amin cümlemizden Allah razı olsun.herkes için dua ediyorum..inan ben de düşündüm sadece teselli için yazdığımı zannetmezsin inşallah diye.Ben de bunu yaşamıyor olsaydım sözlerim pek inandırıcı olmazdı ama ben de aynıyım seninle.Zaten ben de bu düşüncelerimi başkalarına böylesine rahat söyleyemiyorum.Sanki kendimi avutmaya çalıyorum zannecedeceklermiş gibi geliyo.Hatta çok yakın birine söyledim bana sorun sende olmadığı için böyle rahatsın dedi.Hatırladıkça büyük bi kırgınlık hissediyorum,o an karşı çıkmadığıma hayıflanıyorum.çünkü gerçekten öyle değil..
eşinin psikolojisi normaldir.bunu yaşayan birçok erkek bu düşünceye kapılıyor. Bir de eşinin senin çok üzüldüğünü anlamadığından emin misin.takındığı tavır bir çeşit senden özür dileme isteyişi olabilir. Çok şükür şuan benim eşimde böyle bir tavır yok gibi ama yine de herzaman sabırla onlara yaklaşmamız gerekiyor.Hani nasıl hasta birine şefkatle yaklaşırız..eşlerimizin biryerleri ağrıyıp sızlamıyor belki ama yine de bu özel konuma konmaya ihtiyaçları var.Tabi bu özelliği de hissettirmemek gerek.işimiz zor gerçekten

onlar şimdi düşünüyorlar ki dert onların derdi sonu bizi etkilese bile.Yani sorun onlarda hata onlarda,bizde olmadığı için anlayamayız zannediyorlar.hırçınlıkları da bu yüzden.aslında bilseler ki bir dert verildiyse ortak verildi.sonuçta bize eşlerimizle birleşmeyi nasip eden de Allah,demek ki bizim nasibimizde olan birşeymiş ki evlenmişiz...suç diye birşey yok.Bunu nasip eden Allah.
zamanla o da normale dönecektir inşallah.Biz eskisi gibi olmaya ısrarla devam edersek onlar da bunu anlayacaklardır.Allah eşlerimizin yardımcısı olsun,içlerine güzel düşünceler versin, bizim de...