Çalıştığı, evi tek başına geçindirdiği halde çocukları için pislik kocasından yıllarca ayrılamayan, onlara iyilik yaptığını sanan, çok sonra ayrıldığında da "keşke daha önce yapsaymışım" diyen bir annenin huzursuzluk içinde büyümüş kızıyım, ve bu kararınızı ayakta alkışlıyorum. ınanın o ortam daha zarar verecek yavrunuza. Biz şimdi ailecek -babam hariç- antidepresanla yaşıyoruz, iyi mi oldu...
Geçici şeylere katlanın, yeter ki ileride huzurlu bir yuvanız olsun, kızınızın öyle bir babaya ihtiyacı yok, dimdik ayakta bir anneye ihtiyacı var.
Allah yardımcınız olsun. Eminim ki bir şekilde başaracaksınız. Umarım bu durumdaki birçok kadına örnek olursunuz.
