- Konu Sahibi yalnizkus_
- #1
Merhaba arkadaşlar 23 yaşındayım bugüne kadar doğru düzgün ilişkim olmadı birisiyle uzun süre duygusal yakınlık kuramıyorum sürekli aranmaya, mesajlaşmaya, görüşme buluşma isteklerine gelemiyorum. Normal arkadaşlarımla ve ailemle daha mutluyum. Normal bir günde iş dışında arkadaşlarla buluşur sonra kitap, tv, gazetelere vakit ayırırım, yemek iş yaparım bunlar zaten yeterince zamanımı alırken bir de hayatı iki kişi yaşama ve sürekli birlikte hareket etme düşüncesi bana korkunç geliyor.
Yalnız mutluysan sorun ne diyeceksiniz ama tek düzelik ve hayatını kuramama ve tüm bunların sonucunda yitip giden zaman kaybı ileri de pişmanlık yaratır mı diye de korkmuyorum değil. Çevre baskısı da çabası.
Biriyle evli kalmak, aynı yerde uyumak, hep bir arada olmak korkunç ama hayat boyu yalnız olmak, hayata bağlayan bir uğraşının çocuklarının olmayacak olması da düşündürücü.
Benim durumumda olan ya da olan bir tanıdığı olan var mı? Ne kadar normalim, ileri de değişir miyim, pişmanlık duyar mıyım diye içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkürler.
Yalnız mutluysan sorun ne diyeceksiniz ama tek düzelik ve hayatını kuramama ve tüm bunların sonucunda yitip giden zaman kaybı ileri de pişmanlık yaratır mı diye de korkmuyorum değil. Çevre baskısı da çabası.
Biriyle evli kalmak, aynı yerde uyumak, hep bir arada olmak korkunç ama hayat boyu yalnız olmak, hayata bağlayan bir uğraşının çocuklarının olmayacak olması da düşündürücü.
Benim durumumda olan ya da olan bir tanıdığı olan var mı? Ne kadar normalim, ileri de değişir miyim, pişmanlık duyar mıyım diye içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkürler.
benimki gecici bir dönem elbet normale dönerim ama sizinki hep mi böyleydi ? Yani biseksüel değilseniz birilerine şans verin derim ben illa iliskiye basladınız diye evlenecek değilsiniz. Ya da sevgili olmak zorunda değilsiniz. Buluşun bir kahve için ( koronacılar siz bi sakin olun virüs muhabbetinden sonra diyorum) oluruna bırakın. Hickimse kestirip attınız diye arkanızdan ağlamaz. Denemeden bilemezsiniz
Senin yaşlarındayken bende öyleydim ama zaman geçtikçe içindeki duygusal boşluk büyüyor ve çevrendeki herkes evlenip çoluk çocuğa karışınca, bide onların çok mutlu olduğunu görünce sende isteyeceksin emin ol. 
