büyük an geldi ha?
sağlıcakla gelsin bebeğin.
yaşamının en unutulmaz anı olacak.
şu haftalarca kendine gelememek kısmı hikaye... ayaklarımın uyuşukluğu geçti, hemşire kalkalım dedi, yürüttü... bana da çok korkunç şeyler anlatılmıştı, daha büyük acılar bekliyordum herhalde. evet, acı vardı ama korkunç değildi. yürüdüm, tuvalete gittim, bebeğimi aldım, refakatçi koltuğuna oturdum. anestezist ağrı kesici yapmaya gelip de halimi görünce şok oldu. eee iğne yapmayalım madem dedi, gitti.ilk günler sadece kalkarken tutacak biri olsa iyi oluyordu, olmazsa da kendim kalkıyordum.
ikinci gün mutfağa girip yemek yaptım.
ha ama sen benim gibi olma. ayyy ağrım var de yat. ahhh belim ahhh karnım de! lohusalığımı benim bu çekirgeliğim yüzünden kimse anlamadı, tadını çıkaramadım. yat, bebek uyudukça sen de uyu, zaten 1.5-2 saatte bir emzireceksin.enerji depola.
hayırlı doğumlar.