Eşim beni anlamıyor :(

illedeben .!.:

Her evliliğin dinamiği farklıdır, eşim de çok romantik öyle aşkım böceğim hayatım diyen birisi değil mesela. Ama sevgiliyken de öyleydi, baştan öyle olup sonradan değişmesindense hep aynı adam olmasını tercih ederim. Bazen bende serzenişte bulunurum biraz güzel sözler söylesin, iltifat etsin diye ama yok yani o an zorlasam da sonra yine başa döner, bende artık zorlamıyorum. İnsan sevildiğini bilse de arasıra duymak istiyor haklı olarak . Ama eşiniz hep böyleyse bence zorlamayın , nasılsa değişmeyecek.
Aslında siz bir evlilikte en zor olan şeyi gerçekleştiriyorsunuz; arkadaş olmak. Bu bence en önemlisi. Çoğu evlilikte çiftler arkadaş olamadığı için boşanıyor. İletisiminiz iyiyse aranızda büyük problemler yoksa diğer sorunlar halledilir. O yapmıyorsa siz mesela plan yapın yada teklif edin. Hep ben yaklaşıyorum hep ben adım atıyorum demişsiniz ya bir yerden sonra o da adım atacaktır. Mesela sevgiliyken doğum günümde çiçek falan alsın isterdim, ona saçma gelirdi daha işe yarar şeyler alırdı bana. Baktım üzülüyorum, evlendikten sonra direk diyorum şunu istiyorum diye. Yada yemeğe çıkalım diye plan yapıyorum , tatil için gidebileceğimiz yerleri araştırıyorum , o da tamam diyor dahil oluyor planıma. Bazı erkekler yönlendirilme istiyor, yetiştirilmeyle de alakalı diye düşünüyorum. Olmadığı gibi biri yapmaya çalıştıkça onu da huzursuz etmiş olursunuz çünkü. Tabiki sevdiğini hissediyorsanız bu durum geçerli. Mesela istediğim her şeyi alır, kendi özel bir şey yese mutlaka bana da getirir. Özel günlerde sürpriz yapmaz belki ama bir yemeğe çıkarız, yada hediye alır. Aile konusuna gelince kesinlikle haklısınız, bizde uzaktayız benim aileme. Gitmek istesem sorun çıkarmaz hiç, kendi ailesi benim aileme göre daha yakın yerde çünkü . Siz de kavga ederek değil güzellikle konuşmayı deneyin. Özlüyorum kendimi iyi hiseetmiyorum, görüp gelsem bana da iyi gelecek gibisinden. O zaman belki anlayışlı davranır.

Genişletmek için tıkla...

illedeben .!.:

Her evliliğin dinamiği farklıdır, eşim de çok romantik öyle aşkım böceğim hayatım diyen birisi değil mesela. Ama sevgiliyken de öyleydi, baştan öyle olup sonradan değişmesindense hep aynı adam olmasını tercih ederim. Bazen bende serzenişte bulunurum biraz güzel sözler söylesin, iltifat etsin diye ama yok yani o an zorlasam da sonra yine başa döner, bende artık zorlamıyorum. İnsan sevildiğini bilse de arasıra duymak istiyor haklı olarak . Ama eşiniz hep böyleyse bence zorlamayın , nasılsa değişmeyecek.
Aslında siz bir evlilikte en zor olan şeyi gerçekleştiriyorsunuz; arkadaş olmak. Bu bence en önemlisi. Çoğu evlilikte çiftler arkadaş olamadığı için boşanıyor. İletisiminiz iyiyse aranızda büyük problemler yoksa diğer sorunlar halledilir. O yapmıyorsa siz mesela plan yapın yada teklif edin. Hep ben yaklaşıyorum hep ben adım atıyorum demişsiniz ya bir yerden sonra o da adım atacaktır. Mesela sevgiliyken doğum günümde çiçek falan alsın isterdim, ona saçma gelirdi daha işe yarar şeyler alırdı bana. Baktım üzülüyorum, evlendikten sonra direk diyorum şunu istiyorum diye. Yada yemeğe çıkalım diye plan yapıyorum , tatil için gidebileceğimiz yerleri araştırıyorum , o da tamam diyor dahil oluyor planıma. Bazı erkekler yönlendirilme istiyor, yetiştirilmeyle de alakalı diye düşünüyorum. Olmadığı gibi biri yapmaya çalıştıkça onu da huzursuz etmiş olursunuz çünkü. Tabiki sevdiğini hissediyorsanız bu durum geçerli. Mesela istediğim her şeyi alır, kendi özel bir şey yese mutlaka bana da getirir. Özel günlerde sürpriz yapmaz belki ama bir yemeğe çıkarız, yada hediye alır. Aile konusuna gelince kesinlikle haklısınız, bizde uzaktayız benim aileme. Gitmek istesem sorun çıkarmaz hiç, kendi ailesi benim aileme göre daha yakın yerde çünkü . Siz de kavga ederek değil güzellikle konuşmayı deneyin. Özlüyorum kendimi iyi hissetmiyorum, görüp gelsem bana da iyi gelecek gibisinden. O zaman belki anlayışlı davranır.

Genişletmek için tıkla...

lion mother .!.:

7 yıl vermişsiniz zaten.. çocuk olmasa bende sürekli eşime sarardım heralde belki bazı uğraşlar bulman gerekiyor kendine.. ayrıca boşanma boyutunda bisey olduğunu sanmıyorum ya güzelce oturup konuşun yada ikna edebilirseniz terapiste gidin❤

Genişletmek için tıkla...

Icas2013 .!.:

Sevgi varmı saygı vardı. Eşinizden hoşlanıyormusunuz. Özlüyormusunuz bunları siz bilmelisiniz. Güven sorunu neden yaşanmışlıkmı var. Okurken aşılmayacak problem yok ortada ama yaşayan sizsiniz dört duvar sizin.

Genişletmek için tıkla...

Leyl_Sevdalisi .!.:

Söyledim hatta izin istedim gidebilir miyim diye bu sefer sanki egosu kabardı gibi ters cevap verdi ve beni rahatsız etti. Ben mesela kıyas yapmam onun ailesi ile sıkıntımız yok giderim ayda bir dualarını alırım. Ben öyleyken onun öyle tepki vermesi beni kırdı. Dile getirdim bende kırıldım diyor. Zıtlaşıyor benimle. Ne yapacağımı şaşırdım



Kavga etmedim hatta izin istedim “gidebilir miyim?” dedim, bu sefer egosu kabardı galiba. Ben uyum sağlarım. Ailesi ile sıkıntım yok ayda bir gideriz dualarını alırım. Aynı şeyi ondan beklemiştim ama kırıldım. Söyledim kendisine ama kendisini haklı görüyor o istemiyorsa gitmeyecekmişim. İlk defa böyle bir şey yapıyorum hayal kırıklığı yaşadım resmen. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

illedeben .!.:

Eşiniz anlayışsız davranmış epeyce, acaba başka bir şeylere mi kızdı da sizin sinirinizi bozarak kendince sizi cezalandırarak intikam alıyor. Çünkü size izin vermemesi çok saçma, kimisi de eşi gidince yemek temizlik işleri sekteye uğrayacak kısacası evdeki hizmetçisini kaybedecekmiş gibi düşünüp rahatı bozulmasın diye göndermek istemiyor eşini. Belki böyle bir sebebi vardır.

Genişletmek için tıkla...

Deep__Sea .!.:

7 senedir evliliginize güvenemeyip cocuk yapmak istemediyseniz ve eşiniz çocuk sahibi olmak istiyorsa boşanın.
Evlilige güvenmemek dolayisiyla kocaya da güvenmemek oluyor.
Ben sizin gibi çiftlerin evliliginin yürümemesi gerektiğini düşünüyorum.
Herkesin sevgisini gösterme biçimi farklıdır ayrıca. Kimi dilbazdır,gözleri bir aşağı bakar,bir yukarı fıldır fıldır. Çiçekte alır aşkım cicim de der.

Kimi de kabadır ama en pahali hediyeleri alır ağzından romantik sözler çıkmaz.

Kimi de sevgisini daha başka şekilde gösterir.
Değiştiremezsiniz bazı şeyler değişmez.

Ayrıca size gidemezsin diyip kavga çıkarmamış soguyacak ne var anlamadım. Simdi 5 gun gidersiniz yazın 15 gun gidersiniz orta yolu bulmak bu kadar mı zor adam yalnız kalmak istememis o kadar süre. Fazla nazlı geldiniz bana.

Genişletmek için tıkla...

Leyl_Sevdalisi .!.:

7 yıldır güvenmedim değil şimdi den itibaren kafam karıştı ve bu sebepten dolayı buraya yazdım zaten. 7 yıl önce olsa çoktan boşanırdım. Haksızlık yapıyorsa, sen onun gönlünü hoş tutup uyum sağlıyorken, o sana anlayış göstermiyorsa gayet tabi soğulur. Nazlanmak ile alakası yok. Nazlanacak yapı da bir insan değilim. Bana göre eşim nazlanıyor ve beni kızdıran da bu zaten. Anlamadan çocuk yapmadım diye boşanın demek kolay hemen, teşekkür ederim ama siz bana tavsiye vermeyin sağolun.

Genişletmek için tıkla...

Leyl_Sevdalisi .!.:

Kızacak bir durum olmadı. Benim de düşüncem ikinci yazdığınız gibi. Ben ne yapıcam sen gidince diyor sürekli. Bana çok düşkün olduğundan değil bunu biliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

Leyl_Sevdalisi .!.:

Merhaba hanımlar. Kafam karma karışık çıkmaz bir yoldayım. 7 yıllık evliyim. Eşimle aslına bakacak olursak çok büyük kavgalarımız olmadı. Ama bir evli gibide olmadık. Arkadaş gibiyiz. Ben eşimle daha samimi olmak istiyorum. Mesela eşim elimi tutmaz ben tutarım. Gelip sarılmaz ben sarılırım. Sevdiğini söylemez. Hani birbirine “aşkım, hayatım, canım, cicim” gibi hitap etme de yok bizde. Kadın olarak o ilgiyi bekliyor insan ama yok. Hep ben yapıyorum. Bir kaç kez dile getirdim “illa sevgimi öyle mi belli etmem gerekiyor” diyor. Şakalaşırız, gezeriz ederiz ama insan arkadaş değil eş olduğunu hissetmek istiyor. Ayrıca bir de beni kısıtlamaya çalışıyor. Bir yere gideceksem kendi keyfi için beni engelliyor. Halbuki öyle şeylere gelemediğimi bildiği halde. En son 3 hafta önce ilk defa 10 günlüğüne ailemin yanına gitmek istediğimi söyledim. Ailem uzakta kalıyor. İlk defa onu yalnız bırakacaktım. Tabi yine istemedi bu sefer ben işi ciddiye bindirdim söz konusu annem babamdı ve o benimle pazarlık yapmaya kalktı. Şimdi gidersem yazın gitmeme gerek yokmuş vs vs!! Ki onun ailesi de başka şehirde ve ayda 1 gidiyoruz. Haksızlık yaptı bana ve ben aşırı derecede soğudum. Ve hala o soğukluk geçmedi. Konuşmak gelmiyor içimden. O da öyle. Çocuğumuz yok ve açıkcası ben evliliğime güvenmediğin için yapmak istemiyorum. Zaten bunca yıl olmadı tedavi faland düşünmüyorum. Eşim istiyor. Bugün ciddi konuştuk, ne olacak böyle küs küs diye ve bunu söyledim. Bir şey demedi. Ayrılmak geçiyor aklımdan. Bir yandan boşanmak işin aşırı büyük olay yok ortada, insanlar neler çekiyor diyorum. Böyle ne kadar devam edeceğiz bilmiyorum. İlerde düzelir mi, daha mı kötü olur... Boşa yıllarımı harcamaktan korkuyorum veya yanlış karar vermekten. Var mı buna benzer şeyler yaşayan? Çıkmazdayım fikirlere, tecrübelere ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Boleyn Kizi .!.:

Izin alma meselesi bana da can sıkıcı geldi.

Yani kendini ızin verme makami zannetmesi çok gıcık bir durum. Ama boşanacak kadae ciddi bir durum da göremedim ben.

Hani evliliğin heyecanı bitmiş emekliler gibi takılıyorsunuz. Özensiz ve sıradan
.

Ama geçimsizlik de yok anlattığınız kadarıyla.

Eşiniz laftan anlıyorsa güzel bir dille anlatın.

Kendi ailesini her ay görmeye giderken size yaptığı bu tavır bencillik oluyor.
.bunun sizi kırdığını anlatın. Ama kavga etmeden. Sakince. Üzüntünüzü jest ve mimiklerinizle de destekleyin.

Baktınız olmuyor. O zaman terapi deneyin.

Açıkçası bir alt sokakta oturan annemde kaliyodum 3 aksamdır. Eşimin buna karışması beni kizdirirdi. Ve kizarsam benzerini mutlaka ona yaparım.

Genişletmek için tıkla...

Leyl_Sevdalisi .!.:

Merhaba hanımlar. Kafam karma karışık çıkmaz bir yoldayım. 7 yıllık evliyim. Eşimle aslına bakacak olursak çok büyük kavgalarımız olmadı. Ama bir evli gibide olmadık. Arkadaş gibiyiz. Ben eşimle daha samimi olmak istiyorum. Mesela eşim elimi tutmaz ben tutarım. Gelip sarılmaz ben sarılırım. Sevdiğini söylemez. Hani birbirine “aşkım, hayatım, canım, cicim” gibi hitap etme de yok bizde. Kadın olarak o ilgiyi bekliyor insan ama yok. Hep ben yapıyorum. Bir kaç kez dile getirdim “illa sevgimi öyle mi belli etmem gerekiyor” diyor. Şakalaşırız, gezeriz ederiz ama insan arkadaş değil eş olduğunu hissetmek istiyor. Ayrıca bir de beni kısıtlamaya çalışıyor. Bir yere gideceksem kendi keyfi için beni engelliyor. Halbuki öyle şeylere gelemediğimi bildiği halde. En son 3 hafta önce ilk defa 10 günlüğüne ailemin yanına gitmek istediğimi söyledim. Ailem uzakta kalıyor. İlk defa onu yalnız bırakacaktım. Tabi yine istemedi bu sefer ben işi ciddiye bindirdim söz konusu annem babamdı ve o benimle pazarlık yapmaya kalktı. Şimdi gidersem yazın gitmeme gerek yokmuş vs vs!! Ki onun ailesi de başka şehirde ve ayda 1 gidiyoruz. Haksızlık yaptı bana ve ben aşırı derecede soğudum. Ve hala o soğukluk geçmedi. Konuşmak gelmiyor içimden. O da öyle. Çocuğumuz yok ve açıkcası ben evliliğime güvenmediğin için yapmak istemiyorum. Zaten bunca yıl olmadı tedavi faland düşünmüyorum. Eşim istiyor. Bugün ciddi konuştuk, ne olacak böyle küs küs diye ve bunu söyledim. Bir şey demedi. Ayrılmak geçiyor aklımdan. Bir yandan boşanmak işin aşırı büyük olay yok ortada, insanlar neler çekiyor diyorum. Böyle ne kadar devam edeceğiz bilmiyorum. İlerde düzelir mi, daha mı kötü olur... Boşa yıllarımı harcamaktan korkuyorum veya yanlış karar vermekten. Var mı buna benzer şeyler yaşayan? Çıkmazdayım fikirlere, tecrübelere ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...