- 21 Mayıs 2015
- 70
- 11
- Konu Sahibi kaplumbaga prenses
- #1
Kızlar merhaba, benim 2 yıllık bir ilişkim var. Ben biraz fazla kıskancım gerçi erkek arkadaşım da öyle fakat benim hareketlerim onu biraz daha solluyor sanırım. Fikirlerinize ihtiyacım var. Ben erkek arkadaşıma güven problemi yaşıyorum kendi kendime kafamda sürekli senaryolar yazıyorum ve ona yansıtıp bunu kavga çıkartıyor üstüne bir de ayrılıyorum o sinirle ve sosyal medya hesaplarından silip whatsapp'tan da engeli koyuyorum. Sonra dayanamayıp engeli açıyorm mesaj atıyorum barıştırıyorum tekrar böyle yapıyorum 
. Lakin arkadaşlarım bu çocuk güvenimi sarsacak bir şey yapmadı. Ailesi tanır beni giderim sürekli çağırırlar, arkadaşlarıyla iç içeyiz beraber her şey çok güzel fakat ben ve öz güvensizliğim ve ona güvensizliğim . Yolda yürürken karşıdan gelene istemsiz bakarız değil mi? onun karşısından gelen kızsa ve bakmışsa kavga çıkartıyorum, sanki beni bırakacakmış benden güzel kızlara gidecekmiş gibi kuruyorum kafamda. Ama ben böyle paranoyak gibi oldum. Zamanında mail şifresini bulup face şifresini falan bulup gizlice bakıyordum, bir şey bulamıyordum. Kendi kendime de tamam bir daha yapmayacağım güveneceğim diyordum. 2 gün sonra yine yapıyordum. Yanımdayken telefonunu alıp bakıyordum. Şu an bunları topluca yazınca ben bile utandım kendimden tam bir ruh hastasıymışım meğer :) . 2 güne 1 malesef oluyor böyle sayemde. En son 6 gün önce arkadaşlarıyla maç izlemeye gitti, şarjım bitecek dedi. 2 saat sonra eve gidince yazdı ben yine o 2 saatte kafamda kurdum kim bilir kimleydin sana güvenmiyorum, inanmıyorum bilmem ne dedim ve ayrıldım. Ertesi gün barışmak için mesaj attım barıştı ama akşam ayrıldık. Anlaşamadığımızı, bu 2 senede hep kavga ettiğimizi söyledi. Her gün 1 ya da 2 defa mesajlaşıyoruz. Ya o Ya ben yazıyoruz, ben yazınca biraz fazla fazla yazıyorum gerçi ama barışmaya ikna edemedim. Sizce ne yapmalıyım bir daha böyle davranmayacağım çünkü, güveneceğim ve onu huzursuz etmeyeceğim. Nasıl ikna eder barıştırırım arkadaşlar. Yoksa hiç arayıp sormamalı mıyım kendi mi gelmeli. Bu şekilde benim ısrarımla barışmış mı olur?
. Lakin arkadaşlarım bu çocuk güvenimi sarsacak bir şey yapmadı. Ailesi tanır beni giderim sürekli çağırırlar, arkadaşlarıyla iç içeyiz beraber her şey çok güzel fakat ben ve öz güvensizliğim ve ona güvensizliğim . Yolda yürürken karşıdan gelene istemsiz bakarız değil mi? onun karşısından gelen kızsa ve bakmışsa kavga çıkartıyorum, sanki beni bırakacakmış benden güzel kızlara gidecekmiş gibi kuruyorum kafamda. Ama ben böyle paranoyak gibi oldum. Zamanında mail şifresini bulup face şifresini falan bulup gizlice bakıyordum, bir şey bulamıyordum. Kendi kendime de tamam bir daha yapmayacağım güveneceğim diyordum. 2 gün sonra yine yapıyordum. Yanımdayken telefonunu alıp bakıyordum. Şu an bunları topluca yazınca ben bile utandım kendimden tam bir ruh hastasıymışım meğer :) . 2 güne 1 malesef oluyor böyle sayemde. En son 6 gün önce arkadaşlarıyla maç izlemeye gitti, şarjım bitecek dedi. 2 saat sonra eve gidince yazdı ben yine o 2 saatte kafamda kurdum kim bilir kimleydin sana güvenmiyorum, inanmıyorum bilmem ne dedim ve ayrıldım. Ertesi gün barışmak için mesaj attım barıştı ama akşam ayrıldık. Anlaşamadığımızı, bu 2 senede hep kavga ettiğimizi söyledi. Her gün 1 ya da 2 defa mesajlaşıyoruz. Ya o Ya ben yazıyoruz, ben yazınca biraz fazla fazla yazıyorum gerçi ama barışmaya ikna edemedim. Sizce ne yapmalıyım bir daha böyle davranmayacağım çünkü, güveneceğim ve onu huzursuz etmeyeceğim. Nasıl ikna eder barıştırırım arkadaşlar. Yoksa hiç arayıp sormamalı mıyım kendi mi gelmeli. Bu şekilde benim ısrarımla barışmış mı olur?
barışmayınca sevgisinden de emin olamadım sordum. Seviyor musun diye sevmiyorsan üzülmemem için yalan söyleme üzülmem saygı duyarım dedim. Kandırdım onu dürüstçe cevap versin diye
ama daha görmedi
