tesekkur ederim hepinize dün zaten patlama noktasına geldim ve patladım.
ben yavaş yavaş ilgimi çekecektim ya içimdekileri söylememe neden oldu ve söyledim.
dün yemek yerken konu ehliyetten açıldı ve şu cümleyi kurdu;
keşke ehliyetimi şimdi alsaydım benimkini de sen öderdin dedi,
ben seni evlat mı edindim neden ben ödeyecekmişim dedim ve evet cevabını aldım

(
sonra zaten yüzüm düştü ve gözlerim doldu.
sonra ne yaptım dedi,
ben sana sorumluluk vermedim artık seni sorumsuz görüyorum hersey benim salaklığım seni bu hale ben getirdim, seni zor durumda bırakmamak için senden hiç birsey istemedim dedim bu söyledigin çok mu hoştu ben seni evlat mı edindim öyle mi görüyorsun dedim.
özür diledi şakaydı falan dedi bir markete gitsek yanımızda aannemle bile olsa gumus bana şunu al gumus bana bunu al der çocuk gibi bu annemin bile dikkatine çekti bu çocuk gibi napıyor demişti.
ben seninle evlendim erkek sensin böyle dememden de sıkıldım ben sana birsey almak zorunda degilim dedim kızdıgının bilmiyordum dedi ve böylece gece oldu.
şimdi ben içimi dökmekle iyi mi etmişim kötü mü bilemiyorum sabahta kahvaltı hazırlamadım sen yatsaydın keske biraz dedim zaten işe gitmeyecek gezecek bugun
ben eşimi çok seviyorum ama bu gidişat beni korkutuyor.