merhaba.. erkek arkadaşımın sinirsel bir hastalığı olduğunu düşünüyorum ama bir fikrim olmadığından adını koyamıyorum
Tepkileri; sinirlenince aşırı öfkeli, yeri göğü inletir sesi o derece (ben tepki verdikce azalmaya başladı) ve aşırı hızlı konuşuyor sinirliyken
çıldırmış gibi konuşur, abuk subuk hikayeler yazar sanki ben o dediklerini yapmışım gibi emin bir şekilde ısrar eder kabul etmezsem isterse 10 gün sürsün kabul ettirene kadar zorlar.. her ne kadar hissettirsemde ona göre ben başkalarına daha çok değer veren onu dışlayan, her zaman haksız bulan, kötü biri muamelesi yapıyormuşum..Örnek: geçen gün yolda yürürken ayağına bastı biri,öfkeden deliye döndü, küfürler saydı adamı görse dövecek o derece..ben de sakinleştirmek için "hayatım zaten kalabalık kimse kimsenin ayağını görmüyor ki olur böyle şeyler" dedim.. başladı bana yolun ortasında bağıra bağıra "sen zaten beni dışla, başkalarını koru, ben senin hayatında hiçim" vs demeye şaştım kaldım.. 2 dk sonrada kahkaları havada uçuştu..
herkese sanki annesiymiş gibi karışır, karşısındaki yanlış yapıyorsa onun bildiğini yaptırına kadar diretir..örnek: arkadaşımın bebeğiyle 2 aylıkken tatile gitti demediğini bırakmadı.. karışmamasını, onu ilgilendirmediğini söylesem terslenir..
sinirli hali neşeli halinden çok çok farklı bazen ciddi ciddi ondan 2 tane olduğunu düşünüyorum:)
çok unutkan..önemli günler, benimle ilgili şeyler vs bu konularda değil, mesela yaşadığımız bir anı başka türlü yaşamışız gibi hatırlıyor..
birşey anlatıyorum, onu başka türlü anlayıp konuşuyor konuşuyor bir bakıyorum başka konuya geçmiş:S artık birşey diyemiyorum,bakakalıyorum öyle..
sürekli kötümser, ümitsiz ama bir bakıyorsunuz ertesi gün neşe saçıyor, allah şükrediyor vs.
erkek arkadaşım subay..istanbuldayken ben ve arkadaşlarım hep şakalaşırdık bu nasıl asker, bu kadar gülen, neşeli, enerjik bir adam olur mu falan derdik(sinirli halini görmeden önce tabi)..hatta bir arkadaşım X'i sinirliyken düşünemiyorum sinirlenemez o derdi ama birgün şahit oldu ve hala o günü hatırlattığımda hatırlatma ne olur der:) şimdi doğu da şark görevinde..belkide oranın şartlarından böyle oldu diyeceğim ama istanbuldaykende sinirliydi sadece bu kadar sık değildi..
bazen benimde tepem atıyor o zaman biraz pısıyor ama 1-2 kere olduktan sonra artık benide takmıyor, nasıl davranacağımı şaşırdım.
kötü koşulda bile olsa umutlu biriydi, yine öyle davranır diye bekliyorum sanırım 
