Bu kadar memnun olduğunuz bir eşiniz varsa ev işi konusunu çok büyütüp gündemde tutmayın yavaş yavaş güzellikle alıştırın. Mesela akşam yemek yediniz hadi aşkım sofrayı ve mutfağı bir an önce toplayalım da birlikte birşeyler izleyelim gibi. Ya da her işe gücünüz yetmesin, koltuğu çekemiyorum, dolabı çekemiyorum, üst rafa elim yetmiyor gibi gibi onu da işlere ufaktan dahil edin. Benim eşimde başlarda yapmazdı, sonra eşiniz gibi çalışma ben çalışırım sadece evle ilgilen demeye başladı aldım karşıma konuştum, işi bırakmayacağım bana bu söylemle gelme ama çok yoruluyorum yardımına ihtiyacım var çok net konuştum. Sonra hafta sonu temizliklerini birlikte yapmaya başladık, silme süpürme derin temizlik falan, kendisi iş yapmaya başlayınca dağınıklığı kendi gözüne battı, çamaşırlarını sepete atmaya, akşam yatmadan evi havalandırıp ortalığı toplamaya falan başladı. Yıllarca böyle gitti düzen, şimdi emekliyim, onun iş pozisyonu değişti daha ağır ve yorucu bir işi var, şehirler arası çalışmaya başladı o yüzden günlük işlere onu dahil etmiyorum ama aylık alış verişi birlikte yaparız, izinli olduğu günler cam, kapı silme gibi işlere yardım eder. Yıllarca her isteği ayağı gelmiş adamlar birden bire alışmıyor, kavga etmeden yavaş yavaş alıştıracaksınız, maalesef bizim erkeklerimizi anneleri engelli gibi yetiştiriyor her şeyi hazır buluyorlar evde. İlk iş yapmaya başladığımızda eşim çok şaşırdı bu işler ne zormuş kadın kuvvetiyle yapılmaz demeye başlamıştı :))) yavaş yavaş sabırla tadınızı kaçırmadan alıştırın