gelir. Çevremizde ailesinden çok yaşayan engelli çocuk sayısı elle gösterilecek kadar azdır. İlk gebeliğimde yaptırdığım tetkiklerin hiç birini ikincide yaptırmadım. Çünkü şimdi 2 yaşına yaklaşmış olan kızım eğer ki ellerimden giderse yaşayamam zannımca. Doğurdum emzirdim uyuttum kokladım. Biliyor musunuz parka götüremiyorum çalınır diye. Kimseye emanet edemiyorum. Allahım kaybolup akıbetini bilmeyeceksem ölmesini tercih ederim ellerimde diyorum. En azından mezarını bilirim. Ya da öleceğine kolu kırılsın gözü kör olsun tövbe tövbe yatalak olsun diyorum. Yeter ki mezara koymayayım. Şimdi penceren düşse nasılsa felç diye öldüremem ki onu. Hani büyüklerimiz yaşlanınca bizim elimize düşüyor ya. Biz ölsek onlara kim bakar diye düşünmeden bakıyoruz. Çok zor çizgiler bunlar.

Kardeşim doğduğunda Engelliydi. Annem bırakın ultrasonu kontole bile gitmemişti. Ve netice 2 aylık olmadan Allah aldı yanına. Dahası 2 ablam 3-4 yaş aralığında ölmüş. Annem hepsine sabretmiş. 7 kardeşiz. Hiç birimize bakmadı. Hatta beni evlatlık verdi. Babam alkolikti ondan hiç bahsetmiyorum. Annem hep der ki ne yapabilirim Allah bana bunları yaşatıyor. Ve şimdi annemin, bize doğurmak ve emzirmek dışında hiç bir hakkı geçmemiş olan annemin etrafında deli divane olan 7 evladı var. Çünkü biz de biliyoruz ki ailemizin bize bakmaması onların isteği değil imkansızlıklarıydı. Neyse.

Yaşadıklarınızı umarım atlatır tez zamanda sağlıklı bir bebeğe kavuşursunuz.

Genişletmek için tıkla...

office .!.:

Kelam canlıdır derler, aman diyeyim tövbe edin derhal.. yazdıklarınız tüylerimi ürpertti.. tamam, dikkat önemlidir ama hepimizin emaneti Allah'a..

Genişletmek için tıkla...

minnakmimar .!.:

eğer ki doğsa ve sonra kendi eceliyle ölseydi size ahiret gününde şefaatçi olacaktı o sabi..canı siz mi verdiniz de siz alıyorsunuz ..elinizde kendi bebeğinizin kanı var ..allah ıslah etsin

Genişletmek için tıkla...

261merve .!.:

Gerçekten zor bir karar bende o olayla karşıkarşıyayım ne yapacağımı bilmiyorum banada fikir verirseniz sevinirim benim olayım şöyle:benim bebeğimin ensesi kalın çıktı olması gerekenden fazla çıktı 4.7 falan çıktı...daha sonra doktor bize amiyosentezi önerdi yaşımda 38 bizde yaptırdıık.Ama onu yaparken ense kalınlığı görmedi sadece beyaz bir şey gördü hemde bebeğin ensesinde ödem, çıktı acaba şey dedik ordaki ödem toparlanmış olabilir mi?Daha sonra sonuçları bekledik ve sonuçlar geldi bizim ki tabi hızlandırılmış şekildeydi 1 haftada çıktı sonuçlar.Galiba down sendromlu ama biz daha görmedik yüzde kaç oranında olup olmadığına dair sizce ne yapmalıyım? Bu olayla karşılanlar yazabilir mi lütfen acil cevap arıyorum :/

Genişletmek için tıkla...

Elamucize .!.:

Bugün tam 2 hafta oldu kızımı kaybedeli, 22 haftalıktı minnoşum , geri saymaya başlamıştık haftaları 18 hafta kalmıştı kavuşmamıza. Adını ela koyacaktık . 2 kez amniyosentez yaptırdık 2 sindede down sendrom pozitif çıktı . Her gece dua ettim bu kararı sen ver Allah ım dedim kalbi dursun bişey olsun dedim , o inadına hareketliydi.gitmediğimiz Dr kalmadı hepsi aynı şeyi söyledi . Elim , kolum , karnım , kalbim , beynim bomboş kaldı. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki MelekinAnnesi, Allah hepimize sabır , dayanma gücü versin , hiçkimseye yaşatmasın bu acıyı , bu dayanılmaz sınavı...

Genişletmek için tıkla...

loyalty88 .!.:

Çok üzüldüm Allah yardımcın olsun ben yşamadım ama etrafta duyuyoruz çok bazıları testler pozitif cıktığı halde sağlıklı dünyaya geliyo diye..Başka doktorada git bence iyice emin ol sonuç aynıysa yine ozaman karar verirsin..Allahım inşallah güzel haberlere çevirsin...AMİN..

Genişletmek için tıkla...