Merhaba Canlar;
Ucubirarada canım beni merak etmişsiniz.
Arada gelip okuyorum sayfaları çok üzlüyorum.
Son zamanda yaşanılanlar için çok üzüldüm.
benim tedavi sürecimde malesef iptal oldu çünkü o kadar ilaç iğneden sonra tek bir tane yumurta oldu.
Önce üzüldüm.Sonra topladım kendimi.5 dk.lık bir üzüntü yaşadım herşey beni buldu gibi ama sonra aşağıdaki yazıları olan arkadaşım gibi düşündüm.
Babamı kaybettikten sonra psikologa başladım atlatamadım çünkü kaybını 2 ay olcak.
kabul et dedi öldüğünü artık olmayacağını ancak kabul edersen iyi olacaksın.
Doktor o anda tüp tedaviniz iptal dediği anda herşey de beni buluyor dedim sonra dedim ki.
yahu bir rahatla elinde geleni yapıyorsun.babanın 40 çıkmadan doktora geldin zaman geçmesin diye.
olmayacak oluşunuda kabul et bu çok uzun bir süreç...Bunun bilinciyle gücün varsa hertürlü şeyi duymaya devam et.
Ya da kabulet bitir.
Aynı aşağıdaki arkadaşım gibi düşündüm.
çok şükür eşim var.evim var erzağım var.
Babam olmasada benle biliyorum annem var son 20 kasımda tetikleri yapıldı meme kanseriydi gene temiz çıktı 3 ay sonraya kaldı çok şükür.
Doktordan dönüyorum minibüse bindik eşimle bi çocuk üstüme doğru düştü önce kızdım.dikkat etse diye.
sonra anladım ki çocuk otistik.
yanında babasıözür diledi.minibüste çığlık attım durdu sürekli konuşmaya çalıştım onla babası tşk edip indi minibüsten.
Arkalarından bakarken Allahım dedim bencillik illa olsun illa olsun demek...
Sağlıkla sıhhatle hayırlı evlat olcaksa olsun.
Yanlışda anlaşılmasın öyle dünyaya gelirsede tabiki bakılacak.
yani tedavim onca ilaç yüklemesi iptal aşılama yapalım dedi hazır ilaç kullandınız.
tamam dedik cumartesi aşılama oldum 14 aralık test tarihim.
Allahım hepimiz için hayırlısını versin.
Her zaman dualarımdasınız.
Sevgili eyinas, birkaç gündür yazılarını takip ediyorum, biliyorum ki çok zor yaşadığınız zamanlar, sadece kendimden örnek vermek istiyorum. Biz azospermi olduğumuzu öğrendikten bikaç gün sonra şanlıurfaya işimiz düştü ve hz. Eyyüp peygamberimizin ziyaretine giderek hayat hikayesini öğrendim.
sevgili eyinas, yazılarını yaşadığın zor zamanları birkaç gündür takip ediyorum. İnan ki ben de sadece azospermi olduğumuzu öğrendiğimde yıkılmıştım, dinimiz hakkında çok bilgili olmasam da her zaman adaletli, yardımsever ve merhametli bir insan olmuştum. Sadece kendi başımdan geçen birkaç olayı anlatarak inşallah içinin ferahlamasını sağlayabilirim. Biz azospermi olduğumuzu öğrendikten 2 gün sonra yolumuz bir şekilde şanlıurfaya düştü ve hz eyyüp peygamberimizin ziyaretine gittik. Hayat hikayesini oradan öğrenince, ben bunun bir rastlantı olmAdığını anladım. Peygamberimizin çok sayıda çocuğu, çok güzel bir evi, ve çok sayıda hayvanı varmış. Dört dörtlük bir hayat yani... Tabiki peygamberimiz her zaman çok inançlı bir insanmış. Bir gün kendisi hayvanları otlatmak için dışarı çıktığında bir deprem oluyo tüm ailesi evdeyken ev yıkılıyo tüm çocukları ailesi vefat ediyo ve evide gidiyo tabiki. Ardından bir salgın geliyo ve tüm hayvanları telef oluyo. Son olarak ta kendisi hasta oluyo, vücudunda yaralar çıkıyo, yatağa düşüyor. Tabi bu vakte kadar inancından asla sapmıyor. En son olarak ibadet edemeyeceği noktada allaha yalvarıyo sadece ibadet edip dua edebileceğim kadar şifa ver yarabbim diye, işte o zaman allah değneğini yere vur, oradan su çıkıcak onunla yıkan diyor ve bu sayede peygamberimiz iyileşiyor. İşte bu yüzden sabrın peygamberi derler hz eyyüp için. Biliyosunuz ki allah bize peygamberlerin hayatlarından örnek almamızı emreder. İşte ben de o an dedim ki çok şükür kocam yanımda, anam babam sağ, üstümde çatım, sadece beni değil belki de 10 aileyi 3-4 gün doyuracak kadar erzağım var evde, peygamberimizim sınavının yanında bizimki nedir ki, buarada hatırlatayım hz eyyüp her zaman namazını kılan örnek bir insandı bu sınavlara tabi tutulduğunda... Çok geçmedi birkaç gün sonra bir arkadaşımın bebeği için hediye almaya gittik eşimle, buarada asla bu tür durumlardan kaçmadım eşimle, orada çok güzel bir kız çocuğu gördük eşimle, bir elbise tutmuş annesine yalvarıyo alalım diye, ama kızın saçı yok kaşı yok, yüzünde bir maske.... Gözlerim doldu ağlamamak için kendimi zor tuttum, eşim hadi biz alalım elbiseyi ona dediyse de karşı tarafı bilmeden zor duruma düşürürüz diye kabul etmesemde sadece o kız çocuyla yüzyüze gelmeye dayanamam diye bahane uydurdum. Allah bilir sizler bile 10 gün bir iğne vurdurduğunuzda canınız nasıl acıyoken, o küçücük çocuk nasıl ilaçlarla başa çıkıp, vücudu delik deşik olmuştur. İşte o zaman dedim ki tabiki allah bilir ama eğer allah bir evlat verip hep o özendiğim hamilelikleri giyip kocama nazlar yapacağım zamanları yaşatıp da aynı zamanda bana bu acıyı yaşatıcaksa, benim gönlümden geçen bana hiç vermesin daha iyi... Çocuğunuzun başında yıllarca hastanede, elinizden hiçbir şey gelmeden onun acı çekişini izlediğinizi düşünsenize... İşte o nedenle kuranda da geçtiği gibi sizin şer dediğinizde de bir hayır vardır ama onu allah bilir siz bilemezsiniz... Ben şuan bir çocuk sahibi olmamanın acısını çekmeye razıyım, yeter ki allah eşimi bana, beni de eşime bağışlasın...
Biliyorum uzun oldu ama son birşey daha, doğuracağımız çocuğun biz her ne kadar üstüne düşüp iyi yetiştireceğimize inansak ta, iyi bir insan olup olmayacağını allah bilir, belki de bir katil olup masum canlar alıcak, belki de bir dikdatör olup savaşlar çıkarıp binlerce cana kıyacak... Unutmayın ki hz adem in oğlu kendi kardeşinin canına kıydı, hz nuh un oğlu babasının dinine inanmayarak gemiye binmedi, hiçbirimiz peygamberlerimiz kadar örnek kullar değiliz üstelik, kimse bunu iddaa edemez, hele ki şimdi yaşadığımız çağı ve sapkınlıkları düşününce... O nedenle lütfen allahtan tabiki dualarınızı esirgemeyin, her zaman yalvarın, ama ne olur hayırlı, sağlıklı, iman dolu ve merhametli bir evlat isteyin... Bir bebek herşey değil diye düşünüyorum, hele hele hayırsız bir evlat olacaksa allah vermesin dostlar diye düşünüyorum.... Verirse de yine kabulumdur, ne gelirse allahtan gelir, o da hoş gelir inşallah... Suan biz tedavilerimize başlamadık, ama bizim durumumuzda çok zor gözüküyo, ben kendimi şimdiden anne olamayacağıma hazırladım, böylece olmadığında üzülmem ama olursa da sevinmek adına... Lütfen metanetli olalım dostlar, elimizdekilere şükredelim, suan sahip olamadığımız bir bebek yerine bazen de sahip olduğumuz sağlığımız, aile huzurumuz, başımızdaki çatımıza, varlığımıza, ulaşabildiğimiz tüm rızıklara şükredelim
Gönlümden geçen herşeye tercüman olmuşsunuz.Teşşekür ederiz.