erkekler nankör ve iyiyi haketmiyorlar

siteye üye olduğum günden beri eşlerine fazlasıyla fedakarlık yapan,uymlu olup çok seven bayanların ne kadar güç durumda olduğunu görüyorum..
nedeni erkeklerin nankör olması mı..neden iyiyken yaranılmıyor..üzlüyorum okudukça

tamtatam .!.:

siteye üye olduğum günden beri eşlerine fazlasıyla fedakarlık yapan,uymlu olup çok seven bayanların ne kadar güç durumda olduğunu görüyorum..
nedeni erkeklerin nankör olması mı..neden iyiyken yaranılmıyor..üzlüyorum okudukça..mesela eşime umursamaz davranınca,yeri geldimi yerin dibine sokunca,naz yaptığımda yaranıyorum..
azıcık fazla ilgi göstereyim hafiften havalara girdiğini farkediyorum ve hemen kendimi geri çekiyorum..
aslında çok fedakar ve iyi biridir eşim..çokda aşığım ama fazla yüz vermekten kaçınıyorum hep..
hatta eşimle ilk çıkmaya başladığımz zamnlar bir gün bi arkadaşıma biraz ters davranmıştım eşimin o zamn bana söyledği söz; "bana niye öyle trip atmıyorsun" gibi bişey demişti!!

o günden sonra taviz vermemem gerektiğini daha iyi anladım,iyi olunca yaranılmayacağını anladım ve insanların hiç birine yaranmak için uğraşılmayacağınıda zaman içinde anladım..
yani "deveye diken yaranır" sözü çok uygun erkelerin geneli için..bunu eski ilşkimdede farketmiştim
aslında insanlara hayır demeyi pek beceremeyen,hiç bi şekilde kırmamaya çalşıan bi yapım var ama zamanla böyle gitmeyeceğini anladım..

hatta eski erkek arkadaşım bi gün bana "beni avucunun içine almlısın beni sen yönetmelisin" gibi bişey demişti..evet komik geleblir ama dedi bunu..neden mi dedi çok seviyordum (yada öyle sanıyordum)ben yapamamştm o dedğini ve yaranamamştım bu yüzden.. her dediğine tamam diyordum ve yaranamıyordum..
bunları buraya neden yazdım bilmiyorum ama karşı taraf için iyiylik her zaman iyi olmuyor..bu nankörlüğe anlam veremiyorum iştee

Genişletmek için tıkla...

Bu herkes için geçerli aslında sadece erkekler için değil..

sallayın kızlar gün gelir el mahkum biriyle evlenirsiniz o zamana kadar hayatınızı yaşayın hiç bi erkeğe değmez

Erkekler bir nevi oğlan çocuklarıdır hiç büyümeyen...
İdare etmeyi, yeri geldiğinde birşeyler anlatıp onlara tatlı dille anlatmayı hiç bırakmamamız gerekiyor.
Evli olalım, sevgili olalım...
Aşırı ilgiden sıkıldıkları gibi az ilgiden de sıkılıyorlar...
Aslında bu durumu yemeğe benzetebiliriz. Aç bırak ama öldürme. Vaktini geçirmeden yemeğini önüne ver... Ki, çocuk yemeği iştahla yesin... Daima yemeği önünde bulan çocuk iştahsız olur.

Şahsen biri bana aşırı ilgi gösterse ben de sıkılırım. Ne o öyle vıcık vıcık her dakika..
Tamam insan sever, öper, koklar, sarılır da; insanın yalnız kalması da önemlidir bunlar kadar.

Çok severim eşimi, onu öpmeyi sarılmayı falan, ama her dakika da olmaz ki.
İnsanın içinden geldiği bi sarılma şekli vardır, bi de otomatiğe bağlama şekli vardır. Bunun arasındaki farkı çok iyi gözetlemek lazım.

Bu nankörlükle alakalı değil bence.
Nankörlük bambaşka bişeydir. Kelimeleri iyi seçmek lazım.

Hatta düşünüyorum da kadınlar bu yüzden hata yapıyo işte.
Alice her zaman harikalar diyarında dolaşmasın bırakın da. Biraz da zırvalıklara takılsın

Bi erkek ve kadın, birbirlerine aşık oluyor, bi ilgiler, bi iltifatlar, öpmeler, sarılmalar ilk zamanlarda değişik geliyor.
Neden değişik gelir hiç sorgulayan var mı bunu hiç.

Aşık olduğun adamın ilk defa elini tutarsın elin titrer; ilk defa sarılırsın, ayakların yerden kesilir; ilk defa öpüşürsün uçacak gibi olursun. Çünkü daha önce elini tutmadın,sarılmadın ve öpmedin. Dolayısıyla beyin bu aşık olduğun kişiyle yapılan ilkleri heyecanla karşılar. Daha sonraları beyin bu hisse alışır ve normal karşılar. Size de ''o eski elimi tutuşu nerde, elim titrerdi'' dedirttiren asıl sizin kendi nankörlüğünüzdür. Adamın elinizi tutuşunda bi değişiklik yok halbuki, sizin alışmış olduğunuz his var artık.Beyniniz bunu çoktan belleğe aldı.

Aah ah, asıl erkeklere yazık, kadınlar kıymet bilmiyor artık. Zavallılar.

Düşünüyorum da, kocamın beni ilk zamanlardaki öpmesiyle şimdi arasında bi fark yok. Siz de düşünürseniz belki farkına varabilir, adama yaptığınız haksızlıktan vazgeçebilirsiniz.

Bence erkeği kadını yok bu biraz ilşiki oyunu gibi birşey...
Ben bu oyunun farkına eski sevgilimle varmıştım, ve yurttaki kızlarla deneme yaparak

Eğer erkek kızı daha çok seviyor, her dediğine tamam diyorsa, kız çok umursamaz bir halde oluyor. Öyle kızlar gördüm ki, gül gibi sevgilileri vardı, çocuk ne isterse yapıyordu, sürekli ilgili davranıyordu, kızın tepki mesaj gelince " aa yeter ama bıktım bu çocuktan bir gün de rahat bırak di mi ", ya da " uff yine mesaj attı yaaa" vs. Öyle duygusuz davranan kadınlar gördüm ki inanamazsın, hem de sessiz sakin duygusal romantik erkeklere...
Öte yandan, garibim sevgilisinin peşinde kahrolmuş kızlar : bu garipler de ilgi bekler, mesaj bekler, gelmeyince kendileri atar, aslında ne kadar üzülseler de yine hadi ben atayım belki yoğundur işi vardırlarla kendilerini kandırırlar...vs vs...

Bu iki tip kadın karşı karşıya gelince de birbirlerini anlayamazlar
Bu iki tip erkek de öyle :)

Mesela geçen bir arkadaşımla konuşuyorum ; işte sevgilisi biriyle buluşmuş çok kıskanmış ama söylemicekmiş..Niye? O zaman şımarırmış


İnsanlar artık taktik yürütmekten ilişkilerini aslında yaşayamaz bir haldeler de farkında olamıyorlar.

Keşke herkes doğal olabilse ama mümkün de değil ....

Ben eşimle ilk sevgiliyken baştan demiştim, taktiklere doydum artık yorgunum kaçıp kovalama oyunlarına girersek ben kovalayamam zaten, hiç bulaşmayalım insan gibi sevgimizi de yıpratmadan içimizden geldiği gibi davranalım. Yani kafanda en son ben üç kere özür diledim , daha da dilemem sıra onda demek yerine, gelip bana hayatım bak üç seferdir hiç adım atmadın hep ben özür diledim, sence senin de adım atman gerek miyor mu? de, beni düşündür demiştim...

Öyle de sürdürüyoruz...

Ama bu başarılamıyorsa, erkeği hayatınızın merkezine koymayın, o da sizi koymasın...Zira gerçekten çok sevip değer verip her dediğine 'tamam' diyince şımarıyorlar (şımarıyoruz), ama unutmayın, sevginizi belli etmeyip tepeme çıkmasın diye sert davrandığınızda da bunalıyorlar (bunalıyoruz) :)

Herkese dengeyi bulmayı temenni ediyorum

tamtatam .!.:

siteye üye olduğum günden beri eşlerine fazlasıyla fedakarlık yapan,uymlu olup çok seven bayanların ne kadar güç durumda olduğunu görüyorum..
nedeni erkeklerin nankör olması mı..neden iyiyken yaranılmıyor..üzlüyorum okudukça..mesela eşime umursamaz davranınca,yeri geldimi yerin dibine sokunca,naz yaptığımda yaranıyorum..
azıcık fazla ilgi göstereyim hafiften havalara girdiğini farkediyorum ve hemen kendimi geri çekiyorum..
aslında çok fedakar ve iyi biridir eşim..çokda aşığım ama fazla yüz vermekten kaçınıyorum hep..
hatta eşimle ilk çıkmaya başladığımz zamnlar bir gün bi arkadaşıma biraz ters davranmıştım eşimin o zamn bana söyledği söz; "bana niye öyle trip atmıyorsun" gibi bişey demişti!!

o günden sonra taviz vermemem gerektiğini daha iyi anladım,iyi olunca yaranılmayacağını anladım ve insanların hiç birine yaranmak için uğraşılmayacağınıda zaman içinde anladım..
yani "deveye diken yaranır" sözü çok uygun erkelerin geneli için..bunu eski ilşkimdede farketmiştim
aslında insanlara hayır demeyi pek beceremeyen,hiç bi şekilde kırmamaya çalşıan bi yapım var ama zamanla böyle gitmeyeceğini anladım..

hatta eski erkek arkadaşım bi gün bana "beni avucunun içine almlısın beni sen yönetmelisin" gibi bişey demişti..evet komik geleblir ama dedi bunu..neden mi dedi çok seviyordum (yada öyle sanıyordum)ben yapamamştm o dedğini ve yaranamamştım bu yüzden.. her dediğine tamam diyordum ve yaranamıyordum..
bunları buraya neden yazdım bilmiyorum ama karşı taraf için iyiylik her zaman iyi olmuyor..bu nankörlüğe anlam veremiyorum iştee

Genişletmek için tıkla...

dgruuu cokk dgruu erkk arkdsm agzmn ıcıne bkydu hatta bıgun bana bı saka yapmıstı ve sonrada dedıkı kaybetme korkusu neymıs gordunmu sımdı sen bana bunu hep yasatysun demıstııı ama sımdııı ılgı sıfır pasamdaaa ahh ahhh ama cekyrum bnde kendımı artıkk o ugrassın

asla haketmiyolar asla

kişi nankör...neler görüyoruz, okuyoruz, yaşıyoruz, şahit oluyoruz.kızı erkeği yok. kişi nankör, samimiyet yok içtenlik yok fedakarlığın adı taviz olmuş bi oyunlar saçma şeylere meyillenmeler bi heyecan peşinde koşmalar herşeyi sorgulamalar yapılan şeylerin altında artniyet aramalar, yapılmadı mı ya da yapmadık mı bunları.ben kendimce bu yanlışlara düşmemeye çok dikkat ediyorum.tüm samimiyetimle bişeyleri paylaşıyorum...iyi olmak iyi olmaya çalışmak, iyiyi hakedeceğimiz anlamına da gelmiyor.üzülerek söylüyorum...

Lambrusco .!.:

Ben eşimle ilk sevgiliyken baştan demiştim, taktiklere doydum artık yorgunum kaçıp kovalama oyunlarına girersek ben kovalayamam zaten, hiç bulaşmayalım insan gibi sevgimizi de yıpratmadan içimizden geldiği gibi davranalım.

Genişletmek için tıkla...

sanirim yeniden bir iliskiye baslasam ilk soyleyecegim seylerden biri bu olacak..
iki durumda da kaldim sanirim. ya cok ilgi gosterildi, sabah aksam aranildi, adima siirler, mektuplar yazildi ben kactim, yada ben bu defa sevdigimi soyledim karsi taraf simardi. ama artik iki turlusu icin de cok yorgun hissediyorum kendimi. kacan kovalayan iliskisinde sanirim mutluluga ulasmasi zor. iki kiside kendinden birseyler koyacak, hesaplamalar olmadan, adam gibi bi beraberlik yasanilacak huzur icinde...

ilgisiz adama da tahammulum yok. karsilikli huzur ve mutluluk veren,dingin, ve yine tekrar ediyorum HUZURLU bir beraberlik istiyorum artik ((= cok mu zor ya, yoruldum... ((=

aslında kadın erkeği de yok bu durumun; bir kısım erkeğin de kadınlar için düşünceleri bu yönde ama duygusal ilişkileri baz aldığımızdan şu anda erkekler üzerine konuşuyoruz. bazı insanlara iki türlüsü de yaramıyor bende de böylesi vardı. soğuk ve mesafeli bir insandım, yapı olarak sessiz de kalamazdım eskisiyle tanıştığımızda olduğu gibi kendimi ortaya koydum. önceki ilişkisinde karşı tarafın çok pasif olduğunu hiç kavga etmediklerini kendisini yöneten, baskın karakterli bir insana ihtiyaç duyduğunu söylemişti. aylarca kaçtım içimde bir his onunla olmamam gerektiğini fısıldıyordu sanki. gözyaşları, yalvarmalar, gece gündüz aramalar gelmeler... bir noktada ben de pes ettim ve başladık. aradan zaman geçti ve soğuk ve mesafeli oldum sanki başta bunları söylememişim gibi, sevgimi yeterince gösterememişim bir ayrılık yaşadık. tek istediği şey sevgimi görmekti sözde... tekrar bir araya geldik ben deli gibi aşık olmuşum artık kendim olmaktan çıkmışım. tüm duvarlar yıkılmış, tam da onun istediği gibi onu sevmeye başladım. hayatı boyunca hiç sevilmediğini söyleyen adam için öyle fedakarlıklar yaptım ki ve o kadar katlanılmaması gereken şeylerine katlandım ki başkası olsa yanımda bir dakika bile durmazdı diye kendi söylerdi. sonuç: 1.5 yıl varlığıma şükreden adam istemeye geldi ve bir hafta sonra terk etti beni. gerekçesi de kavga ediyormuşuz. onca yapılan şeyin, o aylarca beni sevsin diye yanımda ettiği duaların karşılığını aldığında nedense ben değersizleştim. bir de karakter olarak baskınmışım rahatsız etmiş bu durum beyefendiyi, e önceki de böyle olmadığı için onu rahatsız etmişti ve aradığı tam da benim gibi biriydi. anlamak güç, insanların ne istediğini bilmek imkansız gerçek olan şu ki birini çok sevdiğinde onu bir şekilde kaybediyorsun. sanki o sevgiyle bir canavar yaratıyorsun ellerinle. bazıları da sanırım kendi değersizliklerini başkalarına eziyet ederek ödünleme peşinde, özgüven eksikliği neticesinde sahip olduğu o sevgiyle ne yapacağını bilemiyor ve sevginin, ilişkinin sıcaklığını hissedip huzur bulmak yerine ego patlamasına neden oluyor. bazı insanlar gerçekten sevilmeyi hiç hak etmiyor...

mesaj tekrarı...

evet bazen böyle olabiliyorlar :)