- 14 Ağustos 2011
- 28.804
- 4.542
- 448
hem dövüyordu hem hakaret ediyordu.
doğruyu söylemek gerekirse öfke problemi olduğunu düşünüyorum.
öfkelenince gözü hiç bir şeyi görmez.
onun memleketine gelmeden önce hakaret filanda yoktu.
ama buraya gelince ben sıfır oldum sanki.
parka bile götüremezdim çocuğumu...
tövbeyle olcak iş değil bu. bu kişinin pskilojisi düzgün değil. düzgün olsa böyle bişey yapamaz. seven insan zaten sevdiğine kıyamaz o ayrı bi mevzu.
ciddi bi tedaviden geçmesi lazım. geçmişten gelen psikolojik sorunlar var.
Bi de şöyle söyliyim Allah korkusu olsa eşine al kaldırırmı? kim bilir nasıl dövüyoru? ben de yaşadım iyi bilirim.
bi hayvana bile tekme atsa biri içimiz sızlamıyormu bizim? ee şimdi böyle bi insanın tövbesi ne kadar olur? tövbe ettim der ama sonra vazgeçer. çünkü ruh sağlığı yerinde değil.
ya cok zor bir durum. kızın 11 aylıksa bu adamla ayrıyken ya yeni dogmustu ya da dogmamıstı.
ve ayrılmaya kızın yeni dogmusken veya hamileyken karar vermissen, o asagılık seni o durumdayken yuz ustu bıraktı, dövdü, sövdü.
bence iyice dusun.
sartlarını iyi dusun. kabul ederse ne ala. etmezse de ya yol ver gitsin.
Zor arkadaşım çok zor...
Acıları unutmak çok zor..
Hep dedim ya kocamın elini bir defa bile havada görmedim ama ben yapamadım,dönemedim,bir kere olmaz dedikten sonra sözümden dönemedim..
Yapabilene,unutabilene,sindirebilene helal olsun.
Çocuğunuzu Allahım bağışlasın inşallah! Sizin dayak yemenizi,hakaret işitmenizi çocuğunuz izleyince mi aile olacaksınız?
Eşinizin size yaptıklarını unutmanız imkansız da nasıl güveneceksiniz bir daha tekrarlanmayacağına?
Bilmiyorum kırıcı olmak da istemiyorum ama ben bebeler için çok üzülüyorum inanın.
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah!
canım kalbinle aklın arasında sıkışıp kaldığının farkındayım.
şuan sevginin yetmediği bi yerdesin.
doğal olarak affet evine dön denen şeyler duymak istiyor olabilirsin.
ama inan bunu demeyede dilimiz varmıyor.
bence eşin ortada kaldı.seni ve çocuğunu düşünse 1 yıl beklemezdi.en başında pişman olur gelirdi.kaldı ki 1 yıl çoooooooooook uzun bir süre.sen bu süre zarfında biriyle tanışsaydın eşinin araması seni etkilemiyecekti.sen yanlızsın ve eşin bunu kullanmaya çalışıyor.maddi anlamda beklentisi yok gibi görünsede sizin bir işniz ve maaşınız var.iyi araştır eşin borç yaptı da o yüzden mi barışmak istiyor.seni üzmek istemem ama sevse 1 yıl beklemezdi.ayrıca eşiniz arar aramaz keşke ailenize söyleseydiniz.size şiddet uygulamış birinden bahsediyoruz.ayrıca ekonumik özgürlüğünüz var.denenmişi denemek niye.
laalecim biliyorum işin mantıklı yanını aslında ama keşke demek istemiyorum ileride...
kafamı toplayıp güzelce konuşmam lazım.sadece çocuk için bir araya gelen ailelerde en büyük acıyı çocuk çekermiş zaten, psikologlar öyle diyor.
ama sizce de sağlam bir konuşma yapsam...
olmayacaksa da acabalarım silinmez mi?
Ya diyorum ya kırıcı,üzücü,moral bozucu olmak istemiyorum.
Bir yerlerde "seviyorum" dediğini gördüm.
Bana vuran adamdan korkarım ben. Onu düşündükçe midem bulanır.
İşte farklı hayatlar,farklı hayat görüşleri...
O yüzden konuşmanın sağlamlığı ne kazandırır bilemicem.
arkadaşlar biraz önce yine aradı...
sen bana vurmadan ben sana hiç vurmadım dedi.
kafamdaki her şey aydınlandı...
işin acı tarafı buna inanıyor olması...
sevip sevmediğimi sordu bilmiyorum dedim.
ya sen diye sordum.
senin cevabına göre belli olacak dedi.
ayrıca o çocuğu hiç düşünmüyor musun?
her gece baba annemi affet diyor bana uyuyamıyorum dedi.
affedilen olacakmışım, bilmiyordum.
sorularıma kendi cevap oldu aslında...
beni dövmemiş nefs-i müdafaa yapmış.
söylenecek pek bir şey yok aslında...
kafası değişmemiş...
özlem,sevgi yok...
ben suçluyum, o suçsuz...
beni affediyormuş.
aslında bende senin gibiyim. onunla yalnız arabaya bile binemem. bir kere buluştuk bu kadar zaman içinde, halka açık bir yerde...
galiba nerede dur diyeceğimi bilmiyorum,hep yapacak bir şeyler olmalı diye düşünüyorum.
ben evlendiğim adamı seviyorum, boşanacak olduğumu değil.
o adam orada ve bana gelecek gibi bir ümidim var galiba...
vardı galiba...
son konuşmamızdan önce...
çok üzüldüm.... sen yuvan adına çıkış yani en ufacık bir ışık ararken yine bunları sana yansıtmasına... buradan ahkam kesmek kolay... kızın var... ama malesef babasıda ortada... 1 yıl sonrasında bu konuşmanın ardından geri dönersen aynı filmi tekrar başa almış olursun.... üstelik daha hunharca davranır....onların bakış açıları değişmiyor malesef... aileleride daha beter köstek oluveriyorlar... torun sevgisini hiçe sayarak hemde... biliyorum zor bir karar... ama naçizane hazır eşinizde o saçma konuşmayı yapmışken siz kendi yolunuza devam edin.... küçücük kızınızın beynini yemelerinede izin vermeden hemde.... bol şans.arkadaşlar biraz önce yine aradı...
sen bana vurmadan ben sana hiç vurmadım dedi.
kafamdaki her şey aydınlandı...
işin acı tarafı buna inanıyor olması...
sevip sevmediğimi sordu bilmiyorum dedim.
ya sen diye sordum.
senin cevabına göre belli olacak dedi.
ayrıca o çocuğu hiç düşünmüyor musun?
her gece baba annemi affet diyor bana uyuyamıyorum dedi.
affedilen olacakmışım, bilmiyordum.
sorularıma kendi cevap oldu aslında...
beni dövmemiş nefs-i müdafaa yapmış.
söylenecek pek bir şey yok aslında...
kafası değişmemiş...
özlem,sevgi yok...
ben suçluyum, o suçsuz...
beni affediyormuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?