Ergenlik çağındaki kız çocuğu--Yardım :/

bu dönemlerden hepimiz geçtik,sakince konuşmak ve baskı yapmamak gerekir ya da bir uzman yardımı

zor bir durum bu yaş gençler için
benimde 14 yaşında bir kız kardeşim var neredeyse hemen hemen aynı sorunlar
hemde aklıma acaba erkek arkadaş problemi olabilir mi diye geldi

yani erkek arkadaşı olduğu için değil sadece, eğer arkadaşları arasında böyle durumu olan birileri varsada olabilir.
Kendine güveni olmayabilir.

Bence ona böyle kişisel gelişim kitapları alabilirsiniz ya da eğlenceli kitap ve dergiler
hatta birlikte bir uzman yardımıda alsanız olur
Zor dönemleri geçer giderde herhangi bir kalıntı bırakmadan geçsin :))

radyologg .!.:

bu dönemlerden hepimiz geçtik,sakince konuşmak ve baskı yapmamak gerekir ya da bir uzman yardımı

Genişletmek için tıkla...

Yaşım çok büyük değil benim de, üni. yeni bitti, ben de çok iyi anlıyorum kendisini. Zaten okulunu değiştirmek
isteyince kalması için baskı yapmayıp hemen değiştirdik. Ama böyle tamamiyle bizden kopmasını da istemiyorum.
Evde mutsuz, okulda mutsuz, ders çalışmak istemiyor konuşmak istemiyor...
Birinden mi hoşlanıyor acaba diye düşünüyorum ama sorunca da cevap vermiyor ki

icetea17 .!.:

zor bir durum bu yaş gençler için
benimde 14 yaşında bir kız kardeşim var neredeyse hemen hemen aynı sorunlar
hemde aklıma acaba erkek arkadaş problemi olabilir mi diye geldi

yani erkek arkadaşı olduğu için değil sadece, eğer arkadaşları arasında böyle durumu olan birileri varsada olabilir.
Kendine güveni olmayabilir.

Bence ona böyle kişisel gelişim kitapları alabilirsiniz ya da eğlenceli kitap ve dergiler
hatta birlikte bir uzman yardımıda alsanız olur
Zor dönemleri geçer giderde herhangi bir kalıntı bırakmadan geçsin :))

Genişletmek için tıkla...

Aynen canım ben de erkek arkadaş diye düşündüm. Ara ara bana soruyor çünkü "abla senin ilk erkek arkadaşın
kaç yaşında olmuştu" diye. Biri yoksa bile olmadığı için de böyle olabilir, kendisine güvensizlikten:44:
Yakın bir tanıdığımız rehberlik öğretmeni, onunla konuştu birebir ama değişen birşey olmadı malesef:26:

Beraber sık sık geziyoruz, sinemaya alışverişe falan gidiyoruz ama eve dönünce manzara aynı

MeLeZGuZeL .!.:

Yaşım çok büyük değil benim de, üni. yeni bitti, ben de çok iyi anlıyorum kendisini. Zaten okulunu değiştirmek
isteyince kalması için baskı yapmayıp hemen değiştirdik. Ama böyle tamamiyle bizden kopmasını da istemiyorum.
Evde mutsuz, okulda mutsuz, ders çalışmak istemiyor konuşmak istemiyor...
Birinden mi hoşlanıyor acaba diye düşünüyorum ama sorunca da cevap vermiyor ki

Genişletmek için tıkla...

aileler bu konuda sabırlı davranamıyor malesef dedıgım gıbı uzman yardımı iyi olur

Başka önerisi olan yok mu Aşk, tutku, ihtiras, kıskançlık konuları dışındaki konular ilgi çekmiyor sanırım

Okulda birileri ona cirkin kelimeler kullaniyor olabilir mi? Bazi komplexli tipler etrafina saldirarak okulda ustunluk yaratmaya calisir. Yargilamadan dinleyin onu. Sonra konusun, arkasinda oldugunuzu hissetsin. Ozguvenini arttirin. Bir hobi edinsin kendine. Yine de birsey varsa sana soylemek istemeyebilir ama onda derin yaralar da acabilir. Daha da olmazsa bir terapiste gorunmekte yarar var.

konuyu okur okumaz işte ergenliğin tam ortasında bir genç kız dedim :)

kardeşiniz ergenlik döneminin getirmiş olduğu bazı şeyleri yaşıyor..bıkkınlk,mutsuzluk,huzursuzluk...bunlar bu dönemde çok sık görülen şeylerdir ve zamanla geçer..okul değiştirmesi de tuzu biberi olmuş sanırım.ama atlatacağını düşünüyorum.

belki bir de erkek arkadaş sorunu olabilir,size açılamıyor olabilir.o da canını sıkıyordur..

bence bir süre gözlemleyin,sürekli bu konular üstüne konuşmayın..gözünüz üzerinde olsun ama o bunu hissetmesin..biraz zaman tanıyın ona.baktınız düzelme yok konuşursunuz ya da öğretmenlerinden yardım alırsınız.

malesef aynı durumla tam da bugun bende karşı karşıya kaldım.Kendimi yiyorum sabahtan beri.Babam ayrı annem ayrı beni sıkıştırıyolar kardeşinle konuş diye.Benim kardeşimde 13 yaşında (bu arada ben 27 yaşındayım ) 7. sınıfta ve tamamen aynı problemler var.

öncelikle dershanedeki dersleri anlamadığını söyledi,okulda ki öğretmenlerin anlamadığınızı tekrar sorun dediğini ama sorunca sınıfın ortasında salak muamelesi yaptığını annemin onu anlamadığını, vs.vs.vs.

ben öncelikle size de yardımcı olur açısından neler yaptığımı ve onunla nasıl konuştuğumu anlatayım.

belki yaptığım çok yanlış ama o okuldayken odasını altüst ettim ; ve tabi bişeyler buldum.
Günlüklerini okudum ve hoşlandığı biri olduğunu öğrendim.Ama 13 yaşında ki ergen erkeklerin ne kadar tehlikeli olduğunu bildiğimden açıkca kendini sakınmasını,sadece platonik olarak hoşlanabileceğini söyledim.Kesinlikle karşılıklı diyaloğa girmemesini bunun için çok zamanının olduğunu söyledim.

bilgisayara geçtim ; face de 848 tane arkadaşı olduğunu ve yarıdan fazlasının erkek olduğunu gördüm. Silmesini istedim.Tabi içim de fırtınalar kopuyo ama çok sakin konuşmaya çalıştım.

makyaj malzemelerini buldum ; yaşından oldukça büyük makyaj yapabilecek malzemeler almış ,o gelmeden okuldan kullanabileceği sadece parlatıcı şeklinde olan lipstikleri ,ojeleri braktım.diğerlerini anneme verdim.

ve önümüzde ki deneme sınavında 350 olan puanını 400 yaparsa istediği fotoğraf makinasını annemin hemen alıcağını söyledim.

İsterse yüzmeye yazırabileceğimi söyledim,çok iyi yüzüyor.bi alana yönelsin ki kafası meşgul olsun istedim ama istemedi.

benim kardeşimin asıl hırçınlığının sebebi annemin ve babamın mersinde ev almış olması seneye orada başlıycak liseye .günlüğünde hep bu yazıyodu.

umarım düzelirler. Bu arada nereyi karştırdıysam ona da söyledim. Nedense hiç kızmadı niye yaptın diye. Sanırım biraz anladı.Sonunda ikimizde ağladık öptüm sarıldım ama ...İlerde yanlış yollara sapıp anam babam ağlıycağına şimdi o ağlasın.

MeLeZGuZeL .!.:

Mrb kızlarrr. Büyük bir sorunumuz var ve ben,annem,babam ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız.
Özellikle ergenlik döneminde ya da bu dönemi geçirmiş çocuğu olan anneler yardımcı olursa çok sevinirim



Kız kardeşim lise 2. sınıfta, 15 yaşında.Geçen seneye kadar hiç bir sorun yoktu, gayet mutlu ve pozitif bir insandı.
Bu sene başında daha iyi bir okula nakil oldu ve ne olduysa bundan sonra oldu:26: Hergün bebek gibi ağlamalar, okula
gitmek istememeler, agresif hareketler, anneme ve babama öfke (ben kendisine hem anlayışlı hem de biraz dominant
olduğum için bana hareketleri değişmedi), alınganlık vs vs vs. Kendisiyle konuştuğumda arkadaşı olmadığını, yalnız
kaldığını söyledi. Ben de kendisine 1-2 gün daha okula devam etmesini, alışamazsa eski okuluna alacağımızı söyledim.
Sonuç olarak yine aynı şekilde ağlama nöbetleri mutsuzluk vs sonucu kaydını eski okuluna aldırdık. Ama değişen birşey
olmadı. Eski arkadaşları eski ortamı olduğu halde değişen birşey olamadı. Yine her gün ağlıyor, okuldan eve gelince hemen uyuyor,
ne olduğunu sorunca "okulla ilgili bir problem yok evde de mutsuzum, sıkılıyorum" diyor. Artık ne yapacağımızı şaşırdık.
Dershaneye gidiyor haftasonları, hanfendi ona da gitmek istemiyormuş hiç dinlenemiyormuş, zaten hocalarda anlatamıyormuş
vs vs vs bahaneler. Ama okulların da eğitim kalitesi ortada, öyle değil mi?...
Ben zaten evdeyim, sık sık beraber gezip alışveriş yapmaya çıkıyoruz, herşeyini bana anlatabileceğini biliyor, sosyal aktiviteleri
bol bir sitede oturuyoruz istese boş zamanı bile kalmaz,arkadaşlarıyla vakit geçirmesini istiyoruz ama ona da yanaştığı yok...
Daha ne yapmak gerekir lütfen bir yol gösterin bana:44::44::44::26:


Zaten kafama göre iş bulamadığım için yeterince kafam bozuk bir de üstüne bu eklenince kardeşimden önce ben depresyona
gireceğim

Genişletmek için tıkla...

tatlım senden çekinirken bile senle konuştuktan sonra böyle davranması garip.
kardeşine hak veriyorum bende lise de bir ara okulumu değiştirmiştim gitmek istemiyordum ağlıyordum ergenlikle ilgisi yoktu alışamamıştım evimin çevresinde bir okul değildi insanlar bana garipti ben onlara gariptim gözüme kalem çeksem yada önceki günden biraz kalem kalsa garip davanıyorlardı 1 dönem boyunca hiç arkadaşım olmadı anadolu lisesndeydim ama düze bile geçmeye razıydım yeterki o okula gitmiyim diye düşünüyordum. hiç zayıf gelmeyen karneme zayıf gelmişti lise sondaydım derslerime daha çok çalışmam gereken dönemde dersi geçtim okula bile gitmiyordum . 2. dönem eski okulma naklimi aldırınca herşey normale döndü =)

Biraz kendi haline birakin bence. Kendi icinde her ne yasiyorsa yasasin, hissetsin. Oyle yapma, boyle hissetme, sunu yap, arkadasini gor, psikologtu bilmemneydi bogmayin kizi. Simdi bunalima girmistir, bir zaman sonra duzelir. Hepimiz girmedik mi ergenlik bunalimina? Gecici bir surec bu. Ben de bunalimli, sorunlu bir ergenlik gecirdim. O donemlerde babam bana karisirdi "kizim niye eve kapatiyorsun kendini, arkadaslarinla gezsene yine, insanlara katilsana" cart curt diye butun gun kendince beni duzeltmeye calisirdi. Inanin ki cok bayiyor boyle baskilar, her ne kadar niyetiniz iyi de olsa. Birakin kiz biraz ergenligini yasasin, bunaliminin dibine vursun, sonra nasilsa duzelir. Ha cevresinde herhangi bir sorun varsa, bir dis etken varsa bilemem. Size derdini anlatabilecegini biliyorsa, oyle birseyde de isterse gelir anlatir. Velhasil, ustune dusmeyin.

mune .!.:

Kızkardeşiniz yeni okula nakil olmadan önce sınıf arkadaşları arasında popüler miydi? Arkadaşlarıyla iletişimi nasıldı? Anne babanız genç mi? Tavırlarının dışında bir değişiklik oldu mu?(giyim, makyaj, para harcamasında çoğalma)
Ergenlik döneminde çocuklar kendilerini ispata giderler, yaşadıkları evi, ebeveynleri beğenmezler, arkadaşlık kurdukları insanlar arasında kendisinden daha rahat ortamda yetişenlere özenirler, istediği herşeyi istediği anda yapmayı özgürlük ve olması gereken sanırlar.

En büyük asilikleri, öfke patlamaları anne-babalarına olur, onlar ne derse zıttını yaparlar, hayattan hoşnutsuzluk söz konusudur, beğendikleri biri varsa dikkatini çekmeye çalışırlar, dikkatini çekemezlerse çirkin olduklarını zannederler, onların yaşında herkesin sevgilisi olmalıdır, olmamasını eksiklik olarak görüp ayıplarlar.

Sınıfta, okulda popüler değilse cebindeki tüm parayı çevresine harcayarak maddiyatla popülarite elde ederler.
Büyük ihtimalle kardeşiniz çevresindeki arkadaşlarına göre çirkin ve antisosyal görüyor kendini, kardeşinizle bıkmadan usanmadan konuşun, ağız aramak gibi değil, laf lafı açmış gibi yaparak konuşmasını sağlayın, evdeki memnuniyetsizliklerini yargılamadan dinleyin, ona sağlanan imkanları yüzüne vurmayın, çocuklar bunada tepki gösteriyor.
Benim zamanımda ya da ben senin yaşındayken'le başlayan cümleler kurmayın, eğer illaki örnek verecekseniz sizin yaşadıklarınızı günümüze uyarlayarak başkası yaşıyormuş gibi anlatın.

Malesef günümüz çocukları ergenliği çok daha şiddetli yaşıyor, bunun birçok etkeni var ama şimdi bunu konuşmanın bir anlamı yok.
Kardeşiniz sizinle konuştukça, içindekileri sizinle paylaştıkça eski haline dönmezse, ki bu süreçte sabırlı ve istikrarlı olun, rehber öğretmenden yardım talep edin.

17 yaşındaki bir kızın annesi olarak ilk aklıma gelenler bunlar, ergenlik zor bir dönemdir, kimi sakince atlatır, kiminde şiddetli olur ama sabır, sevgi ve diyalogla herşey yoluna girer

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle samimi cevabın için teşekkür ederim Kardeşim nakil olmadan önce çalışkan (sınıf birincisiydi), öğretmenler ve arkadaşları tarafından sevilen
bir çocuktu. Eve her geldiğinde hemen başlardı anlatmaya arkadaşlarımla şöyle oldu öğretmenlerimle böyle oldu diye. Popülerlik beklentisi de yoktu, kendini
küçük görme de...Tam tersi okuldaki arkadaşlarına göre maddi yönden daha iyi olduğumuzu (servisle siteye geldiği zaman "oooo sen burda mı oturuyorsun X"
falan dediklerini söylerdi), ailesinin daha rahat olduğunu falan söylerdi.(arkadaşları gezmeye gitmek için izin alamıyorlarmış, biz de tam tersi zorluyoruz çıkması için)
Paraya hiç bir zaman düştün olmadı. Kıyafetlerini eşyalarını falan hep ben alıyorum zaten, benimkileri de kullanıyor çoğu zaman. O yüzden aşırı para harcama o
zaman da olmadı şimdi de olmuyor.

Yeni okulu daha iyi bir semtte, daha başarılı bir okuldu. Okula 2. sınıfta gittiği için herkes arkadaş edindi, kardeşim yalnız kaldı diye düşündük ve bu nedenle de
fazla üzerine gitmeden eski okuluna aldık. 2. sınıfta alan seçtikleri için sınıflarında ufak tefek değişmeler oldu ama yine kendi arkadaşlarıyla beraber. Bişeyler
değişmiş olmalı kı (işte burayı anlamaya çalışıyoruz) çok samimi arkadaşlarıyla bile eskisi gibi değil. Okula gitmek istemiyorum, yalnız kalıyorum,, dershaneye
gitmek istemiyorum cumartesi sabahın köründe uyanıyorum diyor, başka birşey demiyor:26: Ara ara bana ilk defa kaç yaşında çıktığımı soruyor, sanırım
arkadaşlarından sevgilisi olanlar var ve onlara özeniyor:44:

Babam kızmaz, sıkmaz kardeşimi konuşmaya çalışır daha çok ama annem biraz sabırsız malesef. Hemen parlayıp bir anda sönebiliyor bu yüzden anneme bırakmak
istemiyorum kardeşimi. Umarım bu dönemi sancısız bir biçimde atlatırız

london2012 .!.:

Okulda birileri ona cirkin kelimeler kullaniyor olabilir mi? Bazi komplexli tipler etrafina saldirarak okulda ustunluk yaratmaya calisir. Yargilamadan dinleyin onu. Sonra konusun, arkasinda oldugunuzu hissetsin. Ozguvenini arttirin. Bir hobi edinsin kendine. Yine de birsey varsa sana soylemek istemeyebilir ama onda derin yaralar da acabilir. Daha da olmazsa bir terapiste gorunmekte yarar var.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim önerilerin için Nakil olduğu okulunda (şuanda orada değil)belki böyle tipler olabilirdi, tabiri caizse zengin züppe tipler vardı.
Gözlük kullanıyor, lens takıcam diyor ara ara belki bunun hakkında birşeyler söyleyenler olabilir. Annemlerle konuşup lens konusunu bir düşünebiliriz aslında

kadesa .!.:

konuyu okur okumaz işte ergenliğin tam ortasında bir genç kız dedim :)

kardeşiniz ergenlik döneminin getirmiş olduğu bazı şeyleri yaşıyor..bıkkınlk,mutsuzluk,huzursuzluk...bunlar bu dönemde çok sık görülen şeylerdir ve zamanla geçer..okul değiştirmesi de tuzu biberi olmuş sanırım.ama atlatacağını düşünüyorum.

belki bir de erkek arkadaş sorunu olabilir,size açılamıyor olabilir.o da canını sıkıyordur..

bence bir süre gözlemleyin,sürekli bu konular üstüne konuşmayın..gözünüz üzerinde olsun ama o bunu hissetmesin..biraz zaman tanıyın ona.baktınız düzelme yok konuşursunuz ya da öğretmenlerinden yardım alırsınız.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim sonuna kadar haklısınız üzerine gitmemek, konuyu fazla açmamak gerekiyor. Konuşmayınca ara ara normale dönüyor ama annem
dayanamayıp pat diye bişey sorunca hooopppp yine başlıyoruz mutsuzluğa

pisisik .!.:

malesef aynı durumla tam da bugun bende karşı karşıya kaldım.Kendimi yiyorum sabahtan beri.Babam ayrı annem ayrı beni sıkıştırıyolar kardeşinle konuş diye.Benim kardeşimde 13 yaşında (bu arada ben 27 yaşındayım ) 7. sınıfta ve tamamen aynı problemler var.

öncelikle dershanedeki dersleri anlamadığını söyledi,okulda ki öğretmenlerin anlamadığınızı tekrar sorun dediğini ama sorunca sınıfın ortasında salak muamelesi yaptığını annemin onu anlamadığını, vs.vs.vs.

ben öncelikle size de yardımcı olur açısından neler yaptığımı ve onunla nasıl konuştuğumu anlatayım.

belki yaptığım çok yanlış ama o okuldayken odasını altüst ettim ; ve tabi bişeyler buldum.
Günlüklerini okudum ve hoşlandığı biri olduğunu öğrendim.Ama 13 yaşında ki ergen erkeklerin ne kadar tehlikeli olduğunu bildiğimden açıkca kendini sakınmasını,sadece platonik olarak hoşlanabileceğini söyledim.Kesinlikle karşılıklı diyaloğa girmemesini bunun için çok zamanının olduğunu söyledim.

bilgisayara geçtim ; face de 848 tane arkadaşı olduğunu ve yarıdan fazlasının erkek olduğunu gördüm. Silmesini istedim.Tabi içim de fırtınalar kopuyo ama çok sakin konuşmaya çalıştım.

makyaj malzemelerini buldum ; yaşından oldukça büyük makyaj yapabilecek malzemeler almış ,o gelmeden okuldan kullanabileceği sadece parlatıcı şeklinde olan lipstikleri ,ojeleri braktım.diğerlerini anneme verdim.

ve önümüzde ki deneme sınavında 350 olan puanını 400 yaparsa istediği fotoğraf makinasını annemin hemen alıcağını söyledim.

İsterse yüzmeye yazırabileceğimi söyledim,çok iyi yüzüyor.bi alana yönelsin ki kafası meşgul olsun istedim ama istemedi.

benim kardeşimin asıl hırçınlığının sebebi annemin ve babamın mersinde ev almış olması seneye orada başlıycak liseye .günlüğünde hep bu yazıyodu.

umarım düzelirler. Bu arada nereyi karştırdıysam ona da söyledim. Nedense hiç kızmadı niye yaptın diye. Sanırım biraz anladı.Sonunda ikimizde ağladık öptüm sarıldım ama ...İlerde yanlış yollara sapıp anam babam ağlıycağına şimdi o ağlasın.

Genişletmek için tıkla...

Umarım ikisi de bu dönemi hiç yara almadan atlatır Ben de dediğiniz gibi odamızı aradım, defterlerinin arasına tek tek baktım belki birşeyler
karalamıştır diye ama yok. Face ine baktım, zaten tanıdığım arkadaşları vardı. Konuşmalarından da birşey çıkmadı.:44:
Kafasını dağıtması için hobi edindirmeye çalıştım ama dershaneye gidiyorum yoğunum diye yanaşmadı.7 yıllık yüzücü,sitenin havuzuna götürmeye
çalışıyorum ona da yanaşmıyor. Ben de elimden geldiğince bol bol gezdirmeye çalışıyorum ve dediğiniz gibi ödül koymaya karar verdim, dersleri iyi gelirse
lens alacağımı söyleyeceğim. Eğer sorun kendine güvensizlik ve kendini beğenmemeyse sanırım biraz çaba gösterir lens için

landfloves .!.:

bence en yakın arkadaşlarından bir veya birkaçının erkek arkadaşı olmuştur yada onlara arkadaşlık teklif eden birileri olmuştur bu dönemde ve kız kardeşininz kendisinin yanlız kaldığını ona kimsenin teklif etmediğini falan düşünüyordur. yada okulda hoşlandığı bakıştığı bir çocuğu başka bir kızla samimi bir şekilde görmüştür veya onun başkasından hoşlandığını öğrenmiştir...


bence bunu şu şekilde sorabilirsiniz, eee okulda hoşlandığın birileri var mı falan deyin, sonra onla ilgili fazla üstelemeden en yakın arkadaşlarının isimlerini sayın atıyorum ayşe nasıl onun var mı erkek arkadaşı? fatma nasıl o napıyor? tenefüsleriniz 10 dak. dimi yetiyor mu kantine inip bişiler yemeye mesela gibi, sınıfta mı kalıyorsunuz tenefüslerde, ayy bizim zamanımızda herkes birbirini keserdi, hep koridorlara çıkardık vs gibi gibi.. biraz kendinizden örnekler vererek biraz arkadaşlarını sorarak anlarsınız.. emin olun sıkıntısı depresyonunun büyük çoğunlupu bundandır..

Genişletmek için tıkla...

Ben de hoşlandığı biri vardır diye düşünüp sordum ama hayır diyor. Kimse olmadığı için mutsuz olma ihtimali daha yüksek.
Bir şekilde kendisine olan güveni yerine getirmek lazım

bsragzde .!.:

tatlım senden çekinirken bile senle konuştuktan sonra böyle davranması garip.
kardeşine hak veriyorum bende lise de bir ara okulumu değiştirmiştim gitmek istemiyordum ağlıyordum ergenlikle ilgisi yoktu alışamamıştım evimin çevresinde bir okul değildi insanlar bana garipti ben onlara gariptim gözüme kalem çeksem yada önceki günden biraz kalem kalsa garip davanıyorlardı 1 dönem boyunca hiç arkadaşım olmadı anadolu lisesndeydim ama düze bile geçmeye razıydım yeterki o okula gitmiyim diye düşünüyordum. hiç zayıf gelmeyen karneme zayıf gelmişti lise sondaydım derslerime daha çok çalışmam gereken dönemde dersi geçtim okula bile gitmiyordum . 2. dönem eski okulma naklimi aldırınca herşey normale döndü =)

Genişletmek için tıkla...

Biz de hak verdik zaten tatlım üzerine gitmedik, 1 hafta devam etti sadece yeni okula,, şuanda eski okulunda ama buna rağmen
düzelmediği için sıkıntı yapıyorum:26: Çalışkan, pozitif bir insandı birden bire böyle herşeye ağlayan, ders çalışmak istemeyen,
hiç birşeyden mutlu olmayan birine dönüşünce biz ondan da fazla üzüldük. 1haftadır uğraşıyoruz ama değişme yok. Ufak da olsa
birşeyler yapmak hiç olmazsa neyin yolunda gitmediğini öğrenmek istiyorum

sevde_ .!.:

Biraz kendi haline birakin bence. Kendi icinde her ne yasiyorsa yasasin, hissetsin. Oyle yapma, boyle hissetme, sunu yap, arkadasini gor, psikologtu bilmemneydi bogmayin kizi. Simdi bunalima girmistir, bir zaman sonra duzelir. Hepimiz girmedik mi ergenlik bunalimina? Gecici bir surec bu. Ben de bunalimli, sorunlu bir ergenlik gecirdim. O donemlerde babam bana karisirdi "kizim niye eve kapatiyorsun kendini, arkadaslarinla gezsene yine, insanlara katilsana" cart curt diye butun gun kendince beni duzeltmeye calisirdi. Inanin ki cok bayiyor boyle baskilar, her ne kadar niyetiniz iyi de olsa. Birakin kiz biraz ergenligini yasasin, bunaliminin dibine vursun, sonra nasilsa duzelir. Ha cevresinde herhangi bir sorun varsa, bir dis etken varsa bilemem. Size derdini anlatabilecegini biliyorsa, oyle birseyde de isterse gelir anlatir. Velhasil, ustune dusmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Üzerine düştüçe daha çok bunalıma giriyor malesef, haklısınız:44: Olumszlukları konuşmaktan, sorular sormaktan çok (daha önce çok denemedim olmadı)
çözüm olabilecek birşeyler yapmaya çalışıyorum artık. Lens gibi, arkadaşlarını evimize kendim davet etmek gibi, saçlarını kendim yapmam gibi (saçları kıvırcık
olduğu için kendi yapamıyor, anca ben zapdedebiliyorum.B yaştaki kızlar için de saç büyük sorun malesef) Umarım bir işe yarar

umarım düzelirler

bugun aradım annemi ; okula yine telefon götürmüş,ama akşam biraz test çözmeye oturmuş anneme bu sıra hiçbirşey demeden izlemesini söledim .

limoncuk .!.:

Aslında böyle davranması benim çok hoşuma gitti. Ne güzel ergenliğini rahat yaşayabiliyor.. İlerde bu hallerini hatırlayıp gülecektir. Hatta sizin aranızda anı olarak kalacaktır..
Bende ergenlik yaşadım, bende sinirliydim, asiydim, mutsuzdum ama ne bileyim bende ayrı bi saflık vardı. Karakter olarak, tip olarak vs. Ergenlik dönemime ait hiç resmim yok. O yüzden kardeşinizin geçirdiği evreyi ben çok tatlı buldum.. Sanırım sorun bende. :44: :44:

Genişletmek için tıkla...

İleride anı olarak kalacak ama bana fazladan 5-6 beyaz saç olarak geri dönecek malesef
İnan ki buraya yazdıklarımdan çok daha fazlası var. Ders çalışmama, stres, sinir bunlar bir yana
kardeşim büyük bir ameliyat geçirdi 3-4 yıl önce, bu zamana kadar da hiç sorun yaşamadı ama
şimdi o kadar kasıyor ki kendini sağlığı da bozuldu, sık sık ağrıları oluyor. Zaten kalp hastası,
kalbinin sıkıştığını söylüyor. Biz de ne yapacağımızı şaşırıyoruz:18: