ergenlik döneminde densiz olanlar yüzünden;

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Herkese selamlar, iyi geceler umarım aranızda uyumayan ve beni teselli edebilecek olan arkadaşlar vardır
bu konuyu açmak birden aklıma geldi, aslında uzun zamandır hayatımda olan ama benim dile getiremediğim bir mevzu diyelim...

Benim bir göz hastalığım var doğuştan ''Allah öyle yaratmış'' demek isterdim ama demeyeceğim çünkü bu konuda isyan ediyorum şükredemiyorum çünkü ilk okula başladığımdan beri hep alay edildim.
Orta okula başladım orta okulu başka bir ilçede okudum orada olmaz diye düşündüm ama daha beteri oldu hemde kat kat, malum orta okul ergenler çok. Kimse ile göz teması kuramıyordum ''Bir gözü allaha bir gözü toprağa bakıyor'' veya ''sen hangi tarafa bakıyosun'' gibi kelimeler çok çok fazla işittim. Ha böyle anlatınca şimdi kesin aşırı şaşılık var diyeceksiniz ama yok sürekli aynaya bakardım fotoğraf çekilirdim ama yok fasulye tanesi kadar kayma vardı ve doktora gittiğimizde bunu bir gözümün büyük bir gözümün küçük olduğundan dolayı olduğunu söyledi . 6. sınıftan 8.e sınıfa kadar hep dalga geçtiler öyle ki okula bile gitmedim hep kaçtım o ortamdan şuan pişman miyim? hemde deli gibi çünkü okul hayatımı çok kötü etkiledi. okuldakiler dışında bütün çevrem arkadaşlarım çok sevimli duruyor derdi ama onlardan çok kötü eleştirilere dikkate alıyodum şuan 19 yaşındayım biriyle hala göz göze gelebiliyor muyum? HAYIR. Sosyal medyadan aylarca konuştuğum bir insanla dahi buluşamıyorum. 1 bucuk senelik ilişkim vardı onunla dahi göz göze gelmeye çekinirdim. Kısacası bir kaç ergenin sözleri ile senelerdir özgüvenim çok düşük ve ben bunu toparlayamıyorum. Aileme ameliyat olayım diyorum oda yok herkes gözünde hiç bir şey yok diyor ama ben kendimi o kadar o konuya alıştırmışım kı sürekli oyle görüyorum kendimi. Kendime yeni arkadaşlıklar edinemiyorum, biriyle göz göze temas kuramıyorum ki bence göz göze temas iletişim için çok önemli bir şey ama ben yapamıyorum
İcin rahat edecekse ameliyat ol da ciksin artik aklindan :(
 
Bu densizleri densiz anne babalar yetiştiriyor o yüzden. Kadın çocuğunun yanında başkası için " şişko" diye tabir kullanıyor. " Çirkin" diyor. Sen kimsin yahu...senin yetistirdigin çocuk da ilerde patavatsız ve densiz oluyor işte. Geçen kızım dediki " anne x arkadaşım gözlük kullanmaya başlamış x bence çok yakışmış hep kullanmalısın" dedim. Gurur duydum kızımla ve kendimle. Bu kadar hadsiz annelerin içinde birkaç taneyiz ne yazık ki...size gelince ameliyat olma durumunuz varsa hiç geciktirmeyin kimseyi dinlemeyin. Çünkü özgüven olayı kişinin kendisinde bitiyor nasıl mutlu olacaksanız öyle yapin
 
Malesef akran zorbalığı yaşamayan çok nadirdir. Çaresi varmış estetik ol diyeceğim ama göz kaybından bahsediyorsun cesaret edemezdim açıkçası..

Gözün için bişey dedikleri zaman ya evet bende böyleyim işte deyip geçsen inan birdaha kimse bisey diyemez, senin kırılıp uzuldugunu görünce iyice üstüne gelirler. Ama iste o anki psikolijin cok farklı oluyordur inan anlayabiliyorum. Çocuklarımızı keske daha duyarlı yetiştirmeye çalışsak.. insanlarin dış görünüşleriyle dalga geçmemeyi öğretsek.

Birdaha soylediklerinde lütfen sende onlarla gülüp geçmeyi dene, özgüvenin acısından ne kadar iyi geleceğini göreceksin 🙏

Unutmadan, kimse dört dörtlük değil. Herkesin bir kusuru var
 
Canım problemimiz hemen hemen aynıymış bende ortaokuldayken babam şofördu ırağa giderdi gümrük kapısını geçince haftalarca haber alamazdık ve o zaman komşumuzun kocası ırakta öldürüldü. Bunu duyduktan sonra benim uykularım kaçtı sıkıntı stres sıkıntı stres bana sedef geldi ama lekeli olan değil deri değiştiren cinsi kabuk bağlardı göz kapagim falan maymuna benziyorsun derlerdi bende okulu bıraktım şimdi ilaç kullandigim için hiç yok keşke bırakmasaydım ama ameliyatla seninki geçer hatta senin çok ufakmis gorumcemin kaynanasınin gerçekten biri daha doğru bir sola doğru tamamen kaymıştı biz sok geçirdik valla şimdi benden farksiz
 
Şayet riskli bir ameliyat değilse bence ameliyatınızı olun. Kaldı ki problemin bir gözünüzün diğerinden daha büyük olması ile alakalı olduğunu söylemişsiniz. Çok yakın bir arkadaşım göz doktoru. İnstagramda takip ettiğim kadarıyla basit bir göz kapağı ameliyatı ile bu asimetrik durum ortadan kaldırılabiliyor diye biliyorum. Madem sosyal hayatınızı bu kadar etkiliyor, kendi paranızı da kazanmaya başlamışsınız üstelik, çok büyük komplikasyon riski yoksa şayet, bence denemeye değer diye düşünüyorum.
 
Kendi yamuk burunlarına baksınlar. Kimsenin yüzü simetrik değil milimetrik farklar dahi olsa sağ ve sol göz farklı olabilir. Benim de bi kaşım diğerinden farklı, sağ göğsüm soldan büyük, bir kulağımın iç yapısının şekli diğerinden farklı. Yani diyeceğim şu, kusur aramak isteyen bulur. Ve bulanındır kusur.
 
Ben o yaşlarda hiç ergenlik yaşamadım ergenliği çok erken atlattım benimle dalga geçenler de öyle aman aman kusursuz bir insan asla değillerdi bende dalga geçebilirdim onlarla ama onların bana kattığı tek tecrübe hiç bir insanın dış görünüşü ile dalga geçmemek oldu.
Tavsiyem ameliyat ama çok lüks ve iyi bir hastanede buna iyi bir bütçe ayırın.
 
Herkese selamlar, iyi geceler umarım aranızda uyumayan ve beni teselli edebilecek olan arkadaşlar vardır
bu konuyu açmak birden aklıma geldi, aslında uzun zamandır hayatımda olan ama benim dile getiremediğim bir mevzu diyelim...

Benim bir göz hastalığım var doğuştan ''Allah öyle yaratmış'' demek isterdim ama demeyeceğim çünkü bu konuda isyan ediyorum şükredemiyorum çünkü ilk okula başladığımdan beri hep alay edildim.
Orta okula başladım orta okulu başka bir ilçede okudum orada olmaz diye düşündüm ama daha beteri oldu hemde kat kat, malum orta okul ergenler çok. Kimse ile göz teması kuramıyordum ''Bir gözü allaha bir gözü toprağa bakıyor'' veya ''sen hangi tarafa bakıyosun'' gibi kelimeler çok çok fazla işittim. Ha böyle anlatınca şimdi kesin aşırı şaşılık var diyeceksiniz ama yok sürekli aynaya bakardım fotoğraf çekilirdim ama yok fasulye tanesi kadar kayma vardı ve doktora gittiğimizde bunu bir gözümün büyük bir gözümün küçük olduğundan dolayı olduğunu söyledi . 6. sınıftan 8.e sınıfa kadar hep dalga geçtiler öyle ki okula bile gitmedim hep kaçtım o ortamdan şuan pişman miyim? hemde deli gibi çünkü okul hayatımı çok kötü etkiledi. okuldakiler dışında bütün çevrem arkadaşlarım çok sevimli duruyor derdi ama onlardan çok kötü eleştirilere dikkate alıyodum şuan 19 yaşındayım biriyle hala göz göze gelebiliyor muyum? HAYIR. Sosyal medyadan aylarca konuştuğum bir insanla dahi buluşamıyorum. 1 bucuk senelik ilişkim vardı onunla dahi göz göze gelmeye çekinirdim. Kısacası bir kaç ergenin sözleri ile senelerdir özgüvenim çok düşük ve ben bunu toparlayamıyorum. Aileme ameliyat olayım diyorum oda yok herkes gözünde hiç bir şey yok diyor ama ben kendimi o kadar o konuya alıştırmışım kı sürekli oyle görüyorum kendimi. Kendime yeni arkadaşlıklar edinemiyorum, biriyle göz göze temas kuramıyorum ki bence göz göze temas iletişim için çok önemli bir şey ama ben yapamıyorum
Erkek kuzenim oldu ameliyatını ama onda ilerlemişti şimdi hala aynı sağ gözü bana bakıyor soluda duvara malesef ama sizin dereceniz azmış
 
Inanan bu sadece size yapilmiyor benim boyum 159 asiri kisa degilim ama tun erkek arkadaslarim dalga gecerdi. Emin ol birgun. Hic unutmam ayaga kalktm bir soru sordum hocaya arkadasm niye oturuyorsn dedi sinif kahkahaya boguldu sonra bende gulmeye basladm sadece Oda degil saclarim cok kotu asiri fazlaydi ne alaka diyeceksnz ama bir toka zor topluyordu okdr kotu duruyordu ki acik hic birakmiyordm asiri gurdu kafamda iki bas var gibi at yelesi dediler cok dalga gectiler. Gercekten de sacim cok berbat duruo Hala acik biramamyrm bence bosvern my cunku bitmio
 
Bizim gelinimiz doğuştan ileri derece glokom hastası daha 1 haftalık bebekken ameliyat olmuş , yıllar içinde bir gözünü kaybetmiş nakil yapılmış şu an %30-%40 görüyor , ben ilk tanıştığımda glokomu engellemek için gözünde tüp vardı,sonra bazı sorunlardan çıkartıldı şimdi tekrar takılacak. Benim bildiğim 5-6 ameliyatı var. Görüntüsel olarak da iki gözü de koyu gri gözbebeği vs. ayırt edilemiyor. Şu an 29 yaşında güzel bir kariyeri, mutlu bir yuvası, çok tatlı bir bebişi var. Asla hayata küsmeyen, isyan etmeyen, şen şekrak , neşeli biri, yeri gelir kendiyle dalga geçer güler eğlenir. Ben bunları neden anlattım hayatta iki seçeneğiniz var 1-Vazgeçmek, isyan etmek, kendinizi her şeyden soyutlamak , mutsuz ,huzursuz ,takıntılı bir hayat. 2-Kendini her koşulda sevmek, yapamadıklarına değil yapabildiklerine odaklanmak,her şeye kulaklarını tıkamak ve mutlu bir hayat. Bahsettiğin durumun çözümü var ,şartları zorla ,kendinle barış, kendini sev sonra istersen sadece kendin için ameliyatını ol.
 
benim de gözüm kayar güneşte kıstığım zamanlar ama azaldı, doktor gözün tembel demişti.

2 ismim var birisi erkek ismi çocukluğum boyunca bende bundan çektim çok dalga geçtiler çok ağlardım :) şimdiler de herkes 2. ismimle hitap ediyor :)
 
Herkese selamlar, iyi geceler umarım aranızda uyumayan ve beni teselli edebilecek olan arkadaşlar vardır
bu konuyu açmak birden aklıma geldi, aslında uzun zamandır hayatımda olan ama benim dile getiremediğim bir mevzu diyelim...

Benim bir göz hastalığım var doğuştan ''Allah öyle yaratmış'' demek isterdim ama demeyeceğim çünkü bu konuda isyan ediyorum şükredemiyorum çünkü ilk okula başladığımdan beri hep alay edildim.
Orta okula başladım orta okulu başka bir ilçede okudum orada olmaz diye düşündüm ama daha beteri oldu hemde kat kat, malum orta okul ergenler çok. Kimse ile göz teması kuramıyordum ''Bir gözü allaha bir gözü toprağa bakıyor'' veya ''sen hangi tarafa bakıyosun'' gibi kelimeler çok çok fazla işittim. Ha böyle anlatınca şimdi kesin aşırı şaşılık var diyeceksiniz ama yok sürekli aynaya bakardım fotoğraf çekilirdim ama yok fasulye tanesi kadar kayma vardı ve doktora gittiğimizde bunu bir gözümün büyük bir gözümün küçük olduğundan dolayı olduğunu söyledi . 6. sınıftan 8.e sınıfa kadar hep dalga geçtiler öyle ki okula bile gitmedim hep kaçtım o ortamdan şuan pişman miyim? hemde deli gibi çünkü okul hayatımı çok kötü etkiledi. okuldakiler dışında bütün çevrem arkadaşlarım çok sevimli duruyor derdi ama onlardan çok kötü eleştirilere dikkate alıyodum şuan 19 yaşındayım biriyle hala göz göze gelebiliyor muyum? HAYIR. Sosyal medyadan aylarca konuştuğum bir insanla dahi buluşamıyorum. 1 bucuk senelik ilişkim vardı onunla dahi göz göze gelmeye çekinirdim. Kısacası bir kaç ergenin sözleri ile senelerdir özgüvenim çok düşük ve ben bunu toparlayamıyorum. Aileme ameliyat olayım diyorum oda yok herkes gözünde hiç bir şey yok diyor ama ben kendimi o kadar o konuya alıştırmışım kı sürekli oyle görüyorum kendimi. Kendime yeni arkadaşlıklar edinemiyorum, biriyle göz göze temas kuramıyorum ki bence göz göze temas iletişim için çok önemli bir şey ama ben yapamıyorum
Lens taktınız mi hiç
 
Neden başkaları için kendinizi değiştirmeye çalışıyorsunuz? Ameliyat oldunuz ve bu sorunu hallettiniz sanıyor musunuz ki bir daha hiçbir şeyinize konuşulmayacak? Yarın başka bir şeyinize konuşulacak ve bu böyle sürüp gidecek. Ameliyattan önce bir psikoloğa gidin bence. Siz kendinizi kusurlarınızla sevmezseniz kimse sizi olduğunuz gibi sevmez. Ben de ergenlikte bu tarz şeylere maruz kaldım hem de öğretmenlerim tarafından daha çok kaldım. Çocuklara kıyafet giydirip mankenlik etkinliği yaptırıyorlar, hocam herkesin için de "sen önce kilo ver, senden manken mi olurmuş" dedi,sanki gerçek podyuma çıkıyormuşuz gibi. Herkes bana güldü ve annem sırf bunun için bana yeni bir kıyafet almıştı ve ben onu giyinemedim. Çok üzüldüm, ağladım ama şu an ne kadar salakmışım diyorum. Şimdi de çok zayıf değilim. Sürekli kilo alıp vermekten vücudumda çatlaklar var, dik göğüslerim yok ama ben kendimi her şeyimle seviyorum. Densiz insanlara susmayarak işe başlayın, onların da kalbi kırılır demeyin. Benim kalbimi kıranın kalbini gözümü kırpmadan kırıyorum artık. Herkes yerini ve haddini bilecek.
 
Herkese selamlar, iyi geceler umarım aranızda uyumayan ve beni teselli edebilecek olan arkadaşlar vardır
bu konuyu açmak birden aklıma geldi, aslında uzun zamandır hayatımda olan ama benim dile getiremediğim bir mevzu diyelim...

Benim bir göz hastalığım var doğuştan ''Allah öyle yaratmış'' demek isterdim ama demeyeceğim çünkü bu konuda isyan ediyorum şükredemiyorum çünkü ilk okula başladığımdan beri hep alay edildim.
Orta okula başladım orta okulu başka bir ilçede okudum orada olmaz diye düşündüm ama daha beteri oldu hemde kat kat, malum orta okul ergenler çok. Kimse ile göz teması kuramıyordum ''Bir gözü allaha bir gözü toprağa bakıyor'' veya ''sen hangi tarafa bakıyosun'' gibi kelimeler çok çok fazla işittim. Ha böyle anlatınca şimdi kesin aşırı şaşılık var diyeceksiniz ama yok sürekli aynaya bakardım fotoğraf çekilirdim ama yok fasulye tanesi kadar kayma vardı ve doktora gittiğimizde bunu bir gözümün büyük bir gözümün küçük olduğundan dolayı olduğunu söyledi . 6. sınıftan 8.e sınıfa kadar hep dalga geçtiler öyle ki okula bile gitmedim hep kaçtım o ortamdan şuan pişman miyim? hemde deli gibi çünkü okul hayatımı çok kötü etkiledi. okuldakiler dışında bütün çevrem arkadaşlarım çok sevimli duruyor derdi ama onlardan çok kötü eleştirilere dikkate alıyodum şuan 19 yaşındayım biriyle hala göz göze gelebiliyor muyum? HAYIR. Sosyal medyadan aylarca konuştuğum bir insanla dahi buluşamıyorum. 1 bucuk senelik ilişkim vardı onunla dahi göz göze gelmeye çekinirdim. Kısacası bir kaç ergenin sözleri ile senelerdir özgüvenim çok düşük ve ben bunu toparlayamıyorum. Aileme ameliyat olayım diyorum oda yok herkes gözünde hiç bir şey yok diyor ama ben kendimi o kadar o konuya alıştırmışım kı sürekli oyle görüyorum kendimi. Kendime yeni arkadaşlıklar edinemiyorum, biriyle göz göze temas kuramıyorum ki bence göz göze temas iletişim için çok önemli bir şey ama ben yapamıyorum
Ergenlik dönemimde çok zayıftım. Boyum da kısaydı. Şimdi skinny olmak moda ama o zamanlar bir dirhem et bin ayıp örterdi. Sibel can’ın ikon olduğu yıllarda esmer , 0 beden bir kızdım. Talibim çok azdı elbette. Streç giyerdim etek giyerdim bakarlardı bacaklarıma garip garip. O dönem öyle geçti gitti. Belli yaştan sonra herkes eşitleniyor zaten. Çevreniz mankenlerden oluşmuyorsa fiziksel kusırlar olağan bir hal alıyor zaten az sabır 💓
 
Göz ameliyatı riski fazlaysa hiç olma değilse psikolojin için ol tabiki.
Artık çalışıyorum ailem izin vermesede olabilirim demişin ama yasin 19 da olsa Küçüksun annelerı ikna et güzelliklé olsun hersey. Ben nasılsa çalışıyorum olarak düşünme .
Sana abla tafsiyesi olarak kimseyi takma kendine güven derim. Sen kendine guvendikce kafanà taktiğin durumu kimse farketmeyecek bile.
Yıllar önce ortaokulda bir arkadas vardı ismi de Tuğbay dı. Sesi okadar ince okadar cirtlak bir sestiki. Ona da sese bak deyip gulerlerdi bazı arkadaşlar. Hatta kitap okurken sesli gerçekten öğretmen bile gulerdi.
Okadar azimli kendine güvenliydi ki siir yarışmalarına ,özel günde okuma seçmelerine katılırdı asla umursamazdi. Kitap okuma zamanı parmak inmez mutlaka o da okurdu ..
Bir gün gelmedi okula hasta olmuş. Dalga geçen arkadaslarimiz tuğba dà olsaydı o okurken enerjimiz yukseliyo tarzında yorum yapildi. Hepimiz çok seviyorduk ve gerçekten sesi değil bi zaman sonra özgüveni okadar hoşumuza gidiyorduki.
Hala daha çok nadir toplanilsa da başı çeker herkez tuğba da olsun, geliyor dimi der😊
Sen içine kapandikca olmayan birsey bile ortaya çıkar kusur görünür. Yapı olarak kendini değiştirmelisin. Çünkü gözünden ameliyat yapılsa zamanla başka biryerine kafanı takarsin.
Herşey görsellik değil asla huy güzel olmayınca güzellik çirkin gelir insana. Ki eminim güzel bir kizsin fazla da değilmiş zaten kafana takma .
Dünyanın ennnn tatlı varlıkları çocuklardir ama bir okadar da acımasız. Çocukluk işte eski günleri düşünme .
Yeni bir sayfa aç kendine güven 😉
 
Herkesin yorumunu tek tek okudum öncelikle iyi yorumlarınız için çok teşekkür ediyorum ailemden bağımsız bir şekilde çalışıyorum şuan yeri geldiğinde doktorda müsait görürse elbette ameliyat olmak tek hedefim şuan gözlük ile yetiniyorum.
Mune Mune ablam konuyu kapatır mısın lütfen
 
Benim de kilomla ve ender de olaa soyadımla dalga geçilirdi.Bende rapçiyim soyadım ondan öyle derdim sonra zayıflara da sıska denildiğini öğrendim. Koca koca ergenler de var.Kimse kusursuz değildir bu gerçek.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X