- Konu Sahibi delimelek2170
-
- #21
Birikmisler var hemde cok fazla....
Mutlaka birikmişlikleriniz vardır yoksa yasanmazdı tüm bunlar. Allah yardımcınız olsun ne diyeyim.
Çocukların yanında tokat atılmamış olsa bile kızınız onun yüzünden kavga ettiğinizi biliyor,bu onun için kötü olmuş çünkü kendini suçlayacaktır.
Boşanmayacaksanızda süründürün bence çünkü bu son olmayabilir.
"Beni itti,bagirarak cik odadan dedi.Cikmiyorum dedim.Biraz daha itmeye kalkisinca bende sinirlenip onu ittim." ben anlatımda pek te çocukların önünde hiçbir şey olmadığı gibi anlamadım ama neyse, inşallah dediği gibidir.
Ben cocuklarin onunde hicbirsey olmadi demedim,tokat olayi olmadi dedim.
Galiba bir tek sen beni anliyorsun canim,tesekkur ederim anlayisli davrandigin icin. Evet birikmislerim var.Esim,genel olarak kotu biri digil,genelde mutluyduk.Ama bazi karakterleri beni deli ediyor.Benden onun cocuguymusum gibi laf dinlememi bekliyor neredeyse.Bu yuzden son gunlerde cok tartisiyoruz.
Evet canım seni cok cok iyi anlıyorum.Bilegıne bıcak dayamanı,tokat atmanı.Hersey birikip birikip oyuncak ve cocuklar biraz bahaneniz olmus.İnsan basına gelmeyince anlamıyor,karsıdan akıl vermekte kolay oluyor kimine gore,herkes farklı dusunuyor,herkes dusuncesini söylüyor,kimseyi kafana takma....Degersiz oldugunu hissetmen seni bıcak almana zorlamıs,niye ben demişsın,deger mi orası tartışılır ama o an onu dusunmuyorsun.Hersey bitmiş dunyan yıkılmıs gıbı geliyor sana.Eve donemem diyorsun,kendini yanlız hissediyorsun.Sana tavsiyem ölümü hic dusunme,kalbi durup geri getirilen biri olarak söylüyorum.Esine tavır yap ama sürtüşme seklinde degıl,biraz sakinleyin konusun.İkinizde tokat atmıssınız...
Sen ne olduğunu anlamadan eşine tokat attın ya, oda ne olduğunu anlamadan sana tokat atmıştır.
Arkadaşlar neden kendinizi bu duruma getiriyorsunuz? Ne diye adamın bam teline basıyorsun? Sen bir kadın olarak eşin tarafından ezilmeyi sindiremeyeceksin ama eşin bir erkek olarak bunu sindirecek öyle mi?
Bileğine bıçak dayamakta nesi? Gurur eşin sana vurduğunda intihara teşebbüs etmek değil kendini o duruma getirmemektir.
Belki kızacaksın bana bilemiyorum ama çok üzüldüm ve hissetiklerini hissettim.
Bir süre sessiz kal. Eşin önü sonu barışmaya gelecektir. O zaman kırgın olduğunu, bir daha böyle bir ortama zemin hazırlamayacağını ama tekrarlarsa hiç düşünmeden boşanacağını söyle. Umarım işe yarar...
Bende cocuklarimin onunde beni itip kakmasina,bana bagirmasina sinir oldugum icin inatlasdim zaten.Bazen rain cocuklara şaka karişik: Cocuklar,bakin ben annenizden gucluyum,dovebilirim istersem onu -diyordu. Bende, ne guzel,cocuklarinda seni alkişlarlar artik diyordum.Anliycagin cocuklara kendisini gosterme cabasinda hep,bende kendimi buna ragmen ezdirmemek cabasinda.Bir çocuk için gözlerinin önünde annesinin itilip kakılması kolay değildir. Hiç unutmayacak hayatı boyunca, ona üzüldüm.bekar biri olarak Sizden bir ders aldım "şöyle yaparsan boşanırım, böyle yaparsan boşanırım" diye atıp tutmak yok. Teşekkür ederim. Tokat olayına gelince; nedense bu konuları okuduğumuzda kabul edemiyoruz, boşansın diyoruz. Ne yazık ki Benim babamında tokat atmışlığı var anneme, yataktan kalkıp, annemin kafasını, vurmasın diye göğsüme bastırmışlığım var. Bir çocuk için hiç kolay değil, bakın hala unutmadım, unutamıyorum. Boşandılar mı? Hayır.. Peki boşansalar iyi miydi? Anneme diyebilir miydim anne boşan diye.. İyi ki boşanmamışlar. O yüzden size de boşanın o evden gidin demiyorum. Ama belli ki sorunlarınız var; bir an önce halledin. gerekirse prof. yardım alın.
Bos blof digil,gerekirse giderim,ama kafami karistiran soru da su:Gerekiyormu? cunki yalnislikla bende ona tokat attim,yani onun kizginligiyla ikinci tokati atti.Cunki gidicegim yerde pek guzel bir yer digil.
Merhaba. 5 yillik evliyim. 2 cocugum var (3 ve 4 yaslarinda). Esimle dun baska bir nedenden dolayi kavga ettigimiz icin aramiz iyi digildi. Az once cocuklari uyumalari icin odalarina goturdum.Kizim muzikli oyuncagi ile uyumak istedi,bende karsi cikdim. (cunki muzigi caldiriyorlar ve uyumuyorlar bir turlu) .Neyse,kizim esime: Baba annem bana muzikli oyuncagimla uyumaya izin vermiyor dedi.Esim "muzikli oyuncaklarla uyuyamazsin, bak ayiciklarin var yaninda ,onlarla uyu" dedi.Kizim birden aglamaya baslayinca,esim tamam deyip oyuncagi ona verdi. Bende esime karsi cikdim. Esime, "Sen uyumaya gidiyorsun,cocuklari uyutmak zoruna olansa benim. Kizimin laf dinlemeyip mizigi calidracagindan eminim,bu sekilde onlari uyutamam "- dedim. Esim: "Hic bir sey olmaz,kizim yapmaz" -deyince,ben oyuncagi kizimdan alip yerine koydum.Esim kizdi,ve kavga etmeye basladik.O oyuncagi kizima verdi,bende kizimda her seferinde aldim.Esim,"bir daha alirsan, tokat aticagim sana" dedi.Ikimizde cok sinirliydik.Simdiye kadar hic el kaldirmadigi icin,oylesine soyledigini dusundum.Yine oyuncagi aldim ve :"Cocuklarin uyutulmasiyla ben ilgileniyorum,lutfen benim isime karisma"-dedim.Beni itti,bagirarak cik odadan dedi.Cikmiyorum dedim.Biraz daha itmeye kalkisinca bende sinirlenip onu ittim.Kaba laf kullandi,bende ona soyledim.Sonra bir anda kollarimi tutup tokat atti.Ben de ani bir saskinlikla ona tokat attim (inanin nasil oldu bunu yaptim bilmiyorum,sanki bir refleks gibi oldu,ama haketti).Ben tokat atinca oda bana iki defa tokat atti. Dunyam basima yikildi sanki,alamaya basladim.Esim de bana: "Eninde-sonunda beni dinleyeceksin"-dedi ve yatmaya gitti.Hic pisman olmadi bile:((( Cok kotu oldum,hatta gidip elime bicagi alip bilegime bile dayadim,bilegimi kesmek istedim(artik nasil kafam donduyse),ama yapamadim,ama bilegim kizardi biraz.Neyse o uyumaya gitti,bende salondayim ve salonda uyuyucam.
Ne yapicagimi bilmiyorum, ona hep " bana el kladirirsan,senden bosanirim " derdim.Ama bosanip da gidcek bir yerim yok,esimle yurtdisinda yasiyoruz. Annemlere gidemem,cunki zaten her gun kavga var annemlerde, istemiyorum oraya donmeyi.Ne yapacagimi bilmiyorum.Bir gun sonra kizimin dogum gunu var,ama hic havamda digilim.Hatta tum hevesim kacti,hicbirsey yapmak istemiyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacim var((((((((((
Evet canım seni cok cok iyi anlıyorum.Bilegıne bıcak dayamanı,tokat atmanı.Hersey birikip birikip oyuncak ve cocuklar biraz bahaneniz olmus.İnsan basına gelmeyince anlamıyor,karsıdan akıl vermekte kolay oluyor kimine gore,herkes farklı dusunuyor,herkes dusuncesini söylüyor,kimseyi kafana takma....Degersiz oldugunu hissetmen seni bıcak almana zorlamıs,niye ben demişsın,deger mi orası tartışılır ama o an onu dusunmuyorsun.Hersey bitmiş dunyan yıkılmıs gıbı geliyor sana.Eve donemem diyorsun,kendini yanlız hissediyorsun.Sana tavsiyem ölümü hic dusunme,kalbi durup geri getirilen biri olarak söylüyorum.Esine tavır yap ama sürtüşme seklinde degıl,biraz sakinleyin konusun.İkinizde tokat atmıssınız...
Çocuk yetiştirmede tutarısız davranışlar..
Annenin dediğini baba sallamıyor, babanın dediğini anne..
Ortak dil yok.. Ne olacak o çocukların hali? Evde otorite kimi görecek?
Üstelik çocuklara süper model olarak inatlaşmayı da öğretmişsiniz ki iki kardeş tartışsa, birbirlerine bağırsa, şiddet uygulasa söyleyecek sözünüz yok! Çünkü baba-anne örneği var önlerinde...
Eşiniz despot belli ki söylediği sözlerden bu anlaşılıyor, gidecek yeriniz yok, iki çocuk var..
Bu şartlar altında boşanmayı konuşmamalısınız..
yapmanız gereken aile terapisi almanız, iki çocuk koşturmasında birbirinizi kaybetmiş durumdasınız...
bütün bunlara rağmen düzelmiyorsa boşanmayı ciddi ciddi düşünmeye başların derim..
Ben anlamadim, neden herkez konu sahibin üzerine gidiyor. Sonunda o çoçuklari uyutuyormus, o ilgileniyormus. Cocuklarin önünde olmasi kötü olmus, bu dogru fakat esinin "eninde sonunda beni dinleyeceksin" demesi herseyden daha kötü. Bu ne biçim bir es, ne biçim bir insan.
Bunun üstüne birde yurt disinda kaliyormus. Her zaman derim, yurt disina gelin gitmeyin, sonu her zaman hüsran oluyor.
Herkes sizin gibi fikrini söylüyor.
Kimseyi kafana takma biraz fazla olmamış mı.
İşine geleni mi takacak.
Karşıdan akıl vermek kolay değil tabi ama siz burada yorum yapanların yaşadıklarını biliyor musunuz.
Ben de yorum yaparken tecrübelerimle yaptım.
Benimde araları 1.5 yaştan az olan iki küçük çocuğum var.
Babalarından ayrıldım.
sebebi neydi biliyor musunuz.
Öfkesini kontrol edemeyen biri olması.
Çocuklarımı böyle bir ortamda büyütmemek istemem.
Huzursuz bir ailede yaşayacaklarına, huzursuz, ruh sağlığı bozuk anneleri olacağına anne babası ayrı mutlu çocuklar olarak büyüsünler istediğim için.
Çünkü eğer devam etseydim çocuklarımı babalarından ayırmamak yerine ben de sağlığımı kaybedecektim.
KAvga içinde yaşayacaklardı.
Büyüdüklerinde hiç de güzel bir aileleri olmayacaktı.
Ve herkese hep söylerim. İlk 6 yaş çok önemli. Temeller atılıyor bu süreçte. Sonrası boş.
O yüzden sanki birtek kendiniz doğrusunuz gibi harekevt etmeyin.
Madem burda konu açılıyor herkes yorumunu yapar.
İsteyen istediği gibi alır.
Konusahibine kimseyi kafana takma demeyi hiç şık bulmuyorum.
İsteyen işine geldiği yorumları almasın.
Bişeylerin farkına varsın.
Ben konusahibine boşan demiyorum.
Diyorum ki öncelik çocuklarınız olsun.
Onların mutlu büyümeleri herşeyden önemli.
Yarın doğumgünü olan bir çocuk. Ne yapılabilir o düşünülsün.
Sorunlar ayrı bir zamanda çocuklar duymayacak şekilde konuşulsun.
Onların algıları çok açık.
Herşeyi anlayabiliyorlar o yaşta dahi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?