Slm arkadaşlar burda ara ara açtığım konularım oldu.. sorunlarım eşim ve eşimin ailesi ile ilgili oldu... eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. ben çalışıyorum.. eşimle severek ve anlaşarak evlendik ama nasıl sevgiyse .Baştan altlı üstlü oturmayı kabül etmemliydim çünkü ben eşimin ailesine ayak uyduramıyorum onlar sık görüşmek isterler ben herzamen gidemiyorum olmuyor yani. ve eşimle bir aile olduğumuza inanmıyorum hep bir şeyler eksik bağımlı hissediyorum.eşimin davranışları benim ona yüz vermemden oldu .evliğimizn ilk günlerinde ben eşimle bearber işe gidiyordum ilk zamanları cicim aylarında diyelim . eşim beni işe brakıyor sonra kendi işne geçiyordu ordan bu 1 -2 ay böyle devam etti sonra eşim. kalkmamaya başladı zor kaldırırdım zaten ama yine ilk aylarda kalkardı benim için .. eşim kalkmamaya ve beni incitmeye başladı. bana bağırıyor bir yerimi acıtıyordu. sabahları kaldırınca böyle yapmaya devam etti bende çook sevdiğim için affediyordum.. uyku sersemliği diye aldırmıyordum. ama beni kırıyordu bu davranışları.. ben uyandırmaya çalıştıkça kalkmıyordu sen git demeye bağırmaya başladı.. sonra ben her sabah kaldırmadan gitmeye başladım işe.. ama yinede eşimle konuşuyordum küs duramıyordum.. arkadaşlar ben böyle yaptıkça onu daha çok şımarttım .. ''konuşmam seninle bir daha yaparsan bak'' diye onu hep uyarıyordum ama o gülüp geçiyor canım yapma böyle küs mü durucağız deyip gönlümü alıyordu. yani artık hep aynı cümleyi söylediğimden konuşmamı umursamıyordu nasıl olsa yne konuşacak diye ...şimdi ne yapacağı şaşırdım eşim hem kötü davranıyor sonrada gönlümü almaya çalışıyor. bıktım artık böyle yapmasından.. bunaldımm ne yapacağımı şaşırdım. cevremdekilerden duyuyorum eşini işine bırakan düşünen erkekleri imreniyorum. bir kere yolda giderken beni takip etti çok korktum eşime söyledim . bir iki kere benim dememle kalktı işe braktı ama sonra yne aynı..yani beni düşünmüyor yolda başına bişey gelirmi diye.. arkadaşlar çok kötüyüm şuan ..ama size içimi döktüm rahatladım...