- 6 Ekim 2016
- 1.132
- 563
- 123
- Konu Sahibi Yenibirhayataaa
- #1
Merhabalar hanimlar
Bir derdim var öldürmüyor ama süründürüyor. Aşırı tembelleştim.
Bir ayrilik yaşadım nişanlım terketti. Benim için çok sancılı bir süreçti çünkü iyi niyetim suistimal edildi. Vs. Atlatamam sandığım nice günleri atlattım. Çok şükür. Çok daha iyiyim şimdi. Geçiyormuş herşey sahiden.
Her neyse. Bu süreçte ot gibi yaşadım. Tabiri caizse değil sahiden ot gibi. Ye iç uyu. Tek yaptığım buydu aylardır. Psikolojik olarak çok daha iyiyim ama bu süreçten bana yadigar bir tembellik kaldı.
Az buz değil. Herşeyi erteliyorum. En basitinden bir yazı görüyorum nette okumaya useniyorum kaydediyorum sonra okurum diye. Kitap aldım yığınla. Her gün bir sonraki gün başlayacağım diyorum öylece bekliyor beni haftalardır okunacaklar.
Son sınıfım ilk dönem ders yogunlugum yoktu. Çok boş vaktimiz vardı. Arkadaşlarım kurslara gidip kendilerini her anlamda harıl hurul geliştirirken bende planlar yaptım ama bir türlü baslayamadim. Geç yatıyorum geç kalkıyorum. Bir türlü kendime gelemiyorum kalkinca da. Gün o kadar hızlı geçiyor ki sonra da. Yapmak istediklerimin hiçbirini yapamadan gün bitiyor. Sıfır enerji.
Kendimi aylardır öyle soyutlamisim ki birileriyle bir araya gelince konuşacak birşey bulamıyorum sanki. Sosyal olarak da çok etkilendim. Mesleki anlamda mezun olmadan kendimi gelistirmeliyim ama şu tembellik çok fena.
Ne yapmalıyım? Beni engelleyen şeyleri nasıl yenebilirim var mi bir fikriniz? Günümü nasıl planlamaliyim. Usengecligimi nasıl atabilirim hanımlar.
Bir derdim var öldürmüyor ama süründürüyor. Aşırı tembelleştim.
Bir ayrilik yaşadım nişanlım terketti. Benim için çok sancılı bir süreçti çünkü iyi niyetim suistimal edildi. Vs. Atlatamam sandığım nice günleri atlattım. Çok şükür. Çok daha iyiyim şimdi. Geçiyormuş herşey sahiden.
Her neyse. Bu süreçte ot gibi yaşadım. Tabiri caizse değil sahiden ot gibi. Ye iç uyu. Tek yaptığım buydu aylardır. Psikolojik olarak çok daha iyiyim ama bu süreçten bana yadigar bir tembellik kaldı.
Az buz değil. Herşeyi erteliyorum. En basitinden bir yazı görüyorum nette okumaya useniyorum kaydediyorum sonra okurum diye. Kitap aldım yığınla. Her gün bir sonraki gün başlayacağım diyorum öylece bekliyor beni haftalardır okunacaklar.
Son sınıfım ilk dönem ders yogunlugum yoktu. Çok boş vaktimiz vardı. Arkadaşlarım kurslara gidip kendilerini her anlamda harıl hurul geliştirirken bende planlar yaptım ama bir türlü baslayamadim. Geç yatıyorum geç kalkıyorum. Bir türlü kendime gelemiyorum kalkinca da. Gün o kadar hızlı geçiyor ki sonra da. Yapmak istediklerimin hiçbirini yapamadan gün bitiyor. Sıfır enerji.
Kendimi aylardır öyle soyutlamisim ki birileriyle bir araya gelince konuşacak birşey bulamıyorum sanki. Sosyal olarak da çok etkilendim. Mesleki anlamda mezun olmadan kendimi gelistirmeliyim ama şu tembellik çok fena.
Ne yapmalıyım? Beni engelleyen şeyleri nasıl yenebilirim var mi bir fikriniz? Günümü nasıl planlamaliyim. Usengecligimi nasıl atabilirim hanımlar.
