- 10 Ağustos 2023
- 1.622
- 570
- 53
- 32
- Konu Sahibi zingarina10
-
- #1
Benim de esim ilerde bi gun istiyorum ama su an kendimi hazir hissetmiyorum oyle bi sorumluluk gozumde cok buyuyor baba olacak bunu tasiyacak gucum var mi bilmiyorum diyordu, bu konudan hep kaciyordu. Ben de dedim ki ben senden cok korkuyorum, benim butun hayatim degisecek belki sen isten gelince goreceksin ben kac sene sonra ise donucem, bi bakkala bile gidemicem ama sen rahatca cikip gideceksin, benim vucudum degisecek, en buyuk korku bende, ama 35 yasindayim bundan 20 sene sonra keske demek istemiyorum, en cok ben korkuyorum ama bu sorumlulugu goze aliyorum. Oyle deyince keyifsiz bi sekilde kabul etti. Sonra ben hamile kaldim, doktordan ilk aldigimiz ultrason goruntusunu buzdolabinin ustune asti simdi diyo ki en cok beni sevecek baba baba diye kosturacak. Insanin yetemeyecegini dusunerek korkmasi cok normal. Hele bu devirde cocuk buyutmek buyuk meziyet, anliyorum. Insallah birbirinize anlayisla yaklasip kolayca ortak noktada bulusabilirsiniz. Tatli tatli, esinizi de anladiginizi dile getirerek ancak artilarini ve eksilerini masaya dokerek konusup uzlasmanizi cok isterimSelamlar kızlar, dün eşimle ciddi bir tartışma yaşadık. 8 senedir birlikte yaşıyoruz. 3 senedir de evliyiz. Güzel de bir evliliğimiz var maddi sorunumuz da yok. Ben 32 o 34 yaşında. Eşim hiçbir zaman çocuklara bayılan bir tip olmadı. Hep istemiyorum, ama ileride hayat bu ne düşünürüm bilemem diyordu. Ben artık çocuk istiyorum, zaman sanki benim için hızla işliyor gibi hissediyorum. 6 aydır korunmuyoruz. Sen çok istediğin için tamam diyorum demişti hep. Sorumluluk bilinci çok yüksek biri. Son 2 aydır işi iyice yoğunlaştı. Ben çok yoğun çalışıyorum ( işi dolayısıyla eve geç geliyor) ilgimi nasıl vereceğim evime sana zor yetiyorum kendimi bi çocuğa hazır hissetmiyorum, istemiyorum dedi. Bir yandan da diyor ki asla istemediğim bir şey olsa, sadece sen istiyorsun diye tabiki de kabul etmezdim diyor. Onu da anlıyorum, zor bir hayatı var. Ama benim de yaşım ilerliyor zaten 6 aydır da olmadı. Nasıl davranmalıyım ne yapmayalım bilmiyorum kızlar kafam çok karışık…
çocuk istemiyorsa sırf siz istiyorsunuz diye yapmayın çocuğu. anlıyorum anne olmak istiyorsunuz yaş dolayısı ile hormonlar ağır basıyor elbette ama istemeden baba olması daha kötü şeylere sebebiyet verebilir. çocuk olduktan sonra malesef sorunlar sorumluluklar artıyor evlilikte.Selamlar kızlar, dün eşimle ciddi bir tartışma yaşadık. 8 senedir birlikte yaşıyoruz. 3 senedir de evliyiz. Güzel de bir evliliğimiz var maddi sorunumuz da yok. Ben 32 o 34 yaşında. Eşim hiçbir zaman çocuklara bayılan bir tip olmadı. Hep istemiyorum, ama ileride hayat bu ne düşünürüm bilemem diyordu. Ben artık çocuk istiyorum, zaman sanki benim için hızla işliyor gibi hissediyorum. 6 aydır korunmuyoruz. Sen çok istediğin için tamam diyorum demişti hep. Sorumluluk bilinci çok yüksek biri. Son 2 aydır işi iyice yoğunlaştı. Ben çok yoğun çalışıyorum ( işi dolayısıyla eve geç geliyor) ilgimi nasıl vereceğim evime sana zor yetiyorum kendimi bi çocuğa hazır hissetmiyorum, istemiyorum dedi. Bir yandan da diyor ki asla istemediğim bir şey olsa, sadece sen istiyorsun diye tabiki de kabul etmezdim diyor. Onu da anlıyorum, zor bir hayatı var. Ama benim de yaşım ilerliyor zaten 6 aydır da olmadı. Nasıl davranmalıyım ne yapmayalım bilmiyorum kızlar kafam çok karışık…
Hah işte çok benzer bir şeyi yaşamışız. Benim eşim de keyifsiz keyifsiz kabul etmişti 6 ay önce. Sen çok istiyorsun bu hakkını elinden almak istemiyorum diye. Hala öyle bu arada. Asssla istemese bu kadar katı olsa, 6 aydır korunmayı bırakmazdı diye düşünüyorum. Zaten assla istemediğim bir şeyi sadece sen istiyorsun diye kabul edecek değilim dedi. Ama onun bu kadar gönülsüz olması, çocuk konusu açıldığında direk kapatmaya çalışması, hazır olmadığını dile getirmesi her ne kadar onu anlasam da yaralıyor insanı. Umarım sizinki bir bir final olur bizim deBenim de esim ilerde bi gun istiyorum ama su an kendimi hazir hissetmiyorum oyle bi sorumluluk gozumde cok buyuyor baba olacak bunu tasiyacak gucum var mi bilmiyorum diyordu, bu konudan hep kaciyordu. Ben de dedim ki ben senden cok korkuyorum, benim butun hayatim degisecek belki sen isten gelince goreceksin ben kac sene sonra ise donucem, bi bakkala bile gidemicem ama sen rahatca cikip gideceksin, benim vucudum degisecek, en buyuk korku bende, ama 35 yasindayim bundan 20 sene sonra keske demek istemiyorum, en cok ben korkuyorum ama bu sorumlulugu goze aliyorum. Oyle deyince keyifsiz bi sekilde kabul etti. Sonra ben hamile kaldim, doktordan ilk aldigimiz ultrason goruntusunu buzdolabinin ustune asti simdi diyo ki en cok beni sevecek baba baba diye kosturacak. Insanin yetemeyecegini dusunerek korkmasi cok normal. Hele bu devirde cocuk buyutmek buyuk meziyet, anliyorum. Insallah birbirinize anlayisla yaklasip kolayca ortak noktada bulusabilirsiniz. Tatli tatli, esinizi de anladiginizi dile getirerek ancak artilarini ve eksilerini masaya dokerek konusup uzlasmanizi cok isterim
Haklısınız. Bu ihtimali düşünüyorum. Ama yapı itibariyle sorumluluk bilinci çok yüksek bir tip. Yani onu bu kadar düşündüren de alacağı sorumluluklar zaten. Bu yoğun hayatımın içinde nasıl çocuğa bir alan yaratabilirim derdinde. Onu da anlıyorum ama o alan yaratana kadar benim de yaşım ilerliyor. Ki 6 aydır da hamile kalamadım bu arada, yani o kadar kolay olmayacak gibi duruyor.Yani pek yapabileceğiniz birşey yok.
Eşiniz kartları açık oynamış.
Herkes çocuk istemeyebiliyor.
Baştan beri aslında istemediğini belirtmiş.
Ama ona rağmen çocuğunuz olur ve eşiniz yeterince ilgili olmazsa onu suçlayamazsınız çünkü açıkça söylemiş istemediğini.
Bende en son bende istemiyorum kapatalım konuyu dedim. Bir dahada açmayı düşünmüyorum açıkçası. Bir tarafın çok istekli olması belki de baskı yaratıyor bilemiyorum:/Benim eşimde zamanı var zamanı var derdi hep sonra kendisi istediğini söyledi ve dediki sen çok baskı yapiyordun bana baskı altijda ben istemiyordum dedi
Evet bunu bildiği için zaten hazır hissetmiyor. Gece eve geliyorum nasıl bu sorumuluğu alacağım diyor. Önceliği çocuk olsa, işini de ona göre düzenler. Ama anlamsız buluyor çocuk sahibi olmayı. Ben bir daha konuyu açmamaya karar verdim. Bu kadar istekli olmam belki de kaçırıyor onu. Farkında olmadan baskı yaratıyor belki de üzerinde bi durum.çocuk istemiyorsa sırf siz istiyorsunuz diye yapmayın çocuğu. anlıyorum anne olmak istiyorsunuz yaş dolayısı ile hormonlar ağır basıyor elbette ama istemeden baba olması daha kötü şeylere sebebiyet verebilir. çocuk olduktan sonra malesef sorunlar sorumluluklar artıyor evlilikte.
muhtemelen öyle evet baskı altında hissediyor olabilir. ne iş yapıyor? nasıl ayarlayacak işini peki?Evet bunu bildiği için zaten hazır hissetmiyor. Gece eve geliyorum nasıl bu sorumuluğu alacağım diyor. Önceliği çocuk olsa, işini de ona göre düzenler. Ama anlamsız buluyor çocuk sahibi olmayı. Ben bir daha konuyu açmamaya karar verdim. Bu kadar istekli olmam belki de kaçırıyor onu. Farkında olmadan baskı yaratıyor belki de üzerinde bi durum.
Ben baskıları bırakıp üzüntüye dokmuştum artik dizi izlerken hamile bebek falan görünce suratım asiliyordu anlıyordu sizde bı sure konuyu açmayın bence naçizane tavsiyemBende en son bende istemiyorum kapatalım konuyu dedim. Bir dahada açmayı düşünmüyorum açıkçası. Bir tarafın çok istekli olması belki de baskı yaratıyor bilemiyorum:/
Kendi işi. Yoğunluğunu biraz daha düzene oturtabilir esasen hazır hissetse kendini. Ama hazır hissetmiyor, çocuğu her anlamda yük görüyor.muhtemelen öyle evet baskı altında hissediyor olabilir. ne iş yapıyor? nasıl ayarlayacak işini peki?
bu şekilde katı bakıyorsa olaya zaten yapmayın çocuk. Allah korusun ya boşanacak olursanız çocuğa hiç bakmaz ben istemedim der. bu işler inanın belli olmuyor. çok üstelemeyin derim ben ama siz bilirsiniz.Kendi işi. Yoğunluğunu biraz daha düzene oturtabilir esasen hazır hissetse kendini. Ama hazır hissetmiyor, çocuğu her anlamda yük görüyor.
Ben de o durumdayım tam olarak şuan. Okey benim kadar istekli olmamasını anlıyorum da yine o hevesi görmek istiyor. Hiç açmayacağım konuyu bakalım neler değişecek.Ben baskıları bırakıp üzüntüye dokmuştum artik dizi izlerken hamile bebek falan görünce suratım asiliyordu anlıyordu sizde bı sure konuyu açmayın bence naçizane tavsiyem
Sizi okadar iyi anlıyorum ki ayni şeyleri yaşadım şimdi çocuk yapma çalışmalarindayiz sadece biraz sabır:)Ben de o durumdayım tam olarak şuan. Okey benim kadar istekli olmamasını anlıyorum da yine o hevesi görmek istiyor. Hiç açmayacağım konuyu bakalım neler değişecek.
Üzerine gitme hiç sen istedikçe o aksine korkar ve istemez. En azından açıkça söylüyor. Bazen erkeklerin yükü daha ağır oluyor anlamak lazım.Selamlar kızlar, dün eşimle ciddi bir tartışma yaşadık. 8 senedir birlikte yaşıyoruz. 3 senedir de evliyiz. Güzel de bir evliliğimiz var maddi sorunumuz da yok. Ben 32 o 34 yaşında. Eşim hiçbir zaman çocuklara bayılan bir tip olmadı. Hep istemiyorum, ama ileride hayat bu ne düşünürüm bilemem diyordu. Ben artık çocuk istiyorum, zaman sanki benim için hızla işliyor gibi hissediyorum. 6 aydır korunmuyoruz. Sen çok istediğin için tamam diyorum demişti hep. Sorumluluk bilinci çok yüksek biri. Son 2 aydır işi iyice yoğunlaştı. Ben çok yoğun çalışıyorum ( işi dolayısıyla eve geç geliyor) ilgimi nasıl vereceğim evime sana zor yetiyorum kendimi bi çocuğa hazır hissetmiyorum, istemiyorum dedi. Bir yandan da diyor ki asla istemediğim bir şey olsa, sadece sen istiyorsun diye tabiki de kabul etmezdim diyor. Onu da anlıyorum, zor bir hayatı var. Ama benim de yaşım ilerliyor zaten 6 aydır da olmadı. Nasıl davranmalıyım ne yapmayalım bilmiyorum kızlar kafam çok karışık…
ya şöyle, bir şeyi yapıyorsam en iyisi yapmalıyım diyen tiplerden. Gerçekten de sorumluluklardan hiç kaçtığını görmedim. Yapamayacağını düşünüyorsa da hiç o topa girdiğini de görmedim. Asla istemese 6 aydır korunmayı bırakmazdı onun yapısında biri ki senelerdir aşırı hassastı o konuda. Bu duruma güveniyorum açıkçası biraz. Hazır hissetmemesini de yine bu “ yapıyorsam en iyisini yapmalıyım” iç güdüsüne bağlıyorum. Hayatında hiç “ babalık” görmemiş biri. Yetebilir miyim eksik bırakır mıyım endişeleri var sanıyorum ki.bu şekilde katı bakıyorsa olaya zaten yapmayın çocuk. Allah korusun ya boşanacak olursanız çocuğa hiç bakmaz ben istemedim der. bu işler inanın belli olmuyor. çok üstelemeyin derim ben ama siz bilirsiniz.
Çocuk sahibi olmayı Allah nasip edecek mi kim bilir, sağlık nasip işiYani pek yapabileceğiniz birşey yok.
Eşiniz kartları açık oynamış.
Herkes çocuk istemeyebiliyor.
Baştan beri aslında istemediğini belirtmiş.
Ama ona rağmen çocuğunuz olur ve eşiniz yeterince ilgili olmazsa onu suçlayamazsınız çünkü açıkça söylemiş istemediğini.
Evet haklısınız. Yani korunmayı bırakma aşamasına gelene kadar bile baya bi zorlandık. Alıştıra alıştıra :) o çok yoğun çalışıyor, enerjisinin çok az bir kısmını ayırabileceğini göze aldım açıkçası sanırım.Üzerine gitme hiç sen istedikçe o aksine korkar ve istemez. En azından açıkça söylüyor. Bazen erkeklerin yükü daha ağır oluyor anlamak lazım.
Akışına bırakın dile getirmeden zaten korunmuyorsunuz hamile kalınca duygusal bağ kurabilir.
Ama sorumluluk, duygusal destek vs belki zorlanırsınız bunu göze alarak yapın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?